Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Fajnie by było, jakby ktoś zrekonstruował całe - kompletne miasteczko starożytne.
Ze stadionem, świątyniami, domami, drogami, itp.
Chińczycy się ostatnio wzięli za kopiowanie europejskich miast, może pokuszą się kiedyś o coś takiego.

PZDR.

kulka53 napisał(a):... w poczuciu, że dziś udanie spędziliśmy wspaniały dzień, właściwie dokładnie tak jak jak mieliśmy go spędzić, widzieliśmy masę pięknych i ciekawych miejsc... było naprawdę super .

Wspaniały ... było super ! ... Déja vu.

Patrzę na zdjęcia wykonywane w muzeach, bardzo ładnie wyszły i te poprzednie wykonane HS-em jak i te teraz ... niestety nie wiem czym bo nie ma exifu.

Pozdrawiam.

weldon napisał(a):Stadion się bardzo nie zmienił od naszego pobytu, za to tolos mocno.

I pewnie jeszcze się zmieni... sądząc po wciąż obecnych rusztowaniach

weldon napisał(a):niesamowite wrażenie robią potężne, kamienne, płyty, pokryte drobnym pismem.

Nie przypominam sobie takich płyt, na zdjęciach też ich nie mamy, albo nie zwróciły naszej uwagi, albo przeniesiono je do muzeum ateńskiego? .

weldon napisał(a):Na drodze od parkingu do amfiteatru naszą uwagę przykuły krzaki pokryte mnóstwem przepięknych kwiatów.

Fakt, droga dość długa i krzewów różnorakich sporo, ale we wrześniu chyba już minął czas ich kwitnienia...

weldon napisał(a):czy, po drodze do Epidauros, obejrzeliście najstarszy (chyba) na świecie, kamienny most?

Wiedzieliśmy że jest tam taki most, widzieliśmy też jakieś drogowskazy, ale nie zatrzymaliśmy się sądząc, że zbyt dużo czasu zajmą nam poszukiwania. A czas nas troszkę jednak gonił .

Crayfish napisał(a):Fajnie by było, jakby ktoś zrekonstruował całe - kompletne miasteczko starożytne.

Może i fajnie, czemu nie, zobaczyć byłoby nieźle
Tylko które z tych wszystkich wybrać

mariusz-w napisał(a):Patrzę na zdjęcia wykonywane w muzeach, bardzo ładnie wyszły i te poprzednie wykonane HS-em jak i te teraz ... niestety nie wiem czym bo nie ma exifu.

W tej relacji zdjęcia z Fuji mają w linku z imageshack w nazwie literki ADSCF a z Pentaxa - IMGP , po tym można je rozróżnić. W zasadzie bardziej jesteśmy zadowoleni ze zdjęć z lustrzanki, choć makro i zoomy bez porównania lepsze ma HS-10, także nim Małgosia pstrykała zdjęcia "z drogi". Zatem można tak napisać, że jeden aparat bardziej służy do jednych celów a drugi do innych. Z wnętrz raczej wybieramy zdjęcia z Pentaxa. Ale też ważne jest udane ujęcie .

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):

weldon napisał(a):niesamowite wrażenie robią potężne, kamienne, płyty, pokryte drobnym pismem.

Nie przypominam sobie takich płyt, na zdjęciach też ich nie mamy, albo nie zwróciły naszej uwagi, albo przeniesiono je do muzeum ateńskiego? .

O ile mnie pamięć nie myli, to stały na zewnątrz, przy wejściu i zaraz w środku.
Duże były, dlatego zapadły w pamięć, że z taką receptą, to ... końskie zdrowie trzeba mieć, żeby się leczyć
Tutaj coś o tym pisałem.

kulka53 napisał(a):Wiedzieliśmy że jest tam taki most, widzieliśmy też jakieś drogowskazy, ale nie zatrzymaliśmy się sądząc, że zbyt dużo czasu zajmą nam poszukiwania. A czas nas troszkę jednak gonił .

