Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Franz napisał(a):Niemiecki Targ.

Ciekawa nazwa dla miasta
Niemiecka Skała też ciekawa..... ale tam nie dotarliśmy

Zatem jedziemy dalej

Dzień szósty, czwartek, 5 sierpnia c.d.

Późnym popołudniem upał dał nam już od siebie trochę odpocząć. Całkiem przyjemnie jedzie się tą samą nienajgorszą drogą w przeciwnym kierunku. We wsiach przy drodze jest sporo straganów na których sprzedaje się owoce, naszą uwagę przyciągają zwłaszcza pięknie wyglądające winogrona. Nawet zatrzymuję się w jednym miejscu by kupić trochę, jednak cena kilkunastu zł za kg skutecznie mnie zniechęca . Kupimy sobie gdzie indziej, może przy mniej uczęszczanej trasie . Po raz drugi zatrzymuję się by dokupić trochę wyjątkowo taniej w tym rejonie benzyny, a potem już tylko jedziemy......

Targu Neamt zwróciło naszą uwagę jednym istotnym zabytkiem, ruinami potężnego niegdyś zamku-twierdzy Cetatea Neamtului. Zamek został zbudowany już pod koniec XIV wieku a około 100 lat później Stefan cel Mare znacznie go rozbudował i ufortyfikował tworząc twierdzę niemalże nie do zdobycia. Różne były koleje losu fortecy, niszczono ją i odbudowywano, funkcjonował tu też klasztor. Ostatecznie, zniszczony w 1718 r. po zajęciu przez Austriaków popadł w ruinę odrestaurowaną i częściowo zrekonstruowaną w ostatnich latach.

Zastanawialiśmy się, czy uda się nam zdążyć przed zamknięciem twierdzy, przewodniki podawały godzinę 18 (czyli na nasz czas 17) jako tę do której można ją zwiedzać. Na 18, która wydawała się nam dość wczesną porą, nie mieliśmy szans zdążyć, liczyliśmy że może w miesiącach wakacyjnych godziny zwiedzania przedłużono. Do zamku nietrudno jest trafić, przejechaliśmy przez zupełnie nieciekawe, niewielkie miasteczko a drogowskazy poprowadziły nas w boczną drogę na jego przedmieścia gdzie na wzgórzu ujrzeliśmy nasz cel.



U podnóża jest stadion miejski, są jakieś pensjonaty, restauracje, parkingi, są też liczne kramy z pamiątkami. Zaparkowałem i już po przejściu kilku kroków tablica informacyjna przy drodze którą dochodzi się do zamku pozbawiła nas złudzeń..... jednak 18 jest godziną zamknięcia. No trudno, do środka nie wejdziemy, ale jak już przyjechaliśmy, to obejrzymy to co się da zobaczyć z zewnątrz.

Żeby dojść do zamku potrzeba sporo czasu, albo mimo wszystko trochę kondycji , prowadzi tam baaaardzo stroma i wąska asfaltowa uliczka. Sporo ludzi schodziło jeszcze na dół, byli to ostatni zwiedzający. Ale nawet we wchodzeniu nie byliśmy całkiem osamotnieni, najwyraźniej ruiny są bardzo popularne wśród Rumunów, przypomniał się nam w tym momencie zwiedzany w zeszłym roku zamek Rasnov. Jak wyczytaliśmy w zamkniętej kasie, bilety wstępu kosztują 10 lei, chyba tyle samo możliwość robienia zdjęć, tak więc w sumie całkiem niemało .

A to kilka ujęć Cetatea Neamtului z zewnątrz.























Stromo w dół schodzimy do samochodu, a tu, niezbyt miła niespodzianka . W prawym tylnym kole prawie nie ma powietrza , tzn jest na tyle by móc kontynuować jazdę do miejsca w którym zamierzamy znaleźć sobie nocleg, ale też na tyle mało by uznać, że z kołem jednak jest coś nie tak. Wcześniej tego nie zauważyłem, ale prawdopodobnie spory kawałek drogi tak przejechaliśmy. Ruszamy, przejeżdżamy kawałek przez miasto wypatrując czy znajdzie się tu jakby co wulkanizator. Jakby co, było kilku .

Po kilkunastu kilometrach skręcamy w prawo, w boczną asfaltówkę prowadzącą do monastyru Neamt. To będzie nasz cel na jutro, na dziś mamy już tylko znaleźć sobie dogodne miejsce na nocleg. Na szczęście nie było z tym żadnego problemu, po chwili skręcam na rozległe pastwiska i łąki porośnięte wierzbami i różnymi zaroślami, płynie tam też w pewnej odległości od drogi niewielka rzeczka. Tam znajdujemy sobie wymarzone, rewelacyjne wręcz miejsce, równe, porośnięte świeżą trawą, tuż przy szemrzącej, niezbyt głębokiej rzeczce .

Rozbijamy namiot, przy zapadających powoli ciemnościach gotujemy obiad. Rzeczka z piaszczystym dnem jest idealna do spłukania z siebie trudów całego dnia, no, może woda mogłaby być trochę cieplejsza . Małgosia tradycyjnie już korzysta z wygrzanej w samochodzie wody z butelek. Spodziewałem się że w takim miejscu pewnie będziemy musieli walczyć z chmarami komarów, o dziwo nie było ich prawie wcale .

