Małe i duże bałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):EEE

... ... no to z północy przenosimy się na południe ... ...
Pozdrawiam.

mysza73 napisał(a):Fajnie, że już się zaczęło ... relacja znaczy

I to przebitą oponą
A ja sobie w weekend przypominałem tę relację od strony .... przed 200...

WOW, jakoś liczyłam że EEE to dopiero po Danii będzie. Ale fajnie, że już teraz Może coś zgapię na lipiec, bo mam tyle pomysłów, a nic konkretnego....

Jak miło, że relacja wystartowała

janusz.w. napisał(a):Kolejny wyjazd, kolejna relacja, super

mysza73 napisał(a):Fajnie, że już się zaczęło ... relacja znaczy

dangol napisał(a):Jak miło, że relacja wystartowała

Im wcześniej tym lepiej... nie ma na co czekać
Świeższe wspomnienia to i łatwiej się pisze

kmichal napisał(a):

kulka53 napisał(a):EEE

... ... no to z północy przenosimy się na południe ... ...

...to inicjały wysp które odwiedziliśmy tym razem
I tak się będziemy przenosić, raz północ, raz południe... w sumie to nawet pogoda była podobna... albo odwrotna niż by to z kierunku wynikało

tony montana napisał(a):I to przebitą oponą
A ja sobie w weekend przypominałem tę relację od strony .... przed 200...

Aż musiałem sprawdzić co było na stronie przed 200... też Grecja
Opona... to już trzecia przebita w czasie greckiej podróży - choć tak naprawdę to nie wiem gdzie się to stało - ale pierwsza zimowa . Na szczęście to jedyna tego typu przygoda tym razem

piekara114 napisał(a):WOW, jakoś liczyłam że EEE to dopiero po Danii będzie. Ale fajnie, że już teraz Może coś zgapię na lipiec, bo mam tyle pomysłów, a nic konkretnego....

Nie, pociągniemy obie relacje naraz, przynajmniej spróbuję. Powinno się udać mam nadzieję do wiosny zakończyć, bo potem to nie wiadomo jak będzie z czasem. A i teraz zimą trudno powiedzieć bo w pracy czeka mnie przeprowadzka w inne miejsce i pewnie będzie sporo zamieszania przez jakiś czas.
Pomysłów to zawsze dużo jest, tyle że zawsze są jakieś ograniczenia... a to z terminem, a to z pogodą, a to z kasą

Pozdrawiam

15 września, niedziela c.d.

Tym razem z popasu w Kalivia Varikou wyjeżdżamy nieco spóźnieni… w zasadzie mamy bardzo dużo czasu (jak zwykle) do popołudniowego promu, ale częściowo chcemy go wykorzystać na moczenie starych kości w ciepłym jeziorku odkrytym dzięki opisom na forum kamperowym. Dlatego Małgosia namawia byśmy tym razem skorzystali z autostrady… zgadzam się na odcinek do Larisy , tym przez świeżo oddane tunele, w ciągu którego napotkamy dwie bramki opłat. Także od razu wjeżdżamy na tę szosę i mkniemy do Larisy ubożejąc o kilka euro (niecałe 5 z tego co pamiętam). A potem już zwykła trasa przez Farsalę, w trakcie której orientuję się że dziś niedziela i zapewne nie będzie łatwo znaleźć czynny warsztat wulkanizacyjny gdzie mógłbym się dowiedzieć czegoś więcej w sprawie naszej nieszczęsnej opony. A jutro będziemy już na wyspie. Jednak… na przedmieściach Farsali zauważam coś czynnego…ooo, trzeba wzmóc czujność, może jednak się uda – i rzeczywiście, udaje się kawałek dalej, tuż za centrum dobrze znam znanego Domokos gdzie parę razy w stale płynącym źródle nabieraliśmy sobie wodę.

Właściciel warsztatu spał w środku gorącej niedzieli w swoim, zaparkowanym przed otwartą bramą warsztatu samochodzie . Nie śmiałem go budzić i trochę nie wiedziałem co robić , ale pojawił się akurat jakiś jego kolega, który dokonał brutalnego aktu za mnie . Właściciel, facet koło 50-tki nie znał dosłownie ani jednego słowa po angielsku, niemniej, tu łatwo było się porozumieć bez słów… przytargałem lekko sflaczałe koło w którym tkwiła nieszczęsna śruba a po 10 minutach opuszczałem warsztat z załataną i napompowaną oponą. Koszt – „deka” – tu wykazałem się lepszą znajomością greki niż pan angielskiego i wręczyłem mu banknot 10-eurowy. Ok, sprawa załatwiona , koło póki co popodróżuje za Małgosi siedzeniem a kiedyś przy okazji je wymienię.

