Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Do plaży Chochlakas prowadzi kamienna ścieżka porośnięta z obu stron dorodnymi oleandrami .



Na skarpie nad plażą znajdują się ruiny bazyliki Agia Triada, pochodzącej z V wieku n.e. Spodziewałem się czegoś fajniejszego, te ruiny jednak rozczarowują.







Zatem spoglądamy na Chochlakas. Z góry, nie chciało się nam schodzić na dół… widząc obłożenie stwierdzamy że tutaj nie zostaniemy. Nie zmienia to faktu że plaża jest całkiem niezła a jej położenie sprawia że słońce świeci tu do samego zachodu.



















Na skarpie poza ruinami stoi fajna ławka , zapewne służąca głównie do obserwacji zachodów słońca. Teraz słońce jest w zenicie, ale ławka też została zajęta , posiedzieliśmy na niej dłuższą chwilę w celu konsumpcji drugiego śniadania w ładnych okolicznościach przyrody.

Najedzeni ruszyliśmy z powrotem do porciku i wzdłuż nabrzeża udaliśmy się na północ. Na odcinku kilkuset metrów jest tak z 10 tawern do wyboru oraz pewna ilość pokoi do wynajęcia. Pora roku jest jeszcze zupełnie wczesna, ale obłożenia w tawernach nie ma, przypuszczam też że miejsce noclegowe bez problemu można byłoby tutaj znaleźć.











Jak widać na Telendos jest całkiem sporo ciekawostek .



Pomiędzy zabudowaniami wznoszą się drugie ruiny, również bazyliki wczesnochrześcijańskiej. Agios Vasilios został zbudowany w VI wieku.



Ruiny są ogrodzone i nie znajdujemy wejścia… inna rzecz że nie szukaliśmy jakoś na siłę. Także oglądamy tylko z zewnątrz, z nadmorskiej ścieżki.



Wzdłuż wybrzeża ciągnie się wąska, piaszczysta plaża. Jest długa i wąska, czasem ocieniona tamaryszkami, czasem nie. To opcja zdecydowanie dla tych bardziej leniwych turystów .



Ostatnie zabudowania Telendos w tę stronę to hotelik o kanciastej bryle. Po jego minięciu napotykamy na bramę z oczekiwanym napisem…



To jeszcze kilkaset metrów ścieżką… po drodze mija się takie zakątki plażowe.



Paradise jest tam trochę dalej gdzie w zatoczce kołysze się łódka. Docieramy tam po paru minutach…i mamy w sumie mieszane uczucia na temat tego miejsca. Plażyczka jest faktycznie intymna, ale malutka, do tego niemal całkowicie zastawiona parasolkami. Jest dość sporo ludzi, tak ze 30 osób, którzy w większości okupują podparasolkowe leżaki. Na nasze ręczniki jednak skrawek miejsca też się znalazł . Zdjęć ze zrozumiałych względów nie ma , dodatkowo przy ścieżce stoi znak wyraźnie zakazujący ich robienia.

Na Paradise spędzamy kilka godzin. Poleżeliśmy, pokąpaliśmy się w fajnej wodzie o akceptowalnej temperaturze, pooglądaliśmy życie podwodne. Plaża ma jednak taką wadę że o tej porze roku szybko zachodzi tam słońce….zostaliśmy wtedy sami i mogliśmy kilka pamiątkowych zdjęć zrobić .















Wzdłuż brzegu często pływają różne jednostki pływające, czasami widać że to łodzie wycieczkowe opływające wybrzeże dookoła bądź dowożące gdzieś do konkretnego punktu.



Wzdłuż brzegu można też wędrować pieszo… ale nasz plan na dziś już tego nie obejmował .



