Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Przemoczeni dotarliśmy do auta, trzeba było pościągać ciuchy i przebrać się w coś suchego. I wtedy... przestało padać , nawet zza chmur nieśmiało zaczęło pokazywać się słońce. Zatem porozwieszaliśmy co było mokre żeby trochę przeschło a sami zabraliśmy się za niespieszne gotowanie obiadu. Wiało dość mocno więc musieliśmy do tego celu wykorzystać bagażnik naszego auta. Pora popołudniowa była odpowiednia, a czasu mieliśmy aż nadto, już wcześniej stwierdziliśmy że ruszać się stąd nie będziemy, właśnie tu spędzimy noc.







Tuż przed zachodem słońca pogoda jeszcze bardziej się poprawiła budząc w nas nadzieję że kolejne dni będą takie jak być powinny . Słońce wyglądnęło zza chmur nieco śmielej rozświetlając Platię Ammos niezwykłym blaskiem



















Dobrze było widać położony niedaleko stąd monastyr Kipourion



Zachód słońca na zachodnim wybrzeżu Kefalonii obserwowaliśmy z zachwytem...







Nic nie przeszkodziło nam w spokojnym zakończeniu tego nie całkiem udanego dnia. Zasypialiśmy w nadziei na to, że jutro dopisze nam znacznie lepsza pogoda.

Nie najeździliśmy się dziś



A - plaża Agia Kyriaki
B - okolice plaży Fteri
C - plaża Petani
D - plaża Platia Ammos

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Wtorek, 20 września

Wiedziałem że kiedyś to musi nastąpić. Deszcz .

Pawle i Małgosiu cały czas po cichutku śledzę waszą wyprawę.
Oczywiście cudownie pokazujecie miejsca które na to zasługują

Jeżeli chodzi o załamanie pogody to nas złapał deszcz w Albanii.
We Vlore było oberwanie chmury a na przełęczy Llogara padał grad
Szkoda, że tak się stało ale i tak było super.












Przepraszam, że wtargnąłem w Waszą relacje.

W ubiegłym roku chyba wszyscy mieli okazję odczuć załamanie pogody - jedni poważne , inni chwilowe .
Nie dotyczyło to tylko września niestety


Pozdrawiam
Piotr

pelkin1971 napisał(a):Pawle i Małgosiu cały czas po cichutku śledzę waszą wyprawę.
Oczywiście cudownie pokazujecie miejsca które na to zasługują

Dzięki, bardzo nam miło

pelkin1971 napisał(a):Jeżeli chodzi o załamanie pogody to nas złapał deszcz w Albanii.
We Vlore było oberwanie chmury a na przełęczy Llogara padał grad
Szkoda, że tak się stało ale i tak było super.

W zeszłym roku w Albanii też bywało różnie, właśnie Vlorę, Llogarę i całą albańską rivierę podziwialiśmy jak nie w deszczu to przynajmniej przy zachmurzonym niebie

Dzięki za fotki , przynajmniej wiem kto i jakim super sprzętem pomyka po Bałkanach
Ale te kamienie na szosie... nic przyjemnego

piotrf napisał(a):W ubiegłym roku chyba wszyscy mieli okazję odczuć załamanie pogody - jedni poważne , inni chwilowe .
Nie dotyczyło to tylko września niestety

Nasze było na szczęście chwilowe, choć i tak nasz urlop powoli zmierzał ku końcowi.

W Grecji fajne jest to, że nawet pod koniec września, i nawet przy nienajlepszej pogodzie, można bez większego problemu wskoczyć do wciąż ciepłej wody, zmarznąć na wybrzeżu też jakoś mocno się nie powinno, czego, jak się przekonaliśmy wcześniej, o Chorwacji już powiedzieć nie można . Tam noce bywały znacznie chłodniejsze a i woda już raczej do kąpieli mniej zachęca...