Ja miałem to szczęście, że on jest przy drodze do Drepano, tyle, że na samym zakręcie i nie bardzo było jak się tam zatrzymać autokarowi.
Samochód osobowy pewnie nie miałby tych kłopotów, ale też trzeba to lubić, żeby skręcać w bok specjalnie po to, żeby zobaczyć kilka kamieni

Tutaj, na siódmej stronie jest zdjęcie.

Wiem, że trudno wszędzie zajrzeć. Sam ominąłem świątynie Heraklesa i, dziś, nawet nie pamiętam, gdzie ona był.
Gdzieś w środku wsi na drodze z Drepano do Aten.

kulka53 napisał(a):

Crayfish napisał(a):Fajnie by było, jakby ktoś zrekonstruował całe - kompletne miasteczko starożytne.

Może i fajnie, czemu nie, zobaczyć byłoby nieźle
Tylko które z tych wszystkich wybrać

Dość prymitywnie, ale skutecznie, rozwiązali to w Pompejach, gdzie można kupić przewodnik, w którym oprócz zdjęcia, jak to dziś wygląda, jest kolorowy wydruk na folii, jak wyglądało w przeszłości.
Folię można nałożyć na zdjęcie, albo, będąc na miejscu, popatrzeć przez folie na ruiny, co pomaga odtworzyć sobie miasto sprzed wybuchu wulkanu.

Proste, za to skuteczne i działa na wyobraźnię

Pozdrawiam

Crayfish napisał(a):Fajnie by było, jakby ktoś zrekonstruował całe - kompletne miasteczko starożytne.
Ze stadionem, świątyniami, domami, drogami, itp.
Chińczycy się ostatnio wzięli za kopiowanie europejskich miast, może pokuszą się kiedyś o coś takiego.

Podobnie jak Paweł , mam mieszane uczucia w stosunku do takich przedsięwzięć . Zapewne łatwiej byłoby zrozumieć rozkład architektoniczny , rozmach świadczący o potędze inwestorów i budowniczych oraz ich wrażliwość na piękno . . .
Jednak co do autentyczności tych zabytków ( ) miałbym spore zastrzeżenia . . . a o marginesie na wyobraźnie odwiedzających nie wspomnę


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):

Crayfish napisał(a):Fajnie by było, jakby ktoś zrekonstruował całe - kompletne miasteczko starożytne.
Ze stadionem, świątyniami, domami, drogami, itp.
Chińczycy się ostatnio wzięli za kopiowanie europejskich miast, może pokuszą się kiedyś o coś takiego.

Podobnie jak Paweł , mam mieszane uczucia w stosunku do takich przedsięwzięć . Zapewne łatwiej byłoby zrozumieć rozkład architektoniczny , rozmach świadczący o potędze inwestorów i budowniczych oraz ich wrażliwość na piękno . . .
Jednak co do autentyczności tych zabytków ( ) miałbym spore zastrzeżenia . . . a o marginesie na wyobraźnie odwiedzających nie wspomnę

Piotr - masz oczywiście rację co do autentyczności. Bez dwóch zdań.
Jednak myślę, że taka rekonstrukcja byłaby ciekawa, chociażby pod względami,
które celnie ująłeś w pierwszej części wypowiedzi (rozkład, rozmach).
Powściągliwość co do takich projektów, tłumaczę też tym, że obecnie byłby to ewenement.
A wiadomo - wszystko - co inne, nowe - budzi na początku pewne kontrowersje.

Grecy cały czas, z zachowaniem materiałów, technik, starając się zrobić to najwierniej jak tylko jest możliwe, odrestaurowują Akropol.

W sumie to ich rozumiem. Tureckie barbarzyństwo pozbawiło ich największego skarbu kultury starożytnej, reszty dopełnili obcy archeolodzy, wywożąc co okazalsze fragmenty do swoich muzeów.

Podobno tylko dzięki temu ocalały i możemy je dziś oglądać, ale, mz, to w takim razie wypadałoby je dziś zwrócić prawowitym właścicielom.

W sumie to jest kilka przykładów udanego przedsięwzięcia tego typu: warszawska Starówka, Drezno, bodajże, to włoskie miasto zabytkowe, kilka lat temu zburzone przez trzęsienie ziemi (notabene przy rekonstrukcji korzystają z warszawskich wzorców), tak samo odtwarzają Bursztynową Komnatę, no i, jak słyszałem, jest projekt odtworzenia polskich regaliów.

