Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Sądząc po ostatnim zdjęciu na nabrzeżu z którego odpływają statki nikogo nie było. I szczerze mówiąc taki właśnie obrazek spodziewałem się zastać w tym miejscu o tej porze. Nawet wczoraj rozmawialiśmy z Małgosią, czy na pewno ten statek o 9 popłynie? Dla dwóch osób? Może później znajdzie się ktoś kto też wpadnie na taki pomysł by zamiast wylegiwać się na którejś z plaż łazić w upale po jakiejś kupie kamieni? . Okazało się, że byłem w ogromnym błędzie

Płyniemy na Delos... jak widać nie sami .



Nie pamiętam jak długo się płynęło, ale około pół godziny chyba. W pobliżu Delos z wody wynurza się też niewysoka i bezludna wyspa Rinia.





Ładna pogoda, za chwilę zaliczymy nową, kolejną grecką wyspę... zadowolony byłem, fakt



Chyba czeka nas trochę łażenia .

Wszystko ok, ale o co chodzi z tą Delos? Co to takiego i dlaczego tak chcieliśmy się tu znaleźć że zdecydowaliśmy się ścierpieć Mykonos? . O tym parę słów.

Niepozorna wysepka Delos była znaczącym ośrodkiem kultu jeszcze za czasów mykeńskich (od około XIV wieku p.n.e.). Kilka wieków później skolonizowali ją Jonowie, w VII wieku stała się najważniejszym centrum kultu Apollina. Powstałe wokół świątyń miasto było ważnym centrum handlowym i religijnym całego regionu zamieszkiwanym przez około 30 tys ludzi. Święta wyspa była na tyle znacząca, że nazwa archipelagu Cyklad pochodzi od ”kyklos” - koła, jakim pozostałe wyspy ją otaczały. W niedługim czasie Jonowie zostali zdominowani przez Ateńczyków którzy przeprowadzili tzw „oczyszczenie” wyspy w wyniku którego najpierw usunięto z niej wszystkie groby a następnie zabroniono pochówków i porodów (które miały odbywać się na pobliskiej Renii). W ten sposób wypleniono z Delos rdzenną ludność a w 454 r p.n.e. wyspę przyłączono do Aten. Największy rozkwit Delos przeżywała w III i II wieku p.n.e. , zwłaszcza od czasów gdy zniszczono Korynt, wyspa stała się głównym ośrodkiem handlu całego regionu wschodniej części Morza Śródziemnego. Upadek Delos przyniosło jej splądrowanie przez króla Pontu Mitrydatesa oraz wojny pirackie w I wieku p.n.e. po których wyspa całkiem opustoszała. W średniowieczu swoją twierdzę mieli tu joannici, potem była bazą piracką, a potem służyła jak skład materiałów budowlanych .

Po przypłynięciu na wyspę aby wejść na teren wykopalisk trzeba kupić bilety w cenie 5 euro. Pierwsze kroki kierujemy do muzeum.

Makieta antycznego miasta. Pośrodku część ze świątyniami, sanktuariami i skarbcami, świątynie znajdowały się także u podnóża góry Kinthos. Po prawej była część mieszkalna, najpóźniej domy powstawały za Świętym Jeziorem.

Ta mozaika podobała się nam najbardziej, piękny lew - precyzyjnie wykonany. Akurat ostatnio oglądaliśmy w tv filmy o lwach, było ich tak dużo, że stanowiły wśród ssaków drugą największą grupę po człowieku. Pewnie dlatego ten król kotów jest tak obecny w starożytności























Jedne z najważniejszych i spektakularnych eksponatów – kamienne lwy wyrzeźbione przez artystów z Naxos w VIII w p.n.e. Oryginalnie było ich 9, 3 zaginęły a jeden został wywieziony do Wenecji.

Widok sprzed muzeum na Renię i porcik – kolejne statki nadciągają



Widok ogólny na północną część wykopalisk



Bez obaw... na Delos niekoniecznie trzeba tylko zwiedzać... przy muzeum jest też restauracja .



