Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Miejsce może nie zachwyca (środek monastyru, bo otoczenie ładnie zadbane), ale jak było za zakrętem to żal by był nie wstąpić...

kulka53 napisał(a):

ruzica napisał(a):No raczej to majowe wakacje były- całkiem długie z pogodą to akurat różnie bywało- przyjechaliśmy wprost na Zimną Zośkę- podobno na Biokovie śnieg padał , później się poprawiło.

To widzę że macie ostatnio parcie na mocno pozasezonową i nieco extremalną Chorwację ... chociaż w związku z tłumami w sezonie też może być extremalnie
Relacja będzie? . Twoją zawsze chętnie poczytam

Ekstremalnie to by było w styczniu Jakoś polubiliśmy te pozasezonowe wakacje. A co do relacji to zaraz będę wybierać zdjęcia do zajawki

piekara114 napisał(a):Miejsce może nie zachwyca (środek monastyru, bo otoczenie ładnie zadbane), ale jak było za zakrętem to żal by był nie wstąpić...

Otocznie rzeczywiście bardzo ładne, chętnie bym tam posiedziała

piekara114 napisał(a):Miejsce może nie zachwyca (środek monastyru, bo otoczenie ładnie zadbane), ale jak było za zakrętem to żal by był nie wstąpić...

ruzica napisał(a):Otocznie rzeczywiście bardzo ładne, chętnie bym tam posiedziała

Dokładnie tak .
Monastyrów tego typu jest na Krecie całe mnóstwo, także widząc jeden wie się mniej więcej jak będą wyglądać następne. Niemniej, zawsze można trafić na jakąś perełkę w postaci fajnego położenia albo wyjątkowej bezinteresownej gościnności (to akurat na Krecie się nam nie trafiło ).

ruzica napisał(a):Ekstremalnie to by było w styczniu Jakoś polubiliśmy te pozasezonowe wakacje. A co do relacji to zaraz będę wybierać zdjęcia do zajawki

Nie dziwię się. Gdy się trafi na dobrą pogodę może być naprawdę fajnie w takich terminach.
Relację zaraz sobie odnajdę

30 kwietnia, poniedziałek c.d.

Z monastyru udajemy się kawałek na północ do Episkopi. W dość dużej jak się okazało wiosce, która była naszym wczorajszym celem mieliśmy zobaczyć dwa bizantyjskie kościółki… nie zobaczyliśmy żadnego. Informacja turystyczna na turystycznej Krecie w mniej turystycznych okolicach praktycznie nie istnieje , co prawda przejeżdżając przez miejscowość natknęliśmy się na schematyczne mapki z wymalowanymi i podpisanymi kościółkami w Episkopi, ale cóż, później żadnych już znaków nie było. Powoli coraz bardziej wyraźnie do nas docierało, że te mniej ważne atrakcje są na tyle mniej ważne, że nikt nie zaprząta (i nie powinien zaprzątać) sobie nimi głowy… ale jeszcze nie traciliśmy tak zupełnie nadziei że może coś fajnego uda się nam dziś w ten sposób odkryć .

Na przykład w Sklavenochori, małej wiosce nieopodal miasteczka Kastelli, tam również miał się znajdować kościół z freskami. Sklavenochori nie leży przy szosie, nieco z boku… żadnego napisu nie było, mimo to skręciłem. Niepotrzebnie .

Kastelli po prostu przejechaliśmy odpuszczając też pobliskie Littos gdzie miały się znajdować wykute w skale grobowce . Cały ten region, obszar na południe od Heraklionu okazał się jedną wielką porażką .

