Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):Chyba najładniejsza plaża jaką widzieliśmy na Sant'Antioco – Coaquaddus

Faktycznie super tu musi być przy ładnej pogodzie - skoro TAKI KOLOR WODY w maju nawet..

Calasetta bardzo fajna ze względu na całkiem spora ilość białych domów
Zawsze to jakoś podobniej do Grecji, Andaluzji czy Apulii

Tratalias - kościół taki jaki lubię z zewnątrz, tylko te chłodne, puste romańskie wnętrza jakieś takie .... zimne

tony montana napisał(a):Faktycznie super tu musi być przy ładnej pogodzie - skoro TAKI KOLOR WODY w maju nawet..

Myślę, że nie gorzej niż na innych sardyńskich plażach, chociaż one różne, różniste są... ale łączy je to, że są extra
W maju czy nie w maju... jak leje, szału nad żadną wodą raczej nie ma Ale kolorek faktycznie przyzwoity wyszedł przy takich nawet chmurach

tony montana napisał(a):Calasetta bardzo fajna ze względu na całkiem spora ilość białych domów
Zawsze to jakoś podobniej do Grecji, Andaluzji czy Apulii

Białe domki coś w sobie mają, chociaż kolorowe też wyglądają fajnie z daleka (jak w Bosie na ten przykład).
A propos Apulii to coś słyszałem, że strasznie tam oliwki wyrzynają

kmichal napisał(a):... fajny kościółek ... ... lubię takie surowe świątynie, dopiero tam jest odpowiedni klimacik ... ...

tony montana napisał(a):Tratalias - kościół taki jaki lubię z zewnątrz, tylko te chłodne, puste romańskie wnętrza jakieś takie .... zimne

I weź tu człowieku dogódź publice
Mi osobiście te kamienne wnętrza bardzo się podobają... znacznie bardziej niż te barokowe. Ale fakt, że w każdym takim kościółku romańskim jest prawie tak samo .

kulka53 napisał(a):I weź tu człowieku dogódź publice

... ale ja tu rozbieżności nie widzę, w końcu oboje jesteśmy na "LUBIĘ" ... ... ...
Pozdrawiam.

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):I weź tu człowieku dogódź publice

... ale ja tu rozbieżności nie widzę, w końcu oboje jesteśmy na "LUBIĘ" ... ... ...
Pozdrawiam.

Ja wręcz KOCHAM takie, zobaczcie "moją" Katedrę w Trani w Apulii
XI wiek. Dwie wysokie kamienne wieże, międz nimi cielsko z rozetą, wewnątrz.... PRAWIE PUSTO

Małgosia pamiętam, w mojej relacji, zwracała na to uwagę

ECH APULIA.....

tony montana napisał(a):

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):I weź tu człowieku dogódź publice

... ale ja tu rozbieżności nie widzę, w końcu oboje jesteśmy na "LUBIĘ" ... ... ...
Pozdrawiam.

Ja wręcz KOCHAM takie, zobaczcie "moją" Katedrę w Trani w Apulii
XI wiek. Dwie wysokie kamienne wieże, międz nimi cielsko z rozetą, wewnątrz.... PRAWIE PUSTO

Małgosia pamiętam, w mojej relacji, zwracała na to uwagę

ECH APULIA.....

No to super, w końcu zgoda buduje
Jeszcze zdaje się że co najmniej dwa takie kościółki odwiedziliśmy - jeden to dopiero pusty w środku był na maxa i w ogóle wyglądał jakby mało kto się nim interesował Będzie za JAKIŚ czas.

Trani pamiętam świetnie - było w apulijskim planie . Zresztą, czego w nim nie było . Szkoda że Apulia nie jest wyspą...

kulka53 napisał(a):Kościół nie był zamknięty, a że chwilowo pokropił deszcz więc mieliśmy się gdzie schować
....

Zauważyłem specyficzne podejście budowniczych do tematu schodów, a dokładnie do bezpieczeństwa poruszania się po nich.
Zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz.

krutom napisał(a):Zauważyłem specyficzne podejście budowniczych do tematu schodów, a dokładnie do bezpieczeństwa poruszania się po nich.
Zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz.

Nieraz już takie schody we włoskich kościołach widzieliśmy i też zastanawialiśmy się dlaczego właśnie w ten sposób je budowali . Bo po co, to inna sprawa - widać była taka potrzeba.

W Grecji na wyspach też często się widuje tak zbudowane stopnie, na dach kapliczki albo po prostu by przejść przez nieco wyższy kamienny murek-ogrodzenie. Na kapliczkach to zapewne po to, by pomalować dach , no ale to znacznie bliżej ziemi się odbywa.

Może średniowiecznym budowniczym w Italii pojęcie lęku przestrzeni było obce?
Albo sądzili, że w razie czego aniołowie uniosą ich na swych skrzydłach?

15 maja, piątek, c.d.