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Dzięki za fotki , przynajmniej wiem kto i jakim super sprzętem pomyka po Bałkanach

No to się wszystko wydało

Te ostatnie fotki, Pawle, to kolejny dowód na to, że słońce zwiększa atrakcyjność odwiedzanych miejsc o 100% . Pięknie oświetlone skałki.

pelkin1971 napisał(a):No to się wszystko wydało

Jak to mówią... mleko się rozlało
Musiało, nie musiało... ale fajnie

Krzychooo napisał(a):Te ostatnie fotki, Pawle, to kolejny dowód na to, że słońce zwiększa atrakcyjność odwiedzanych miejsc o 100% .

No cóż, taka jest prawda... słońce dodaje uroku, zwłaszcza o poranku i wieczorową porą

Nie było łatwo rozpocząć kolejny dzień
Pora na c.d.


Środa, 21 września

Wczoraj już po zapadnięciu zmroku wiedzieliśmy, że załamanie pogody jednak nie odpuszcza . Zamiast coraz większej ilości gwiazd, widzieliśmy na niebie coraz więcej chmur, a gdzieś daleko nad morzem w dwóch miejscach horyzont rozświetlały błyskawice. Zasnęliśmy... nie na długo. Około drugiej w nocy zbudziły nas groźne pomruki grzmotów, samochodem szarpały silne, coraz silniejsze podmuchy wiatru. W sumie to dla nas nie pierwszyzna , spędzonej w namiocie burzy pod rumuńskim niebem u podnóży Bucegów chyba i tak nic nie przebije... ale z jednego powodu czuliśmy się jednak nieswojo. Kto był na kefalońskiej plaży Platia Ammos, to wie, kto będzie, zrozumie. Placyk będący parkingiem umieszczony jest właściwie na skalnym klifie, wysoko nad taflą morza, właściwie na zupełnie otwartej przestrzeni, przez to narażony na wszelakie kaprysy pogody.

Siedzieliśmy tak w aucie z godzinę czekając w napięciu aż burza ustanie, albo chociaż ucichnie nieco, o spaniu nie mogło być zupełnie mowy. Nie było lepiej, było coraz gorzej, o ile nie obawialiśmy się deszczu czy burzy jako takiej, to wichura jej towarzysząca była coraz mocniejsza. Ostatecznie zdecydowaliśmy, że zwiewamy z tego miejsca..... włączyłem silnik, światła, odjechaliśmy.

Zalana deszczem szutrówka doprowadziła do asfaltu, tym podjechaliśmy tylko kawałek pod pobliski monastyr Kipourion. Przed bramą jest spory plac, rosną tam stare oliwki. Tu jest dużo spokojniej, tu dokończymy dzisiejszą noc....

Gdy obudziliśmy się po raz drugi, było już zupełnie jasno. Upału nie było termometr pokazywał zaledwie 17 stopni. Za to nad nami błękitniało niebo tylko z rzadka zakryte chmurami, z minuty na minutę było ich coraz mniej .

Zjedliśmy śniadanie, porozglądaliśmy się po okolicy. Nie było tu nic szczególnie ciekawego, sam monastyr był zamknięty, chyba w ogóle niezamieszkały i chyba w trakcie jakichś prac remontowych.





Ruszyliśmy dalej. To widok na monastyr z góry, ta jasna plama trochę dalej to wycięty w skale parking plaży Platia Ammos, widać też którędy prowadzi do niej droga.



Powolutku jedziemy oglądając rzadko chyba odwiedzaną część wyspy. Bardzo dużo tu pozbijanych z byle czego zagród dla zwierząt, głównie kóz i owiec.... wypędzane na pastwiska sprawiają że asfalt wygląda tak:





W tym rejonie nie ma spektakularnie wysokich gór, na południu jest prawie płasko. Stąd jest tu sporo wiosek, ale też i sporo plaż.







To plaża Lagadakia. Jak dla nas, nic ciekawego.

Dojechaliśmy też do dwóch blisko siebie położonych plaż Agios Nikolaos i Akrotiri. Wzburzone morze wyrzuciło na brzeg ogromne ilości wodorostów.









