Małe i duże bałkańskie podróże :-)

20 września, środa c.d.

Przejeżdżając przez Livadię zajechaliśmy do portu.



Wszystko się zgadza , tym razem niespodzianki się nie zapowiadają i będziemy mogli opuścić Tilos zgodnie z planem. Moglibyśmy sobie już kupić bilet, ale nauczeni doświadczeniem na wszelki wypadek zostawiamy to na ostatnią chwilę , zresztą trudno powiedzieć jaka strategia w tym względzie jest lepsza – chyba lepiej za każdym razem dostosować się do sytuacji.

Opustoszała o tej popołudniowej porze, rozgrzana Livadia niczym innym nas nie zatrzymała, jedziemy „do domu” . Po drodze jednak, mijając Megalo Chorio zauważam coś ciekawego i postanawiam się zatrzymać.

Tuż przy głównej drodze, na zakręcie znajduje się coś, co dawniej zapewne było monastyrem, teraz jest (chyba) kościołem cmentarnym – kawałek dalej lokalizuję właśnie cmentarz.





Zabudowania są częściowo odnowione i zamknięte, tam gdzie można wejść (na dole) w pomieszczeniach mieszkańcy Mikro Chorio urządzili sobie skład różnych rzeczy.





Kościół, wygląda na stary .





Co mnie zaskakuje – jest otwarty , jednak wnętrze to ewidentnie efekt działalności z ubiegłego wieku.







Jest jednak czysto i porządnie, podoba mi się.

Zresztą całe to miejsce jest dość fajne.







Warto tu zajrzeć .

Zajeżdżamy na Eristos i…. konsternacja bo nasze miejsce jest zajęte , rozłożyła się tam para ludzi, którzy zapewne przyjechali autobusem. Parę chwil zastanawiamy się co robić, ale, no cóż, trudno – ładujemy się autem na placyk. Chwilowo i tak jeszcze mamy inne plany więc może jak wrócimy to nikogo już nie będzie .

Idziemy bowiem parę kroków z powrotem – do opisywanej w powieści o Tilos tawerny Tropicana . Skusiliśmy się na „ice cream with melo” , dawno już nie jedliśmy lodów a w Grecji to jeszcze nigdy. Nikogo oprócz nas nie było…



Poczekaliśmy parę chwil i....



Lodowe czekoladowe kulki były bardzo ok, ale w połączeniu z melonem – powiedzmy bez szału . Ale podobno to taka lokalna specjalność . Pogadałem potem trochę z właścicielem, dość sympatycznym Grekiem w średnim wieku, ogólnie było miło.

Wróciliśmy do auta. Ludzie na naszym miejscu, para w wieku okołoemerytalnym, widząc nas zaczęli się powoli zbierać… przeprosiłem ich mówiąc w paru słowach że to jest najlepsze a właściwie jedyne dogodne miejsce dla naszego auta i że od kilku dni spędzamy tutaj noce, pokazałem też ślady po zakopaniu w piachu. Ewidentnie na Tilos przyjeżdżają wyluzowani turyści bo w ogóle nie widzieli problemu, zresztą i tak mieli zamiar iść już na autobus. No i fajnie… zostaliśmy sami .

Było jeszcze dość wcześnie, postanowiłem wykorzystać ten popołudniowy czas na niezbyt długą wycieczkę. Małgosia została przy aucie, miała już dość spacerów na dziś, miała zamiar odpocząć, poczytać a potem zabrać się za przygotowanie obiadu. Ja zaś, uzbrojony tylko w aparat, poszedłem w kierunku zatoczki z plażą Agios Petros.

Póki co nie mogłem się jednak oprzeć by nie zrobić paru zdjęć Eristos, o tej porze i z tej strony prezentowała się naprawdę wyśmienicie.





I w całości, przy okazji trochę widać drogę którą szedłem.



Sądziłem wcześniej, że od biedy można by tędy podjechać autem jednak okazało się że jest to absolutnie niemożliwe.



Dopiero jeszcze wyżej okazało się, że droga w tę stronę istnieje i jest całkiem niezła, tyle że prowadzi nie z samej plaży Eristos a skądś w okolicy Megalo Chorio. Jednak nie ma to właściwie żadnego znaczenia bo po pierwsze z Eristos jest to dość blisko a po drugie nad samą plażę i tak już się nie dojedzie, droga prowadzi do jednego domu i do czyjejś ogrodzonej działki. Piszę to tak dla porządku .