Powroty ze wspinaczki…



Gdy jeszcze byliśmy na plaży gdy nie było już na niej słońca, dotarła właśnie taka grupka 4-osobowa, 3 kobiety i jeden facet. Rozpiętość wieku – 20-60 , narodowość – niemiecka. Ci to nie mają oporów przed przebywaniem na plażach bez odzienia , porozbierali się, wykąpali, wysuszyli, ubrali i poszli.

Potem poszliśmy i my…

c.d.n.

Ta bazylia i mi by się spodobała...ba... nawet jakaś mała gałązka pewnie by w mej ręce pozostała, bo te greckie bazylią są mega aromatyczne, a tak łatwo je ukorzenić...

Pięknie, cicho, spokojnie.... przynajmniej takie mam odczucia.
Poszłabym bym sobie chętnie kamienną ścieżką pośród oleandrów.

kulka53 napisał(a):Wracając odkrywamy gdzie na Kalimnos leży lotnisko .

A mnie, gdy leciałam w tym roku na wyspę Kos, udało się zrobić fotkę tego lotniska z samolotu.

kulka53 napisał(a):Parę fotek z odcinka Arginonta-Kastelli...wtedy Małgosia wzięła do ręki aparat

A tutaj widoczna z góry okolica, na którą patrzyliście jadąc trasą Arginonta-Kastelli.
Bardzo mi się spodobał ten "wachlarz".

kulka53 napisał(a): Telendos - nasz dzisiejszy cel...

No i oczywiście wyspa Telendos widziana z samolotu.


PS. Mam nadzieję, że się nie obrazisz, za wstawienie tych zdjęć w Twojej relacji, ale nie mogłam się powstrzymać.

piekara114 napisał(a):Ta bazylia i mi by się spodobała...ba... nawet jakaś mała gałązka pewnie by w mej ręce pozostała, bo te greckie bazylią są mega aromatyczne, a tak łatwo je ukorzenić...

O tym nie wiedzieliśmy. Następnym razem na pewno jakieś gałązki z Grecji przyjadą

aga_stella napisał(a):Pięknie, cicho, spokojnie.... przynajmniej takie mam odczucia.
Poszłabym bym sobie chętnie kamienną ścieżką pośród oleandrów.

To są bardzo słuszne odczucia. Na Telendos o tej porze panowała cisza i totalny spokój, prawdę mówiąc nie sądziłem że tak będzie na początku września, było to pozytywne na pewno zaskoczenie.
A te oleandry naprawdę były super. Wyobrażam sobie jak musi wyglądać ta ścieżka gdy one są w pełni rozkwitu . Pewnie posadzili je wraz z ułożeniem ścieżki jako małe sadzonki a tu tak się rozrosły. Trafiły na dobry grunt , chyba też jest to miejsce w miarę osłonięte od wiatru.

megidh napisał(a):A mnie, gdy leciałam w tym roku na wyspę Kos, udało się zrobić fotkę tego lotniska z samolotu.

Te zdjęcia prawie jak mapa google
Poza lotniskiem fajnie widać plażę i osiedle Kantouni a także ten monastyr Moni Stavrou do którego w końcu nie poszliśmy...

megidh napisał(a):A tutaj widoczna z góry okolica, na którą patrzyliście jadąc trasą Arginonta-Kastelli.
Bardzo mi się spodobał ten "wachlarz".

Wachlarz super

megidh napisał(a):No i oczywiście wyspa Telendos widziana z samolotu.

Z tej strony to tylko z samolotu..., no chyba że z jakiejś łódki ale to i tak tylko z dołu można Telendos zobaczyć

megidh napisał(a):Mam nadzieję, że się nie obrazisz, za wstawienie tych zdjęć w Twojej relacji, ale nie mogłam się powstrzymać.

No coś Ty . My na takie zdjęcia nie mamy szans (chyba że zakupimy dalekosiężnego drona ) także takie fotki są znakomitym uzupełnieniem tego co oglądamy tylko z dołu...

piekara114 napisał(a):Ta bazylia i mi by się spodobała...ba... nawet jakaś mała gałązka pewnie by w mej ręce pozostała, bo te greckie bazylią są mega aromatyczne, a tak łatwo je ukorzenić...

