Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Środa, 7 września

Chyba jeszcze nigdy podczas naszych podróży nie spaliśmy tak blisko cywilizacji . Tak czy inaczej, to było najlepsze miejsce jakie w okolicy dało się znaleźć, i tak naprawdę wcale nie takie złe. Grecy swych zabytków o świcie nie otwierają , dlatego sporo czasu mieliśmy by zjeść śniadanie i zebrać się w oczekiwaniu na kolejny dzień. W tym czasie na plażę przyjechały dwa samochody, w jednym z nich było troje młodych ludzi którzy od razu weszli do wody by zażyć porannej kąpieli, natomiast drugi to był kamper w podeszłym wieku ... z tego wywnioskowaliśmy, że to miejsce jest być może wykorzystywane do spania nie tylko przez nas .

No nic... jedną górę i kanał już zaliczyliśmy, przejechaliśmy już jakieś 2500 km, a gdzie te osławione greckie zabytki starożytności? . Tyle się o nich przed wyjazdem naczytaliśmy w różnych przewodnikach, że trzeba by chyba jakieś zobaczyć .Nie było szans byśmy odpuścili sobie cel popularny co prawda niezwykle, ale pewnie w związku z tym warty zobaczenia. Może trafimy na drugie Meteory? . Celem tym miał być rzecz jasna antyczny Korynt i górujące nad nim wzgórze z twierdzą Akrokoryntu. To właśnie dlatego chciałem przenocować w tych okolicach by rano mieć jak najbliżej do tych miejsc. Pogoda od rana jakaś kiepskawa była, niebo zasnute chmurami, no ale liczyliśmy na to, że może to tylko tak przejściowo, w końcu to południe Grecji, a wrzesień to jeszcze lato . No ale z drugiej strony, w końcu Peloponez to ma na sobie trochę gór, a góry wiadomo... lubią się chmurami zakrywać nader często .



I w takiej to nie do końca sprzyjającej aurze rzuciliśmy się w wir poszukiwań właściwej drogi, która doprowadzić nas miała do starożytnego Koryntu (o jego córach nie śmiałbym nawet pomarzyć ). Popularność tego miejsca w starożytności była wielka... widocznie wtedy łatwiej było tam trafić, nie to co obecnie .

W starożytności Korynt był wielkim, potężnym i bogatym ośrodkiem handlu, kultury i rzemiosła już od VIII w. p.n.e. Po zdobyciu miasta przez Rzymian nastąpiła całkowita jego zagłada, najeźdźcy zrównali je z ziemią a mieszkańców wymordowali. Jednak dwa wieki później odbudowany Korynt ponownie był znaczącym miejscem handlu i..... rozpusty. Do stojącej na szczycie górującego nad miastem wzgórza Akrokoryntu świątyni Afrodyty licznie wspinali się mężczyźni by zakosztować płatnych rozkoszy z kapłankami bogini. Po kilku potężnych trzęsieniach ziemi które nawiedziły te rejony w połowie pierwszego tysiąclecia naszej ery Korynt już nigdy nie odzyskał swej świetności.

Akrokorynt było widać już z daleka....





Do samej wioski leżącej obecnie wokół wykopalisk jakoś trafiliśmy, ale potem drogowskazy nie ułatwiały dotarcia na właściwe miejsce. Ostatecznie zaparkowałem na wielkim asfaltowym parkingu w centrum wsi, potem się okazało, że auto można zostawić też pod samą bramą do ruin, tam też podjeżdżają liczne autokary wysadzające wycieczki.

We wiosce jest coś w rodzaju "deptaka" z tawernami i sklepami pamiątkarskimi, same ruiny można podziwiać nie wchodząc na ich teren... zza płotu . Starożytne, wielkie miasto leżało znacznie poniżej dzisiejszego poziomu dzisiejszej wioski, dokładnie pod nią, być może dlatego zdecydowano się na odsłonięcie tylko najważniejszych jego fragmentów.

























