.png "Weteran")
. Sprawdzam też czy rzeczka nadaje się do kąpieli, ale wracam tak szybko jak poszedłem 
, woda jest okropnie lodowata. Dlatego myję się polewając się tradycyjnie wodą z butelki .
No ale już za chwilę okazało się, że nie będzie nam dane spędzić nocy w tym miejscu....
. Z nadrzecznych zarośli wyszedł jakiś człowiek i poinformował po angielsku najpierw niemiecką parę, a potem i nas, że do zmroku, czyli do godziny 20 (wg naszego czasu do 19) musimy opuścić to miejsce i w ogóle nie możemy przebywać nigdzie poza wioskami. Takie są przepisy Parku Narodowego na którego terenie się znajdujemy. Na początku nie chce mi się w to wierzyć, przecież nie zamierzamy rozpalać ogniska, ani rozbijać namiotu, podchodzę do tablic informacyjnych nieopodal i faktycznie, w przepisach jest punkt o dokładnie takim brzmieniu jakie przed chwilą usłyszeliśmy. No cóż, nie pozostaje nam nic innego jak pozbierać się, opuścić to miejsce i poszukać sobie innego już w ciemnościach .
Tak też robimy. Podjeżdżamy do Artisti (dziś już po raz trzeci), tuż za wsią jest skrzyżowanie, w lewo jedzie się do Vikos, a w prawo, dalej pod górę, drogowskazy kierują na Monodendri. Tej drogi w ogóle nie ma na naszej mapie, ale skoro jest w realu, tym lepiej, skróci nam to trasę przejazdu w inny rejon Zagori. Niespiesznie jedziemy pod górę, potem w dół, wypatrując w ciemnościach jakiegoś odpowiedniego miejsca. No i znajdujemy je na obrzeżach jakiejś niewielkiej wioski, na skoszonej łące. Tym razem tylko rozkładamy wiezione z tyłu śpiwory i od razu kładziemy się spać. Troszkę inaczej niż planowaliśmy, ale jednak szczęśliwie zakończył się ten dzień
Na koniec jak zawsze mapka dzisiejszego odcinka, tym razem albańsko-greckiego:
I powiększona mapka okolic wąwozu Vikos w których się dziś poruszaliśmy:
c.d.n.
.png "Koneser")
.png "Cromaniak")
...i zbyt zmilitaryzowana 