Bardzo mi się tu podoba .

Dalsza droga to ledwie widoczna ścieżka pośród kolczastych kulek , widać tu kapliczkę od której zapewne nazwę wzięło to miejsce.



Czasami chyba coś tu płynie .



Po może 15 minutach od końca drogi i spotkaniu wracającej z plaży francuskiej starszej pary jestem na miejscu .



Agios Petros jest niezbyt przyjazna, w przeważającej części zalegają tu mniejsze i większe kamienie.



Jednak widać, że amatorzy tego miejsca się znajdują – i właściwie wcale mnie to nie dziwi .









W wodzie spore głazy, przy większych falach zapewne kąpiel jest bardzo trudna i niebezpieczna - jeśli w ogóle możliwa .



Agios Petros w dalszej perspektywie.



Nie jest to zbyt przyjazne miejsce, jednak do zanurzenia się oczywiście nadaje, co z chęcią czynię po tych kilku upalnych godzinach . Ale głodny też jestem , wracam.

Kapliczka raz jeszcze.



Tym razem spotykam samotną dziewczynę, która zdaje się być ciekawa, podobnie zresztą jak ja, co mają oznaczać te wymalowane cyfry na kamieniach.



Zagadnąłem ją, okazało się, że była to Greczynka. Stwierdziła, że to miejsce i te cyfry to najprawdopodobniej… lokalna strzelnica .

Ech, pięknie tu…













Wędrówka na Agios Petros i z powrotem, oraz dłuższa chwila na samej plaży zajęła mi około dwóch godzin.

Gdy wróciłem, okazało się, że nie tylko Małgosia na mnie czeka .





Podkarmiany kotek ewidentnie się już całkiem zadomowił . Dostał swoją porcję i umieścił się na innym drzewie .



Najedliśmy się też i my, a potem okazało się, że inne okoliczne koty powoli też się już zwiedziały że mogą u nas liczyć na darmową wyżerkę . Ten był bardzo, bardzo przestraszony i dłuższą chwilę mu zajęło by podejść do wyłożonej na plażę saszetki.







Ale w końcu się udało .



To był dopiero początek, ostatecznie okazało się, że eristoskie (i w ogóle tiloskie) koty bardzo poważnie uszczupliły zapasy jakie tym razem przywieźliśmy . Ale dla tych zamieszkujących następne wrześniowe wyspy też jeszcze baaaaaardzo dużo zostało .

I tak minął kolejny, czwarty już nasz dzień na Tilos. W majowym planie mieliśmy na tę wyspę przeznaczyć właśnie cztery dni , w tym momencie bardzo byliśmy zadowoleni, że wtedy tak na Rodos wiało i nasz rejs się nie odbył , dzięki temu mogliśmy tu spędzić jeszcze więcej takiego wspaniałego czasu. I naprawdę przez chwilę rozważaliśmy, czy nie zostać tu aż do samego końca… nie zostaliśmy jednak i też wyszło naprawdę rewelacyjnie .

O czym w następnych odcinkach

c.d.n.

Ech, pięknie tam .
pzdr.

Potter napisał(a):No będzie ponad 2 miesiące, a co ?

Z chęcią posłucham jakie to lokalizację i obejrzę relacje - które jeszcze nie powstały

Tych wypraw z MAŁĄ z Radomia nie musisz już powtarzać

tony montana napisał(a):Z chęcią posłucham jakie to lokalizację i obejrzę relacje - które jeszcze nie powstały

No relacji to się raczej nie doczekasz, bo było to w czasach kiedy o cyfrówkach słyszało niewielu. No a skanować zdjęć raczej nie będę. A co do miejsca to była to tylko Grecja kontynentalna.

mysza73 napisał(a):na Korfu i Kos już mnie nie zabrała

Bez komentarza .

A co do Tilos ... Pięknie wyglądają te puste plaże ... Czy jest to reguła na tej wyspie, czy po prosty w te miejsca turyści nie docierają ?

kulka53 napisał(a):Bardzo mi się tu podoba .

