Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Jacek S napisał(a):Jaśniej proszę bo nic nie rozumiem.

Hawass - strasznie daje popalić wszystkim, którzy kiedykolwiek mieli do czynienia z zabytkami egipskimi.

Oglądałem kiedyś program, jak zgodził się wpuścić robota z kamera, do jednego z tuneli w Wielkiej Piramidzie.
Nie dość, że trzymał ich cały czas za jaja, tak, żeby o milimetr nie zeszli z ustalonego szlaku,
to jeszcze takie warunki postawił, że chyba do dziś mu finansują badania i wykopaliska

mariusz-w napisał(a):No ... i Anglicy, Niemcy a pewnie i inni ... znów by mieli kłopoty !

Jak tłumaczyć by nie oddać !

W sumie tłumaczą, ze dzięki nim ocalało, a tak byśmy tego nie zobaczyli nigdy więcej.

Jak w Peru.

A prawda, pewnie, jak zawsze - po środku.

Już, już, przepraszam Małgosiu i Pawle za wtręt, ale takie mnie dygresje nachodzą, jak za Wami podążam.

weldon napisał(a):patrząc na ten amfiteatr, zastanawiam się czasami, czy część z tych rzeczy nie za wcześnie została odkryta przez potomnych, z których nie wszyscy potrafili się zachować w stosunku do schedy po przodkach.

Oczywiście, dużo w tym racji...
Wiele razy słyszało się o tego typu przypadkach, nie tylko dotyczących zabytków architektury. Bardzo podobnie było też w albańskiej Apollonii, gdzie po znacznie większym teatrze pozostało jeszcze mniej, i to nie tylko przez specyficzny stosunek "wodza" do zabytków.
Ale i teraz sami często bezmyślnie niszczymy to co jeszcze zastaliśmy, może niekoniecznie aż na tak wielką skalę, może już nie aż tak środowisko, nie zabytki, ale drobne, wydające się nam nieistotnymi, zjawiska. Dziwactwami ekologów są ich starania o ochronę jakichś "motylków". "żabek" "robaków".... dla żyjących przed wiekami, taki teatr był fajnym miejscem na pozyskanie budulca....

Swoją drogą, ten akurat teatr zwrócił moją uwagę tym że bardzo dużo było tam schodów, tzn widownia była podzielona na więcej fragmentów niż gdzie indziej.... wyraźnie to widać na zdjęciach.

Że to żelastwo to parowy walec dorogowy....to na to nie wpadłem , a długo zastanawialiśmy się cóż to takiego może być

piotrf napisał(a):Zastanawiam się czasem ile musi trwać pobyt w jednym kraju , żeby wszystkie ciekawe miejsca w nim odwiedzić

Hmm, zapewne dość długo.... ale to też w pewnym stopniu zależy od wielkości tego kraju (co nie znaczy że w Rosji najdłużej )
Sugerujemy się przewodnikami czy w coraz większym stopniu informacjami z internetu (czyli też temu nieocenionemu forum ), ale tak naprawdę, każdego w różnym stopniu zainteresują te same miejsca, każdy musi odkryć dla siebie co go pociąga czy fascynuje. Nie każdy ma rok urlopu więc zawsze jakiegoś wyboru dokonać należy...
No i zawsze można liczyć, że to co nie udało się tym razem, uda się za rok, za dwa......

piotrf napisał(a):Są to zawsze pomniki świadczące o - czasem kochanej , czasem znienawidzonej - ale naszej historii

A może się mylę

Nie mylisz się

weldon napisał(a):przepraszam Małgosiu i Pawle za wtręt

Absolutnie nie ma za co przepraszać.....
Też dowiedziałem się, kto to Hawass

Pozdrawiam

Dzień szesnasty, 19 września c.d.


Minęło już południe, słońce porządnie przypieka, czas wyruszyć w dalszą, dość daleką drogę. Jedzie się bardzo przyjemnie, jest płasko, droga jest równa, szeroka i niemal pusta, a pól bawełny jest mnóstwo. Bez zatrzymywania (ale i nie bez lekkiego błądzenia ) mijamy Thivę czyli starożytne Teby, potem przecinając autostradę zbliżamy się do Chalkidy, a tym samym do naszej drugiej greckiej wyspy, Eubei . Eubeja jest tak wielka i położona jest tak blisko lądu że też trudno ją wyspą nazwać, no ale skoro oficjalnie nią jest, niech tak pozostanie. Zaliczamy ją poprzez wjazd malutkim starym mostkiem położonym właściwie w centrum całkiem sporego, rozłożonego po obu stronach przesmyku miasta. Nowy, potężny most autostradowy był tu bez wątpienia koniecznością, nawet przy jego istnieniu tworzą się w centrum korki, a przecież jest niedziela .