I tak niespiesznie pokonując zakręty i górki dotarliśmy do Chii. Kiedyś była tu fenicka osada, ale teraz ta okolica jest znana przede wszystkim z bardzo urokliwych plaż . Rzecz jasna nie mieliśmy o tym zielonego pojęcia, tradycyjnie skręciliśmy „w nieznane” , także w nadziei na znalezienie sobie jakiegoś spokojnego miejsca do spania.

Jako, że plaże w Chia są bardzo popularne, ich najbliższa okolica jest trochę zabudowana. Zostawiliśmy auto na niedużym parkingu i poszliśmy na spacer.

Bo do plaży był jeszcze kawałek.... nie, to nie kałuże po dzisiejszych opadach, tak strasznie nie lało



To typowe sardyńskie stagno, nazwijmy je roboczo Stagno di Chia . A jak stagno, to przeważnie.... flamingi



Ten po prawej nawet ma kokardkę



Inny się drapie



Ale generalnie spokój





Flamingi spacerują, żerują, czyszczą swe dzioby i piórka, nie muszą bić się o karmę jak np. wróble.





Ten idzie w lewo



A ten, w prawo



Nawet dwa w tę samą stronę.....

Napatrzywszy się na piękne ptaki ruszyliśmy dalej do plaży, zachęceni dodatkowo zbliżającym się NIEBEM



Nad morzem co prawda jeszcze chmury....



Ale i tak to miejsce nas zauroczyło....



Można powiedzieć, że stanąłem jak wryty







Plaża jest naprawdę wielka







Coraz wyraźniejsze przebłyski słońca, nie mogliśmy się go doczekać...











W oddali – Torre di Chia

Nie da się ukryć, że tego rodzaju kontakt lądu z morzem odpowiada nam najbardziej
\


Wypatrując słońca ….



Byliśmy zachwyceni tym miejscem

Jak się okazało, w Chia jest kilka plaż w sąsiadujących ze sobą zatokach, byliśmy na największej, a to inna, nieco bardziej zagospodarowana



Tam w oddali widać trzecią





Twór oddzielający





Jest extra, pogoda się poprawia, ale też coraz później się robi, czas pomyśleć o jakimś obiedzie . Wracamy.





















Wsiedliśmy do auta i chcieliśmy drogą podjechać nieco wyżej by jeszcze zrobić parę zdjęć z góry. Nie było zbyt ciekawych widoków, za to odkryliśmy, że droga prowadzi dalej, do kolejnego dużego parkingu przy widzianej z oddali plażowej zatoce. Na parkingu „spało” kilka kamperów.... popatrzyliśmy na siebie z błyskiem w oku , zostańmy zatem tu i my . Nie, nie z kamperami, ale skoro oni mogą, to i my coś sobie tu na pewno znajdziemy.

Pojechaliśmy szutrową drogą do jej końca mijając jeszcze jedną malutką zatoczkę, dało się dojechać do latarni.



Był tu spory placyk, niezły na nocleg, ale okazało się, że budynek z latarnią pełni jeszcze dodatkowe funkcje. Być może jest tam i jakiś hotel , na pewno jest restauracja.... więc zostać tu nie możemy.

Ostatecznie wcisnęliśmy się na nieduży placyk przy drodze, tuż przy ostatniej zatoczce. Po sąsiedzku mieliśmy Niemców w Westfalii, z drugiej strony przycupnęli inni Niemcy w Caddym. Kontaktu słownego nie nawiązywaliśmy, gęste krzaki zapewniały niezbędną prywatność. Gdy gotowaliśmy sobie obiad słońce całkiem już zaszło i zrobiło się mocno chłodno.... czyżby znak na lepszą pogodę jutro?

Na koniec mapka dzisiejszego pochmurnego dnia o fajnym zakończeniu



A - nocleg w Bruncu Teula
B - Portoscuso
C - Sant'Antioco
D - Calasetta
E - plaża Coaquaddus
F - Capo Sperone
G - plaża Maladroxia
H - Tratalias
I - Porto Pino
J - Chia

c.d.n.

Bardzo ładnie . Chciałem kiedyś połączyć Sardynię z Korsyką i odpuścić południe tej pierwszej. Teraz skłaniam się (i upewniam ) żeby zrobić "Tour de Sardynia" ( z kilkoma dniami w Rzymie), a Korsyka będzie musiała poczekać .
pzdr.

Fajne te plaże, czyste, duże.

Oj byłoby co grodzić płotkami, byłoby.

... no to teraz ładnie pojechałeś z tymi plażami ... ... do tego przy niedzieli - piękne miejsce, wspaniałe plaże i cudowne ptaszki ... ... a do tego jeszcze wspólna fota ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Nie da się ukryć, że tego rodzaju kontakt lądu z morzem odpowiada nam najbardziej
\

Nie ukrywam, że mnie też

Syn ze mną to ogląda i pyta, czy też tam pojedziemy?