Małe i duże niebałkańskie podróże :-)

... faktycznie bardzo przyjemne miasteczko ... ... ruch niewielki, a widoczki fajne ... ...

kulka53 napisał(a):albo częściej – koszulki z taką flagą.

... byłaby idealna do mojej wakacyjnej kolekcji ... ...
Pozdrawiam.

Co ciekawe, do dziś można w Alghero usłyszeć język kataloński, bo w średniowieczu właśnie ten obszar był pod wpływem Katalończyków, podobnie jak i cała północno-zachodnia część Morza Śródziemnego.

kulka53 napisał(a):W jednej z bocznych kaplic, ładnie podświetlonej – czarnoskóra figurka... wpływy hiszpańskie, czy może Maurów

Mi się figurka skojarzyła z Madonną z Montserrat

kmichal napisał(a):... byłaby idealna do mojej wakacyjnej kolekcji ... ...

Pozdrawiam zbieracza
Gdybyśmy namiętnie zbierali koszulki, to chyba w szafach by się nie pomieściły
Ale też nie z każdego miejsca można jakąś przywieźć, niektóre greckie wysepki były na tyle małe, że nawet takiego sklepu nie było . A czasem niespecjalnie nam się oferta podobała
Toteż mamy tylko 3... z albańskim godłem , z archipelagiem Cyklad i teraz nową, z sardyńską flagą

maxredaktor napisał(a):Co ciekawe, do dziś można w Alghero usłyszeć język kataloński, bo w średniowieczu właśnie ten obszar był pod wpływem Katalończyków, podobnie jak i cała północno-zachodnia część Morza Śródziemnego.

Możliwe... myśmy nie słyszeli, zresztą nie wiem na ile różni się od hiszpańskiego (w tym sensie, czy ja bym odróżnił słysząc ).
Podobno sardyńskie miasta przypominają hiszpańskie... na pewno są bardzo kolorowe, a kamienice mają charakterystyczne balkony.

piekara114 napisał(a):Mi się figurka skojarzyła z Madonną z Montserrat

Rzeczywiście, jest identyczna, to po prostu kopia
Dowód na związek Sardynii z Katalonią
Oryginału nie widzieliśmy...

Figurka z Loreto też ma czarną twarz, podobnie kopie których parę w okolicy widzieliśmy.
Szczerze mówiąc nie wiem jaka jest przyczyna przedstawiania Marii z Dzieciątkiem w taki sposób

Pozdrawiam

... tych cykladzkich oraz tej sardyńskiej zazdroszczę Wam ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Alghero... się podobało...

...Mnie też...

Pozdrawiam

kmichal napisał(a):... tych cykladzkich oraz tej sardyńskiej zazdroszczę Wam ... ...

Pewnie przywiozłeś sobie za to jakąś z Danii
Może i my się zaopatrzymy... o ile nie będą po 50 euro

ajdadi napisał(a):

kulka53 napisał(a):Alghero... się podobało...

...Mnie też...

Liczę, (i sądzę...), że ostatni punkt programu z tamtego dnia, także Ci się spodoba
Zapraszam jutro...

Pozdrawiam

... tak, kupiłem w Odense obok domu Andersena za cenę 12 E ... ... czyli jak na Danię bardzo korzystnie - były też dwa razy droższe ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Jak do tej pory, było to najładniejsze miasto, które widzieliśmy na Sardynii...

Faktycznie ładne, przynajmniej na Waszych zdjęciach, a kiedy jeszcze nie ma dużo ludzi, to cała przyjemność zwiedzania. Miejsce może być nie wiadomo jak ładne, ale kiedy jest wypełnione szczelnie turystami, odechciewa się oglądać.

kulka53 napisał(a):... i takie właśnie sobie zakupiliśmy .

Też jestem kolekcjonerem koszulek i taką z pewnością bym kupił. Tak jak Wy nie kupuje ich oczywiście wszędzie. Czasem właśnie w miejscach, które szczególnie przypadły mi do gustu nie można tego zrobić. Oprócz koszulek kupuje też kubki, trochę już tego się zebrało.

Duża ta Sardynia, dużo zwiedzania. Może nie doczytałem, ale jeśli mogę trochę uprzedzić fakty, ile czasu tam spędziliście?

