Małe i duże bałkańskie podróże :-)

Dzień trzeci, 11 września, środa c.d.

Spacer, czy może bardziej skakanie po kamieniach coraz bardziej pod górę wbrew pozorom i wcześniejszym przypuszczeniom nie zajął nam wcale wiele czasu, okazało się że Kastro nie jest nie wiadomo jakie wielkie. A że najpierw po wejściu na jego teren powędrowaliśmy bardziej w jego lewą stronę (można powiedzieć północną), stwierdziliśmy że warto byłoby jeszcze może dotrzeć do jego drugiej części. Wzdłuż murów… raczej nie było to możliwe a też nie chciało się nam schodzić aż na sam dół , problem został więc powiedzmy wypośrodkowany .

Zeszliśmy tak mniej więcej do wspomnianego kompleksu obsługi turysty i na wyczucie zaczęliśmy się przemieszczać w stronę południową.

Mniej więcej po takim terenie .



Ale czasami natrafialiśmy na jakieś szczątkowe ścieżynki prowadzące do kościółków.

Mury południowe już niedaleko .



Jeszcze parę minut i już możemy za nie wyglądnąć .













Dalsza wędrówka pod górę nie sprawi problemu… z samego dołu prowadzi tą stroną wygodna, wyłożona kamieniami ścieżka.







Po drodze napotykamy najciekawszy ze wszystkich kościółek. Składa się z 3 połączonych części i fajnie wygląda zarówno z zewnątrz jak i w środku .















Krzyż na sąsiednim wzgórzu.

Kamienna ścieżka kończy się pod murami miejscem przy którym można przysiąść .











Za mury można wyglądnąć, a nawet się po nich kawałek przejść. Bardzo się nam tutaj podoba.



Fajnie m.in. widać stąd grań łączącą wzgórze na którym leży Kastro z łańcuchem górskim.

A po spacerku można sobie odpocząć w cieniu muru .





Wracając odkrywamy gdzie na Kalimnos leży lotnisko .







Najwyżej położony kościółek.

Spacer po Kastro wraz z podejściem i dojściem do auta zajął nam około 2 i pół godzin. Jeszcze ostatni rzut oka na mury…







…i wchodzimy pomiędzy domy w znacznej mierze opanowane przez koty .











W drodze powrotnej napięcie sprzed paru godzin ewidentnie minęło już na tyle że pstrykamy miejsce dramatycznej walki o przetrwanie Luny w stanie nieporysowanym .



Pobliski kościół





Plac parkingowy z nowoczesnym, betonowym amfiteatrem oraz nieczynnymi toaletami.





Ale i z widokiem na Kastro







Jest środek pięknego i upalnego dnia, dochodzi południe. Zanim odjedziemy z parkingu nabieram jeszcze wodę do butelek… na Kalimnos, a także jak się okazało później na innych wyspach Dodekanezu funkcjonują „budki z wodą” , metalowe budyneczki w których można nabrać wodę do picia. Na Kalimnos budki te były ogólnodostępne, potem w innych miejscach zastawaliśmy budki z zamkniętymi kranami bądź po prostu nie byliśmy w stanie nabrać z nich wody… nie odkryliśmy też w jaki sposób się to odbywa. Nie jest to dla nas problem… zawsze umiemy sobie z tym jakoś poradzić . Chyba jednak nie mamy żadnego zdjęcia takiego wodnego przybytku.

Kastro ponad Chorą okazało się miejscem które pod każdym względem nam się podobało. Nie wymagało męczącej wspinaczki (jak np. na Tilos), oferowało fajne widoki zwłaszcza na pobliskie góry, zawierało malownicze ruiny i sporo zadbanych kościółków. Wiele zakątków na Kalimnos jest malowniczych i ciekawych, ale chyba właśnie Kastro jest tym, które zrobiło największe wrażenie i najbardziej zapadło w pamięć.

c.d.n.

Fajne miejsce, super widoki, wspaniała pogoda

No i Kalymnos International Airport

Kastro - fantastyczne!!!

tony montana napisał(a):Fajne miejsce, super widoki, wspaniała pogoda

Nic dodać nic ująć

tony montana napisał(a):No i Kalymnos International Airport

Chyba niestety jedynie National .
Nie wiem, nie znam się... ale Wiki podaje, że z Kalimnos samolotem można dostać się do Aten, na Astipaleę, Kos, Leros i Rodos.

Mikromir napisał(a):Kastro - fantastyczne!!!

Owszem...
Wraz z monastyrem Panagia Kyra Psili było to najfajniejsze chyba miejsce z tych do odwiedzenia na wyspie. Zresztą... wszędzie na Kalimnos było ładnie i ciekawie

Dzień trzeci, 11 września, środa c.d.

Ponieważ Paleokastro nie zajęło nam więcej czasu niż przewidywaliśmy a pogoda dopisuje znakomicie więc liczymy na to że resztę dzisiejszego dnia też spędzimy wg planu . Chwilę odsapnąwszy w Chorio wsiadamy do auta i kierujemy się do Myrties.

Parę fotek z drogi, pstrykniętych specjalnie by pokazać ładnie zadbane arterie Kalimnos – pomalowane na biało murki oraz szpalery porastających pobocza cyprysów i sosen.

