Małe i duże bałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):Dlatego pojechaliśmy i 40 km które mieliśmy do pokonania, zabrało nam jakieś 2 godziny . Nie żeby szuter czy inne wyboje, droga była asfaltowa i całkiem równa, ale tak kręta i tak długo stroma <...>

W czerwcu w Albanii 60km drogi pokonywałem przez... pięć godzin.
Ale była szutrowa i wyboista.

Pozdrawiam,
Wojtek

Maltretowanie Feli . . .

Kilka wybranych w tym roku szlaków ( a raczej przejazd nimi ) też nazwałem maltretowaniem Kangoora

Patrząc na Wasze zdjęcia z wnętrza cerkwi odniosłem wrażenie , że większość malowideł jest nowa ( odnowiona ) , więc może z kościołem w Grecji nie jest tak źle . . .


Pozdrawiam
Piotr

Witam.

Więc w lipcu Olimp odpuściliście.
Ciekaw więc jestem września.

Pozdrawiam.
Mariusz

weldon napisał(a):O, dalej też jakieś gołębiopodobne kuraki

Nie mam pojęcia dlaczego ptaszysko ma 2 głowy , wyobraźnia ludzi przed wiekami wyraźnie nie odbiegała od żyjących obecnie

Sporo tam było takich wmurowanych, ozdobnych kamieni, a my nauczyliśmy się zwracać większą uwagę na detale....

Franz napisał(a):W czerwcu w Albanii 60km drogi pokonywałem przez... pięć godzin.
Ale była szutrowa i wyboista.

Kiedyś opisywaliśmy jedną taką dróżkę na chorwackim Cresie , co prawda był na jej początku zakaz wjazdu , ale pasowała nam jako skrót. No i te chyba 5 km jechaliśmy zdaje się godzinę.... czas przejazdu podobny

piotrf napisał(a):Maltretowanie Feli . . .

To tak a propos tego co napisałem powyżej

W tym roku powiedziałem "stop" maltretowaniu kobiet , Fela miała nieco lżejsze życie
Ale Kangoorowi bym nie odpuścił

A co do greckiego kościoła... fakt, wiele z nich, jak i z monastyrów jest pięknie odnowionych, tak jak bywa to też w Rumunii. Wyraźnie widać, że w obu przypadkach, w większości miejsc jest to zasługa dotacji unijnych, często powiewa tam unijna flaga, bądź jest jakaś tablica informacyjna. Obserwując jednak życie religijne, tak co prawda wyrywkowo, przez przybyszy z zewnątrz, porównania już właściwie nie ma... w Rumunii jest z tym znacznie lepiej.

Interseal napisał(a):Więc w lipcu Olimp odpuściliście.
Ciekaw więc jestem września.

Do opisu września wiele czasu już nie zostało
A chwilowa zadyszka relacyjna spowodowana jest zawodowymi obowiązkami Małgosi, która to odpowiada za przygotowanie i wysyłanie fotek

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):

Franz napisał(a):W czerwcu w Albanii 60km drogi pokonywałem przez... pięć godzin.
Ale była szutrowa i wyboista.

Kiedyś opisywaliśmy jedną taką dróżkę na chorwackim Cresie , co prawda był na jej początku zakaz wjazdu , ale pasowała nam jako skrót. No i te chyba 5 km jechaliśmy zdaje się godzinę.... czas przejazdu podobny

W moim przypadku był to jeden z istotnych traktów komunikacyjnych Albanii, a przynajmniej tak mi się wydawało. Trasa łącząca Kelcyre i Berat.
A że wybrałem się w nią późnym popołudniem, to i nocleg wypadł - jak to ładnie po angielsku brzmi - in the middle of nowhere...

Pozdrawiam,
Wojtek

Miło przypomnieć sobie Meteory w końcu już minął tydzień od z tego cudownego miejsca
Też spaliśmy pod skałami tyle, że ma polu namiotowym
Czekam na więcej fotek

Franz napisał(a):

kulka53 napisał(a):

Franz napisał(a):W czerwcu w Albanii 60km drogi pokonywałem przez... pięć godzin.
Ale była szutrowa i wyboista.

Kiedyś opisywaliśmy jedną taką dróżkę na chorwackim Cresie , co prawda był na jej początku zakaz wjazdu , ale pasowała nam jako skrót. No i te chyba 5 km jechaliśmy zdaje się godzinę.... czas przejazdu podobny

W moim przypadku był to jeden z istotnych traktów komunikacyjnych Albanii, a przynajmniej tak mi się wydawało. Trasa łącząca Kelcyre i Berat.
A że wybrałem się w nią późnym popołudniem, to i nocleg wypadł - jak to ładnie po angielsku brzmi - in the middle of nowhere...

Pozdrawiam,
Wojtek

Planowaliśmy przejazd busem tamtą drogą Jednak na szczęście jak widać zmieniliśmy plany
Pozdrawiam!

Esencja włóczęgostwa ! Sam mnniód

Zapadają w pamięć takie drogi na długo.

A od zwiedzania Meteorów upłynęło w moim przypadku ... 5 lat
Ale ten czas pędzi ... I po co ? Czy nie lepiej, gdyby biegł tak leniwie, jak w prawosławnym klasztorze ...

Franz napisał(a):W moim przypadku był to jeden z istotnych traktów komunikacyjnych Albanii, a przynajmniej tak mi się wydawało. Trasa łącząca Kelcyre i Berat.
A że wybrałem się w nią późnym popołudniem, to i nocleg wypadł - jak to ładnie po angielsku brzmi - in the middle of nowhere...