Niespełna godzinę później uprzednio przygotowani (na ten wyjazd zabraliśmy nowe – Małgosia – i przyzwoicie wyglądające – to ja – stroje kąpielowe , zwykle z nich nie korzystamy ale jak się okazało miały się nam jeszcze nieraz przydać) zmierzamy w kierunku gorącego jeziorka nieopodal Lamii. Jest fajnie, bo całkiem mało ludzi, mniej niż wtedy gdy tu ostatnio byliśmy.





Z lekko obetonowanego zbiornika są 2 ujścia, to jedno z nich.



A tu widać drugie



Infrastruktura (barierki) są ładnie odmalowane.







Naturalne jaccuzi







Moczymy się i pływamy, choć jest tu płytko, woda ma może metr głębokości, niespełna godzinę. Zmierzona temperatura wody – 36 stopni.

Jedziemy dalej i docieramy bez problemów do Pireusu. Droga z Teb na południe tak jak przypuszczałem nie została naprawiona po zimowych ulewach i wciąż jest kilka „wahadełek”, ale nie opóźnia nas to zbytnio. Tankuję najtańsze możliwe paliwo na stacji przed Pireusem i jedziemy do portu, tym razem do bramy numer 7.

Jest gorące popołudnie, do promu mamy nieco ponad godzinę. Potrzebuję chwili czasu by rozeznać się w sytuacji, po tej chwili kupuję bilety na ten, który zaplanowałem. Płyniemy na Eginę .

Plan był nieco inny, Egina miała się znaleźć na samym końcu tego urlopu… jednak w trakcie jazdy już w piątek i wczoraj zdecydowaliśmy, że właśnie od niej zaczniemy, a potem będziemy dopasowywać się do sytuacji, potrzeb i tego co nam przyjdzie do głowy .

Z Pireusu na Eginę jest bardzo dużo połączeń. Pływają szybkie katamarany i wodoloty, ale te nas nie interesują bo nie zabierają samochodów. Pływają też promy samochodowe linii ANES (prom Agios Nektarios 3x dzienne) oraz Saronic Ferries (inaczej zwane 2way Ferries – ciężko się czasem wyznać w greckich przewoźnikach, ale akurat tu nie jest to istotne). Te drugie linie pływają częściej, nawet do 10x dziennie, obsługując też sporadycznie połączenie z Egistri, Methaną i Poros. Wyszukując godziny połączeń zauważyłem że niektóre są oznaczone gwiazdką co oznaczało, że mają cenę bonusową , chętnie skorzystamy więc z tej opcji. Za 2 osoby + auto zapłaciłem 36 euro.

To czekamy .





Adamantios Korais , parę razy nim płynęliśmy.



Brama 8 też istnieje ale jest zamknięta… otwiera się ją (chyba) tylko wtedy gdy jest potrzeba wypuszczenia dużej ilości aut z jakiegoś promu.



Ci Francuzi też mieli w busie łóżko , ale potem odjechali, płynęli gdzieś indziej.





O, tu kupiłem bilety.

Popłyniemy promem Achaios (linia ma 4 średniej wielkości promy obsługujące to połączenie).



Z promu wysypał się nieprawdopodobny wprost tłum ludzi , czego może na tym zdjęciu nie widać ale zrobiliśmy je już pod sam koniec.



Wyjechało 5 autokarów (ten był ostatni).



Dobrze wiedziałem co jest przyczyną tak wielkich ilości ludzi przypływających z Eginy właśnie teraz. Szukając połączeń i w ogóle informacji o wyspie dowiedziałem się, że w ten weekend odbywa się tam święto pistacji , z których upraw i sprzedaży wyspa słynie.

Nasz rejs będzie przedostatnim tego dnia, jak widać w przeciwną stronę jest pustawo.



Wrota się zamykają, odpływamy .



Przy takiej pogodzie i porze dnia widoki na port i Pireus są wyśmienite .













Zwiedzamy trochę pustą jednostkę…















Będziemy mijać prom linii ANES, podobnie zatłoczoną w drodze do Pireusu, kultową jak się okazało jednostkę Agios Nektarios.







Jeszcze na pamiątkę zdjęcia wnętrza Achaiosa.





