Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Franz napisał(a):Świetny ten Butrint!

Mam większą słabość do ruin niż Paweł. Może nie do wszystkich ale im starsze ruiny (poza tymi których trudno domyślić się ich przeznaczenia) tym większa słabość i chęć zobaczenia, dotknięcia, poznania historii miejsca i przede wszystkim podelektowania się tym miejscem.
Te które były świadkiem ludzkich losów przed ponad 2,5 tys lat działają szczególnie na moją wyobraźnię. Czuje dreszcz emocji i sama nie wiem czego, podziwu dla odkrycia przez antycznych twórców architektury, rzeźb czy sztuk teatralnych W każdym razie mogę chodzić w kółko po takich kamieniach, siadać na widowni w teatrze, zaglądać w każdy zaułek, podziwiać kolumny i łuki i wiem, że dzięki nam zwiedzającym takie miejsca ożywają. Dopisujemy im historię.

Franz napisał(a):

kulka53 napisał(a):

carnivalka napisał(a):Co do relacji to piszę ją na innym forum.Jestem dopiero w Tiranie ponieważ jadę przez Serbię i Czarnogórę ,dość długoale będzie mi bardzo miło gościć Was tu

Zaglądnąłem.... już 11 stron .

Już 13.

Dziękuję, Carnivalko, za linka. Przestałem zaglądać na travelforum, odkąd nie wpuszczał już niezarejestrowanych użytkowników. A teraz widzę, że znowu daje się wejść i poczytać.

Carnivalko, ponieważ nie jestem zarejestrowana na travelforum kilka słów napiszę Ci tu.
I ja dziękuję za linka. Spędziłam dzisiaj sporo czasu z Twoją relacją (13 stron), bo mnie wciągnęła. Po pierwsze do okryłaś dla nas kanion Uvac. Miejsce, które nam wskazałaś warte jest zobaczenia. I robi wrażenie, bo pozostaje w pamięci po przeczytaniu całej relacji. Po drugie dzięki Tobie przejechałam staranniej przez Czarnogórę niż my w tym roku i jak zwykle było tak ładnie i ciekawie. Spędziliśmy już dwukrotnie po 2 tygodnie w bardzo przez nas ulubionej Czarnogórze ale nie zwiedzaliśmy dokładnie plaż. I na pewno nigdy latem nie pojedziemy na czarnogórskie plaże. Kanion Tary jest reklamowany jako ten największy w Europie ale już wkrótce (w naszej relacji) po opuszczeniu Albanii wybierzemy się nad kanion w Grecji, który w księdze rekordów Guinnessa figuruje jako ten największy w Europie. Który z nich powinien mieć ten tytuł

Jak wiesz z naszej relacji podróżujemy od niedawna podobnie jak Wy nie korzystając z hoteli i kwater ale my zrezygnowaliśmy nawet z oficjalnych kempingów. Zastanawiałam się po co Wam kemping. Gorąca kąpiel pod prawdziwym prysznicem, smaczne tubylcze jedzenie i co jeszcze jest potrzebne co się ma na kempingu a nie ma się bez niego?

Od tej chwili masz we mnie stałą czytelniczkę i obserwatorkę Waszych przygód.

Pozdrawiam Lidia

Lidia K napisał(a):... wiem, że dzięki nam zwiedzającym takie miejsca ożywają. Dopisujemy im historię.

A ja zawsze czuję się tak, jakbym był u kogoś gościem.

Ale, mówiłem, to przez powidoki

weldon napisał(a):

Lidia K napisał(a):... wiem, że dzięki nam zwiedzającym takie miejsca ożywają. Dopisujemy im historię.

A ja zawsze czuję się tak, jakbym był u kogoś gościem.

Ale, mówiłem, to przez powidoki

Masz rację. Teraz wiem, wieki do mnie mówią przez powidoki To jest jeden z niewielu przypadków gdy ja RACJONALISTKA daję się ponieść emocjom i poczuć coś czego nie widać. Chyba jednak to widać - ruiny i powidoki

Lidia K napisał(a): Mam większą słabość do ruin niż Paweł.