Pozdrawiam

kmichal napisał(a):kupiłem w Odense obok domu Andersena za cenę 12 E

Czyli cena całkiem akceptowalna
Na Sardynii ceny wahały się od 10 do 16 euro, tzn przynajmniej takie widełki zaobserwowaliśmy

KOL napisał(a):

kulka53 napisał(a):Jak do tej pory, było to najładniejsze miasto, które widzieliśmy na Sardynii...

Faktycznie ładne, przynajmniej na Waszych zdjęciach, a kiedy jeszcze nie ma dużo ludzi, to cała przyjemność zwiedzania. Miejsce może być nie wiadomo jak ładne, ale kiedy jest wypełnione szczelnie turystami, odechciewa się oglądać.

Dokładnie... zresztą pamiętam Wasze Lindos
Dlatego jakoś tak wychodzi, że przynajmniej na razie omijamy te największe miasta, typu Rzym, Wenecja, Florencja, Paryż itp. Raz, że trzeba by tam spędzić trochę więcej niż pół dnia, dwa, że wielogodzinne przebywanie w tłumie jest męczące i deprymujące.
Może kiedyś... ale nie wiem kiedy
Fakt, zwiedziliśmy m.in. Pragę, Bratysławę, Budapeszt, Wiedeń, stolice krajów nadbałtyckich, na każdym razem przeznaczając na każde z miast po kilka dni. Ale to było dawno, teraz mamy trochę inne podejście.

Sardyńskie miasta nie powalają, to fakt. Z tych co widzieliśmy, tak naprawdę ładne były 3, no, jeszcze czwarte (Castelsardo) jest warte poświęcenia mu tych 2-3 godzin ze względu na swoje położenie. Niemniej, zawsze, wszędzie można znaleźć COŚ ciekawego.

KOL napisał(a):Też jestem kolekcjonerem koszulek i taką z pewnością bym kupił. Tak jak Wy nie kupuje ich oczywiście wszędzie. Czasem właśnie w miejscach, które szczególnie przypadły mi do gustu nie można tego zrobić. Oprócz koszulek kupuje też kubki, trochę już tego się zebrało.

O kubkach nie pomyśleliśmy... podobnie jak o np czapeczkach
Sporo jest pamiątkowych gadżetów jakie można sobie nabyć.
Z niektórych miejsc chętnie bym coś przywiózł, ale na np Limnos koszulek jakoś ostatecznie nie wybraliśmy, a na Agios Efstratios, hmm... raczej nie było

KOL napisał(a):Duża ta Sardynia, dużo zwiedzania. Może nie doczytałem, ale jeśli mogę trochę uprzedzić fakty, ile czasu tam spędziliście?

Sardynia jest ogromna...ale wszystko zależy czy chce się ją poznać całą, czy tylko jakąś część i pozwiedzać dokładnie, czy przyjąć jakiś priorytet, np plażowy.
Myśmy spędzili tam 12 dni, miało być 13 ale ten ostatni skrócił się o połowę i w zasadzie prawie niczego nowego już nie widzieliśmy.
Jest właściwie postanowione, że jeszcze na wyspę wrócimy. W tak krótkim czasie nie ma szans by ją dobrze poznać - a staraliśmy się dobrze wykorzystać te dni. Zresztą, później już świadomie odkładaliśmy to i owo "na kiedyś" .

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Dokładnie... zresztą pamiętam Wasze Lindos
Dlatego jakoś tak wychodzi, że przynajmniej na razie omijamy te największe miasta, typu Rzym, Wenecja, Florencja, Paryż itp. Raz, że trzeba by tam spędzić trochę więcej niż pół dnia, dwa, że wielogodzinne przebywanie w tłumie jest męczące i deprymujące.
Może kiedyś... ale nie wiem kiedy
Fakt, zwiedziliśmy m.in. Pragę, Bratysławę, Budapeszt, Wiedeń, stolice krajów nadbałtyckich, na każdym razem przeznaczając na każde z miast po kilka dni. Ale to było dawno, teraz mamy trochę inne podejście.

No właśnie Lindos to symbol tego o czym pisałem. Ja podobnie jak Wy miałem kiedyś ciśnienie na te duże znane miasta, kilka też odwiedziłem, teraz jakoś kompletnie nas do nich nie ciągnie.

Pozdrawiam

12 maja, wtorek – c.d.

Alghero, mimo że ładne, zajęło nam jednak mniej czasu niż się początkowo spodziewaliśmy. Tak więc spokojnie, popołudniową porą, zaliczymy jeszcze jedno miejsce, które znalazło się na naszej trasie z uwagą że „trzeba” .