Jedziemy więc tam gdzie jadą wszyscy (a przynajmniej większość) – na płaskowyż Lasithi . Natychmiast po trafieniu na główną drogę dojazdową do niego odczuwamy różnicę, pod górę ciągnie niemal nieprzerwany sznurek samochodów, głównie niedużych i białych . Na chwilę zatrzymujemy się by popatrzeć na jezioro zaporowe na rzece Aposelemi, tej która wypływa z Lasithi. Poziom wody w jeziorze jest niezbyt wysoki, to trochę dziwne jak na tę porę roku, sądziliśmy, że zasobna w wodę Kreta będzie spływać potokami a jeziora będzie wypełniać po brzegi woda m.in. z topiącego się śniegu. Albo tej zimy nie padało, albo… nic z tych rzeczy.

Na brzegu jeziora istnieje wciąż jeszcze wioska Sfendili, założona w średniowieczu. Wciąż mieszka tutaj kilkanaście osób, które mimo stopniowego i szybkiego popadania w ruinę podmakających zabudowań nie chcą ich opuścić. Podobno we wiosce nie ma już nawet bieżącej wody ani elektryczności…

Następnym przystankiem w drodze do Lasithi będzie XIV-wieczny monastyr Panagia Kardiotissa wznoszący się niemal przy samej krętej szosie. Zajeżdżam na niewielki parking z kilkunastoma autami i autokarem i idziemy popatrzeć na to popularne jak się okazuje miejsce. W sezonie chyba wstęp jest płatny (ale mogę się mylić), teraz wchodzimy za free. Miejsce jest powiedzmy średnio ciekawe i średnio ładne, wewnątrz kościoła nie można robić zdjęć. Prawdę mówiąc nie bardzo byłoby czemu robić te zdjęcia bo freski, nawet jeśli jakieś tam są to skutecznie przykrywa je czarna warstwa od dymu palących się świec.







Chyba będzie jakaś uroczystość , trwają porządki.





W części zabudowań monastyru urządzono niewielkie muzeum







Kościół jest z zewnątrz odrestaurowany, zresztą całość wygląda na dobrze zadbaną.







Typowo turystyczne miejsce, prawdę mówiąc nic szczególnego.

Parę kilometrów dalej zatrzymujemy się po raz kolejny. Spory parking przy… prawdę mówiąc nie wiem czym tawerna na pewno, pamiątki też, niby jest to jakieś muzeum o nazwie Homo Sapiens. Nie wiemy i nie chcemy wiedzieć co to ma być, kicz i komercja wyłazi z każdego kąta , jedyne co mnie zaciekawia to drewniana tabliczka wskazująca kierunek…. zagrodzoną szutrówką można dojść do stanowiska archeologicznego Karfi które brałem pod uwagę ale odpuściłem ze względu na to, że jest to gdzieś w górach i wymagałoby od nas sporo czasu i zmęczenia a jakość tego co pozostało mogłaby być kontrowersyjna .







To zdjęcie myślę oddaje w pełni charakter tego miejsca … a tak po czasie myślę, że w znacznej mierze oddaje charakter całej wyspy .



Poza tym zatrzymaliśmy się tutaj dla widoków , które rzeczywiście są przyjemne dla oka. Widać m.in. zbiornik zaporowy a także kanion Roza (podobno ciekawy i dość trudny).

Ostatni już przystanek – na „przełęczy” za którą droga nieco opada już na płaskowyż. Tu się zatrzymujemy bo zauważamy kilkanaście wiatraków. Są w większości dość zrujnowane, ale budowli w tym kształcie jeszcze nie widzieliśmy . Oczywiście także i tu stoi potężna tawerna ze sporym parkingiem… powoli przyzwyczajamy się że to kreteńska norma.

















Widoki są naprawdę fajne , nawet mimo zamglonego nieco powietrza.











c.d.n.

kulka53 napisał(a):Spacerując nie zauważamy tu niczego szczególnego, panuje taka typowa atmosfera jaką znamy z tego typu miejsc... dopiero w następnych dniach okaże się, że nie jest to na Krecie norma, że inne, bardziej znane monastyry to turystyczne kombinaty z podjeżdżającymi autokarami i dziesiątkami wynajętych samochodów i samochodzików. W Angarathou nie ma rozległego sklepu z „pamiątkami” i „wyrobami lokalnych mnichów” , nie ma muzeum w którym nie wolno robić zdjęć, rzecz dotyczy także kościoła. Jest normalnie.