Potem, trochę przypadkiem trafiliśmy w miejsce zwane Kounopetra. Jest tu niby jakaś plaża, ale nie po to się tu przyjeżdża. Atrakcją tego kawałka skalistego wybrzeża jest wielka skała o obwodzie około 20 m, która do 1953 roku, czyli do czasu trzęsienia ziemi poruszała się ze wschodu na zachód wg określonego rytmu 20 razy na minutę. Zjawisko to było znane już w XIX wieku i mimo różnych hipotez nigdy nie zostało wyjaśnione. Wg lokalnej historii Anglicy przywiązywali skałę linami do swych okrętów i próbowali przesunąć skałę, jednak bez żadnego efektu. Po trzęsieniu ziemi podstawy skały zostały przesunięte i ruch ustał.











Bardziej niż kiedyś poruszająca się skała zaintrygowały nas jednak te widoki:

Oczywiście musieliśmy sprawdzić z bliska co to za szaro-seledynowe klify , okazało się, że to nie skały, to ziemia wymieszana z gliną, trochę bardziej odporna na erozję niż zwykła gleba....











U podnóży gliniastych klifów były nieduże, wąskie piaszczyste plaże a na nich pełno dziwnych kulek . Do tej pory nie wiemy co to takiego :





Widać jak morze zabiera tu brzeg... asfalt urywa się gwałtownie...



Wracamy. Gliniaste krajobrazy są powszechne w tym rejonie.



c.d.n

A żadnej kulki nie wzieliście na pamiątkę?

No ... pogoda wróciła do normy !
... a i miejsce ciekawe, kolorowe, z piękną rzeźbą brzegu.

Pozdrawiam.

Piękne te kolory Ammos
Nocleg na parkingu - cypelku przy takiej pogodzie, to faktycznie extremalnie...
Dobrze, że przynajmniej woda była ciepła

pozdr

kulka53 napisał(a):...pełno dziwnych kulek

Miękkie toto było, czy twarde

pzdr

Jacek S napisał(a):A żadnej kulki nie wzieliście na pamiątkę?

Nie
W ogóle nie przyszło nam to do głowy... te kulki nie były zbyt atrakcyjne w wyglądzie i jako pamiątka średnio by się nadawały

longtom napisał(a):Miękkie toto było, czy twarde

Dość miękkie. Jak się nadepnęło na to nogą, robił się taki placuszek .

Zrobione było jakby z trawy... albo to jakieś wodorosty , albo specyficzna forma paszy dla wyspiarskich zwierząt która wysypała się z transportu

mariusz-w napisał(a):No ... pogoda wróciła do normy !
... a i miejsce ciekawe, kolorowe, z piękną rzeźbą brzegu.

Na szczęście
Może nie był to szczyt pogodowych marzeń, zwłaszcza w drugiej części dnia, ale zdecydowanie lepiej niż dnia poprzedniego
Klify naprawdę z daleka wyglądały jak skała... trochę się rozczarowaliśmy widząc potem że to glina

janusz.w. napisał(a):Piękne te kolory Ammos

Zapowiadał się też ciekawy zachód słońca... na ten moment przybył na parking jakiś zapalony fotoamator obwieszony sprzętem (na rowerze ) i zapamiętale focił zachmurzony horyzont i te klify

janusz.w. napisał(a):Nocleg na parkingu - cypelku przy takiej pogodzie, to faktycznie extremalnie...
Dobrze, że przynajmniej woda była ciepła

Woda była fantastyczna, wyraźnie cieplejsza od powietrza
A nocleg... no cóż, raz na wozie, raz pod wozem

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):

longtom napisał(a):Miękkie toto było, czy twarde

Dość miękkie. Jak się nadepnęło na to nogą, robił się taki placuszek .

Zrobione było jakby z trawy... albo to jakieś wodorosty ...

Myślałem, że to jakieś lokalne otoczaki...a to żywe było.