Mnie również. Bardzo ładnie wygląda to wybrzeże na Waszych zdjęciach. A te małe zatoczki z intymnymi plażyczkami w poprzednich odcinkach - super

pozdrawiam,
M

Ślicznie, ślicznie ... ale najpiękniejsze są te koty

Kuleczki jesteście BARDZO, ale to BARDZO NIEPOPRAWNE!!!
Wasza SUPER, SUPER FOTOSTORY z Rodosu i jego pobliskich wysepek już nieźle zamieszała w mojej blond czuprynie, a po tej z Tilos, to aż się w niej gotuje! A przecież to jeszcze nie koniec?! Strach się bać, co będzie dalej!!!
Podejrzewam, że to dopiero będzie CAŁKOWITY ODLOT!!!!!
Kusicie, oj baaaardzooo kusicie tym swoim Dodekanezem!!!!
Jakby tego było mało, to jeszcze Potter swoim KOS-em go cudnie dosmacza!
I pomyśleć - 4 lata temu, kiedy o Grecji tylko czytałam, te wyspy w ogóle mnie nie interesowały.
Cyklady, to było TO - taka wisienka na torcie. Ponieważ bałam się, że wciągną mnie one na kilka urlopów/lat, więc tak na wszelki wypadek, na pierwszy rzut poszła cała Grecja kontynentalna i Peloponez z Eubeą, potem Wyspy Jońskie poza Kithirą niestety, no a w zeszłym roku Kreta. A kiedy w końcu przyszedł czas na te moje Cyklady, to pojawiło się Wasze TRIO! . DZIĘKUJĘ BARDZOOOOO!!!
Nigdy, przenigdy nie sądziłabym, że Cyklady będą musiały stanąć w szranki z Dodekanezem i walczyć o palmę pierwszeństwa!!!! To Wasza zasługa, to wszystko przez Was KULECZKI - za ładnie piszecie, za ładnie fotografujecie.... BRAWO!!!! OBY TAK DALEJ!!!! PODZIWIAM I GRATULUJĘ!!!
Co prawda, na tę chwilę mam zupełny mętlik...
Noooo i jak teraz mam się wybrać na te planowane kilka lat temu Cyklady (marzenie mojej córci)?
Noo albo, jak wyjazd na Dodekanez połączyć z ponownym odwiedzeniem Krety, która skradła nasze serca w zeszłym roku? Choć dreptałyśmy po niej 30 dni, chętnie wróciłybyśmy w miejsca, które bardzo nam się podobały, a przy okazji może przeszłybyśmy jeszcze kolejne wąwozy: Zakros, Kritsę i w całości Aradenę (do tego nie musiałabym chyba długo namawiać zbuntowanej nastolatki), no i może udałoby się zdobyć Psiloritis Ilias oraz Koufonisi (tu niestety mogę spotkać się ze stanowczym NIE latorosli, tj. to miało miejsce przy zeszłorocznej próbie)?
Nooo, a jeśli Dodekanez, to co? - Wypadałoby połączyć Wasze dwie wyprawy i Potterowy Kos.
Nooo i w końcu, jak to zrobić, jak ma się do dyspozycji max miesiąc urlopu, no może jeszcze jeden tydzień dłużej? No jak
Nic nie szkodzi Do wakacji zostało jeszcze trochę czasu na przemyślenia.... a i tak ostateczną decyzję podejmę zapewne w Pireusie....
Czekam z niecierpliwością na kolejną wysepkę.
mazursko
WeraAnka

tiwa napisał(a):Ech, pięknie tam .

To, że ładnie, to jedno.
Że przyjaźnie - to drugie i równie ważne

Potter napisał(a):Pięknie wyglądają te puste plaże ... Czy jest to reguła na tej wyspie, czy po prosty w te miejsca turyści nie docierają ?

O tej porze - raczej reguła .
Nie można powiedzieć żeby było zupełnie pusto. Turyści byli, sądziliśmy jednak, że jest ich raczej mało. Dopiero ostatniego dnia, gdy przed opuszczeniem wyspy spędziliśmy chwilę w portowej Livadii przekonaliśmy się, że całkiem sporo ich jest.
Tilos to wyspa wycieczkowa. Wydaje mi się, że jak już ktoś trafia na Tilos, wie jak tam jest i jest na to przygotowany. Na każdej plaży na której byliśmy ktoś był... ale takie ilości jak widać jesteśmy w stanie zaakceptować .

Mikeee napisał(a):Mnie również. Bardzo ładnie wygląda to wybrzeże na Waszych zdjęciach. A te małe zatoczki z intymnymi plażyczkami w poprzednich odcinkach - super

Nie zaprzeczam, ładnie jest na Tilos. Może nie ma tam nic tak bardzo wyjątkowego jak miloskie Sarakiniko, czy kaldera Santorini , ale na pewno to bardzo fajna pod wieloma względami wysepka.