Z wyglądu byłam pewna, że taką bazylię zostawiłam w domu. Mam dwie doniczki jedna kwitnie od lata, druga wcale, obydwie były kupione w kwietniu do spożycia, zostały natychmiast przesadzone do dużej doniczki. Obydwie rośliny przerwały nasze wyjazdy. W międzyczasie miałam wysianą bazylię i ta została spożyta. Ale jak przeczytałam, że łatwo je ukorzenić to natychmiast postanowiłam skorzystać z Twojego doświadczenia. Uszczknęłam kilka roślinek i część umieściłam w słoiczku z wodą a pozostałe wsadziłam prosto do ziemi, bo taki sposób uważam za najłatwiejszy. W ten sposób wypróbuję ukorzenianie i gdy natrafimy na piękną dorodną grecką bazylię sprawdzę zdobyte doświadczenie.

Dzień trzeci, 11 września, środa c.d.

Niespiesznie wracamy do cywilizacji, czyli pomiędzy zabudowania, tawerny i łódki. Ta część wyspy skrywa się już w dużej mierze w cieniu, natomiast po przeciwnej stronie, na Kalimnos jest prawie środek dnia.





Pojawiają się takie chmurki, dość nietypowe raczej o tej porze dnia, będą nam towarzyszyć już do wieczora. Czyżby zapowiedź jakiejś zmiany pogody? .





Zdecydowanie nie ma wielu turystów na Telendos. Tawerny świecą pustkami, choć oczywiście po parę stolików jest pozajmowanych, na plażach też już pusto. Mijamy porcik, nie będziemy bowiem jeszcze wyspy opuszczać, przespacerujemy się kawałek w drugą stronę. Okazuje się, że wzdłuż brzegu raczej się za daleko nie zajdzie, wracamy więc i ponownie wędrujemy aleją oleandrową do Chochlakas. Tam odbijamy na południe.

Mijamy jakieś gospodarstwo, wychodzimy z piniowego zagajnika i otwiera się nam widok m.in. na kilka zrujnowanych kościółków.



Ale my pójdziemy do innego kościółka, takiego w całości . To zbudowana nad samym morzem pośród skał mała kapliczka.





Prowadzą do niej strome, ładnie utrzymane schody.

Kapliczka jest otwarta. Nie wiem czy to norma, czy akurat mieliśmy szczęście bo człowiek który się nią opiekuje właśnie zakończył sprzątanie całego terenu.



Cały „sprzęt” sprzątający ma w tej komórce



Kapliczka jest malutka…











Gdy weszliśmy z powrotem na górę polazłem jeszcze kawałek dalej w nadziei że uda mi się zobaczyć ją od drugiej strony i z góry. Udało się częściowo.

Słońce było coraz niżej, zza kalimnoskich gór pojawił się też księżyc.





Na skarpie pojawili się też pojedynczy turyści którzy podeszli z miasteczka by popatrzeć na dzisiejszy zachód słońca. Postanowiliśmy, że do nich dołączymy .















Po zachodzie słońca zmierzch zapada w Grecji bardzo szybko, skierowaliśmy się więc do porciku by załapać się na jakąś wcześniejszą łódkę. I tak musieliśmy na nią poczekać, godziny rejsów są przestrzegane.

Podczas przeprawy było już praktycznie zupełnie ciemno.







Pół dnia na Telendos to był bardzo fajny czas, spokojny, bez pośpiechu. Wysepka to na pewno ciekawy cel podczas pobytu na Kalimnos bo są tu zarówno plaże jak i ciekawe jak mi się wydaje tawerny. Po sezonie to może być miejsce na zupełny „reset” w ciszy, bez tłumów. Jedyne czego nam zabrakło to wędrówki do Agios Konstantinos i ruin twierdzy, ale do tego trzeba byłoby najlepiej przypłynąć tutaj z samego rana. Być może można tutaj odkryć jeszcze jakieś ciekawostki, ale aż tak zdeterminowani nie byliśmy, to co widzieliśmy nam wystarczyło.