Z tego co pamiętam to trasa przez Corovode jest chyba "bardziej główna" , w każdym razie żadna z nich nie znalazła się na naszej zeszłorocznej trasie - chyba dobrze .
Chociaż wtedy może mielibyśmy wzorem Rumunii podobną szansę na nocleg "gdzieś w Albanii"

piter83pl napisał(a):Planowaliśmy przejazd busem tamtą drogą

Busem, to zupełnie co innego niż własnym autem

pelkin1971 napisał(a):Miło przypomnieć sobie Meteory w końcu już minął tydzień od z tego cudownego miejsca
Też spaliśmy pod skałami tyle, że ma polu namiotowym
Czekam na więcej fotek

Cześć Pelkin , fajnie że zawitałeś do naszej relacji
Mam nadzieję, że wyjazd się udał?
Też mieliśmy wylądować na Lefkadzie, wyszło trochę inaczej
Fotki z Meteorowej wizyty - już niedługo

plavac napisał(a):Ale ten czas pędzi ... I po co ? Czy nie lepiej, gdyby biegł tak leniwie, jak w prawosławnym klasztorze ...

Ano pędzi niestety.... niewiele więcej niż 5 lat temu po raz pierwszy wybieraliśmy się gdzieś dalej poza Polskę, do Słowenii. A teraz, 2 razy w ciągu wakacji śmigamy do Grecji prawie jak do siebie
A jednym z przykrych przejawów uciekania czasu jest to, że tak dużo mniejszych i większych górek niestety pozostanie przez nas niezdobytych..... .

Pozdrawiam

Sobota, 30 lipca

"Jak dobrze wstać, skoro świt....." . Nie jest to może moje motto, ale taką mam naturę, że zwykle budzę się i wstaję znacznie wcześniej niż większość ludzi. Nie inaczej było i tego dnia, a w stan lekkiego napięcia wprowadzał mnie fakt, że dziś właśnie odwiedzić mieliśmy te osławione Meteory . Rok temu byliśmy blisko, ale nie były w planie, zresztą i tak mieliśmy już zbyt mało czasu by tu zajechać. Teraz też nie miałem na to wielkiej ochoty, miejsce to jawiło mi się jako trudno dostępne i męczące w zwiedzaniu aczkolwiek mimo to oblężone przez tłumy autokarowych objazdowych wycieczkowiczów . Ale wiadomo, kiedyś musiał nadejść ten dzień by zmierzyć się z rzeczywistością . Bezcenny zabytek wpisany na listę UNESCO i niezwykle ważny ośrodek religijny Grecji zdecydowanie zasługiwał na to, by poświęcić mu jeden dzień naszego urlopu....

Pierwsza wspólnota monastyczna powstała na tym terenie pod koniec XI wieku. W pierwszej połowie wieku XIV do Skalnego Lasu dotarł jeden z najwybitniejszych mnichów greckiego prawosławia, święty Atanazy. Pustelnię swą założył w pieczarze pod najwyższym skalnym wierzchołkiem. Po kilku latach na szczycie zbudowano kościół, można oglądać go po dziś dzień. Meteory największy rozkwit przeżywały w XV i XVI wieku, kiedy to ostatecznie zbudowano tam aż 24 klasztory. W czasach późniejszych niektóre z nich opuszczono, inne obrabowano, jeszcze inne spaliły się. Kolejne dobre czasy dla tego miejsca nastały w wieku XX kiedy stały się łatwiej dostępne a tym samym częściej odwiedzane i sławne w świecie. Wpisano je na listę UNESCO i odrestaurowano te zachowane w najlepszym stanie.

O dziwo poranek był chłodny.....o ile chłodem można nazwać te 18-19 stopni przy lekkim wiaterku schodzącym gdzieś z górskich zboczy . Nie ociągając się jemy śniadanie i przygotowujemy do zwiedzania ubierając długie spodnie (to ja) oraz długą spódnicę i bluzkę z rękawami (to Małgosia).







Monastyry Meteorów, obecnie dostępne do zwiedzania w liczbie sześciu, otwarte są mniej więcej od 9, czyli 8 naszego czasu, a do przejechania mamy do nich zaledwie kilka km. Jednak wyjeżdżamy dużo wcześniej chcąc zapoznać się z terenem w jakim spędzimy dzisiejszy dzień oraz choć chwilę pobyć w tym miejscu nie przytłoczeni tłumem.

W ciągu dnia okazało się jednak, że moje obawy były właściwie zupełnie bezpodstawne . Szalonego tłumu nie było, monastyry wcale nie są aż tak trudno dostępne a pod każdym z nich można swobodnie zaparkować bez konieczności pokonywania dużych odległości pieszo. Tak więc nie taki diabeł straszny.... .

Z głównej drogi skręcam do wioski Kastraki. Jedziemy powoli pod górę niespiesznie zagłębiając się w las Meteorów.

Na pierwszy ogień zwiedzania poszedł oczywiście najwyżej położony Wielki Meteoron, najstarszy i najważniejszy z klasztorów, jednocześnie najwyżej położony. Nie było trudno tam dotrzeć, wszędzie prowadzą drogowskazy a o tej porze parking był prawie zupełnie pusty. Mimo to, że zaraz pojawiły się autokary z wycieczkami, zupełnie nam to nie przeszkadzało w odwiedzeniu tego miejsca.

Pięknie ... po prostu pięknie.

Pogoda i widoczność doskonała, zapewne właśnie dzięki chłodnemu porankowi.

Pozdrawiam.



... oooo i ulubione przez Ciebie kolejki !

c.d.n.