Ale nie będziemy tacy , skoro już tu przyjechaliśmy taki kawał, pooglądamy sobie rzymski Korynt też od środka . 6 euro to nie jest cena zaporowa, a przy okazji zobaczymy też muzeum.

Zaraz po wejściu rzucają się w oczy pozostałości po rzymskiej świątyni Hery i prastarej, greckiej fontannie Glauke.





Jednak najważniejszym... no w każdym razie najbardziej rzucającym się w oczy miejscem jest pochodząca z VI w. p.n.e. grecka świątynia Apollina górująca nad agorą i całymi wykopaliskami.

Niespiesznie spacerujemy po ruinach...





Tzw Droga Lechajska, to niegdyś wykładany marmurem trakt łączący Korynt z jego portem leżącym w zatoce Korynckiej, Lechajonem. Wokół mieściły się łaźnie, sklepy i warsztaty dawnego miasta.

W niektórych miejscach prowadzone są prace archeologiczne.















Ruiny rzymskiej świątyni cesarzowej Oktawii







Stąd jeszcze bliżej do Akrokoryntu

Na koniec wizyty w Koryncie wchodzimy do muzeum

Nadjeżdżają kolejne wycieczki i tłumnie zapełniają ruiny.... wychodzimy





Nie powiem by starożytny Korynt powalił nas na kolana , spodziewaliśmy się jednak czegoś więcej. Może jakiś wpływ na odbiór tego miejsca miała niezbyt atrakcyjna pogoda, a może świadomość uciekania przed nadciągającymi tłumami. A co ciekawe... zza płotu całość prezentowała się jakby nieco bardziej atrakcyjnie i korzystnie .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):No nic... jedną górę i kanał już zaliczyliśmy, przejechaliśmy już jakieś 2500 km, a gdzie te osławione greckie zabytki starożytności?

Ba! Te najpiękniejsze są po drugiej stronie Morza Egejskiego.
W Turcji.

Pozdrawiam,
Wojtek

Kurcze, nic się nie zmieniło

Liczyłem, że może dokopali się do czegoś jeszcze


Na tym ryneczku jedliśmy pierwszy w Grecji obiad.
Jeszcze nie wiedzieliśmy co i jak, więc pozamawiałem i przystawki i każdemu coś innego.

Po samej sałatce już mieliśmy dość, a przed nami było jeszcze i danie główne i ouzo i woda i chleb z oliwą ...
Ale, faktycznie tanio było, w przeciwieństwie do pamiątek, w które się obkupiliśmy, przepłacając ździebko

W Atenach było dużo taniej.

Tam też, po raz pierwszy, widziałem jak Grecy jedzą obiad.

To znaczy jak przyszliśmy, to jeszcze nie zaczęli, a jak odjeżdżaliśmy, tak w jakieś dwie godziny później, to zabierali się za danie główne

Niespotykanie spokojny naród. Podobno po nas im to zostało

A w tym zagajniku koło Ancient Theater prostowaliśmy nogi po podróży.

Wojtek ma rację, jest taka zasada, podobno, że jak się chce zobaczyć greckie zabytki, to trzeba do Turcji pojechać.

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Ba! Te najpiękniejsze są po drugiej stronie Morza Egejskiego.
W Turcji.

No właśnie...
Teraz też już to wiemy
Kolejny argument by się kiedyś tam wybrać

weldon napisał(a):Kurcze, nic się nie zmieniło

Żeby dokopać się do czegoś jeszcze musieliby zburzyć trochę domów... a wiadomo na przykładzie wykupu ziemi pod nasze autostrady i obwodnice że nie zawsze jest to takie proste .
Czytając o odkryciu i eksploracji terenu Delf dowiedziałem się, że dokładnie nad ruinami było sobie miasteczko. Zlikwidowano je zupełnie by móc prowadzić prace wykopaliskowe. Ale w tamtych czasach wszystkie takie działania były jakby łatwiejsze .
Tak w ogóle to do niedawna byłem święcie przekonany, że wszystko co w Grecji z zabytków przeszłości było do odkrycia, dawno już odkryto... wielkim zaskoczeniem było dla nas to, że w większości stanowisk archeologicznych, powoli bo powoli, ale wciąż się coś dzieje i czegoś można się dokopać.

