Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Dzień piętnasty, 18 września c.d.

Po sprawdzeniu, że w aucie nic jak na razie się dzieje, ruszamy dalej. Dojeżdżając do centrum niewielkiego miasteczka jakim jest Vonitsa mamy okazję przekonać się naocznie o krewkim temperamencie południowców, dłuższą chwilę obserwujemy zza szyb uliczną scysję, w której bierze udział kilkanaście osób, m.in. również policjanci.





Nie chcąc by zwracano uwagę na nasze pozbawione rejestracji auto (no i też nie chcąc przypadkiem oberwać ) przemykamy jakoś przez środek skrzyżowania. Już po chwili zabłądziłem . Może przyczyną był mój powypadkowy stan psychiczny, ale mimo wszystko wciąż nie mogłem się przyzwyczaić do zwyczajów panujących w greckich miasteczkach. Mam tu na myśli po pierwsze dokumentne obstawienie ich centrów parkującymi gdzie popadnie samochodami w sposób który czynił przelotową ulicę w ciągu głównej drogi wąską jednopasmową uliczką. Po drugie zaś kompletnie niekonsekwentne umiejscowienie znaków drogowych bądź ich brak, po trzecie w końcu, wygląd uliczek w centrum, wszystkie były tak jednakowe, że naprawdę trudno wyczuć, która była akurat główną i tą właściwą.

W końcu się udało, a wyjeżdżając z Vonitsy zatrzymujemy się na chwilę by uwiecznić takie ładne widoki na okolicę.

Mijamy miasteczko Amfilohia i niedługo docieramy do autostrady. To zaledwie 30-sto kilometrowy odcinek, zatem nie jest płatny. Mijane okolice nie są jakoś piękne czy ciekawe, dlatego droga mija raczej na rozpamiętywaniu tego co się nam przytrafiło i jak po powrocie do domu sobie z tym poradzić......



Autostrada, na której trwają prace wykończeniowe szybko się kończy, ładniejsze widoki zaczynają się dopiero gdy droga dociera do wybrzeża. Wtedy, po raz pierwszy w życiu widzimy dziwnie zamglony, tajemniczo wyglądający półwysep Peloponez...... no i prowadzący nań, pięknie srebrzący się w słońcu most Rion-Antirion



Chyba zbytnio zapatrzyłem się na ten most...... a może to Peloponez ma tak przyciągający wpływ , w każdym razie mimo, iż wcale nie mieliśmy zamiaru na niego jechać, daję się bezwolnie prowadzić drodze, przegapiam znaki i już za chwilę mijamy tablice informujące że zaraz będzie punkt poboru opłat za przejazd mostem . Dopada mnie przerażenie, ale nie ma szans by wycofać, nie ma szans by zawrócić......powoli dojeżdżamy do bramek . Nie podjeżdżam jednak od razu pod nie, skręcam na malutki parking tuż obok by zebrać myśli. No cóż, nieuwaga i bezmyślność kosztuje, jak przejedziemy na drugą stronę to i będziemy musieli albo wrócić też mostem, albo wrócić przez półwysep dalszą drogą aż przez Ateny albo...... pozwiedzać w kilka dni kawałek Peloponezu......

Takie możliwości byśmy mieli, ale nawet nie zdążyliśmy sobie ich dobrze uzmysłowić bo już po chwili poszedł do nas uśmiechnięty Grek z obsługi czy ochrony mostu i spytał jaki problem mamy..... . Szybko zaczynam mu tłumaczyć że popełniłem błąd, wcale nie chcieliśmy tu wjechać, mieliśmy jechać dalej wzdłuż wybrzeża do Nafpaktos. "No problem" mówi Grek, musimy tylko wypełnić jakieś papiery, dać dokumenty i oni chętnie nas wypuszczą z pułapki bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów . Mówiąc szczerze, zatkało mnie. Tyle się naczytałem o nieprzychylności Greków, o niechęci do turystów..... ten przypadek z uczynnym człowiekiem z obsługi mostu na Peloponez bardzo, ale to bardzo pozytywnie nas zaskoczył.......

Jak powiedział, tak i się stało. Dałem dokumenty samochodu, paszport, dziewczyna z budki wypełniła dokument w którym zobowiązałem się podpisem że opuszczę teren mostu wyjazdem wskazanym przez obsługę i już za chwilę faktyczne wyjechaliśmy jakąś dróżką, pod prąd, za szlaban i znaleźliśmy się na zwykłej drodze. Jeszcze kilka zdjęć mostu na który prawie wjechaliśmy , uzupełniam paliwo i ruszamy w dalszą drogę.









c.d.n.

Piękny most ... aż szkoda zawracać !

Chyba bym pojechał dalej !

W 1985 wizytowałem Peloponez ...

... ach ... kiedy to było, strach myśleć !



Pozdrawiam.

mariusz-w napisał(a):Piękny most ... aż szkoda zawracać !

Chyba bym pojechał dalej !

Po chwili zastanowienia, też tak potem myśleliśmy, w końcu nic by się nie stało jakby nasze plany uległy takiej przypadkowej zmianie

Ale.... wszystko przed nami.
Jeszcze na pewno tym mostem się przejedziemy

A w '85, to chyba był on dopiero w sferze marzeń

Pzdr

kulka53 napisał(a):A w '85, to chyba był on dopiero w sferze marzeń

Pzdr

Nawet na pewno !

Ja "wtargnąłem" na Peloponez od zachodu - przekraczając Kanał Koryncki !

Pozdrawiam.

