Małe i duże bałkańskie podróże :-)

A ja czekam, co ciekawego zobaczymy na północy.

pzdr

Fajne widoczki z białymi charakterystycznymi domkami. Na północy pewnie będzie komercyjnie.

Pozdrawiam

kmichal napisał(a):... faktycznie stolica pięknie położona ... ... ale mnie najbardziej zaciekawiła pierwsza fota z Azolimnos z chmurami nad Tinos i Andros na horyzoncie - fotopocztówka ... pięknie ... ...

ajdadi napisał(a):Stolica fajnie położona...ale ja wybieram to betonowe molo i ławeczkę z parasolem

Dla każdego coś miłego

longtom napisał(a):A ja czekam, co ciekawego zobaczymy na północy.

Coś tam się znajdzie, ale czy aż tak ciekawego....?
Na pewno nie będzie tam...

MarDomi napisał(a):komercyjnie.

- a wręcz przeciwnie
Komercji na Siros właściwie nie ma, a już na pewno nie na północy wyspy
To ludna wyspa, popularna chyba najbardziej wśród Francuzów, ale jednak mało turystyczna
Na szczęście

Pozdrawiam

14 września, poniedziałek c.d.

No to jedziemy na północ... tu wyspa jest węższa i jakby bardziej górzysta, w każdym razie właśnie w tej części są najfajniejsze krajobrazowo widoki. Jest tu kilkanaście niedużych osad, przez niektóre przebiega główna droga, asfaltowa, lecz bardzo kręta i stroma (w sumie to żadna nowość tutaj), do innych wiodą jakieś szutrówki czy też betonówki. W tej też części są dwa znaczące miejsca archeologiczne, antyczna nekropolia nieopodal Halandriani i ruiny wioski sprzed ok. 5 tys. lat na zboczu wzgórza Kastri. Rzecz jasna chcieliśmy je zobaczyć

Wydawało się, że sprawa będzie prosta, wzdłuż drogi stały tablice informacyjne więc ufnie podążaliśmy we wskazywanym przez nie kierunku. Zjechaliśmy sporo w dół, i tam, nagle, słyszymy swojskie „dzień dobry” . Okazało się, że to kilkoro Polaków, którzy tak jak i my zwiedzają Siros, tyle że wynajętym autem. Porozmawialiśmy parę chwil dowiadując się m.in. że nie udało się im odnaleźć żadnych ruin ani cmentarza, zupełnie nie wiadomo gdzie to jest . Co cóż, właściwie nie byliśmy tym mocno zaskoczeni znając greckie realia . Zostaliśmy obdarowani dwoma małymi kotkami , które podobno szły za nimi aż z dołu i nie zanosiło się, by chciały pozostać.... Małgosia próbowała trzymać je na kolanach, ale rozpełzły się po samochodzie podczas gdy my zjeżdżaliśmy jeszcze bardziej w dół by sprawdzić, czy i my niczego nie znajdziemy. W końcu droga skończyła się, a my po krótkim spacerze i oględzinach okolicy stwierdziliśmy, że zupełnie nie wiemy po co tutaj przyjechaliśmy.... No, chociaż dla widoków było warto .







Ruiny wioski otoczonej murem.... to chyba jednak nie to.









Za to właśnie tu po raz pierwszy tego roku zobaczyłem moje ulubione kwiatki





Na tej fidze nie było owoców do pojedzenia



Opuncji zdecydowanie wolimy nie dotykać...



To też trochę kłuje

Nie zwojowaliśmy tu za wiele. Może przy większej dozie cierpliwości i samozaparcia można by coś tutaj odnaleźć, ale nam widocznie zabrakło tych cech. Zresztą, czy to byłoby na tyle ciekawe i warte trudu poszukiwań? Jakoś wątpię.

Nakarmiliśmy i napoiliśmy zwiezione tutaj kotki i aby nie chciały z nami wracać zostawiliśmy im jeszcze porcję kiełbasy. Wróciliśmy powoli pod górę do głównej drogi i pojechaliśmy dalej na północ.



Na samym końcu drogi leży złożone z kilku domów Kambos. Można stąd dojść, bo dojechać się nie da, nawet szutrówek tam nie ma, na kilka plaż. To największa z nich – Lia, po zachodniej stronie wyspy.



Podobno są organizowane rejsy wzdłuż dzikich, północnych wybrzeży z przystankami na plażach, zwłaszcza na tej. Widziałem wcześniej jakieś zdjęcia, jest to plaża głównie żwirowo-kamienista, także musielibyśmy być mocno zdesperowani by chcieć się na nią wybrać, o ile pamiętam na drogowskazie był podany czas godzina w jedną stronę... tylko ciekawe czy w dół czy w górę

W Kambos żyją nie tylko ludzie





Naturalne schronienie dla kóz





Tabliczka na końcu drogi, to tak gdyby ktoś chciał się jednak wybrać .

