Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Jolanta M napisał(a):Nad Morzem Jońskim pewnie świeciły podobnie, z tym, że okolica zdecydowanie bardziej atrakcyjna. I ta kąpiel w morzu pod gwiazdami... Pozytywnie zazdroszczę.

Chociaż przyznaję, że największe wrażenie robi na mnie noc pod gwiazdami w górach. Wokół czarne postrzępione szczyty i miliardy gwiazd na niebie. Nie miałam okazji tego doświadczyć, bo zawsze na noc ściągaliśmy w doliny, ale jak to sobie wyobrażę, to... achhhh.

Jolu, jak miło że jesteś

Miejsce nad Morzem Jońskim było wyjątkowe z tego powodu, że bliskość gór ze szczytem ponad 2000 łączyło dwa w jednym - morze i całkiem wysokie góry. To pasmo górskie w dużej mierze odcinało nas od wszelkiej cywilizacji a o niej przypominały tylko ogromne promy pasażerskie wolno i dostojnie sunące gdzieś przed siebie i światła podjeżdżających na przełęcz samochodów.

Pozdr

Lidia K napisał(a):Jolu, jak miło że jesteś

Mi również miło.

Lidia K napisał(a):Miejsce nad Morzem Jońskim było wyjątkowe z tego powodu, że bliskość gór ze szczytem ponad 2000 łączyło dwa w jednym - morze i całkiem wysokie góry. To pasmo górskie w dużej mierze odcinało nas od wszelkiej cywilizacji a o niej przypominały tylko ogromne promy pasażerskie wolno i dostojnie sunące gdzieś przed siebie i światła podjeżdżających na przełęcz samochodów.

Boooskooo!!!
Powtarzam się, ale niech tam - pozytywnie zazdroszczę.

Serdecznie pozdrawiam
Jola

Dzień ósmy, 11 września

W nocy mieliśmy naprawdę niezły spektakl rozświetlanych błyskawicami pustych nadmorskich przestrzeni tuż nad horyzontem. Fajnie wyglądały też ogromne dalekobieżne promy powoli sunące po morskiej toni, rozświetlone wyglądały bardzo dostojnie. No i dziś niestety mamy znów powtórkę z rozrywki , czyli kiepską pogodę, wraz z nastaniem poranka burze co prawda ustały, ale chmury w ogóle nie chciały się rozejść i padał z nich raz mniejszy, raz większy deszczyk. Takie rewelacyjne miejsce udało się nam znaleźć i nie możemy w pełni skorzystać z jego uroków to się nazywa mieć pecha......

Po śniadaniu zjedzonym w przerwie między kolejnymi falami opadów trochę jeszcze podsypiamy, gdy deszcz w końcu ustaje decydujemy się na spacer po naszej rozległej plaży. Jakoś żadne z nas nie ma ochoty na kąpiel w morzu . Najpierw idziemy na jej północny kraniec napotykając ciekawe roślinki, wypłukane w skałach jaskinie i oczywiście bunkry.....

Ciężko się chodzi po drobnym żwirku z okrąglutkich kamyczków. Małgosia zostaje na plaży na wysokości samochodu, ja idę jeszcze na jej drugi koniec, w stronę wielkiej rzecznej "delty" . Muszę się spieszyć, jest co prawda ciepło, wręcz parno, ale nad moją głowę nadciągają okropne czarne chmury....



















Około 11 wyjeżdżamy pod górę. To wspaniałe miejsce na zawsze zostanie w naszej pamięci, jak się potem okaże jako właściwie jedyne łatwo dostępne, a zupełnie niezagospodarowane miejsce na albańskim wybrzeżu morza Jońskiego . Pozostawione ślady (samochodowe i głównie w postaci niewielkiej jak na Albanię ilości, ale jednak śmieci ) dowodzą, że w lecie bywa tu trochę ludzi, teraz jednak nietrudno było tu o całkowite odosobnienie .

c.d.n.