Chalkidę mijamy również bez zatrzymywania. Tu jednak daje się wyraźnie odczuć kiepskie oznakowanie..... chyba tylko jakimś cudem udaje mi się nie pobłądzić., zwłaszcza że zniknęły czytelne dla nas dwujęzyczne drogowskazy. Grekę może i już trochę czytamy ale zdecydowanie za wolno, by móc odcyfrowywać co niektóre, zwłaszcza dłuższe nazwy......

Kierujemy się wciąż na wschód. Na wszelki wypadek uzupełniam bak w paliwo, nigdy nie wiadomo jakie dalej są ceny i jaka będzie dostępność stacji. Wyspa, przynajmniej ten fragment, który mieliśmy okazję zobaczyć, nieszczególnie przypada nam do gustu. Kilkadziesiąt km południowego wybrzeża za którym widać stały ląd (to gdzieś tam leżą Ateny....) do złudzenia przypomina chorwacki odcinek pomiędzy Zadarem a Sibenikiem..... płaski, gęsto zabudowany, z szosą bardzo blisko morza. No, może jakaś różnica jest, tu nie ma pinii . Potem skręcamy na północ, droga wiodąca wnętrzem wyspy jest wąska a lekko górzyste krajobrazy nie wyróżniają się niczym szczególnym.

Może oprócz tego





Co jakiś czas przy drodze pojawiają się drogowskazy i tabliczki kierujące do plaż na wschodnim wybrzeżu Eubei, my jednak jedziemy jeszcze dalej, by w końcu w wiosce Orio skręcić w prawo i po przejechaniu kilku km dojechać do długiej, piaszczysto żwirowej plaży przy składającej się praktycznie z samych domków wakacyjnych miejscowości Mourteri.

Hmmm, co my tu robimy, i dlaczego akurat tu..... . Tak naprawdę to był zupełny przypadek, że znaleźliśmy się w tym akurat miejscu i to jeszcze tylko na jakieś około dwie godziny. Tak naprawdę dopiero dziś podjęliśmy decyzję że w ogóle na Eubeję jednak przyjedziemy.....

Kawałek podjeżdżamy wzdłuż plaży do miejsca gdzie nie będzie już domów, zostawiamy auto w cieniu skarpy, bierzemy ręczniki, maty i jakieś ciastka do przegryzienia i już po chwili, po raz któryś tam już w czasie tego wyjazdu, ale pierwszy od dwóch dni, moczymy swe ciała w ciepłej, w miarę czystej wodzie.
W wodzie kolejnego, czwartego już w tym roku morza, Morza Egejskiego









Nie spędzimy tu za dużo czasu, nie mamy go tyle. Pilnie wpatrujemy się w zegarek by czasem nie zagapić się i nie być tu za długo. Nie chcemy przecież by uciekł nam prom.

Prom na Skiros .

c.d.n.

piotrf napisał(a):Bardzo fajnie się z Wami wędruje Pawle i odkrywa nowe dla mnie miejsca

Mogę tylko potwierdzić.
A te, które nie są nowe - z przyjemnością sobie odświeżam.

piotrf napisał(a):Zastanawiam się czasem ile musi trwać pobyt w jednym kraju , żeby wszystkie ciekawe miejsca w nim odwiedzić

Hmm, a jak długo trwa już Twój pobyt w... Polsce? A pewnie znalazłyby się jakieś ciekawe miejsca, w których jeszcze nie byłeś.

W moim przypadku takich miejsc jest około mnóstwa.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Hmm, a jak długo trwa już Twój pobyt w... Polsce? A pewnie znalazłyby się jakieś ciekawe miejsca, w których jeszcze nie byłeś.

Ja jednej Warszawy nie ogarniam ...

Dlatego fajnie, że można gdzieś z Wami pojechać, wleźć ...

Tylko nie wiem dlaczego, ale siedząc przy komputerze, nabawiłem się lęku wysokości?

weldon napisał(a):Ja jednej Warszawy nie ogarniam ...

Dlatego fajnie, że można gdzieś z Wami pojechać, wleźć ...

Tylko nie wiem dlaczego, ale siedząc przy komputerze, nabawiłem się lęku wysokości?

Może spróbuj z tym powalczyć ... odwiedzając warszawskie wieżowce ... z PKiN włącznie!

To i Warszawę ogarniesz ... przynajmniej wzrokiem ... i aklimatyzacja będzie!

No i może foto-relacja jakaś !



Pawle ... ładna plaża ... tak pusto i spokojne !

Pozdrawiam

Franz napisał(a):

piotrf napisał(a):Bardzo fajnie się z Wami wędruje Pawle i odkrywa nowe dla mnie miejsca

Mogę tylko potwierdzić.
A te, które nie są nowe - z przyjemnością sobie odświeżam.

