Małe i duże bałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):

I jaki pusty parking...

Na zdjęciu z babcią, spory kaktusik...
No chyba, że babcia taka skurczona?

Oj oj, jak zawsze pięknie... Chyba kiedyś naprawdę wrzucę żonę na siłę do samochodu/bagażnika i wywiozę na którąś z wysp..

kmichal napisał(a):Fajne, jak zawsze zresztą, zdjęcia i klimaty ... największe wrażenie zrobił jak narazie na mnie ... port ...

Port?
Z tego ujęcia prawie wcale go nie widać
Pojedziemy tam jeszcze na chwilę, w każdym razie - jaka wyspa, taki i port
A może odwrotnie?

eystrasalt napisał(a):I jaki pusty parking...

Może dlatego, że trochę... wyboisty?

DarCro napisał(a):Na zdjęciu z babcią, spory kaktusik...
No chyba, że babcia taka skurczona?

Babcia - trochę, na pewno
Mimo to dzielnie sobie poczynała na tych przedeptywanych od dziesiątek lat ścieżkach a potem zniknęła w ... trudno to domem nazwać, raczej w komórce (rzecz jasna pobielonej)
Niemniej, faktycznie roślinka całkiem dorodna

razpol napisał(a):Oj oj, jak zawsze pięknie... Chyba kiedyś naprawdę wrzucę żonę na siłę do samochodu/bagażnika i wywiozę na którąś z wysp..

Wrzucaj... jestem pewien, że będzie Ci potem wdzięczna za tę niewielką przemoc
Tylko o paru ciuchach nie zapomnij, bo tego pewnie nie wybaczy

I wyspę dobrze wybierz
Albo od razu kilka

kulka53 napisał(a):...Za to skałki były dość ciekawe i różnorodne...

...zresztą kwiatki też...


Pozdrawiam

ajdadi napisał(a):

kulka53 napisał(a):...Za to skałki były dość ciekawe i różnorodne...

...zresztą kwiatki też...

Staraliśmy się jak najwięcej ich zauważyć - no i pokazać .
Tak, żeby było widać różnicę pomiędzy grecką wiosną a jesienią...
Bo nie wiadomo, czy jeszcze kiedyś o tej porze pojawimy się w GR.
Wrzesień mimo wszystko jest bardziej odpowiedni

4 maja, niedziela c.d.

Teraz pojedziemy prawie prosto na północ, do zachodnich podnóży najwyższego szczytu Anafi – góry Vigla. Wznosi się ona na wysokość 581 m npm i wg naszej mapki nie ma tam żadnej ścieżki , ale przynajmniej sprawdzimy czy może mimo to nie dałoby się jakoś na tę górę wejść.

Po drodze, zaglądamy na lotnisko



No dobra... raczej lądowisko . Chyba każda zamieszkała wyspa czy wysepka ma heliport (chociaż z Efstratiosa nie pamiętam ).

Za dużo do oglądania tu nie było a na dodatek silnie wiało. Ale zaciekawił nas ten kwiat.



Początkowo wydawało się, jakby to coś w środku to był owad, mucha jakaś. Ale po bliższym przyjrzeniu...



A tu – jedno i drugie



Jeszcze różowy

„Najwyższy” na horyzoncie









Ten wiatrak ktoś sobie przerobił na letni domek







Żeby wejść na czubek dachu – specjalne schodki (często w Grecji spotykane rozwiązanie)



Żółto...

Roślinność przyszutrowa





Wręcz nieprawdopodobne, ale niektóre gatunki już przekwitły



Kapliczka Stavros, tu „główna” rozgałęzia się na kilka trochę gorszych dróżek.









Całkiem nienowa kapliczka . A w tle najwyższy szczyt... dość mocno skalisty, i stromy do tego. Właśnie tutaj definitywnie pożegnaliśmy się z myślą o jego zdobyciu .

Studnia – ale woda w niej z tych nienadających się dla nas (może z wyjątkiem umycia auta).

Postanowiliśmy jeszcze stąd nie odjeżdżać. Ładne krajobrazy, słoneczna pogoda... może pójdziemy sobie na spacer dróżką wiodącą po zboczach Vigli? .