Miejsce piękne, ustronne, idealnie odpowiadające naszym potrzebom..... oby takie udawało się znajdować zawsze

Dobranoc

Na zakończenie mapka przejechanego dziś odcinka



A - miejsce noclegu "gdzieś nad rzeką"
B - Rasca
C - Slatioara
D - Motca
E - Jassy
F - Targu Neamt
G - miejsce noclegu "gdzieś nad inną rzeką"

c.d.n.

Ruiny świetne ... no ale "kładka" do nich to już rewelacja !
Obejrzałem sobie panoramy w Google Earth.
Wnętrze też jest .

Cetatea Neamtului - coś pięknego.

kulka53 napisał(a):Ciekawa nazwa dla miasta
Niemiecka Skała też ciekawa..... ale tam nie dotarliśmy

Ja przejeżdżałem. Bez zatrzymywania się.

kulka53 napisał(a):A to kilka ujęć Cetatea Neamtului z zewnątrz.

Wygląda na to, że najciekawsza jednak z zewnątrz. A gdyby jeszcze motolotnię ze sobą mieć...

Pozdrawiam,
Wojtek

Przy tego typu ruinach , zawsze się zastanawiam : Kto ( co - chyba wiem ) decyduje do jakiego stanu mają być odbudowane ruiny

Widziałem wiele odbudowanych zamków , pałaców zamieszkanych przez spadkobierców , obiektów odrestaurowanych zgodnie z pierwowzorem . . . niestety nie zawsze .

Często ruiny lepiej jest zabezpieczać przed zniszczeniem , jak odbudowywać w celach wyłącznie komercyjnych , bez związku ze stanem poprzednim - tym historycznym . Tak myślę .

Ciekawe , czy te ruiny zostały wiernie odtworzone



Wspaniałe są


Pozdrawiam
Piotr

Zamczysko rewelacyjne A 'kładka' i przęsła

pozdr

Fajnie że podobały się Wam te faktycznie dość imponujące ruiny...
Zawsze to jakaś odmiana po monastyrach

Z tego co udało mi się wyczytać wynika, że rekonstrukcja zamku była dość wierna. Na tym zdjęciu tablicy z widokiem z lotu ptaka widać po innym kolorze, że mury dobudowane są mniej więcej od połowy wysokości .

Znalazłem zdjęcie z podobnym ujęciem, przedstawiające zamek w trakcie odbudowy:



Pozdrawiam

Dzień siódmy, piątek, 6 sierpnia

Miejsce na nocleg na łące przy niewielkiej rzeczce okazało się tak miłe i sympatyczne na jakie wieczorem wyglądało. Rano, przy wschodzie słońca wokół nas ścieliły się mgły, a trawy i nasz namiot były całe mokre od rosy. Wstał kolejny ładny dzień, a mnie, oprócz codziennych czynności porządkowo, śniadaniowo higienicznych czekała jeszcze jedna , dopompowanie tylnego koła. Wieczorem oczywiście także to zrobiłem, a teraz okazało się, że jest około pół atm mniej. Coś z kołem jest nie tak, ale póki trochę trzyma, nie będziemy się decydować na wizytę u wulkanizatora i rozmowę na migi...

Do pierwszego dzisiejszego celu mamy może 3 km jazdy, więc trudno się dziwić, że jesteśmy tam wcześnie rano . Parkuję na rozległym placu przed monastyrem w cieniu nielicznych drzew i możemy pooglądać miejsce do którego dotarliśmy.





Monastyr Neamt jest najciekawszym ze wszystkich w tym rejonie Mołdawii, powstał już prawdopodobnie na początku XIV w. , a pierwszą cerkiew murowaną wzniesiono pod koniec tego wieku. Obecna, sporych rozmiarów cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego powstała staraniem Stefana cel Mare w 1497 r. po tym, jak jej poprzedniczkę zniszczyło trzęsienie ziemi. Od XV wieku monastyr był jednym z najważniejszych w Mołdawii centrów kulturotwórczych, działała tu szkoła kaligrafii, malarstwa, haftu, drukarnia, powstawały kroniki. Obecnie mieści się tu męskie zgromadzenie zakonne posiadające większość ziem uprawnych w okolicy a miejsce jest bardzo popularne wśród pielgrzymów.

Na terenie monastyru jest jeszcze jedna, znacznie mniejsza, pochodząca z 1795 r, cerkiew św Jerzego, która zbudowana pośrodku dziedzińca, w latach powojennych została rozebrana i wbudowana we wschodnie skrzydło zabudowań.

Wydaje mi się, że wstęp jest płatny, ale zapewne nie w czasie porannego nabożeństwa, które właśnie się rozpoczęło. Na terenie klasztoru jest dość dużo ludzi, część wewnątrz cerkwi, część w jej pobliżu, a część podobnie jak my spaceruje pstrykając co chwilę fotki . Wydaje mi się, że byliśmy tam jedynymi obcokrajowcami .

To faktycznie bardzo popularne miejsce, które mimo to podobało się nam. Naprzeciwko wejścia do klasztoru znajduje się duży sklep z książkami, pamiątkami i dewocjonaliami, nieopodal przy drodze jest jeszcze kolejna nowa cerkiew. Spędzamy tu niespełna godzinę i odjeżdżamy.







c.d.n.

Dziś ktoś chyba przydepnął mi internet, ale w końcu udało się - wszystkie zdjęcia się pokazały.
Warto było czekać.

Pozdrawiam,
Wojtek