Tuż przed stromym zjazdem serpentynami na plażowe wybrzeże Myrties i okolic.



Sukces , wyprzedziłem motorek









W Myrties parkuję na poboczu drogi nieopodal skrętu do Melitsachas, jest tam wystarczająco szeroko by nikomu nie zawadzać. Niezbędne rzeczy mamy już częściowo spakowane, bierzemy co trzeba i zostawiamy auto do wieczora…

W parę minut jesteśmy na przystani w Myrties. Nieopodal, we wspomnianym Melitsachas też jest nieduża przystań, molo wypełnione łódkami… ale to nie stamtąd odpływają łodzie na Telendos. Jedna z nich za kilka minut odpływa, zbliża się dokładnie południe.

Na burtach łodzie mają oficjalne cenniki przeprawy.



Zatem… jeszcze chwila i popłyniemy na Telendos . Może więc parę słów na temat tej wysepki.

Telendos do około IV wieku n.e. była częścią Kalimnos , oddzieliła się od niej po serii gwałtownych trzęsień ziemi. Wysepka jest jedną wielką wystającą z morza na 450 m. skałą, jednak z małym kawałkiem bardziej płaskiego terenu, dzięki czemu istnieje tutaj niewielka osada. Na wyspie mieszka mniej więcej kilkadziesiąt osób, nie ma tu dróg i samochodów. Po drugiej stronie skały, od północy, znajdują się nikłe pozostałości po dawnej, starożytnej i później bizantyjskiej twierdzy, dziś w tym miejscu wznosi się samotny kościółek Agios Konstantinos. Poza tym można tutaj znaleźć ruiny kilku wczesnochrześcijańskich świątyń oraz cmentarz Tholaria.
Dziś Telendos jest popularnym celem wycieczek łodziami które opływają wyspę wokół np. w celu oglądania zachodu słońca , są tu także liczne wytyczone trasy wspinaczkowe.

Chwila minęła, wraz z kilkunastoma innymi osobami (miejscowymi) płyniemy . Musimy się sprężać z fotkami, bo rejs trwa zaledwie około 10 min.



Plaża w Myrties









W oddali plaża w bardziej hotelowym Masouri







Nie da się ukryć, że widoki są fantastyczne .

Mniej więcej w połowie drogi mijamy łódź płynącą w przeciwnym kierunku.



Mijamy też inne, oryginalniejsze jednostki pływające .





Telendos coraz bliżej.













Wysiadając płacimy okrągłe 5 euro . Kolejna wysepka przed nami .

c.d.n.

kulka53 napisał(a):Kolejna wysepka przed nami

Zaglądnęłam na mapę, sporo ciekawych miejsc na tej wysepce , będzie świetny spacer.

Fajna wysepka i fajna odległość, chyba idealnie na wypożyczenie małej motorówki....

dangol napisał(a):Zaglądnęłam na mapę, sporo ciekawych miejsc na tej wysepce , będzie świetny spacer.

Tak, jest tam kilka ciekawostek... nie do wszystkich jednak dotarliśmy. Chcąc poplażować, trzeba byłoby na to przeznaczyć jednak cały dzień , nam bardzo brakowało plaży bo to już trzeci dzień a myśmy tylko na chwilę wchodzili do wody . Kalimnos niespecjalnie sprzyja formie plażowania jaką preferujemy , liczyliśmy że Telendos nam to zrekompensuje

piekara114 napisał(a):Fajna wysepka i fajna odległość, chyba idealnie na wypożyczenie małej motorówki....

Może i tak, możliwe że jest taka opcja. Ale nie widzieliśmy by turyści wozili się sami... jeśli już to raczej można wypożyczyć motorówkę z właścicielem który zawiezie gdzie można i trzeba

Dzień trzeci, 11 września, środa c.d.

Telendos wita nas ciszą i spokojem oraz sporym upałem. Jest środek niemal bezwietrznego dnia, kiepski moment na zwiedzanie nowej wyspy , ale na szczęście akurat ta wyspa nie będzie od nas wymagać wiele wysiłku . Tak przynajmniej sobie założyliśmy, że przypłyniemy tu głównie na plażowanie…

Łódka nasza przybiła do brzegu akurat w takim miejscu, że od razu wiedzieliśmy gdzie mamy się kierować. Póki co będzie to plaża Chochlakas, jedna z kilku w sumie plaż na Telendos. Ale zanim tam dojdziemy, zajrzymy na moment do tutejszego kościółka.



Małgosia zawsze narzeka że za szybko pędzę do przodu przez co włażę jej w kadr . Zatem – telendoski kościół bez mojej skromnej osoby .



Zarówno z zewnątrz jak i w środku nie jest zbyt interesujący, ot, nowoczesny grecki kościół…





Ale przed nim rosną dorodne bazylie które wprowadzają w zachwyt żeńską część naszej wycieczki



Ja skupiam się bardziej na ładnych kwiatach na dziedzińcu.







Przedstawiciel(ka) tutejszej fauny.



Kawałek dalej, już na obrzeżach osady napotykamy niepozorny budynek…szkoły .