Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Naprawdę malownicze miasteczko. Super fotki z góry

Simi - absolutnie dech zapiera . Niby zdjęcia podobne a w każde wpatrywałam się przez dłuższą chwilę !
REWELACJA .

kulka53 napisał(a):

... przez chwilę poczułem się jak na Majorce ... ...

kulka53 napisał(a):

... a tutaj dla odmiany jak w Fiskardo na Kefalonii ... ...
Pozdrawiam.

Pal licho miasteczko (niezwykłe ), ale ten Wasz zachwyt (a przecież już tyle widzieliście) najbardziej mnie ujął .
pzdr.

marze_na napisał(a):

kulka53 napisał(a):Miasto Simi

Piękna seria . Bardzo malownicze miejsce.

Beata W. napisał(a):Naprawdę malownicze miasteczko. Super fotki z góry

Potter napisał(a):Simi - absolutnie dech zapiera . Niby zdjęcia podobne a w każde wpatrywałam się przez dłuższą chwilę !
REWELACJA .

Fajnie że się Wam spodobało, chociaż wiem, że fotki pozostawiają wiele do życzenia ale na żywo wyglądało to naprawdę obłędnie .
Miasto jest malownicze, pięknie położone, bardzo charakterystyczne, kolorowe... w ogóle się nie dziwiliśmy jego popularności i ilości wycieczek z Rodos. Przypuszczam że w sezonie ciężko się przepchać nabrzeżem i znaleźć w restauracji jakiś wolny stolik

kmichal napisał(a):... przez chwilę poczułem się jak na Majorce ... ...

Aha , tam nie byłem, ale wczuwam się w klimat

kmichal napisał(a):... a tutaj dla odmiany jak w Fiskardo na Kefalonii ... ...

Tu dla odmiany akurat byliśmy i faktycznie trochę podobnie, kolorowo. Tyle że Simi większe znaaaacznie, no i starsze

tiwa napisał(a):Pal licho miasteczko (niezwykłe ), ale ten Wasz zachwyt (a przecież już tyle widzieliście) najbardziej mnie ujął .

To szkoda że nas nie widziałeś w tym momencie gdy robiliśmy te zdjęcia .
A może i dobrze

Miasteczko jest niezwykłe i choć są w Grecji jeszcze przynajmniej dwa podobne, to wydaje mi się, że Simi jest najbardziej spektakularne.

Rzeczywiście... widzieliśmy już w tym kraju trochę, ale wciąż jest miejsce na zachwyt . W tym roku podobnie nas zachwyciło jeszcze jedno miasteczko - inne co prawda, ale urody naprawdę ogromnej .

Pozdrawiam

6 maja, sobota c.d.

Wyjeżdżam ze żwirowej zatoczki i od razu czuję, że coś jest nie tak… dlatego zaraz za zakrętem się zatrzymuję i sprawdzam. No tak, przednie prawe koło to kapeć , złapaliśmy gumę

No cóż, zdarza się, żadna to tragedia, bo przecież zapas gdzieś tam wozi się pod autem…co prawda w słońcu,, w środku dnia jest okropny upał i stoimy na wąskiej, pochyłej drodze, za to z ładnymi widokami . Poza tym po Simi aż takiego wielkiego ruchu nie ma… damy radę.

Ale trzeba wyjąć wszystko z auta by dostać się do narzędzi i podnośnika, potem nurkuję pod podwozie by obejrzeć mocowanie koła. Śruby wyglądają na nieźle zapieczone i zardzewiałe (urok kół zapasowych pod spodem pojazdu ), ale mam różne klucze, powinno się jakoś dać to odkręcić.
Powinno… ale nie bardzo się daje

Trochę pokombinowałem, jedna śruba jeszcze może jakoś by i puściła, ale druga to już za nic w świecie. A nie jest to zwykły zestaw śruba + nakrętka , a jakieś dziwne ustrojstwo którego nijak nie da się normalnymi kluczami złapać. Trochę czasu minęło, ale nie na tyle by zacząć się już martwić i rozmyślać nad innymi rozwiązaniami…jak takimi czy w ogóle na Simi, i gdzie, jest jakiś warsztat? Po doświadczeniach zeszłorocznych z Amorgos mieliśmy podstawy przypuszczać że coś zajmującego się podstawowym serwisem aut być tutaj musi.

Coś tam przejechało obok nas raz czy drugi, m.in. zatrzymał się duży bus wiozący turystów z Panormos do miasta. Kierowca pytał czy potrzebujemy pomocy… póki co nie potrzebowaliśmy, więc podziękowałem. Ale po chwili zatrzymał się przejeżdżający motorkiem młody Grek, nie znał ANI JEDNEGO słowa po angielsku ani w żadnym innym języku, więc porozumienie było utrudnione, ale w zasadzie sprawa była mało skomplikowana. Po prostu trzeba było wydostać koło z jego mocowania .

