Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Witam.

Będę uważnie starał się śledzić ten wątek.
Za pewne bedzie to kopalnia wiedzy. W razie czego będę pytał o więcej.

Pozdrawiam.
Interseal

Siadam na środku pierwszego rzędu

myślałem, że będę pierwszy

Jak oberwanie chmury na początku ... to dalej już tylko lepiej musi być.

No, popatrz! A ja zawsze jeżdżę przez Żylinę i Zvolen. Jakoś tak wolę słowackie szosy.

Pozdrawiam,
Wojtek

Jestem i czuwam . Tak jak wcześniej sygnalizowałam, temat dla mnie na czasie, bo już pora na realniejsze przemyślenia co do przyszłego września .

Fajnie, że Jesteście

Jacek S napisał(a):Ledwo co wyschły gatki po ostatnim wyjeździe a tu kolejny...jadę.

A wiesz że faktycznie mało czasu miałeś na przepierkę?
My miedzy tymi wyjazdami mieliśmy aż 3 tyg (bez 2 dni)

Interseal napisał(a):Będę uważnie starał się śledzić ten wątek.
Za pewne bedzie to kopalnia wiedzy. W razie czego będę pytał o więcej.

Chciałbym, żeby tak było..... coś tam widzieliśmy i teraz chcielibyśmy się tym z Wami podzielić tak, by każdy znalazł coś dla siebie.
A kto pyta, nie błądzi .

longtom napisał(a):Siadam na środku pierwszego rzędu

Byłeś trzeci , jeszcze miałeś szansę na dobre miejsce

mariusz-w napisał(a):Jak oberwanie chmury na początku ... to dalej już tylko lepiej musi być.

Oj.....może więcej nic nie powiem

Franz napisał(a):A ja zawsze jeżdżę przez Żylinę i Zvolen. Jakoś tak wolę słowackie szosy.

W ogóle nie znam tej trasy, nigdy tak nie jechaliśmy. Zawsze w Tatry jeździliśmy autostradą jak daleko się dało a potem przez Wadowice, tam mógłbym jeździć prawie z zamkniętymi oczyma. Terenów poniżej aglomeracji katowickiej praktycznie w ogóle nie znamy, nie mówiąc już o dogodnych miejscach na przekraczanie tam granicy......

dangol napisał(a): temat dla mnie na czasie, bo już pora na realniejsze przemyślenia co do przyszłego września .

Czasu jeszcze dość sporo.... ale ile przyjemności w planowaniu

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Czasu jeszcze dość sporo.... ale ile przyjemności w planowaniu

Jasne , najpierw przy planowaniu, potem przy wspominaniu .

A czasu nie aż tak wiele, zważyszy że w międzyczasie "trzeba" zaplanować też inne wypady - długi weekend pierwszomajowy, długi weekend bożociałowy... Nie mówiąc o krótkich weekendach . Chyba tylko Kaszub planować nie muszę

Teraz właśnie jestem w trakcie przemyśliwań, jak spędzić zimowy tydzień w Dolomitach bez nart zjazdowych i bez auta z kierowcą do dyspozycji . A czasu mało! Fajniej jest planować coś, do czego jeszcze niby daleko

dangol napisał(a):potem przy wspominaniu .

Te relacje to naprawdę świetny sposób na przywołanie i utrwalenie wyjazdowych wspomnień

dangol napisał(a):Teraz właśnie jestem w trakcie przemyśliwań, jak spędzić zimowy tydzień w Dolomitach bez nart zjazdowych i bez auta z kierowcą do dyspozycji .

Zapewne jakiś transport sobie zorganizujesz , a kolejek i wyciągów tam multum, nawet dla takich "beznartowców" jakimi i my jestesmy
Ale..... może jeszcze zdążysz przynajmniej zapisać się na kurs prawa jazdy , może na przyszłość byłoby jak znalazł

Prawo jazdy nir dla mnie, nie nadaję się za kierownicę i lepiej na tym poprzestać, żeby nie powodować niebezpieczńswa na drogach . Transport autobusowy działa tam ponoć przyzwoicie, na to liczę. Całkowitym "beznartowcem" nie jestem, wszak biegówki to też narty i takowe ze sobą zabiorę .
Wyciągów owszem, mnóstwo, tylko pokonywanie tras pomiędzy nimi może być zimą mało efektywne. Chyba że wypożyczę rakiety śnieżne... Ale jak się doda cenę wypożyczalni do ceny kilku "jednorazowych" przejazdów wyciagami i dojazdów autobusem to... chyba trzeba się przekonać do zjazdówek, pewnie wyjdzie taniej , a conajmniej porównywalnie, a pokona się w tym czasie dłuższe trasy i więcej zobaczy... Może jednak lenity urlop nie jest złym pomysłem

Ale wracajmy do Waszej rumuńskiej wyprawy . Pewnie kolejny odcinek już gotowy

Komu w drogę, .....

Danusiu, odcinek się szykuje i na pewno się pojawi w najbliższym czasie. A ja myślę, że Tobie te akcesoria zimowe nie są aż tak potrzebne, zabierz ze sobą aparat cyfrowy, podwójny zestaw akumulatorków (najlepiej jak do tej pory sprawdziły się eneloopy), podwójne rękawiczki, jedne cienkie żeby w trakcie pstrykania szybko ręce nie marzły i drugie rękawiczki bardzo ciepłe żeby zmarznięte paluszki mogły się szybko rozgrzać.
No i nie ważne jak tam będzie ale ważne żebyś miała co opisywać. Wrażenia, widoki, emocje, pogoda, słoneczko. I oczywiście mały mrozik żeby śnieg się nie rozpuścił. No a potem pokaż nam to wszystko po powrocie.

babeczka napisał(a):Komu w drogę, .....