Mz czasami trzeba przeciwstawić się barbarzyńcom, nawet kosztem tego, że wzbudzi to kontrowersje tworzenia "imitacji".

Dlatego, świadomie, używam słowa "rekonstrukcja"

Niech rekonstruują

weldon napisał(a):Tutaj coś o tym pisałem.

Świetnie, że dałeś link do greckiej relacji, kolejne fakty i opowieści wchłonęłam przy tej okazji. A wtedy gdy powstawała Twoja relacja z powodu przepracowywania się i braku czasu nawet jej nie zauważyłam.

weldon napisał(a):Tutaj, na siódmej stronie jest zdjęcie.

Wiem, że trudno wszędzie zajrzeć.

Jak mawiała Tymona relację najlepiej pisać przed wyjazdem, wtedy można dowiedzieć się, co i gdzie jeszcze poza planami ciekawego można zobaczyć i jak tam trafić
Ciekawy pomysł na mostowy temat wiodący wyprawy po Grecji. Grecja jest do tego stworzona. Kilka mostów i myśmy widzieli, kilka choć mogliśmy je zobaczyć pominęliśmy ale to dlatego, że nie wymyśliliśmy głównego tematu naszego wyjazdu a tylko zakreśliliśmy obszar naszych poszukiwań ciekawych dzikich plaż

weldon napisał(a):Dlatego, świadomie, używam słowa "rekonstrukcja"

Niech rekonstruują

Jako laik też jestem za rekonstrukcją. Myślę, że tego, że warto dowodzi historia niejednego zabytku. Czasem tylko kilka kamieni jest naprawdę wiekowych. Ale czy nie okazało by się, że nie ma takiego sprzętu (pojazdu, dźwigu) którym dałoby się przewieź np cyklopie mury, kamienną belkę o wadze 113 ton ? W Epidauros można zobaczyć jakie suwnice trzeba było zmontować, żeby kilka ławeczek na stadionie poprawić i uzupełnić.

Piotrze, Ty to z pewnością wiesz, w jakim stopniu Zamek w Warszawie został zrekonstruowany ? Można powiedzieć, że został wybudowany na ruinach.

Stopień odtworzenia jest znaczny, ale też zachowało się sporo oryginalnych pomieszczeń.

Zwłaszcza te najstarsze, na których prowadzono nadbudowę, a więc najwięcej oryginalnych elementów znajdziecie w dolnych kondygnacjach zamku oraz w Arkadach Kubickiego, ale również w Wieży Grodzkiej, najstarszej chyba, włączonej do zamku, części.

Powyżej ziemi zachowała się jedna brama, ściana wieży zegarowej z oknem Żeromskiego, no i strasznie dużo elementów oryginalnych, które zostały po wysadzeniu zamku we wrześniu '44.

Bardzo dużo elementów wyposażenia dało się odzyskać, ponieważ już w '39 roku były ratowane z płonącego zamku.

Odbudowa, mimo wszystko, prowadzona była bardzo starannie.
Długo dyskutowano nad kształtem, czyli którą epokę przyjąć jako podstawę odtworzenia wizerunku zamku, stąd te wieżyczki narożne na przykład.
To było o tyle istotne, że zamek był wielokrotnie grabiony i okradany z różnych ozdób - przecież właśnie niedawno udało się odnaleźć w Wiśle kilka ton ozdób kamiennych, zagrabionych przez Szwedów - gdzie jest reszta? Pewnie w Szwecji
Mimo, że do odbudowy używano wielu współczesnych materiałów (to, czasami, widać, jak tynk odpada - cóż, Gierek ), to jednak odtworzenie szczegółów, wnętrz, żyrandoli, inkrustacji, podłóg, złoceń, okien, okuć ... itd. Jest piekielnie dokładne.

Nawet szyby były robione specjalnie dla Zamku.