Pod tym względem podział zainteresowań jest u Was podobny do naszego . Tyle, że oboje wysiadamy przy Waszych górskich eskapadach... Dzięki temu jednak, że lubicie pooglądać też nie tylko przyrodę, Kulkowe relacje są dla mnie podwójnie interesujace. Część albańska oczywiście też, chociaż na razie tego kraju nie mam w planach. Z większą niecierpliwością czekam jednakże na Grecję, aby zobaczyć to, co być może mnie w tym roku ominęło. No i na kolejną, pewnie już zimowo-wiosenną porą pisaną, relację z tegorocznej Rumunii.

Mój przyszłoroczny wrzesień planuję właśnie po Rumunii, wszakże już w tym roku była ona planem C .
Tak sobie myślę, że z Waszych tegrocznych wędrówek wydobędę coś na miarę moich możliwości, a jak to połączę z propozycjami Franza (chociaż te są dla mnie trochę za bardzo wyrypiaste ) i Waszymi ubiegłorocznymi zabytkowymi szlakami, to plan wyprawy sam mi się ułoży . Chyba, że Wasza Grecja porwie mnie do tego stopnia, że jednak wybiorę się właśnie tam...
A Kanarki i Andaluzja (wraz z Tymonową Portugalią i innnymi pociagajacymi mnie kierunkami) odpływają coraz dalej...

Lidia K napisał(a): Chyba jednak to widać - ruiny i powidoki

Piękne, prawda? Mówiłem, takie romantyczne.

Przepraszam za wtręt, ale mnie to chyba wzięło, jak (co prawda na zdjęciu), pierwszy raz zobaczyłem:



... i posłuchałem opowieści dziewczyn. Wystarczy zamknąć oczy i ...

Gośćmi jesteśmy i starajmy się to uszanować, a gospodarze nam się odwdzięczą.

Kulki napisał(a): Niekiedy mijane miejscowości położone są bardzo widowiskowo

Zawsze jak widzę takie miejscowości, które położone są malowniczo i malowniczo wyglądają, zastanawiam się nad takim codziennym, banalnym życiem ludzi tam mieszkających. I tak sobie myślę, że oni to mocno pod górkę mają - w dosłownym i przenośnym znaczeniu


A albański kurort z bananami - niczego sobie (oczywiście ze względu na te banany rosnące na ulicy )


A tak poza tym - Wasza relacja jest moim pierwszym, głębszym spotkaniem z tym krajem. I na razie - jestem mocno pozytywnie zaskoczona. Nie miałam pojęcia, że tam tyle tego bo i archeologiem można zostać (swoją drogą - ciekawe, dlaczego taaaka mozaika nie jest zabezpieczona ) i morskie piękne widoki, i góry i taaa roślinność i żółwie chodzące na wolności

Fajnie, że tam zawędrowaliście, bo dzięki temu Albania zapewne u niejednego Waszego czytelnika zyskuje


pozdrawiam serdecznie

dangol napisał(a):

Lidia K napisał(a): Mam większą słabość do ruin niż Paweł.

Pod tym względem podział zainteresowań jest u Was podobny do naszego . Tyle, że oboje wysiadamy przy Waszych górskich eskapadach...

A my przy Waszych morskich..............nie mamy żadnych szans dorównać.

Czy relacja z rumuńskiego lata powstanie - tego dzisiaj nie mogę gwarantować. Ta potrwa znacznie dłużej bo był to dłuższy 3 tygodniowy wyjazd. A pisanie relacji wiosną następnego roku gdy trzeba zająć się trawnikami i zacząć planować kolejne wyjazdy nie wchodzi w grę. Ja będę wspierać i dbać i chuchać żebyśmy zdążyli przed majem pokazać coś z Rumunii.

Grecja już całkiem blisko.