Nam również miło się odkrywa nowe miejsca, to chyba jedne z najprzyjemniejszych chwil w ciągu całego roku..... ba.... życia ?
I bardzo się cieszę że przynajmniej kilku osobom odpowiada nasze towarzystwo

mariusz-w napisał(a):odwiedzając warszawskie wieżowce ... z PKiN włącznie!

Podczas jedynego jak do tej pory pobytu w naszej stolicy (wtedy wieżowców jeszcze nie było aż tak dużo ) miałem okazję znaleźć się na górze PKiN i muszę przyznać, że wrażenie jakie zrobił na mnie widok stamtąd naprawdę do tej pory mam w pamięci . Chociażby dlatego dobrze że ten akurat Pałac wciąż jeszcze stoi

A plaża..... aż taka całkiem pusta nie była , tylko my wybieramy takie miejsca o zerowej ilości ludzi w zasięgu wzroku

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Podczas jedynego jak do tej pory pobytu w naszej stolicy ...

Tak na prawdę, to, żeby zachować jakieś pozory tego, że się zauważa zmiany,
to trzeba by raz na kwartał, jeżeli nie raz w miesiącu tam wjechać

weldon napisał(a):

kulka53 napisał(a):Podczas jedynego jak do tej pory pobytu w naszej stolicy ...

Tak na prawdę, to, żeby zachować jakieś pozory tego, że się zauważa zmiany,
to trzeba by raz na kwartał, jeżeli nie raz w miesiącu tam wjechać

Eeee, ja bym nie przeceniała tych zmian, czy aby one na pewno są na lepsze .......no i te zmiany gdy szuka się oparcia w trwałości i historycznej wartości

Ślady historii tropię na co dzień. Wiesz, że u mnie, to bardzo cenna rzecz.

A zmiany czy na lepsze? Na lepsze. Na pewno, na lepsze.

A właśnie to jest piękne w Warszawie, że nie ma drugiego, tak bardzo zmieniającego się miasta.
Tak różnorodnego.
Można powiedzieć, że zna się Wiedeń, Paryż, Budapeszt, Pragę,
ale nigdy nie można powiedzieć, że zna się Warszawę

Musicie ją kiedyś zobaczyć jeszcze raz




Dobra, ale nie o tym wątek

weldon napisał(a):Musicie ją kiedyś zobaczyć jeszcze raz

Tylko jak się do tego pomysłu dać przekonać. Poczekamy na nowy stadion, nowe lotnisko, nowe centrum, nową linię metra, nowe mosty i nowe drogi a i na super szybkie koleje.

Lidia K napisał(a):Tylko jak się do tego pomysłu dać przekonać.

Może, kiedyś, spróbuję ...?

Wiesz, nie ma pośpiechu, Warszawa nie starzeje się.
Nie jest jak stara panna, która potrzebuje coraz więcej kosmetyków, żeby ukryć zmarszczki.

Ona jest jak wino ... Co ja mówię - jak szampan - łatwo uderza do głowy

Dzień szesnasty, 19 września c.d.


Gdy dojeżdżamy do Kimi, prom już stoi i czeka. Nic dziwnego że czeka, w końcu przypłynął tu rano , z powrotem popłynie wieczorem, konkretnie o godzinie 19 tutejszego czasu. W tym okresie, po sezonie na Skiros pływa już tylko jeden prom dziennie. Prom jest wielki, takim jeszcze nigdy nie płynęliśmy. Podjeżdżam na nabrzeże, stoi tu już trochę samochodów, ale wcale nie aż tak dużo. Bez problemu lokalizuję budkę w której kupuje się bilety, to lokalny przewoźnik Skyros Shipping Company LINK
Kupuję bilety, są nietanie i niedrogie zarazem, w jedną stronę za samochód i 2 osoby płacę równowartość niecałych 200 zł, a konkretnie ceny wynoszą: za samochód osobowy 27.90 euro i za osobę euro 9.20.

Po chwili, sprawdzeni na okoliczność posiadania biletów wjeżdżamy TYŁEM do promowego wnętrza

Nie wiem jak to się stało, ale nie mamy zdjęcia promu z zewnątrz







Poinstruowany przez pracownika obsługi promu o konieczności zaciągnięcia ręcznego hamulca zabieram potrzebne rzeczy i zamykamy samochód. Do odpłynięcia promu zostało jeszcze około pół godziny, zatem troszkę go sobie pozwiedzamy , nie da się ukryć że troszkę jesteśmy podekscytowani..... . Prom ma 3 poziomy, wielką część dla pasażerów, i nawet lądowisko dla helikopterów . Okazuje się, że oprócz nas i kilkuosobowej niemieckojęzycznej grupki na pokładzie zdają się być sami Grecy....