Z tymi oknami do zamku, to mam pewien powód do dumy, bo akurat ojciec pracował wtedy w pekazetach i robił, między innymi, właśnie okna dla zamku

W każdym razie, jeżeli chodzi ci o to, czy oglądasz oryginał, czy dość wierną, ale jednak kopie, to powiem tylko tyle, że w 1980, razem ze Starym Miastem odbudowany Zamek został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a, to już pisałem, sposób i stopień rekonstrukcji zabytkowego miasta, jest modelowym przykładem odtwarzania dla potomnych zniszczonych przez barbarzyńców, czy przypadki losowe, obiektów.

Swoją drogą, pozytywem odbudowy było to, że dodatkowo uwypuklono i wyciągnięto na wierzch wiele, schowanych do tej pory, najcenniejszych elementów Starówki i pozbyto się wielu "narośli", w które obrosła przez wieki.

Miałem napisać kiedyś o swojej, trochę przypadkowej, wizycie w zamku, ale jakoś nie zapowiada się, więc, jakbyście byli zainteresowani, to tutaj, jest kilka zdjęć.

Zapraszam i pozdrawiam

weldon napisał(a):Odbudowa, mimo wszystko, prowadzona była bardzo starannie.
Długo dyskutowano nad kształtem, czyli którą epokę przyjąć jako podstawę odtworzenia wizerunku zamku, stąd te wieżyczki narożne na przykład.

....
to jednak odtworzenie szczegółów, wnętrz, żyrandoli, inkrustacji, podłóg, złoceń, okien, okuć ... itd. Jest piekielnie dokładne.
....

W każdym razie, jeżeli chodzi ci o to, czy oglądasz oryginał, czy dość wierną, ale jednak kopie, to powiem tylko tyle, że w 1980, razem ze Starym Miastem odbudowany Zamek został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a, to już pisałem, sposób i stopień rekonstrukcji zabytkowego miasta, jest modelowym przykładem odtwarzania dla potomnych zniszczonych przez barbarzyńców, czy przypadki losowe, obiektów.

Czyli warto odbudowywać i rekonstruować. Ciekawe czy Grecy myśleli o zrealizowaniu takiego projektu. No i ile lat by go realizowali. Zamek Królewski odbudowywany był przez 10 lat. To był wyjątkowo krótki okres bo Gierkowi udało się wykorzystać entuzjazm i społeczne nastawienie do odbudowy. Wszyscy dokładali się cegiełkami na budowę Zamku.

Piątek, 9 września

To była już któraś noc spędzona na plaży w odległości kilku metrów od lustra wody. Zalania się nie obawialiśmy , wiatr wiał bardzo słabo i z kierunku do morza. Było cicho i spokojnie mimo niezbyt odległej od nas drogi, byliśmy mocno zmęczeni... teoretycznie wszystkie warunki potrzebne do tego by zapaść w kamienny sen i obudzić się o świcie były spełnione. Ale nie do końca tak się stało, przynajmniej nie z mojej strony , obudziłem się pewnie koło 2 w nocy i ponownie zasnąć nie mogłem. Samochód, wiadomo, zbyt obszerny nie jest, siłą rzeczy obudziła się też Małgosia , a skoro oboje nie mogliśmy spać, stwierdziliśmy, że nie tracąc niepotrzebnie czasu po prostu sobie stąd odjedziemy.... Ze względu na plan naszego dzisiejszego dnia, pewien pośpiech był jak najbardziej wskazany .

Przed wyjazdem do końca nie wiedzieliśmy jak będą się układały kolejne dni... zresztą jak zwykle . Sądziłem, że w tym rejonie spędzimy jeszcze przynajmniej jeden dzień więcej, jednak co najważniejsze już zobaczyliśmy a inne okoliczności sprawiły, że postanowiliśmy już dziś udać się bardziej na południe. 2 dni ze starożytnymi ruinami jak na razie zupełnie nam wystarczyły .