......temu czas....


Dzień pierwszy, 31 lipca, sobota

Wstajemy oczywiście bardzo wcześnie ale spało się bardzo dobrze. Co lato to lato , mimo tego, że jesteśmy w górach i tego że wczoraj była tak kiepska pogoda, temperatura jest całkiem wysoka. Nad głowami mamy poranne mgły, pogoda nadal nieszczególnie nam sprzyja. Po szybkim śniadaniu ruszamy w drogę, aby wyjechać z polanki na asfalt trzeba dość stromo podjechać po kamyczkach..... zgrzewki wody mineralnej profilaktycznie pozostają poza samochodem







Szybko okazuje się, że to nie były tylko mgły, to po prostu ciężkie i ciemne chmury, zaczyna padać. W pewnym momencie przeżywamy nawet kolejne, tym razem słowackie oberwanie chmury , mimo to nie zważając na lekko zarzucające auto szybko suniemy po pustej, równej drodze za Rożniawą. Spieszymy się, jest sobota a tego dnia banki w Rumunii otwarte są tylko do 13, przynajmniej tak wyczytałem ze strony internetowej, a my musimy wymienić pieniądze. Na szczęście na Węgrzech pogoda się poprawia, chmur ubywa, pojawia się wreszcie słońce. Ale też robi się nieznośnie gorąco....

Jedziemy dokładnie tą samą trasą co w zeszłym roku, przez Miszkolc i nieszczęsną Nagykanizsę w której tak okropnie wtedy pobłądziliśmy. Tym razem moja pamięć nie zawodzi, przejeżdżamy bez problemu . Na granicy, wtedy pustej, dziś jest kilkanaście aut i chwilkę trzeba czekać na okazanie paszportów. Spory tłumek kłębi się przy budce z winietami na rumuńskie drogi, teraz już wiem że mam mieć ze sobą paszport i dokumenty samochodu, no i mam kupić miesięczną winietkę za bodajże 7 euro. Tak też się dzieje, no i mam okazję znów usłyszeć tak miłą dla ucha rumuńską mowę . Polską też słychać, granicę przekracza wielu naszych rodaków.

Właśnie minęła 12, szybciutko dojeżdżamy do Satu Mare, mamy więc sporo czasu na wizytę w banku. Parkuję w zacienionej uliczce niedaleko Rynku i idę wymienić euro w to samo miejsce co rok temu. Ku swojemu zaskoczeniu stwierdzam, że bank jest zamknięty, mimo iż wyraźnie jest napisane na drzwiach, że czynny do 13. No cóż, może wcześniej sobie zamknęli . Idę do innego..... to samo..... co jest? . Dopiero po dłuższej chwli dociera do mnie , przecież w Rumunii jest inny czas niż u nas, właśnie dochodzi tu wpół do 2 . Grzecznie wędruję do najbliższego kantoru i wymieniam 200 euro po dobrym, lepszym niż rok temu kursie. Po przeliczeniach okazuje się, że tym razem 1 leja warta jest mniej niż 1 zł , a wynika z tego, że paliwo kosztuje tu około 3.80 .

Znów więc Rumunia i znów upał na początek . Tak jak i rok temu kierujemy się w boczną drogę na Culciu, również i tu tym razem trafiam bezbłędnie . Tyle że teraz nie pojedziemy do Dej, teraz chcę dojechać skrótem do Baia Mare, a posłużyć się chcę w tym celu wymalowanym na mapie mostkiem na rzece Lapus. Gdy po kilkunastu kilometrach skręcamy w boczną wioskową dróżkę ogarniają mnie wątpliwości, czy był to dobry pomysł , to że droga jest tradycyjnie dziurawa i na przelotową nie wygląda, to jeszcze nic, gorzej, że żadnego znaku nie było..... No ale co tam, jedziemy . Po minięciu małej wioski "na końcu świata" wiemy już, że żadnego mostu tu NIE MA i nigdy nie było , dojeżdżamy po prostu polnymi dróżkami na nadrzeczne łąki oczywiście zajęte przez pasące się stada krów . Dobre to wydawałoby się miejsce na rzeczną odświeżającą i ochładzającą kąpiel , ale okazuje się, że tak różowo to nie jest. Brzegi po niedawnych powodziach są grząskie a sama rzeka nie wygląda zbyt zachęcająco, zatem rezygnujemy z pomysłu. Po drugiej stronie widać nawet drogę do bliskiego stąd Baia Mare, jednak szans by się tam przedostać nie ma, trzeba nadłożyć trochę drogi....








c.d.n.

Chętnie powłóczę się z Wami.

Uprzejmie donoszę, że zaległości nadrobiłam

Kulka napisał(a):Potem daję przewodniki Małgosi, ta wczytując się w nie co jakiś czas zadaje mi zaskakujące i burzące spokój pytania: a to zaplanowałeś? , a tu też pojedziemy? , a dlaczego nie wyczytałeś o tym?

O, ja już dawno temu zauważyłam taką umiejętność Małgosi która potrafi bardzo uważnie i wnikliwie przyglądać się rzeczywistości

A Wasza Skodzinka powinna dostać jakiś medal

pozdrawiam