Małe i duże bałkańskie podróże :-)

6 maja, wtorek

Ostatni dzień na Anafi... Początkowo wahaliśmy się, czy przewidzieć na tę wysepkę 2 dni, czy może 4 – takie możliwości stwarzały połączenia promowe. Ostatecznie, „dzięki” przygodzie z Prevelisem skończyło się na trzech dniach – i myślę, że jest to niezbędne minimum jakie trzeba i warto na Anafi spędzić, a i gdybyśmy mieli więcej czasu też byśmy się nie nudzili.

Tak więc nie ma wyjścia, właśnie dziś trzeba się wybrać na Kalamos. Tego nie mogliśmy odpuścić, nawet jakby padało pewnie byśmy poszli. Na szczęście deszczu nie było, a i pogoda była dużo lepsza niż wczoraj rano. Było chłodno, ale nie wiało i niskie mgło-chmury tworzyły się tak jak w górach nad szczytami, tak tu nad każdą z wysp. Dookoła było piękne błękitne niebo.

Nie było potrzeby, by wybierać się bardzo wcześnie rano tak jak na naxoskiego Zeusa, upał nie groził nam na pewno. Ale o tej prze roku dzień tak wcześnie się zaczyna... szkoda było go tracić, na szlak spod monastyru Zoodochos Pigi (niezmiennie na głucho zamkniętego) wyruszyliśmy około wpół do 8.

Spod monastyru pod górę jest niespełna 400m i czas przewidziany na początku na znaku to godzina i 15 minut. My oczywiście dobrze wiedzieliśmy, że wycieczka spokojnie zajmie nam 2 godziny , jak nie więcej. Przecież trzeba będzie co chwilę się zatrzymywać



Mimo sporej ilości chmur widoki są bardzo ładne.





Kawałek dalej jest strzałka w kierunku morza z napisem Drakospilio. Smocza jaskinia... też chętnie byśmy zobaczyli ale rzut oka na mapę jednak nas nie zachęcił. To dość daleko, czasu przejścia nie podano. Może gdybyśmy byli tu jeszcze jeden dzień...

Idziemy dalej. Jeszcze wyżej zza wzgórz wyłania się stolica.





Po drodze – studnia



Gdy wchodzimy w bardziej skaliste tereny ścieżka wygląda mniej więcej tak – jest to na pewno popularna wycieczka.



Ciekawe czy kogoś dziś spotkamy? .

Monastyr jest naprawdę bardzo ładny, może jak wrócimy będzie otwarty?











Grupowo przyklejonych do skał ślimaków były nieprawdopodobnie wielkie ilości

Upału jak widać nie było...



Już widać prawie całą Anafi



Zabezpieczenia



Powodów do strachu nie było



Przed nami jeszcze kawałek drogi



Chora, a w w oddali majaczy Santorini

Schodki



Żleb

Na zdjęciu tego nie widać, ale te kwiaty były całkiem spore









Natomiast te – mi podobały się najbardziej, a im wyżej, tym było ich więcej









Storczyków też było kilka(naście )





Ślimaki

Wierząc mapie, gdzieś tam powinna być jaskinia, ale to chyba nie to





Ścieżka nie była jakoś bardzo szeroka, a nachylenie skał, całkiem spore...



Ogólnie szło się super, mimo że nie było nad nami błękitnego nieba. Widoki, te bliższe i te dalsze naprawdę robiły wrażenie, cała okolica jest bardzo atrakcyjna. Zważywszy na to, jak i mnogość wszelakiego kwiecia nic dziwnego, że tempo nie było zabójcze











Ale do celu – coraz bliżej.





Cały czas szliśmy od północnej strony skał, na „przełęczy” odsłoniły się widoki na południe. Niebo było zachmurzone, więc fotki zrobiliśmy tylko sobie .





A zza skał wyłonił się pięknie położony cel, można śmiało go nazwać wizytówką całej wyspy .


Bo skoro widać go z prawie każdego miejsca, a można z niego zobaczyć ją całą.....





c.d.n.

kulka53 napisał(a):

Piękny widok ,
jakoś tak Sv Ilija na Peljescu mi się skojarzył .

kulka53 napisał(a):

I jeszcze to zielone mi się podoba ,
wszystkie inne kwiatki oczywiście też .

kulka53 napisał(a): Natomiast te – mi podobały się najbardziej, a im wyżej, tym było ich więcej

To jakaś kocanka , ale która z nich? Odmian jest tyle, że można dostać zawrotu głowy . Dla mnie najfajniejsza jest kocanka piaskowa, jako nieodłączny element naszych kaszubskich wakacji , gęsto porastający "naszą górkę" nad jeziorem na Gochach. No a potem, zasuszony "kurzołap" stoi sobie przez cały rok na moim kuchennym stoliku i "odlicza" czas do kolejnego lata...
A dla Was kocanka jest dodatkowym wspomnieniem z Anafi nie było kotów , ale były kocanki.