Z bliskiej Grecji już się cieszę , a chuchanie do rumuńśkiej już zaczynam . Mam nadzieję, że się uda, chociaż troszkę... Chociaż te łatwiejsze trasy...

Lidia K napisał(a):Mam większą słabość do ruin niż Paweł. Może nie do wszystkich ale im starsze ruiny (poza tymi których trudno domyślić się ich przeznaczenia) tym większa słabość i chęć zobaczenia, dotknięcia, poznania historii miejsca i przede wszystkim podelektowania się tym miejscem.

To chyba kwestia, jak bardzo percepujemy samym wzrokiem, a na ile świadomością minionych zdarzeń.
Przy czym, ja też potrzebuję mieć coś, na czym ten wzrok mogę oprzeć. Jeśli to tylko kamienie czy fragmenty kolumn niższe ode mnie - to czegoś mi wtedy brakuje...

dangol napisał(a):jak to połączę z propozycjami Franza (chociaż te są dla mnie trochę za bardzo wyrypiaste )

Właśnie opisuję trasę bardziej na pół dnia. W górach Valcan. Krótka, łatwa i widokowa.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Właśnie opisuję trasę bardziej na pół dnia. W górach Valcan. Krótka, łatwa i widokowa.

Zapoznaję się i wciągam na listę . Oczywiście z poprawką - pół dnia dla Franza, czyli cały dzień dla Dangolki .
Na takich właśnie propozycjach tras mi zależy, aby wybrać te, które da się wpleść w program przewidujący również niegórskie elementy .

carnivalka napisał(a):Co do relacji to piszę ją na innym forum.

Jestem już po lekturze Twojej relacji, faktycznie było 13 stron
Trudno tak na gorąco odnieść się do wielu spostrzeżeń czy informacji ale na pewno pod niejednym Twoim stwierdzeniem mógłbym się podpisać

Serbię wschodnią już udało się nam nieco poznać, zachodnia jest nam wciąż nieznana (choć kiedyś planowałem zahaczenie o te tereny), ale już nie po raz pierwszy wydaje się być całkiem ciekawą. O tym kanionie nigdy nie słyszałem mimo że swojego czasu czytałem przewodnik po Serbii . Przejazd autostradą nie daje najmniejszego pojęcia o tym kraju, takie jest moje zdanie.

Durmitor..... cóż..... moja miłość . Teraz z pewnością jest tam już bardziej cywilizowanie niż te 5 lat temu gdy mieliśmy okazje się tam znaleźć i nieco po nim pochodzić. Ivan Do jakiś bardziej zabudowany , i te opłaty za wejście do parku..... Jakieś opisy można znaleźć na początku tego wątku. A sierpniowy most na Tarze , ale na nim tłum

Wybrzeże czarnogórskie w lecie - jak dla mnie dramat. Śmieci śmieciami, ale tłumy nieprzebrane i nie do przełknięcia. Ale nawet nie wiedziałem że po drodze do Ulcinja jest tyle miejscowości i plaż , jakoś tylko przemknęliśmy w drodze na tę największą, która i tak nie pozostawiła zbyt dobrego wrażenia... może przez pochmurna pogodę.

A opis przejazdu przez mosteczek w Szkodrze, rewelacyjny..... , uśmiałem się nieźle. Już na samym początku, zaraz po wjeździe, mieliście okazję zapoznać się z esencją albańskości . No i to sławetne rondo w Tiranie .

Również będę z uwagą śledził kolejne odcinki Twoich wspomnień, ciekawi mnie gdzie byliście i jak odebraliście te miejsca które widzieliście. Oczywiście bardzo mi się podoba sposób podróżowania, mając duży samochód posiadający pewne udogodnienia z pewnością też jest znacznie wygodniej z noclegami.

weldon napisał(a):mnie to chyba wzięło, jak (co prawda na zdjęciu), pierwszy raz zobaczyłem

Wiesz co..... mnie też by wzięło
Szokujące zdjęcie.....
Co to takiego i gdzie?

