Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Na pierwszy ogień na dziś idzie niedaleko położony monastyr Osios Loukas, czyli święty Łukasz. Musimy tylko wrócić pod górkę do Distomo a potem skierować się ponownie na wschód, po około pół godzinie jesteśmy już na miejscu. Kompleks, uznany za jeden z najcenniejszych zabytków bizantyjskich w Grecji, stoi na zboczu wzgórza z widokiem na położoną sporo niżej dolinę oraz okoliczne góry, i składa się z dwu połączonych ze sobą świątyń oraz wielu innych zabudowań. Starsza z nich pochodzi z X wieku, zaś druga, większa została zbudowana nieco później bo w pierwszej połowie wieku XI.





Przy monastyrze jest spory parking, o tej porze prawie pusty, zatem możemy zająć zacienione miejsce. Wstęp na teren monastyru jest płatny, w dość ciekawy w sumie sposób, mianowicie pan, który siedzi w znajdującym się niedaleko wejścia muzeum bacznie obserwuje wchodzących i wyłapuje wśród nich takich, który jego zdaniem wyglądają na turystów . Woła ich do swojego kantorka donośnym głosem jak również wymownym gestem i sprzedaje bilety. Z całą pewnością nie wyglądaliśmy na greckich pielgrzymów , zatem również i ja zostałem przez pana przywołany i nabyłem bileciki w cenie 4 euro od osoby otrzymując oprócz nich wyglądający podobnie jak w innych greckich zabytkach folderek informacyjny w języku angielskim i greckim.















c.d.n.

Zacny ten monastyr.

Pozdrawiam,
Wojtek

Zacny i jak zwykle ładnie położony !

Pozdrawiam

Skoro zacny , oto więcej z niego ujęć

Dzień szesnasty, 19 września c.d.

Trzeba przyznać, że obie świątynie, zwłaszcza ta większa, robią spore wrażenie zarówno wewnątrz jak i z zewnątrz. Monastyr słynie m.in. z tego, iż święci na mozaikach i freskach mają bardzo smutne wyrazy twarzy. Dziś niedziela, zatem w mniejszej cerkwi odbywa się właśnie nabożeństwo. Dłuższą chwilę stoimy w środku, już pisałem kiedyś, że bardzo podoba się nam atmosfera prawosławnych ceremonii. Jednak trzeba przyznać otwarcie, że tu, w Grecji, nie jest taka do jakiej byliśmy już przyzwyczajeni poprzez wiele wizyt w różnych cerkwiach i monastyrach w Rumunii......

c.d.n.

No i czemu Oni tacy smutni w tak pięknym miejscu ?

Duża część fresków, ale również wykończenie wnętrz wygląda bardzo nowo. Zostało to aż tak perfekcyjnie odrestaurowane? Czy machnęli po prostu na nowo?

Jak z robieniem zdjęć - był jakiś zakaz?

Pozdrawiam,
Wojtek

Jeszcze dodam krótki rys historyczny o powstaniu monastyru.....

Święty Łukasz, grecki mnich, urodził się prawdopodobnie w Delfach w 896 r. i będąc w pewnym sensie odmieńcem w wieku kilkunastu lat opuścił dom by żyć w ascezie i samotności. W niedługim czasie zaczęto mu przypisywać cudowne uzdrowienia, rozwinął też w sobie dar przepowiadania przyszłości. Pierwszy duży kościół w miejscu dzisiejszego monastyru powstał już w połowie X wieku. Jedną z przepowiedni Łukasza była ta, że panujący ówcześnie cesarz Romanos wyzwoli Kretę spod panowania tureckiego. Tak też się stało, 8 lat po śmierci Łukasza czyli w 961 roku. W tym samym roku cesarz dla upamiętnienia przepowiedni ufundował kościół, w miejscu gdzie dziś stoi większa z dwu świątyń monastyru.

Franz napisał(a):Duża część fresków, ale również wykończenie wnętrz wygląda bardzo nowo. Zostało to aż tak perfekcyjnie odrestaurowane?

Sporo mozaik i fresków jest autentycznych, inne pochodzą z XVII wieku kiedy to trzęsienie ziemi częściowo zniszczyło klasztor. Część najstarszych fresków jest przeniesionych do muzeum, jak również elementy wykończeń architektonicznych, misternie wykonane okna.
Wiele autentycznych XI wiecznych malowideł znajduje się też w krypcie pod większą świątynią w której pochowany jest św Łukasz, kryptę widać na 6 i 7 zdjęciu z przedostatniego posta.

Żadnego zakazu robienia zdjęć nie zauważyliśmy, ale z uwagi na trwające nabożeństwo, z mniejszego kościoła fotek nie mamy......

plavac napisał(a):No i czemu Oni tacy smutni w tak pięknym miejscu ?

Może dumają i smucą się widząc ogrom grzechów i zła na ówczesnym świecie.....

Pozdrawiam

Dzień szesnasty, 19 września c.d.

Okazało się, że jednak mamy kilka zdjęć z mniejszej świątyni, Małgosia zaglądnęła tam już po zakończeniu modlitw.











Długo kręcimy się po różnych zakamarkach monastyru, potem wchodzimy do muzeum gdzie zgromadzono m. in. oryginalne fragmenty architektoniczne z obu świątyń.

Wchodzimy również do innego budynku położonego na tyłach obu cerkwi, urządzono tam wystawę zdjęć pochodzących z różnych okresów, są też zabezpieczone oryginalne freski z cerkwi.

kulka53 napisał(a):Trzeba przyznać, że obie świątynie, zwłaszcza ta większa, robią spore wrażenie zarówno wewnątrz jak i z zewnątrz.

Ciekawie wypada kontrast pomiędzy murami/ścianami zewnętrznymi o surowej fakturze tych jasnych, nieregularnych, rożnego rozmiaru kamieni o ciepłej barwie a wypieszczonym, błyszczącym złotem wnętrzem !

Ładnie !

Pozdrawiam .

Na sam koniec odnajdujemy jeszcze malutki kamienny budyneczek, to najstarsza tutejsza cerkiew, podobno zbudowana przez samego Łukasza, od którego rozpoczął się kult religijny w tym miejscu.....









Spędzamy w monastyrze prawie dwie godziny, w tym czasie przybyło tu sporo ludzi, zarówno turystów z wielu krajów jak i samych Greków z okolicy. Z pewnością nie żałujemy, że wyczytaliśmy w przewodniku o tym miejscu, które oczywiście nie było wcześniej planowane, warto tu zaglądnąć .
















c.d.n.

kulka53 napisał(a):Na sam koniec odnajdujemy jeszcze malutki kamienny budyneczek, to najstarsza tutejsza cerkiew, podobno zbudowana przez samego Łukasza, od którego rozpoczął się kult religijny w tym miejscu.....

Świetny przykład antysymetrii !