Ciekawe czy ruch turystyczny na Krecie tak bardzo wzrósł w ciągu ostatnich 4 lat czy jednak przełom września i października jest mniej tłumny niż początek maja. My tłumy spotkaliśmy jedynie w Knossos (i na Santorini), w innych miejsc było pusto.

Chyba to początek maja, gdzie w necie się nie popatrzy to w tym roku na majówkę co rusz trafiałam -"lecą na Kretę"...
Układ dni w tym roku był mega zachęcający na tygodniowy wypad samolotem zwłaszcza....

kulka53 napisał(a): o zdjęcie myślę oddaje w pełni charakter tego miejsca … a tak po czasie myślę, że w znacznej mierze oddaje charakter całej wyspy

W zachodniej części Krety nie trafiłam na tego typu miejsca... Te kolumny aż rażą po oczach...no do Knossos mają stąd blisko....

Czekam na kolejne odcinki, bo jak na razie ta centralna część wyspy to inna wyspa niż część zachodnia....

Aglaia napisał(a):Ciekawe czy ruch turystyczny na Krecie tak bardzo wzrósł w ciągu ostatnich 4 lat czy jednak przełom września i października jest mniej tłumny niż początek maja. My tłumy spotkaliśmy jedynie w Knossos (i na Santorini), w innych miejsc było pusto.

Trudno mi powiedzieć na ile mógł się (o ile w ogóle) zwiększyć ruch turystyczny, to mogliby ocenić tylko ci którzy byli w tym samym czasie w mniej więcej tych samych rejonach więcej niż jeden raz. Przypuszczam, tzn wg mnie tak powinno być, że w początkach maja powinno być jednak puściej niż końcem września.

W Knossos faktycznie był największy tłum ale w innych miejscach (np Matala, Moni Arkadi) też pusto nie było a wręcz przeciwnie.
Kwestią do rozważenia pozostaje też definicja "pustości" i "tłumności" dla poszczególnych osobników .

piekara114 napisał(a):Chyba to początek maja, gdzie w necie się nie popatrzy to w tym roku na majówkę co rusz trafiałam -"lecą na Kretę"...
Układ dni w tym roku był mega zachęcający na tygodniowy wypad samolotem zwłaszcza....

Może właśnie tutaj jest klucz...
Chociaż - co jednak mnie zaskoczyło, to to, że rodaków spotykaliśmy rzadko (poza jednym miejscem gdzie stanowili większość zdecydowaną).

piekara114 napisał(a):W zachodniej części Krety nie trafiłam na tego typu miejsca... Te kolumny aż rażą po oczach...no do Knossos mają stąd blisko....

Kolumny oczywiście też... ale głównie miałem na myśli ten napis
Fakt, na Rodos też rzucało się w oczy nastawienie na obsługę licznie przybywających tam Rosjan, ale tu, na Krecie, w turystycznych miejscach było to chyba jeszcze bardziej widoczne. Zresztą wraz z francuskim był to najczęściej słyszany język.

piekara114 napisał(a):Czekam na kolejne odcinki, bo jak na razie ta centralna część wyspy to inna wyspa niż część zachodnia....

W zachodniej też tu i ówdzie byliśmy bo przekroczyliśmy na parę dni magiczną przedwyjazdową linię Heraklion-Matala . Jak dla mnie większej różnicy nie było... może jedynie krajobraz był bardziej imponujący, naprawdę nam się podobało...
Cd jak sądzę pojawi się jutro

kulka53 napisał(a):

piekara114 napisał(a):W zachodniej części Krety nie trafiłam na tego typu miejsca... Te kolumny aż rażą po oczach...no do Knossos mają stąd blisko....