Pomęczyłem się trochę ja, potem pomęczył się Grek z moją pomocą…śrub odkręcić się nie udało , dlatego został wyjęty bolec z drugiej strony metalowej listwy trzymającej koło. Jeszcze potem chwilę trwało zanim udało się wyszarpać koło z tego poluzowanego uścisku i wreszcie – pełen sukces – JEST .

Opis może krótki, ale prawda jest taka, że cała operacja trwała i trwała, na pewno ponad godzinę. Umorusany Grek też wyglądał na zadowolonego, że udało mu się pomóc turystom, nawet mimo tego, że kompletnie nie mogliśmy wymienić żadnego słowa. Jedyne co wydawało mi się, że udało mi się dowiedzieć to to, że warsztat na Simi istnieje i znajduje się przy drodze do Pedi…no nic, pojedziemy, poszukamy, może udałoby się tam zakleić nasze dziurawe koło.

Grek odjechał upewniwszy się, że dam sobie radę z wymianą koła, cali szczęśliwi wręczyliśmy mu banknocik i zabrałem się za wymianę……





…zakończoną powodzeniem





Wtem, ni stąd i zowąd pojawiło się stadko osiodłanych koni .







Skąd się wzięły i dokąd poszły tak zupełnie same? Nie mieliśmy pojęcia.



Zagadka częściowo rozwiązała się trochę później gdy wybraliśmy się na niezbyt długi spacer do wielkiego kościoła który widzieliśmy wcześniej z góry.



Co prawda to były osiołki, ale również osiodłane a właściciel wypuszczał je z zagrody pośród domów ( ) i szły gdzieś samopas pod górę .

Próbowaliśmy dotrzeć do Kastro…



ale w plątaninie uliczek nie udało się nam dojechać wystarczająco blisko, zatem udaliśmy się na wspomniany spacer górną częścią miasta do tego wielkiego kościoła.





Kościół, chyba największy w mieście, był zamknięty, a do Kastro wciąż było za daleko , dlatego wróciliśmy do auta. I tak mieliśmy z tyłu głowy myśl, że musimy poszukać warsztatu i dowiedzieć się co z naszym kołem.

Ale na przepiękne widoki nie pozostaliśmy obojętni .

Tego rzędu wiatraków nie powstydziłaby się nawet Astipalea , aż dziwne dlaczego pozostają takie nie odnowione .









Tu z nieco innego miejsca.





Wszystkie kościelne wieże na Simi wyglądają mniej więcej w tym stylu.



Zatoka Pedi, za chwilę tam pojedziemy…

I pojechaliśmy. Właściwie byliśmy tutaj już wczoraj wieczorem podczas poszukiwania miejsca do spania, ale tylko dlatego, że źle skręciłem…wiedziałem że w tej zatoce szans na to nie ma. Tym razem liczyliśmy że coś jednak znajdziemy i tak się właśnie stało, najpierw jednak pojechaliśmy na sam brzeg morza.

Pięknie tu, naprawdę pięknie, tak inaczej…

Warsztat samochodowy na Simi to nie to samo co było na Amorgos, ale też wyspa jednak innego rodzaju . Malutka klitka zajmująca się chyba jedynie podstawowymi naprawami co to młotkiem i przecinakiem można… ale ustrojstwo do zdejmowania opon z felg mieli. Zaniosłem koło, nie musiałem wiele mówić, bo widać było po co przyszedłem , diagnoza była szybka ale bezlitosna – dziura jest za duża i zakleić się jej nie da, a jakbym przypadkiem chciał jakąś oponę w tym rozmiarze to na Simi jej najprawdopodobniej nie dostanę, dopiero na Rodos.

I co teraz? Nie zastanawiając się długo postanowiliśmy nic nie robić z tym fantem . Koło upchamy w bagażniku (pod spód umieścić się go przecież nie da) i tak będziemy jeździć oraz wrócimy do domu. Bez zapasu, no trudno, będziemy liczyć na szczęście .

No nic, jest wczesne popołudnie, trochę już widzieliśmy, trochę przeżyliśmy…fajnie byłoby odpocząć i przyjemnie spędzić resztę tego dnia .

c.d.n.

No tak, po czymś takim, to ja bym zarządził odpoczynek i zimne piwko na odstresowanie . Dobrze wiedzieć, że nawet na tak małych wysepkach są warszta(ciki)ty samochodowe .
pzdr.

tiwa napisał(a):No tak, po czymś takim, to ja bym zarządził odpoczynek i zimne piwko na odstresowanie . Dobrze wiedzieć, że nawet na tak małych wysepkach są warszta(ciki)ty samochodowe .