Te białe kwiatki z owockami to kapary . Nazbieraliście trochę na marynaty?

kulka53 napisał(a): Najpierw idziemy na jej północny kraniec napotykając ciekawe roślinki,

Jeśli tym razem mnie oko nie myli ... to są kapary !








Gdzie jest Tomek ?




OOO ... ale Danusia się znalazła ! ... i mówi to samo !

mariusz-w napisał(a):
Gdzie jest Tomek ?


OOO ... ale Danusia się znalazła ! ... i mówi to samo !

Jestem i

CICHO SIEDZĘ



pzdr

Tomka zatrzymały takie na z.....

Za rozpoznanie kaparów - jakieś pyszny poczęstunek marynatowy by się przydał. Nic z tego, nie pomyśleliśmy, że z tego cuda rosnącego na skałach można by smaczną marynatę po powrocie wyczarować. Szkoda, że nie wiedzieliśmy.

Ooo widzę Tomka.
Cieszę się, że jesteś ale przykro mi, że cicho siedzisz.

Lidia K napisał(a): Nic z tego, nie pomyśleliśmy, że z tego cuda rosnącego na skałach można by smaczną marynatę po powrocie wyczarować. Szkoda, że nie wiedzieliśmy.

Nazbieracie następnym razem .
Nam się jeszcze nigdy nie udało trafić na rosnące kapary. Rozpoznałam je tylko dlatego, że przeszłam teoretyczne samodokształcanie po pierwszym chorwackim rejsie, przy okazji wysepki Kaprije. Wtedy coś na ten temat napomknęłam, a wygląd roślinki na dobre zadomowił się w zakamarkach szarych komórek

Mam nadzieję, że się Małgosia i Paweł na mnie nie pogniewają za to.
A Jola potraktuje może łagodnie moje nieudolne próby wyciągnięcia czegokolwiek z tych fotek. Nie mam pojęcia, jak należałoby takie nocniki prawidłowo obrobić.

Może kiedyś nabędę odpowiedniej wiedzy, a na razie taka wersja nocy w górach Bośni i Hercegowiny:





Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Mam nadzieję, że się Małgosia i Paweł na mnie nie pogniewają za to.
A Jola potraktuje może łagodnie moje nieudolne próby wyciągnięcia czegokolwiek z tych fotek.

Dziękuję.

Kiedy o tym myślę, widzę amfiteatr utworzony z ciemnych postrzępionych szczytów i gwiaździste niebo.
Marzenie. Ale to już raczej w drugim życiu.

kulka53 napisał(a):Najpierw idziemy na jej północny kraniec napotykając ciekawe roślinki,

Piękne kapary!
Pamiętam jak na brzegu morza w Czarnogórze z dziko rosnącego krzewu laurowego skubnęłam garstkę liści. Dużo to przyjemniejsze niż zakup torebki liści w sklepie. I listki również zdecydowanie lepsze.


Serdecznie pozdrawiam
Jola

Jolanta M napisał(a):Kiedy o tym myślę, widzę amfiteatr utworzony z ciemnych postrzępionych szczytów i gwiaździste niebo.

Czyli - niepotrzebnie zanadto rozjaśniłem.
Wiesz, na oryginałach nie widać prawie nic. Ale już płynie pierwsza nauka - nie próbować aż tak rozjaśniać.
Wkrótce pojawi się wątek, gdzie może wyjdzie mi lepsza wersja nocy na polanie Tisovica...

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Wiesz, na oryginałach nie widać prawie nic.

Nie da rady, Wojtku. Bez statywu, zapomnij o zdjęciach nocnych
(a, w twoim przypadku, to duża strata ) zobacz te zdjęcia, Jacka
(chyba się nie obrazi) i receptę na sukces.





Przepraszam za OT.
Już nie będę.
Ale nocne zdjęcia Wojtka może zrekompensowały by te wtręty ...

Nie ma się o co obrażać - to reklama