Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Oj Kuleczki ,Grecja to jednak piękna jest w każdym swym zakątku.

maslinka napisał(a):

Tymona napisał(a):p.s. A i jeszcze zapomniałam - ładne kwiatki widzieliście - mam takie w doniczce, a u nich to na wolności takie rosną

Kwiatki bardzo ładne, tylko dlaczego zwą się fiołki alpejskie, skoro rosną w Grecji?

W doniczce to Cyklamen perski !

Ten gruntowy Cyklamen alpejski bywa także zwany Cyklamenem neapolitańskim !

... ale ta nazwa też nijak do Grecji nie pasuje.

Najbezpieczniejsza ...

... to nazwa kolejna a mianowicie Cyklamen bluszczolistny czyli Cyclamen hederifolium.


Kota ... znaczy się "fiołka" można dostać !!!




Pozdrawiam

mariusz-w napisał(a):

maslinka napisał(a):

Tymona napisał(a):p.s. A i jeszcze zapomniałam - ładne kwiatki widzieliście - mam takie w doniczce, a u nich to na wolności takie rosną

Kwiatki bardzo ładne, tylko dlaczego zwą się fiołki alpejskie, skoro rosną w Grecji?

W doniczce to Cyklamen perski !

Ten gruntowy Cyklamen alpejski bywa także zwany Cyklamenem neapolitańskim !

... ale ta nazwa też nijak do Grecji nie pasuje.

Najbezpieczniejsza ...

... to nazwa kolejna a mianowicie Cyklamen bluszczolistny czyli Cyclamen hederifolium.

WOW

Jeszcze nie zdążyłem w odpowiedzi powołać się na Mariusza, który już wcześniej pisał o cyklamenach....... a on nam już taki wykład urządził

Gratuluję wiedzy botanicznej

A pomyśleć, że kiedyś zdawałem maturę z biologii

Carnivalko, cieszę się bardzo, że Tobie, znawczyni tego kraju, podoba się co pokazujemy . My wyjechaliśmy zauroczeni Grecją i nie możemy się już doczekać kolejnego września

Oczywiście codziennie zaglądam do Twojej relacji, piękne zdjęcia pokazujesz . Troszeczkę też zazdroszczę albańskiej pogody

Magdo, spotkanie z polskojęzycznymi Paniami w Joaninie opisałem parę postów wyżej, o tutaj

Pozdrawiam

kulka53 napisał(a):Magdo, spotkanie z polskojęzycznymi Paniami w Joaninie opisałem parę postów wyżej, o tutaj

Dziękuję za wskazówkę i podpowiedź - fakt, relacje czytam, bo to dla mnie najfajniesza rozrywka, a komentarze często pomijam...

pozdrawiam serdecznie


p.s. no i w końcu wiem, co w doniczce tak bujnie kwitnie

Ale Wy się znacie na botanice!

Dzięki. Teraz już więcej wiem o cyklamenach

mariusz-w napisał(a):
Kota ... znaczy się "fiołka" można dostać !!!

A można i kota i fioła
Cytat z Wikipedii o zimowicie jesiennym:
"Kwiaty: Różowo-lila, lila, rzadko białe, lejkowate, stosunkowo niewielkie w porównaniu z innymi gatunkami."

O żółtych nic nie wiadomo Nie ma takich czy nikt ich nie widział Jak to możliwe - myśmy ich całe łany widzieli w wąwozie Vikos I nigdzie więcej


Ja też myślałam, że cyklamen - kwiatek który rósł i w wąwozie i w Dodoni w wykopaliskach to fiołek alpejski. Tak nazywało się doniczkowe prezenty, które otrzymywała kiedyś moja mama. To było tak dawno więc nic dziwnego, że nikt prawdziwego fiołka alpejskiego nie miał możliwości oglądać.
No ale mamy tu wspaniałych znawców kwiatowych i wszystko staje się okręcone i proste

To chyba to !

http://www.alpines.home.pl/p/art_sternberia_ht.htm





... ale to tylko hobby... biologii to w szkole nawet nie lubiłem (a może nauczyciela).

Miałam rację - mamy tu takich znawców, że żadna zagadka nie pozostanie zagadką. Mariuszu - cóż można powiedzieć
Dzięki za rozwiązanie kolejnej zagadki.


Sternberia sicula ARCADIAN SUN - ta rosnąca w wąwozie Vikos w Grecji.

Jakiegoś honoris causa trzeba by Mariuszowi dać

longtom napisał(a):Jakiegoś honoris causa trzeba by Mariuszowi dać

Najlepiej tego uniwersytetu z nadmorskiej Ioanniny

Ale fakt faktem - jestem pod wrażeniem wiedzy botanicznej ! Lubię kwiatki i inne takie. Może wyssałem to z mlekiem matki, która na studiach musiała wkuć na pamięć cały Ogród Botaniczny
Ale wyssałem tylko uczucie - wiedzy już nie

pozdrawiam

longtom napisał(a):Jakiegoś honoris causa trzeba by Mariuszowi dać

Jesteśmy "za"
Bo też jesteśmy pod wrażeniem

Dla MARIUSZA

Dzień dwunasty, 15 września

Noc przebiegła spokojnie, nie byliśmy przez nikogo niepokojeni, ruch samochodowy na pobliskiej drodze był na tyle znikomy, że w ogóle go nie słyszeliśmy, natomiast autostrada na tyle daleko i głęboko w wyciętych skałach, że też nie dała nam się wcale we znaki. Na dzisiejszy poranek plan był następujący, wstajemy skoro świt, tylko się pakujemy i jak najszybciej uciekamy z deszczowej i pochmurnej głębi lądu na mamy nadzieję słoneczne i ciepłe wybrzeże .