Zamiast zimnego piwka była rześka kąpiel
Co do warsztatów... sądzę, że na każdej wyspie coś takiego się znajdzie, podobnie jak rzadziej bądź częściej czynna stacja benzynowa. Nawet gdyby dziurę udało się załatać, o wyważeniu koła można było tylko pomarzyć . Poważniejsze awarie jednak wątpię czy są w takich miejscach do ogarnięcia , mam nadzieję że nie będzie nam dane tego sprawdzać .

6 maja, sobota c.d.

Postanawiamy pojechać do Emporio, na spacery po stolicy już nie mamy siły ani ochoty, zostawimy to na jutro. Przejazd od głównego placu wzdłuż wybrzeża w kierunku zachodnim to dopiero jest hardcore , przeciskamy się niemalże pomiędzy kawiarnianymi stolikami i gromadnie wędrującymi jednodniowymi wycieczkowiczami . Jest naprawdę nieźle wąsko i ciasno .

Na wszelki wypadek w Emporio nie jedziemy dokąd się da, a zostawiamy auto na placyku przy nieczynnej jeszcze mini-tawernie przy mini-plaży – czyli usypanym spłachetku żwirku przy samej drodze. Dalej pójdziemy pieszo.

Emporio to osada jeszcze mniejsza od Pedi. Od razu podoba się nam bardzo tutejszy spokój, totalnie inny niż gwar pobliskiej stolicy, taka sielankowość stojących nad samą wodą kolorowych domów spotęgowana jeszcze bezwietrzną pogodą i lustrzaną niemal taflą wody. Powoli wędrujemy na sam koniec drogi, do właściwej zatoki z kamienistą, otoczakową plażą.









Dalej pojechać się już nie da .



Poza Marathoundą to najspokojniejsze miejsce na Simi, prawie nikogo tu nie ma. Pewnie w sezonie tak dobrze nie jest ale i tak dociera tu zapewne niewielki ułamek wycieczkowiczów, zwłaszcza tych którzy wypożyczą sobie jakiś środek transportu. Pieszo z portu to jakieś 2 kilometry.

Wracając zgodnie postanawiamy, że nigdzie się już dziś stąd nie ruszymy. Nieduży placyk przy malutkiej plaży będzie dobrym miejscem do spania, a sama plaża... co prawda dalece odbiega od tego czego zwykle szukamy , ale tego na Simi znaleźć nie sposób bez wielogodzinnych wędrówek lub wynajęcia łódki – skoro już tu jesteśmy to i ją wykorzystamy by złapać ostatnie godziny słonecznych promieni oraz inauguracyjną tegoroczną kąpiel w morzu. Temperatura – 20 stopni… mniej niż na Rodos, ale w sumie nie aż tak mało .



Nie byliśmy sami, poza nami było kilka osób, jedni na chwilę, inni na dłużej. Czasem przejechał jakiś motorek… ogólnie było spokojnie. A gdy pora zrobiła się już odpowiednia przenieśliśmy się do auta i urządziliśmy sobie porządkowanie wnętrza (to bardziej ja – trzeba było tak poprzekładać rzeczy by mogło z nami jeździć koło), oraz gotowanie obiadu . A wieczorkiem zrobiliśmy coś, czego zwykle nie robimy , zamiast pójść spać w naszym domku wybraliśmy się na dłuuuuuugi spacer do wieczornej stolicy .

Było już całkiem ciemno, próbowaliśmy robić jakieś fotki ale wyszły niespecjalnie bo statywu od dawna już nie wozimy a z ręki… wiadomo .



































Pospacerowaliśmy, posiedzieliśmy na ławce, pozaglądaliśmy tu i tam…mimo tego, że statki wycieczkowe dawno już odpłynęły turystów i tak było całkiem sporo, wszystkie lokale i sklepiki były otwarte. Tu widać, że wyspa żyje przez większą jednak część roku… Bardzo, bardzo podobało się nam tutaj, tak rzadko mamy okazję w ten sposób spędzać wieczorny czas i choć w perspektywie mieliśmy jeszcze długi powrót to szkoda było się nam z tym miejscem rozstać. Ale w końcu trzeba było, w końcu w naszym domku też jest całkiem przyjemnie .

I tak zakończył się ten dzień, znacznie później niż zwykle. Dzień długi i bogaty we wrażenia i przygodę zakończoną z jednej strony szczęśliwie, ale z drugiej to nie całkiem bo jednak zapasowego koła nie mamy. Wtedy jeszcze tego nie wiedzieliśmy, ale więcej tego typu przygód podczas tego wyjazdu już nie było i udało się nam bez problemu wrócić na 4 kołach do domu .

c.d.n.