Wracamy do auta i zanim odjedziemy korzystamy jeszcze z postawionego nieopodal metalowego źródła wody pitnej, napełniamy wszystkie butelki. Potem jedziemy do wybranego wcześniej miejsca które uznaliśmy za dobre do tego by w spokoju ugotować sobie obiad, za Masouri w kierunku na Kastelli. O tej dość jeszcze wczesnej porze jakiś ruch na drodze był, ale wcale nam to nie przeszkadzało. Przypomniało mi się wtedy Amorgos i to nieszczęsne miejsce na placu przy drodze gdzie spędziliśmy 3 czy 4 noce, walczyliśmy z padniętym akumulatorem i obserwowaliśmy z rezygnacją w oczach odpływający bez nas prom na Astipaleę….Tym razem mam nadzieję takie problemy nas nie czekają .

Obiad ugotowany, zjedzony, rzeczy spakowane. Godzina jest odpowiednia by spokojnie pojechać do portu , dziś wieczorem bowiem będziemy opuszczać już Kalimnos… Auto zapaliło , w porcie spory ruch w oczekiwaniu na prom. Ustawiamy się w miejscu wskazanym przez straż portową, kupuję bilety w portowej budce i czekamy…ja oczywiście prawie już zasypiam.

Prom przypływa, ładujemy się do środka, odpływa punktualnie o 22.30. Trochę czasu mamy… wykorzystamy go na kąpiel w promowym prysznicu oraz na chwilę snu.

Jest już po północy tutejszego czasu gdy wysiadamy na następnej wyspie. A jest to…

c.d.n.

Lidia K napisał(a): Ale jak przeczytałam, że łatwo je ukorzenić to natychmiast postanowiłam skorzystać z Twojego doświadczenia.

Ja to przeczytałam tu na forum w relacji chyba z Rodos i jak rok temu byliśmy w Sivocie to co spacerek to mała gałązka, dosłownie boczny odrost. W szklance z wodą na dnie trzymałam i wyjeżdżając miały już gałązki zawiązki korzeni. W mokry ręcznik papierowy do kubka i tak sobie jechały do Polski wystając z jakiejś siatki bagażowej i już na miejscu miały korzonki. Szybko im to idzie potem Ziemia i super się rozrastaly, a co ruszenie na parapecie to zapach po całej kuchni się roznosił... Mega.... No ale w październiku polecieliśmy na Cypr i bazylia nabawiła się jakiegoś robaczka i padła po kolejnych chyba 2czy 3 tygodniach A w tym roku się nie udało szczepki zdobyć....

kulka53 napisał(a):

Nie byłam, ale tą fotkę myślę, że można spokojnie umieścić w albumie: Wakacje na Santorini

kulka53 napisał(a):Jest już po północy tutejszego czasu gdy wysiadamy na następnej wyspie. A jest to…

Mam nadzieję, że będzie to wyspa, która wraz z zepsutym akumulatorem wam uciekła....

piekara114 napisał(a):Nie byłam, ale tą fotkę myślę, że można spokojnie umieścić w albumie: Wakacje na Santorini

No może . Tam słynny kolorowy klif jest jednak zdecydowanie wyższy

piekara114 napisał(a):Mam nadzieję, że będzie to wyspa, która wraz z zepsutym akumulatorem wam uciekła....

Nieee , ta wyspa - Astipalea - z której wtedy musieliśmy zrezygnować znalazła się w planie na kolejny rok - 2017. Wtedy, 2 lata temu, spędziliśmy super 2 tygodnie na Tilos, Nisiros i Astipalei właśnie.