Wróciliśmy kawałek pod górkę i zatrzymaliśmy się na chwilę w równie małym San Michalis.







Były stąd ładne widoki na północny kraniec Siros.











Jedna z plażyczek z tablicy, chyba Grammata

W San Michalis właściwie nie ma nic... dwa kościoły (ten pierwszy na zdjęciach powyżej), tawerna, czynna, ale bez większego powodzenia wśród nielicznych, którzy wraz z nami odwiedzali w tym samym czasie to miejsce, kilka zamieszkałych domów i opuszczona stara część wsi.





A to wspomniany drugi kościół, katolicki, starszy, od którego osada wzięła swą nazwę.







Ktoś tu z powodzeniem uprawia winorośle



Pod warunkiem, że osły mu ich nie podgryzają



Dla nich pożywienie na zimę już się przygotowuje



I to właściwie tyle z tych okolic, ładnych widokowo i dość dzikich (jak na tak zaludnioną wyspę). Ale jeszcze tak całkiem stąd nie odjeżdżamy, o tym w następnym odcinku .

c.d.n.

... wow, ale śliczne gąski ... ... takie "nasze" ... ...
Pozdrawiam.

kulka53 napisał(a): żadnych ruin ani cmentarza, zupełnie nie wiadomo gdzie to jest (…) czy to byłoby na tyle ciekawe i warte trudu poszukiwań?

Cóż, pozostałości sprzed 5 tysięcy lat zapewne nie są imponujące. Cenne jest to, co tam wykopano, ale to można zobaczyć już tylko w jakimś muzeum.

kuilka53 napisał(a): tu po raz pierwszy tego roku zobaczyłem moje ulubione kwiatki

Kwitnące urginie w tym roku nie były na Krecie częstym widokiem , nawet w rejonie mostu nad wąwozem Aradena kwiatków było już jak na lekarstwo (chociaż roślin sporo), nie tak jak zapamiętałam z poprzedniego kreteńskiego urlopu.

dangol napisał(a):

kuilka53 napisał(a): tu po raz pierwszy tego roku zobaczyłem moje ulubione kwiatki

Kwitnące urginie...

A nasz przywieziona w zeszłym roku z Nisyros wiosną miała liście, ale jesienią niestety nie zakwitnęła.

pzdr

Tomek, widocznie coś tam Waszej urginii nie pasowało .
Zaglądnij tutaj, może we wskazówkach pielęgnacyjnych znajdziesz, co było nie tak?

dangol napisał(a):Tomek, widocznie coś tam Waszej urginii nie pasowało .
Zaglądnij tutaj, może we wskazówkach pielęgnacyjnych znajdziesz, co było nie tak?

Dzięki za linka.
Podejrzewam, że zaszkodził jej deszczowy lipiec.
Ale i tak w zeszłym roku sprawiła nam dużo radości.

pzdr

kulka53 napisał(a): .... No, chociaż dla widoków było warto .

Pewnie ,że było warto
Pozdrawiam

Te plażyczki to tak na Maslinkowo - Longtomowy sprzęt

kmichal napisał(a):... wow, ale śliczne gąski ... ... takie "nasze" ... ...

Fakt... w końcu to wciąż trochę cieplejsza, ale Europa... a w dobie postępującej globalizacji - tym bardziej

dangol napisał(a):Cenne jest to, co tam wykopano, ale to można zobaczyć już tylko w jakimś muzeum.

To prawda, znaleziska z Chalandriani można zobaczyć w Muzeum Archeologicznym w stolicy. Nie byliśmy... chcieliśmy pójść do innego muzeum ale było zamknięte

dangol napisał(a):Kwitnące urginie w tym roku nie były na Krecie częstym widokiem

Myśmy też nie widzieli ich zbyt wiele. To nie to co kiedyś... albo byliśmy nie tam gdzie trzeba

longtom napisał(a):A nasz przywieziona w zeszłym roku z Nisyros wiosną miała liście, ale jesienią niestety nie zakwitnęła.

Ja w tym roku przywiozłem duuuuużo sadzonek oleandrów. Już wiem, że większość nie przetrzymała podróży, ale kilka, póki co, wygląda dobrze. Zobaczymy co będzie dalej .

ajdadi napisał(a):Pewnie ,że było warto

Zawsze warto sprawdzić (jeśli nie wymaga to zbyt wielkiego poświęcenia, zmęczenia i czasu) co czai się za kolejnym zakrętem....

tony montana napisał(a):Te plażyczki to tak na Maslinkowo - Longtomowy sprzęt

Nasz sprzęt w tym wypadku niestety odpadał , no i za wiele czasu nie mieliśmy na Siros spędzić, ale gdybyśmy byli np. tydzień, sądzę, że tak ze 3 z tych zatoczek mielibyśmy zaliczone "z buta"

Pozdrawiam