Ależ widoki Szlak też wygląda atrakcyjnie tylko po co te poręcze...

pozdr

kulka53 napisał(a):... widoki są bardzo ładne...

...bardzo delikatnie powiedziane...

Widok na całą wyspę robi wrażenie
Pozdrawiam

mysza73 napisał(a):Piękny widok ,
jakoś tak Sv Ilija na Peljescu mi się skojarzył .

Sv Ilja znacznie wyższy... pamiętam jak bardzo podobały się nam z niego widoki.
Dużo wyżej trzeba było podejść, a jakoś nie pamiętam zmęczenia
Ech, ta młodość

PS. Dzięki za info o TM , napisał - więc żyje

dangol napisał(a):A dla Was kocanka jest dodatkowym wspomnieniem z Anafi nie było kotów , ale były kocanki.

Bardzo ładna nazwa, kocanki, może być od kota, albo i od koca
Pooglądałem sobie te piaskowe i nie wiem, czy to nie były właśnie te - w każdym razie bardzo podobne.

A propos "kurzołapów" ... my z pierwszego greckiego wyjazdu przywieźliśmy gałązkę bawełny, no i 4 lata już tak stoi

janusz.w. napisał(a):Ależ widoki Szlak też wygląda atrakcyjnie tylko po co te poręcze...

Szlak jest bardzo fajny, tylko jak dla Ciebie, chyba byłby zdecydowanie za krótki
Ogólnie to świetne miejsce, na pewno warto się wybrać.
A poręcze... też się zastanawialiśmy kto wpadł na pomysł by je tam zamontować - zwłaszcza, że tam gdzie ich nie było, szło się dokładnie tak samo

ajdadi napisał(a):

kulka53 napisał(a):... widoki są bardzo ładne...

...bardzo delikatnie powiedziane...

Widok na całą wyspę robi wrażenie

Fajnie że się podobało. Jak byliśmy na górze, zrobiła się ładniejsza pogoda... jeszcze parę widoczków będzie

Pozdrawiam

Piękny "spacerek" ... w takim klimacie i przy takich krajobrazach to chyba bez końca można by było iść i iść ...

kulka53 napisał(a): my z pierwszego greckiego wyjazdu przywieźliśmy gałązkę bawełny, no i 4 lata już tak stoi

Gdyby nie to, że co roku mogę sobie zrobić nowy bukiecik, pewnie też dłużej by łapał kurze, bo zasuszona kocanka mały czas jest żółciutka .
Gałązki bawełny też przywieźliśmy wracając z Peloponezu, ale że w drodze powrotnej byliśmy na winobraniu u znajomych, to w przypływie słabości oddaliśmy „łup” pani domu. Już go u niej nie ma, bo koleżanka nie była z nim związana emocjonalnie i kurzołapa z domu wyprowadziła.

Czy anafijskie kocanki były kocankami piaskowymi? Nie wykluczam, jednakże znając podłoże, jakie one lubią , mam wątpliwości. Gdybyście znaleźli je nie przy skalistej ścieżce, ale gdzieś bliżej plaży…
W Waszym przypadku stawiałabym raczej na Helichrysum italicum albo Helichrysum orientale , no ale to też tylko przypuszczenia.



Najprawdopodobniej ten storczyk to Anacamptis pyramidalis czyli koślaczek stożkowaty.

kulka53 napisał(a): Na zdjęciu tego nie widać, ale te kwiaty były całkiem spore

A to chyba Campanula laciniata , w każdym bądź razie na Cykladach ten dzwonek rośnie.

kmichal napisał(a):Piękny "spacerek" ... w takim klimacie i przy takich krajobrazach to chyba bez końca można by było iść i iść ...

Bez końca to może nie... bo zawsze fajnie jest jak na końcu jest jakiś szczyt, albo jakaś super plaża
Ale w tym przypadku spokojnie można byłoby iść jeszcze trochę dalej, bo ten spacerek nie był zbyt wymagający .

dangol napisał(a):zasuszona kocanka mały czas jest żółciutka

Bawełna też jest wciąż biała, no, może lekko szara
Co prawda każdego roku moglibyśmy sobie nawieźć nawet pół auta bawełny, ale to jednak nie to samo, co ten pierwszy kontakt i przywiązanie emocjonalne....
Swoją drogą, w zeszłym roku widzieliśmy jak ludzie zbierają do wielkich worów bawełnę z poboczy, tę która wypada z wielkich przyczep którymi jest przewożona, no albo niesiona jest przez wiatr.

A co do kocanek jeszcze, to nie widzieliśmy ich już nigdzie indziej - tylko w szczytowych partiach Kalamos.

No i niezmienne dzięki za owocne poszukiwania naszych kwiatków

Pozdrawiam

6 maja, wtorek c.d.


Widoki widokami, ale kościółek na Kalamos, czyli Panagia Kalamiotissa, sam w sobie też jest przecież całkiem ładny







Skalne ściany poniżej robią duże wrażenie









A wszędzie powciskały się kępy tych kocankowych żółtków