Pozdrawiam

Franz napisał(a):Ba! Te najpiękniejsze są po drugiej stronie Morza Egejskiego.
W Turcji.

weldon napisał(a):Wojtek ma rację, jest taka zasada, podobno, że jak się chce zobaczyć greckie zabytki, to trzeba do Turcji pojechać.

Być może najpiękniejsze , być może w najlepszym stanie ale czy z takimi wspaniałymi mitami z jakimi możemy się przy okazji zapoznać zwiedzając np Korynt .
Kto nie zna mitu o Syzyfie, chyba każdy kiedyś poznał trud syzyfowej pracy. Za co spotkała Syzyfa - króla Koryntu kara wtaczania ciężkiego głazu pod stromą górę przez wieczność można poczytać w micie o Syzyfie.
I to jest dla mnie magia greckich ruin
Co nie znaczy, że tych w Turcji antycznych ruin nie chcę zobaczyć z legendarną Troją.

Troja, akurat, nudnawa jest

Bergamo, Efez, Hierapolis, Didim ... Polecam.

Wojtek będzie polecał pewnie te bliżej Syrii, Iraku, Armenii, ale to, niestety,
osiągalne tylko w Travel Chanel i ... u niego

Ale faktem jest, że Grecy przez długi czas nie dbali za bardzo o swoją przeszłość.
Rzec by można nawet, że sporo trzeba im było uświadomić, zanim się dowiedzieli, kim byli ich przodkowie

W każdym razie, mocno pracują nad odtworzeniem wielu zabytków.
Ja mam mieszane uczucia co do tego, ale nie chciałbym wyjść na hipokrytę,
krytykując ich za coś, na co przyzwalam gdzie indziej

Pozdrawiam

Środa, 7 września c.d.

Tak jak obowiązkowa była wizyta w Koryncie, tak jeszcze bardziej chcieliśmy dotrzeć na szczyt górującego nad nim wzniesienia gdzie już w starożytności zbudowano twierdzę Akrokorynt. Wizyta przez moment stanęła pod znakiem zapytania , bo pogoda zamiast się poprawiać, z upływem czasu była coraz gorsza. Coraz ciemniejsze chmury, kilka kropel deszczu to jeszcze nic, ale kilka grzmotów sprawiło, że przeżyliśmy moment zawahania.... Jednak potem stan pogodowy wydawał się już stabilniejszy a drogowskaz przy korynckich ruinach zachęcał do podążenia we wskazywanym kierunku .

2-3 km stromo pod górę i już jesteśmy pod bramą wejściową do ruin Akrokoryntu. Jest tu spory parking na którym stoi kilkanaście samochodów, w tym dwa z polskimi rejestracjami. Przy wejściu jest budka w której można wziąć sobie planik wzgórza z informacjami historycznymi ale wstęp nic nie kosztuje.

Tereny te miały przez wieki wielu różnych władców a każdy w zależności od sytuacji i potrzeb, na swój sposób albo burzył, albo odbudowywał, dobudowywał, przebudowywał mury i znajdujące się w ich obrębie budowle. Grecy, Rzymianie, Bizantyjczycy, Frankowie, Wenecjanie i ostatecznie Turcy używali to miejsce do swych celów... może dlatego pozostałości, oprócz imponujących bram i murów zewnętrznych opasujących zbocza góry, nie ma aż tak dużo....

Jeden z budynków ma nawet dach... nie wiem co mieściło się tam poprzednio, ale teraz jest to bardzo skromnie urządzona cerkiewka...



A tak wyglądają w greckim wykonaniu zabezpieczenia przed tym by turyści będący np pod wpływem nie pospadali w przepaść

Pogoda jak widać wciąż nie jest dobra ale nie pada, a to najważniejsze. Nie bardzo sobie wyobrażam wędrowanie pod górę i w dół po tych ruinach przy palącym słońcu .

No ale widoczności nie ma, trochę szkoda .