Żeby uciekać jak najszybciej, najlepsza byłaby autostrada . Tym razem nie zawahaliśmy się z niej skorzystać, zwłaszcza, że właściwie nie było sensownej drogi alternatywnej na tym odcinku. Poza tym obiło mi się o uszy (tzn gdzieś wyczytałem na cro.pl ), że Via Egnatia jest wciąż bezpłatna, okazało się to prawdą. Tak więc około 6 rano, w całkowitych ciemnościach, wjeżdżamy na tę trasę, a do przejechania nią mamy zaledwie około 50 km.

Odcinek minął szybko i bez większych problemów, w kilku występujących na trasie tunelach zwalniałem do przepisowych 80 km/h (mniej więcej ), ruchu nie było prawie wcale. Tereny które mijaliśmy nieco przypominały mi jazdę tym odcinkiem autostrady w Chorwacji który wiedzie przez Małą Kapelę. A jak góry, to wiadomo, zjazdy i podjazdy, a jak autostrada to są one może i łagodne ale baaaaardzo długie. No i wciąż obciążona porządnie Skoda na tych podjazdach oczywiście słabła na tyle, że miejscami nie dało rady jechać szybciej jak 70-80 km/h .

Autostradę opuszczamy zjazdem Neochori/Paramithia, teraz kolejne 50 km lokalnymi drogami dzieli nas od naszego pierwszego na dziś celu. Jest całkiem pusto, jedzie się dobrze przez porośnięte gajami oliwnymi wzgórza, powoli wstaje dzień. Około 8 rano jesteśmy już w Pardze. Mijamy ją, musimy znaleźć sobie dogodne miejsce na zjedzenie śniadania i poranną toaletę, może uda się to na jakiejś fajnej pustej plaży?

Oczywiście nasze przypuszczenia się sprawdziły..... o ile rano ruszaliśmy pod niebem całkowicie przykrytym chmurami, o tyle nad samym morzem było przepiękne, bezchmurne i błękitne niebo. Gdy wyszło słońce, zaraz zaczęło porządnie przypiekać. Zjeżdżamy na plażę o nazwie Agia, poniżej wioski o tej właśnie nazwie......sporo poniżej . Wiedzie tam wąziutka i miejscami zniszczona asfaltówka, właściwie nie mieliśmy złudzeń co tam na dole zastaniemy, no ale chcieliśmy się naocznie przekonać. Również i tym razem nasze przypuszczenia sprawdziły się co do joty..... na dole, całkiem ładna plaża zabudowana była domami i obstawiona parasolkami. Zwiewamy stamtąd tak szybko, że nawet nie pomyśleliśmy o zrobieniu zdjęcia . Po stromym podjeździe zatrzymuję się tuż przed ponownym wjazdem na główną drogę i tam, na wielkim piaszczystym placu jemy nasze dzisiejsze śniadanie.

Teraz zatrzymujemy się już w Pardze. Już wcześniej miałem zamiar zaglądnąć do tej miejscowości a utwierdziła mnie w tym zamiarze relacja meeg. Zatrzymuję się w cieniu przy głównej drodze przelotowej i udajemy się na spacer po tym przepięknie położonym miasteczku.

Parga ma wszystko co turyście, czy może bardziej wczasowiczowi, do szczęścia jest potrzebne..... wąskie uliczki centrum, masę straganów z najróżniejszymi pamiątkami, sporo kafejek i tawern, piękne położenie, górujące nad miastem ruiny weneckiego zamku, wreszcie kilka większych i mniejszych plaż w samym centrum i nieco poza nim. Gdy znaleźliśmy się w Pardze, dochodziła już 10, sporo skąpo ubranych ludzi zmierzało w kierunku nabrzeża. Jedni kierowali się właśnie na główną plażę miasteczka o nazwie Krioneri, inni wsiedli na stateczek by popłynąć nieco dalej i cieszyć się nieco większą intymnością. Wyraźnie widać było, że dokładnie w połowie września sezon turystyczno wypoczynkowy trwa tu w najlepsze, choć faktycznie większość wypoczywających stanowili ludzie starsi.. W całej Pardze i w jej okolicach było pełno apartamentów do wynajęcia, stały pod nimi samochody z rejestracjami z najróżniejszych krajów. Myślę, że jest to świetne miejsce na spędzenie sympatycznych wakacji

My oczywiście nie moglibyśmy sobie odpuścić wizyty w malowniczych ruinach . Uliczką, czy też właściwie po schodkach wspięliśmy się do niej zaglądając przy okazji na położoną po drugiej stronie plażę Valtos. W samych ruinach nic szczególnie ciekawego nie ma ale położenie i widoki są naprawdę przepiękne .










Twierdza Ali Paszy z Tepeleny położona na wzgórzu kawałek za miasteczkiem, podobno świetnie zachowana, potem żałowaliśmy bardzo, że jednak do niej nie zaglądnęliśmy