Na dodatek, pojedziemy tam ładną, widokową trasą, podobno jedną z ładniejszych na wyspie. Jak się okazało, rzeczywiście jechało się sympatycznie, prawie zupełnie pusto, spotykaliśmy prawie wyłącznie kampery .

Z Alghero do Bosy jest 45 kilometrów. Ogarnęliśmy to w godzinkę z hakiem, no bo przecież czasem trzeba się zatrzymać na jakieś fotki...A z tym problemu nie było żadnego, zatoczek do zatrzymania się przewidziano bardzo dużo.

Wybrzeże przypomniało mi to, które widzieliśmy na Monte Argentario:



Im dalej na południe, tym robiło się ciekawiej

Kilka plażyczek w mini zatoczkach zarejestrowaliśmy, ale nie było to nic szczególnego i w zasadzie bez dojazdu. Jechało się kolorowo.....



….za sprawą tych roślin, które z natury chyba przybierają takie jesienne kolory:



Widzieliśmy je dokładnie rok temu, w południowej części Folegandros. Tam było ich bardzo dużo i były mniejsze, bardziej krzaczaste. Tu zaś było ich mniej, ale w lepszych zapewne warunkach do wegetacji przybierały formy niedużych, 2-3 metrowych drzewek.



Skałki jakby powulkaniczne



To już niedaleko Bosy



Torre Argentina

No i jesteśmy... Bosa to niewielkie miasto położone blisko morza, ale nie nad samym jego brzegiem, za to nad rzeką o nazwie Temo, która jest jedyną rzeką na wyspie nadającą się do żeglowania. Okolice te były oczywiście zamieszkane od tysiącleci, jednak do czasów średniowiecznych główna osada znajdowała się nieco dalej od morza – dziś są to przedmieścia z wciąż stojącym kościołem San Pietro Extramuros. W 1112 roku, na wzgórzu Serravalle wzniesiono zamek Malaspina i od tego czasu ludzie zaczęli przenosić się na drugi brzeg rzeki, na i pod zamkowe wzgórze. Za czasów hiszpańskich Bosa była jednym z najważniejszych i najbogatszych sardyńskich miast. Dziś tak nie jest, ale uroda miasta sprawiła, że zatrzymaliśmy się tu na długie godziny .

Bo czy nie jest tutaj ładnie?





Bez większego kłopotu zostawiamy auto pod wielkimi palmami nabrzeża Temo, na bezpłatnym parkingu wzdłuż ulicy. Podekscytowani naszym odkryciem niezwłocznie ruszamy poszwędać się po Bosie.

Oprócz dwóch starych dzielnic „podzamcza” starszej, z malutkimi, kolorowymi domkami zwanej Sa Piana i nieco nowszej, niżej, przy rzece, zwanej Sa Piatta, po drugiej stronie rzeki są takie nietypowe zabudowania, jak sadzę dawne spichlerze .



Wschodnia część Sa Piatta i katedra Niepokalanego Poczęcia NMP



Zachodnie nabrzeże widziane z mostu Ponte Vecchio



Szeroka rzeka Temo... nic dziwnego, do ujścia został może kilometr

Katedra, wybudowano ją zaraz po przeniesieniu się miasta pod twierdzę, czyli w XII wieku, jednak od tego czasu przebudowywano ją na tyle, że zatraciła swój średniowieczny charakter...











W katedrze zastaliśmy francuską wycieczkę, dołączyliśmy do niej na krótką chwilę licząc że czegoś się o Bosie dowiemy, ale wyraźnie było widać, że wizyta miała być bardzo krótka.





Główny deptak Bosy – Corso Vittorio Emanuele II





Mały kościółek przy deptaku – MB Różańcowej (XIX wiek), z pierwszym publicznym zegarem miejski, z 1875 r.





Wycieczka też jest zainteresowana





Kawałek dalej, w wąskiej uliczce opuściliśmy już Francuzów.... po tym jak przewodniczka doprowadziła ich do ubranej na czarno babci siedzącej na progu swego domu. Babcia, podobnie jak kilka innych nieopodal, zajmowała się wyrobem takich oto rękodzieł:



Namawiani do zakupu Francuzi, sięgnęli do kieszeni, a my lekko zniesmaczeni poszliśmy dalej własną drogą. Nie ma to jak zorganizowane wycieczki, nawet zakupy powiedzą jakie i gdzie trzeba zrobić .

Kotek też wydawał się być zniesmaczony takim procederem...