Powoli robi się coraz ciemniej, słońce zaszło.



Do Eginy (rejs trwał około półtorej godziny) docieramy już w zupełnych ciemnościach. W porcie w stolicy wyspy wciąż są nieprzebrane tłumy , część chce się jeszcze z wyspy dzisiaj wydostać, część wciąż świętuje na ulicach i na nabrzeżu. Arteria wzdłuż nabrzeża jest zamknięta, w związku z czym musimy jechać objazdem bowiem chcemy dostać się do południowej części wyspy, na sam jej kraniec. Ostatecznie klucząc po uliczkach stolicy i wolno sunąc wzdłuż brzegów docieramy po kilkunastu kilometrach do celu wybranego jako dobre miejsce do spędzenia nocy na Eginie – plaży Klima. Nie ma tu zabudowań poza tawerną, która jak się okazuje jest jeszcze czynna… ale nie przejmujemy się tym parkując na sporym placu przy plaży.

Jest już dość późno a my jesteśmy trochę zmęczeni, jednak zabieramy się za przygotowanie jakiegoś jedzenia. Czasem odjedzie jakieś auto spod tawerny oświetlając okolicę, przyświeca nam księżyc, w zatoczce kołyszą się światełka na czubkach kilku zacumowanych jachtów. Jest raczej cicho i spokojnie, choć czasem z jachtów tych docierają odgłosy wieczornego życia. Jest bardzo gorąco , nawet mimo powiewającego lekko wiatru dominuje parne, duszne powietrze greckiego lata… będziemy znów spać przy otwartych drzwiach .

c.d.n.

No to pierwsze E przed nami

Gdzie dokładnie jest to ciepłe jeziorko, bo szukam po mapie, szukam i nie mogę znaleźć....

Bo ono jest malutkie i trudno znaleźć - tutaj

kulka53 napisał(a):Płyniemy na Eginę .

... a to niespodzianka ... ... od jakiegoś czasu mamy tam namierzoną kwaterę, która cierpliwie na nas czeka ... ... jestem ciekaw jak ocenicie tą wyspę ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a):Bo ono jest malutkie i trudno znaleźć - tutaj

Dzięki serdecznie, szukałam bardziej na północ od tego miejsca

kmichal napisał(a):... a to niespodzianka ... ... od jakiegoś czasu mamy tam namierzoną kwaterę, która cierpliwie na nas czeka ... ... jestem ciekaw jak ocenicie tą wyspę ... ...

Pamiętam że miałeś kiedyś plan na wyspy Argosarońskie
Ocena Eginy - mówiąc w skrócie - jest na pewno pozytywna, ale nie sądzę byśmy jeszcze kiedyś rozważali na nią powrót.
Szczegóły - niebawem

piekara114 napisał(a):Dzięki serdecznie, szukałam bardziej na północ od tego miejsca

Bardzo proszę i polecam

kulka53 napisał(a): będziemy znów spać przy otwartych drzwiach

U nas regułą jest spanie z otwartą klapą bagażnika . W zasadzie zamykamy ją wtedy tylko w przypadku deszczu lub wyjątkowo niskiej nocnej temperatury , albo "przymusowego" noclegu w drodze przy jakiejś stacji paliw czy innym podobnym miejscu.

Już trip dojazdowy pochłonięty, czekam na rozwój pierwszego E i rozwikłanie dwóch pozostałych.

kulka53 napisał(a):

te kiero napisał(a):pozostał dobry przewodnik po nieoczywistych traktach i atrakcjach, do których z pewnością się odwołam, gdy przyjdzie czas na Kretę, a powoli się zbliża

Dzięki za miłe słowa , mniej więcej po to (również po to) powstają nasze relacje .
Samochodem, czy jednak samolotem?

chciałoby się samochodem, ale raczej będzie to jednak samolot z czymś potem wynajętym na miejscu

dangol napisał(a):

kulka53 napisał(a): będziemy znów spać przy otwartych drzwiach

U nas regułą jest spanie z otwartą klapą bagażnika . W zasadzie zamykamy ją wtedy tylko w przypadku deszczu lub wyjątkowo niskiej nocnej temperatury , albo "przymusowego" noclegu w drodze przy jakiejś stacji paliw czy innym podobnym miejscu.

my tylko z otwartymi oknami w tylnych drzwiach, przy otwartej klapie bagażnika mam tendencję do nocnego zsuwania się a lubimy spać na lekkim spadzie