Buber napisał(a):Ślicznie, ślicznie ... ale najpiękniejsze są te koty

A to to już oczywista oczywistość

WeraAnka napisał(a):Grecja kontynentalna i Peloponez z Eubeą, potem Wyspy Jońskie poza Kithirą niestety,

O, to tej Eubei zazdroszczę... musimy to nadrobić , natomiast Kithiry zazdrość nam Ty , bo to naprawdę fajna wyspa .
Cyklady piszesz, Dodekanez... dylematy wyborów... w ogóle się tym nie przejmuj
W jednym roku odwiedzisz jedne wyspy, w kolejnym następne, a w kolejnym jeszcze następne itd... przecież one wciąż są, one nie uciekną . Na początku też byliśmy niecierpliwi, chcieliśmy wszystko naraz a tu się okazuje że z roku na rok realizujemy jakieś tam kolejne plany i jest świetnie . Do tego masz miesiąc , kolejny cały miesiąc - to jest naprawdę masa czasu i można dobrać naprawdę świetny i różnorodny plan.
Miały być Cyklady - popłyńcie na nie więc . Nie będę doradzał które najlepsze... to zbyt trudne nawet dla nas a przecież każdy potrzebuje czegoś ciut innego i inaczej odbierze tę samą wyspę. Są lepsze do spania w aucie i są gorsze, są puste i są zatłoczone, są takie na których tydzień mało a i takie że wystarczą 2-3 dni... A jak Dodekanez, to Cyklady za rok . A potem znów Kreta
My się niby nastawiamy na Kretę na ten rok, ale póki co jeszcze nic nie jest postanowione. Decyzję pewnie podejmiemy szybciej niż w Pireusie , ale i tak już bywało... Już wiem że ten Wasz miesiąc to chyba takie minimum by w miarę pozaliczać poszczególne punkty na całej wyspie...my pojedziemy tylko na 2 tyg więc tylko "poliżemy" Kretę, zapewne trzeba będzie wrócić. Ale przydałby się taki przewodnik od kogoś, kto spędza czas i podróżuje podobnie jak my .
Bardzo dziękujemy za miłe słowa , to że nasze opisy wciąż w świecie totalnego zalewu i szerokiego dostępu do informacji i zdjęć są w stanie być dla kogoś inspiracją - to bardzo ważna dla nas sprawa bo po części po to one powstają.

Pozdrawiam

21 września, czwartek

Noc oczywiście nas nie zaskoczyła chłodem, znów było ponad 20 stopni. Chyba powoli zaczęliśmy się już przyzwyczajać do upałów o każdej porze doby… Wstajemy rano, a tu…. niespodzianka.



To już była resztka chmur, o świcie niebo było niemal całkowicie nimi zasnute , byliśmy zaskoczeni i nieco zaniepokojeni, na szczęście był to tylko taki poranny „wybryk natury” i gdy tylko słońce nieco wyżej dźwignęło się ponad horyzont chmury praktycznie zanikły.

Jednak pogoda nieco się zmieniła, to nie ulegało wątpliwości. Pojawił się wiatr, o ile rankiem jeszcze tylko lekko powiewało, o tyle w miarę upływu czasu podmuchy się wzmagały. Nie był to typowy północno-wschodni meltemi, zawiewało z kierunków zachodnich… no nic, zobaczymy jak się sytuacja rozwinie z biegiem dnia.

Póki co przed nami codzienna poranna krzątanina, tym razem obyło się jednak bez czyszczenia auta – tamaryszki pozostawały suchutkie .



Napełniamy żołądki własne, ale nie zapominamy o naszym kotku .





Jeszcze było trochę chmur…



Ale tuż przed wyruszeniem na dzisiejsze „podboje” niebo zrobiło się takie jakie powinno być .



Ewidentnie poprawiła się widoczność.



Kilka jeszcze porannych zdjęć.







Tam byłem wczoraj – kierunek Agios Petros.

Kolejni gracze pojawią się dopiero w następnym sezonie…



Może ktoś zapali wówczas tę lampę…



Paletki też czekają… chyba nie doczekają, zmyją je zimowe fale .



Chociaż kto wie, może nawet te coraz większe dzisiejsze?



Podobnie jak inne projekty kreatywnych plażowiczów



Kwiatki póki co mają się świetnie.







Ciekawe jak wygląda to miejsce gdy opuszczą je już ostatni „mieszkańcy” i plażowicze .



Zaraz ruszamy…