Wiedzieliśmy, że wykopaliska zajmują całkiem spory obszar, ale mając do dyspozycji około 5 godzin sądziliśmy że czasu wystarczy na wszystko. Dlatego najpierw udaliśmy się do rzadko odwiedzanej, północno-wschodniej ich części gdzie znajdował się gimnazjon i stadion.













Nie za wiele z tego zostało , główna część wykopalisk zdaje się być jednak ciekawsza








Wracamy więc .

c.d.n.

Chapeau bas ilość zgromadzonych przez ciebie informacji i pięknych zdjęć powala

Keliopis napisał(a):Chapeau bas ilość zgromadzonych przez ciebie informacji i pięknych zdjęć powala

Dzięki
Bardzo miło przeczytać z rana takie słowa

Pozdrawiam

weldon napisał(a):Graficiarze działali

Ciekawe, czy te, dziś uznane za zabytki rysunki, w swoich czasach, były ozdobami,
czy tępionymi przez właścicieli białych ścian bazgrołami

Na pewno nie wszystkie były bazgrołami.
Na przykład ten rysunek wygląda jak szkic konia i jego jeźdźca.

Na czymś trzeba było szkic wykonać zanim powstał pomnik z marmuru, których w Delos było mnóstwo.

A to jest fragment teatralnej sceny z bardzo współczesną kurtyną i maską. Może ten obrazek ozdabiał dom aktora , skoro był amfiteatr byli i aktorzy. Tego nie wiem, bo nie pamiętam żadnego podpisu z muzeum a zdjęć tabliczek informacyjnych nie zrobiłam.

W muzeum w Delos można było się przekonać, że starożytni lubili kolory i nie był ten ich świat tak biały jakim my go znamy.
Bo do naszych czasów ich pomniki, kolumny zwyczajnie wypłowiały.

Na tyłach restauracji na swój posiłek czekają małe kotki







A potem już zanurzamy się w rozległych ruinach

Nieco zarośnięte obecnie, zasypane Święte Jezioro z palmą pod którą według mitologii kochanka Zeusa Leta urodziła boskie bliźnięta, Artemidę i Apollina .



Północna część mieszkalna i handlowa.

Wiele bogatych domów miało własne cysterny na wodę.





Jeden z kilku najlepiej zachowanych domów w tej dzielnicy.













Palestra

Ktoś się nam bacznie przygląda z bezpiecznej odległości ale mamy fuji to go złapiemy w kadr. Były tam i takie jaszczury. Wyjątkowo pasowały do starożytnych ruin .







A my myśleliśmy że nie będzie chętnych na zwiedzenie tych ruin





Dom Posejdoniastów, kupców z Bejrutu.







Dom Diadumenosa







Kolumny w pozycji pionowej zawsze robią na nas wrażenie

Kolejne z domostw zamożnego starożytnego kupca.





Po lwach spodziewaliśmy się czegoś więcej, ale i tak jest to jeden z ciekawszych widoków w Delos





Na nogach jednej z japońskich turystek dostrzegliśmy dość nietypowe buty



Agora „Italczyków” … Włoch jeszcze wtedy nie było





Dawny Święty Port częściowo jest pod wodą a jego okolice stały się słonym mokradłem...





...gdzie mimo to jak widać można coś upolować

Dłuższą chwilę przyglądaliśmy się mozolnej, żmudnej pracy transportowania kamiennych bloków z jednego miejsca w drugie Tak to właśnie musiało wyglądać. Kamyk do kamyka i niejedna piramida stoi. Do dziś.







Święta Droga, prowadziła niegdyś od Portu do świątyni Apollina.



Agora tzw Kompetialistów i dawny Port Handlowy do którego przybijają współczesne statki.









Sanktuarium Apollina

kulka53 napisał(a):
A my myśleliśmy że nie będzie chętnych na zwiedzenie tych ruin

Mimo, że ludzi sporo (trudno się z resztą dziwić ) czuje się w Waszym fotoreportażu te ponad 2000 lat historii tego miejsca. Kajaki ma Milos są "the best" ale i tu bardzo mi sie podoba.

pzdr