A tu widać ruiny czegoś okrągłego

WTEM

OOOOO

Mniej więcej taki okrzyk wydała Małgosia gdy zobaczyła TO









Storczyki . Było ich kilka, nie tak okazałe jak te włoskie, ale jednak też były.









Po drodze, mniej więcej podobny okrzyk jak na widok storczyka wydałem z siebie ja, ale z zupełnie innego powodu. Było tu w okolicy trochę uli, a jak ule – wiadomo, też i pszczoły. A że wokół sporo wiosenno-letnich kwiatów, pszczółki pracowicie zbierały nektar i chyba uznały, że chcę im w tym przeszkodzić. Jedna mnie użądliła, na szczęście lekko (albo jad tych pszczół jest mniej dokuczliwy), w każdym razie nie odczułem tego zbyt boleśnie. Ale idąc dalej i potem wracając musieliśmy przyspieszyć kroku i zwracać baczną uwagę czy coś nas nie atakuje – od czasu do czasu trzeba było trochę pomachać rękami .

A tak idąc i machając doszliśmy tutaj.



Kilka opuszczonych budynków na skraju urwiska, z którego roztaczał się całkiem ładny widok.

O, tam w dole byliśmy dziś rano





No więc koniec spaceru, wracamy. Jakby się ktoś uparł (nawet my), można w to miejsce dojechać autem. Ale trochę ruchu nam nie zaszkodziło, piękne widoki, ładna pogoda, mocno świecące ostre słońce i już te części ciała które wystawały spod ubrań dość radykalnie zmieniły kolor na czerwony . Na szczęście nie spiekliśmy się nie na tyle, by to potem jakoś odczuwać, wręcz przeciwnie, ładnie się opaliliśmy .

Ta część wyspy i ten spacer trochę przypomniał mi naszą wycieczkę do Skiadi i Kastro na Kimolos. Strona świata podobna, ukształtowanie terenu i widoki także. Tylko takiego fajnego, dorodnego drzewa figowego jak tam, tu nie spotkaliśmy... a nawet jakby było, to owoce byłyby w trochę innym stadium rozwoju . Wszystko ma swoje plusy i minusy .

c.d.n.

Bardzo fajna relacja. Włoskie już przeczytane, teraz śledzę tę grecką, wracając przy okazji wspomnieniami do tego pięknego kraju. Jak oglądałem zdjęcia z promu, to nie wiem dlaczego, ale przypomniała mi się rewelacyjna książka Jana Mara "Powrót do kolebki", o jego podróży na Kretę (to było jeszcze w latach 70., i atmosfera na greckich promach była znacznie luźniejsza i przyjemniejsza chyba).
A teraz czekam na dalszy ciąg

ps. dziwna sprawą z tą pszczołą. Jak one mają pożytek, to z reguły nikogo nie zauważają i są spokojne jak baranki. Może te greckie są faktycznie przez ten cały kryzys mocniej rozeźlone

Oj kusisz Kolego tymi krajobrazami, ciszą, spokojem i pustką ... Tak to można wypoczywać ... Niestety My ze względu na dzieciaki możemy tylko Lipiec / Sierpień planować wakacje a wtedy już takiego spokoju nie ma ...
Ale nie ma co marudzić i narzekać bo już za 4 tygodnie i My zawitamy do słonecznej Grecji ...
Czekamy na cd i pozdrawiamy.

Z tych florystycznych mnogości mnie by wystarczył ten malutki aloesik drzewiasty.

Oczywiście bez zmian, ale w sumie nie wiem dlaczego robi takie wrażenie... do osiągów Porsche czy innych Lamborghini trochę mu daleko a i oryginalnością sylwetki nie grzeszy


Witam ,

Ja też dołączam do grona śledzących Wasza relacje,
i również niedługo..027 DDW wyruszam już trzeci raz 2+2 małe budrysy( 10 l i 5 l) na Bałkany (tylko Macedonia no może po jednym...może dwa dni wspaniała Albania i nie odkryta jeszcze przez nas Grecja ...małą skromną ..obładowaną po sufit i jeszcze wyżej (Box)....PANDUSIĄ