Tak więc około 3 w nocy włączyłem silnik i opuściliśmy nasze miejsce noclegowe. Wieczorem było zbyt ciemno i byliśmy zbyt zajęci by robić jakieś zdjęcia, w nocy... też było ciemno , zatem plaży pomiędzy Kandią i Paralia Irion nie uwieczniliśmy. Za to jadąc w ciemnościach wybrzeżem mijamy Drepano i naszym oczom ukazuje się ciekawy widok oświetlonego wzniesienia. Bez większego namysłu staję na poboczu, wyciągamy statyw i aparat i jakieś pół godziny schodzi nam na uwiecznieniu tej górki... w pobliżu której, jak się okazało, są ruiny starożytnego Asine .





Przy okazji mały quiz , kto znajdzie szczegół różniący oba te zdjęcia?

O tej porze ulice Nafplionu są praktycznie zupełnie puste, szybko mijamy uśpione miasto podziwiając ładnie oświetlone twierdze. Jedziemy wzdłuż zupełnie płaskiego wybrzeża kończącego od północy zatokę Argolidzką, po jej drugiej stronie kierujemy się na południe. Tu już zaczynają się górki, zjazdy i podjazdy, a oboje zaczynamy ponownie odczuwać senność. Zgodnie decydujemy, że zatrzymamy się gdzieś przy drodze i prześpimy się jeszcze do świtu. Tak też robimy, tuż przed miejscowością Xiropigado zapadamy w błogi sen .

Gdy ponownie otwieramy oczy jest już zupełnie jasno, a i ruch samochodowy jest dużo większy niż nocą. Jest 7 rano, dobry czas na zjedzenie śniadania i wyruszenie w dalszą drogę. Teraz jesteśmy porządnie wyspani i optymistycznie patrzymy na to co, mamy nadzieję, dobrego przyniesie nam dzisiejszy dzień . Wschodnie wybrzeże Peloponezu, zarazem prowincji Arkadia jest górzyste, nawet bardzo górzyste i całkiem ładnie się tamtędy jedzie, choć zbyt wysokich prędkości nie da się rozwijać . Trochę się nam spieszy, ale nie możemy się oprzeć by nie zatrzymywać się co jakiś czas i uwiecznić widoki . A gdy nie ma miejsca na zatrzymanie, Małgosia pełni rolę samochodowego fotoreportera .









Chorio







Krioneri



Agios Christoforos

Pusta plaża tuż przed Paralia Tyrou



Paralia Tyrou







Im dalej na południe, tym góry wydają się być coraz wyższe, bardziej strome i coraz bliżej morza.....





Ostatecznie droga zjeżdża w dolinę utworzoną przez rzekę Dafnon i opuszcza wybrzeże.



Wjeżdżamy do miasteczka Leonidio. Szok. Kamper by nie przejechał, tak jest wąsko . My jakoś, choć z trudem, przeciskamy się pomiędzy domami, zaparkowanymi samochodami, straganami owocowo-warzywnymi i ludźmi, kręcącymi się i rozmawiającymi na środku drogi . Na mapie ta droga jest czerwona .

Kierując się na zachód wjeżdżamy w głąb lądu. Jedzie się przez zupełnie puste, niezwykle malownicze tereny. Jestem zachwycony....

















Jak widać droga zmieniała szerokość , na prostych odcinkach była ciut szersza, na zakrętach albo na starym asfalcie boczne linie znikały i często było bardzo wąsko, na jeden samochód .

Zastanawiałem się wczoraj wieczorem którą trasą przejechać na południe Peloponezu, czy tą którą jedziemy, przez Leonidio, czy może główną, przez Spartę. Ta pierwsza jest trochę krótsza i to zdecydowało o wyborze, a to jak się tamtędy jechało w zupełności potwierdziło, że wybrałem dobrze. Dopiero dużo później wyczytałem, że jest to jedna z najbardziej atrakcyjnych tras na Peloponezie.

A jak zobaczyliśmy TO, szczęki opadły nam z wrażenia

Monastyr Elonis.

kulka53 napisał(a):Przy okazji mały quiz , kto znajdzie szczegół różniący oba te zdjęcia?

Jedna z lamp oświetlających wzgórze zapaliła się.
Ciut na lewo od słupa na środku zdjęcia.

W sumie dobrze się stało, że w nocy ruszyliście. Fajne zdjęcia

pzdr