Magda napisał(a):Fajnie, że tam zawędrowaliście

Też się z tego cieszymy, ze udało się zrealizować plan, który chodził po głowie przez ostatnie 4 lata. Co prawda wcześniej miało być bardziej "górsko" (to te typowo-zawodowe opisy ) ale nie zawsze życie pozwala na to by było tak jakbyśmy chcieli.
Na pewno przez 6 dni nie można zobaczyć wszystkiego, mimo że Albania nie jest tak ogromnym terenem jak Iberia . Staraliśmy się zobaczyć jak najwięcej, zresztą jak zwykle . Jeżeli kogoś zainspirujemy do odwiedzin Albanii, będzie nam bardzo miło, chociaż z pewnością do bycia jej znawcami to baaaaardzo nam daleko .

Magda napisał(a):Zawsze jak widzę takie miejscowości, które położone są malowniczo i malowniczo wyglądają, zastanawiam się nad takim codziennym, banalnym życiem ludzi tam mieszkających.

My zetknęliśmy się z tym po raz pierwszy w Czarnogórze. Pojedyncze domki przyklejone gdzieś do zboczy gór, w dolinie, po drugiej niż szosa stronie rzeki. Jak tam się w ogóle można dostać.... tak myślałem będąc przyzwyczajonym do podwrocławskich równin. Też fascynowało mnie ciężkie życie tych ludzi, pamiętam jak o tym pisałem 3 lata temu w relacji z MNE. Tak to jest.... im cięższe życie, tym ludzie lepsi i życzliwsi

dangol napisał(a):......

Czyli jednak wciąż myślisz o Rumunii.....
Mam nadzieję że relacja z sierpnia powstanie...... tak jak Małgosia napisała, fajnie byłoby skończyć ją najpóźniej do maja .
To fascynujący kraj i szkoda byłoby go nigdy nie odwiedzić. A pomyśleć, że jeszcze półtora roku temu nie miałem pojęcia że będę tam już 2 razy .

Wbrew pozorom gór nie było aż tak dużo..... z jednej strony szkoda, ale z drugiej, zobaczyliśmy trochę więcej miast, zabytków, znalazł się też czas na morze . Tam można spędzić nie wiadomo ile czasu, a i tak okaże się, że nie widziało się masy ciekawych miejsc....

A pół dnia dla Franza, to cały dzień nie tylko dla Dangolki

Dzięki Tymonie i Franzowi, ale też niektórym wcześniejszym opisom z Hiszpanii i Portugalii coraz bardziej mnie ciągnie w te strony. Jeszcze nie za rok, ale może za dwa? Bo Grecja "to je to"
To prawda, już w miarę niedługo do niej dojedziemy.
I powiem w sekrecie, że udało się nam być w miejscu, w którym na 99.99 % nie był żaden z cro.plowych forumowiczów

Franz napisał(a):ja też potrzebuję mieć coś, na czym ten wzrok mogę oprzeć.

Właśnie
Na szczęście, często jest tak, że można na czymś go oprzeć
A jak nie..... pozostaje ćwiczenie wyobraźni

Pozdrawiam Wszystkich

kulka53 napisał(a):Co to takiego i gdzie?

Pompeje.

Dzień dziewiąty, 12 września c.d.

Dziś niedziela, nikt nic nie robi by poprawić warunki dojazdu z Sarandy do Butrintu , przynajmniej w związku z tym nie ma dodatkowych utrudnień w ruchu na przebudowywanej drodze. Ponownie mijamy Ksamil podziwiając fantazyjnie i w sporej ilości pozawalane szkielety nowo zbudowanych domów







Jednak przychodzi nam na myśl, że to nie partactwo budowlane doprowadziło do takiego ich stanu , być może to efekt jakiegoś trzęsienia ziemi, niewykluczonego przecież w tym rejonie. Ale bardziej prawdopodobną wydaje się nam koncepcja celowego naruszenia konstrukcji budynków postawionych bez jakiegoś wymaganego zezwolenia .