Fatalny przypadek z tym psiskiem... Ale i tak szczęście, że udało się kontynuowć podróż
Mówisz, że naczytaliście się o niechęci Greków do turystów Przyznam, że my nigdy z niechęcią nie spotkaliśmy się
A swego czasu, gdzieś w okolicach Salonik też zapędziliśmy się niepotrzebnie pod kolejne bramki autostradowe. Kierowcy ciężarówek na małym parkingu przekonywali nas, że nie ma problemu i że poprostu trzeba zawrócić przecinając pasy autostrady... my jednak nie zaryzykowaliśmy i kosztowało nas to... 4 euro..

pozdr

Mnie sarna skasowała błotnik, urwała lusterko, wgniotła i zablokowała drzwi od strony kierowcy, dostała potężne uderzenie przy 80 km/h , zakręciła parę piruetów na jezdni, podniosła się i uciekła w las.
Pewnie gdzieś tam dokonała żywota, ale byłem zszokowany, że przeżyła.
Było to potem dużym utrudnieniem w rozmowie z policją i ubezpieczycielem - że był to dziki zwierz przekonała ich dopiero kępka sierści za resztką lusterka.
Ale jedźmy dalej - Grecja czeka

janusz.w. napisał(a):poprostu trzeba zawrócić przecinając pasy autostrady...

dobre

Tam się tak nie dało..... część do jazdy w drugą stronę była oddzielona, nie pamiętam już dokładnie czym, ale swoim pojazdem z pewnością bym tej przeszkody nie sforsował
Natomiast koszt przejazdu mostem jest stosunkowo wysoki, około 12 euro w jedną stronę to ok, ale 24 w obie i to bez sensu....jakoś mi się nie uśmiechało .

plavac napisał(a):Pewnie gdzieś tam dokonała żywota, ale byłem zszokowany, że przeżyła.

Myślę że w moim przypadku musiało być tak samo, i tak samo byłem w szoku że psa na drodze już nie było.

plavac napisał(a):Było to potem dużym utrudnieniem w rozmowie z policją i ubezpieczycielem

Auto mamy nieubezpieczone , i na szczęście nie było też konieczności kontaktów z policją w sprawie tego zdarzenia.....

Pojedziemy dalej.... jutro

Pozdrawiam

Dzień piętnasty, 18 września c.d.

Nieśpiesznie, obwodnicą mijamy Nafpaktos i wzdłuż wybrzeża Zatoki Korynckiej jedziemy na wschód. Pogoda niezmiennie jest wspaniała, bezchmurne, niebieskie niebo, temperatura nieco powyżej 30 stopni, pusta droga, piękne krajobrazy....... naprawdę chce się jechać . Samochód wciąż działa bez zarzutu, teraz już zyskuję przekonanie, że żadna awaria nam z jego strony nie grozi. Dłuższą chwilę trasa wygląda tak: góra, za nią dolina z wioską i plażą, znów góra itp, itd. Zauważyliśmy tylko jedną praktycznie dziką plażę w tym rejonie. Potem krajobraz nieco się zmienia, zalesione (czy może właściwiej, zakrzaczone ) nadmorskie wzniesienia stają się zupełnie skaliste, ubywa też miejscowości. Pięknie tu, prawie jak na Pagu...... .

Jedno miasteczko jest naprawdę przepięknie położone, to Galaxidi. Trochę żałuję, że się tam nie zatrzymaliśmy....





Teraz mijamy dwie czy trzy położone nad samym morzem kopalnie boksytów, w każdym razie okolica tych zakładów jest pokryta brązowym pyłem, widać jakieś urządzenia, wycięte górskie zbocza. Za Iteą, jadąc wśród gajów oliwnych oddalamy się już od morza i wspinamy krętą drogą coraz wyżej i wyżej. Po chwili jesteśmy w Delfach.

Nazwę Delfy zna chyba każdy. Wiedziałem, że musimy tu przyjechać, tak planowałem trasę, by zahaczyć o to miejsce o bogatej, sięgającej w zamierzchłe wieki historii. Nie będę jej tu oczywiście przytaczał , każdy kto będzie miał okazję zwiedzać wyrocznię Delficką w odpowiednim czasie przeczyta sobie informacje z przewodnika. My mieliśmy przeznaczone na zwiedzanie jakieś 2 godziny, czas ten wydłużył się do przeszło czterech.......



Gdyby ktoś chciał się w Delfach zatrzymać na noc, ma do dyspozycji kempingi i miejsca na kwaterach prywatnych. Pełno też w miasteczku sklepów z pamiątkami. Miejsc parkingowych przy ruinach prawie nie ma , wszyscy mimo zakazów parkują na poboczu drogi biegnącej tuż obok. Zorientować się co gdzie jest nie było trudnym zadaniem, po znalezieniu zacienionego drzewami miejsca parkingowego dla naszego okaleczonego samochodu i zakupieniu biletów wstępu w cenie 9 euro (ruiny Świętego Kręgu i muzeum) wyruszamy na zwiedzanie. W upale było to dość męczące jako że trzeba podejść trochę pod górę i to dość stromo. Ale warto...... pozostałości są bardzo ciekawe, a widoki, także rewelacyjne .

Japońscy turyści, ich grecki przewodnik i tłumaczka



Polscy turyści bez przewodnika i tłumacza









c.d.n.

Podoba mi się w Delfach
pzdr

longtom napisał(a):Podoba mi się w Delfach
pzdr

I słusznie ponieważ to piękne miejsce i okolica również.