Kolumny oczywiście też... ale głównie miałem na myśli ten napis Fakt, na Rodos też rzucało się w oczy nastawienie na obsługę licznie przybywających tam Rosjan, ale tu, na Krecie, w turystycznych miejscach było to chyba jeszcze bardziej widoczne. Zresztą wraz z francuskim był to najczęściej słyszany język.

W październiku nie było to widoczne. Jak już coś to niemieckiego języka słyszałam najwięcej, choć wiadomo i inne się trafiały....

kulka53 napisał(a):

piekara114 napisał(a):Czekam na kolejne odcinki, bo jak na razie ta centralna część wyspy to inna wyspa niż część zachodnia....

W zachodniej też tu i ówdzie byliśmy bo przekroczyliśmy na parę dni magiczną przedwyjazdową linię Heraklion-Matala . Jak dla mnie większej różnicy nie było... może jedynie krajobraz był bardziej imponujący, naprawdę nam się podobało...

Lefka Ori robią wrażenie, no w końcu to ponad 2 000 m n.p.m.....

piekara114 napisał(a):W październiku nie było to widoczne. Jak już coś to niemieckiego języka słyszałam najwięcej, choć wiadomo i inne się trafiały....

Może jesteśmy przewrażliwieni

piekara114 napisał(a):Lefka Ori robią wrażenie, no w końcu to ponad 2 000 m n.p.m.....

Lefka Ori akurat nie mieliśmy okazji zobaczyć, bardziej chodziło mi o Psiloritis, ale nawet bardziej o inne, mniejsze łańcuchy po południowej stronie wyspy, nad wybrzeżem...

Południe wyspy całkowicie odpuścimy już na początku pobytu na wyspie jak tylko uświadomiliśmy sobie ile czasu zajmują przejazdy... Będzie na kolejny raz, bo na pewno Kretę jeszcze odwiedzimy.

piekara114 napisał(a):na pewno Kretę jeszcze odwiedzimy.

Może warto wyszukać kwaterę na południu .
Z tymi przejazdami to aż tak tragicznie nie jest... jak się trzymać w miarę głównych dróg

30 kwietnia, poniedziałek c.d.

No to jesteśmy. Słynne Lasithi z tysiącami wiatraków… no dobra, wiemy że wiatraków już tu nie ma .

Lasithi jest położony na około 850 m. n.p.m. co podobno czyni go najwyżej zamieszkiwanym na stałe obszarem w basenie Morza Śródziemnego. Jest to miejsce z bardzo żyzną glebą wykorzystywane w celach rolniczych od czasów minojskich. Charakterystyczne wiatraki służyły do nawadniania, a konkretnie do zasilania siłą wiatru pomp. Obecnie używa się pomp elektrycznych, jeśli widać jakiś wiatrak to jak sądzę jest to tylko element służący do przyciągnięcia klientów do tawerny albo ewentualnie efekt sentymentu do tradycji jakiegoś mieszkańca.



Póki co nie zauważamy tu nic szczególnego . Dojechawszy do „obwodnicy” czyli drogi którą można płaskowyż objechać naokoło skręcamy w prawo by po paru kilometrach zaparkować przy monastyrze Vidiani.

Moni Vidiani jest stosunkowo nowy, powstał w połowie XIX wieku, ale już wcześniej stał w tym miejscu średniowieczny kościół. Jak się okazuje monastyr nie jest już zamieszkały przez żadnego mnicha, służy raczej jako sklep i tawerna umiejscowione w zabytkowym miejscu .

Zaletą ewidentną jest bezpłatnyj wchod



Jest tutaj tak sobie, nic szczególnego – poza fontanną przy wejściu .















Jeszcze jest kwiecień a my jesteśmy jednak na pewnej wysokości… już dojrzewają czereśnie .



Na skałkach nad monastyrem wznosi się krzyż.













Przed monastyrem.