Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Tu też trzeba zaglądać przez szybkę







Charakterystyczne dla domów na Tinos są takie właśnie pozostawione, nieotynkowane i niepomalowane pojedyncze kamienie. Dość często spotyka się takie budynki.










W Kardiani są 3 kościoły



Temu można wejść na dach .



Wybraliśmy jednak tradycyjną drogę przez bramę

Zbocza gór w całości pocięte tarasami wyglądają fascynująco









W Kardiani natknęliśmy się na jeden mini sklepik, na jedną tawernę, oraz na kilka miejsc z pokojami do wynajęcia. Oto wnętrze jednego z nich, ze skałą zamiast ściany w gratisie



Właśnie zaglądam do środka .



















Jest gołębnik...



...są i gołębie



Pięknie jest w Kardiani...



c.d.n.

weldon napisał(a):

kulka53 napisał(a):Oto wnętrze jednego z nich, ze skałą zamiast ściany w gratisie

Ciekawe ... ani jednego obrazka

Jak jest taka fajna ściana, to obrazki już niepotrzebne.

pzdr

"Obrazki" ogląda się przez okno - naturalne widoczki to najpiekniejsza ozdoba takiego pokoiku

dangol napisał(a):"Obrazki" ogląda się przez okno - naturalne widoczki to najpiekniejsza ozdoba takiego pokoiku

I tu pełna zgoda , z tego okna przez które zaglądałem było widać niczym nie zakłóconą panoramę błękitu
A szczególnie piękny musi być stamtąd zachód słońca...

Swoją drogą to już drugi pokój do wynajęcia (po jednym takim w Monemwazji), który mogliśmy sobie pooglądać bez proszenia właścicieli o zgodę

weldon napisał(a):A może to pokój do ćwiczenia wspinaczki po skałkach?

Chyba dla krasnoludków

22 września, sobota c.d.

Z pięknie położonego Kardiani jedziemy dalej na północny zachód. Widoki niezmiennie zapierają dech w piersiach...

Ruiny wiatraka, czy może weneckiej wieży obserwacyjnej?



Niespełna 5 km dalej leży kolejna, dość duża wioska, Isternia. Nie jest może położona tak spektakularnie jak Kardiani, choć też ładnie, za to ma inną ciekawostkę, pochodzi stąd wielu bardziej i mniej znanych i uzdolnionych rzeźbiarzy. W marmurze... leżąca w pobliżu najbogatszych i wciąż eksploatowanych zasobów marmuru Isternia jest bowiem jedną z kilku „marmurowych wiosek” Tinos.

Isternia





Zatoka Isternia





Zaparkowałem przy drodze, przebiegającej tym razem poniżej wioski. Jak zawsze zależało mi na cieniu, jednak tym razem wybrane miejsce, choć zacienione, okazało się trochę pechowe . Zatrzymałem się bowiem tuż za dwoma stojącymi pojazdami, do tego który stał bezpośrednio przede mną właśnie wsiadała jakaś kobieta. Jeszcze nie zdążyliśmy wysiąść, gdy ruszyła... do tyłu, kompletnie nie zwracając uwagi, że coś się za nią pojawiło. Puk ... no tego to już nie mogła nie zauważyć , jednak i na to kompletnie nie zwróciła uwagi, po prostu odjechała . Co ciekawe, auto nie miało numerów rejestracyjnych . Mogłem co prawda ruszyć za nią, no ale co by to dało? . Zwłaszcza że rysy które pojawiły się na zderzaku były prawie niezauważalne, a gdy po powrocie do domu jak zwykle przetarłem auto woskiem, zniknęły właściwie zupełnie .

Mimo to humory trochę nam na jakiś czas siadły No ale skoro już tu jesteśmy, pospacerujmy po tej Isterni, po jej marmurowych schodach i uliczkach .









Było pusto, ale czasem trzeba było ustąpić miejsca „dostawczakom”

Tarasy wprawiały nas niemalże w osłupienie





„Nasz” prom









„POLEITAI” , oznacza na sprzedaż...
Bardzo dużo takich napisów spotykaliśmy



Takich osobników jak zawsze też było dużo









Stary człowiek i jego stary koń...



Młode pokolenie...

Przy jednym z domów zwróciliśmy uwagę na liczne płaskorzeźby umieszczone na jego ścianach i na murze okalającym podwórko. Właściciel akurat to zauważył i zaprosił do środka dzięki czemu Małgosia mogła dać upust pasji pstrykania





















Mnie w tym czasie bardziej interesowała trójka przepięknych futrzastych stworzeń właściciela domu





Jeszcze zielone

Tak naprawdę w Isterni marmurowe są nie tylko chodniki, prawie wszędzie można dostrzec różne inne elementy wykonane z tego surowca.









Ale i takie ozdoby się zdarzają



Albo takie





Nie mogłoby tu też zabraknąć gołębników



Wąskie i skomplikowane zaułki cykladzkiej zabudowy





Specyficzne kołatki do drzwi





Kilkanaście minut po Fast Ferries znów płynie „konkurencja”



Kamiennie i biało-niebiesko... Cyklady .

Wróciliśmy do auta by ruszyć i po 5 minutach znów się zatrzymać . Zaraz za Isternią droga nieco się wznosi i przecina no może nie przełęcz, ale obniżenie w paśmie tinoskich wzniesień. Naszą uwagę przyciągnął kompleks ciekawie, ale i dość oryginalnie wyglądających budowli









Oprócz nich było tu kilka zrujnowanych, kamiennych wiatraków.











Jak widać, drogi na Tinos są całkiem w porządku

Podeszliśmy rzecz jasna bliżej do tego skupiska kościółków, kapliczek i czego tam jeszcze.... Całość wyglądała dość, hmmm, kiczowato, zwłaszcza jeden budynek, który był chyba prywatnym kościółkiem kogoś o osobliwym guście .















Oryginalnie stał tu pewnie tylko jeden kościółek, przy którym pochowano jakiegoś ważnego duchownego.







Rzut oka na całość przełęczowych zabudowań







Z „przełęczy” odsłonił się widok na drugą stronę, tzw krainę Exo Meri, krainę marmuru, której stolicą jest wioska (miasteczko ) Pyrgos.





W następnym odcinku właśnie tam pojedziemy

c.d.n.

kulka53 napisał(a):...liczne płaskorzeźby...

Autor raczej krewnym Michała Anioła nie był.

Fajna sekwencja z kominami.

pzdr

kulka53 napisał(a): "POLEITAI” , oznacza na sprzedaż... Bardzo dużo takich napisów spotykaliśmy

Z Peloponezu też pamiętamy często pojawiające się tablice z tym napisem…

kulka53 napisał(a): Specyficzne kołatki do drzwi

W Maroku kołatka „dłoń Fatimy” jest bardzo popularna. W innym muzułmańskim kraju jak dotąd nie byłam, więc nie mam porównania. Na Tinos jej obecność trochę dziwi, zważyszy że Turcy dość późno zajęli wyspę, więc długo tam nie byli…

kulka53 napisał(a): Podeszliśmy rzecz jasna bliżej do tego skupiska kościółków, kapliczek i czego tam jeszcze

To monastyr Panagia Katapolianis ufundowany w. 1786 r.


A tak wogóle, to Tinos z Waszych zdjęć podoba mi się o wiele bardziej niż Mykonos - oczywiście nie biorąc pod uwagę Chory każdej z tych wysp.