Małe i duże bałkańskie podróże :-)

kulka53 napisał(a):Ale to kiedyś. Teraz jesteśmy na Kalimnos, na naszej 38 wyspie jesteśmy po raz pierwszy .

38. Nieźle. Pewnie do 40 na tym wyjeździe dobiliście skoro pełne 3 tygodnie.

Nadrobiłem od początku tej wycieczki i już jestem na bieżąco

KOL napisał(a):Bardzo blisko było żebyśmy i my w tym roku odwiedzili Kalimnos. Nawet nocleg był już upatrzony. Wasze zdjęcia sprawiają, że zaczynam trochę żałować. Z tym większą ciekawością będę śledził kolejne odcinki. Może Wasza relacja sprawi, że Kalimnos ponownie kiedyś znajdzie się w planie naszego wyjazdu.

Jestem zdania że Kalimnos warto odwiedzić, chociaż znając Twoje preferencje to chyba nie jest to wyspa którą polubisz jak Donoussę . Jest dość zabudowana i popularna (pewnie dzięki lotnisku) i było tam dość sporo turystów - ale znośnie. Chociaż spora część z nich to wspinacze , dało się zauważyć ich obecność wyraźnie.
Kalimnos jest piękna widokowo , góry robią swoje. Pod tym względem na pewno nie byłbyś zawiedziony. Plażowo - to zależy co kto lubi, dla nas powiedzmy średnio.
Ciekawe w której miejscowości upatrzyłeś nocleg? .

tony montana napisał(a):38. Nieźle. Pewnie do 40 na tym wyjeździe dobiliście skoro pełne 3 tygodnie.

Nadrobiłem od początku tej wycieczki i już jestem na bieżąco

Dużo do nadrabiania nie było , dopiero zaczęliśmy.
Co do ilości wysp... 40 pękła
Zapraszamy i mam nadzieję że coś tam Ci się spodoba z tego co pokażemy.

9 września, poniedziałek c.d.

Jedziemy do Vathy. Tzn już w nim jesteśmy , ale teraz pojedziemy do „centrum” czyli do porciku. Po drodze zatrzymaliśmy się jeszcze przy jednym kościółku opisanym jako zabytek, ale był tak mało ciekawy z zewnątrz a poza tym zamknięty, że nie mamy nawet żadnego zdjęcia.

Zatrzymuję się w cieniu tamaryszków przy samym nabrzeżu, na końcu głęboko wciętej i wąskiej zatoczki przypominającej nieco kanionik. Miejsce to okazuje się bardzo ładne , kameralne i dość popularne, stoi tu kilkanaście jachtów oraz wiele innych łódeczek. Są tutaj też tawerny, parę sklepików, jest nawet mała żwirowa plaża.















Po obu stronach zatoczki wznoszą się małe kościółki.



Samo „centrum” Vathy jest nieduże i właściwie nie ma tu nic szczególnego.

Gdy się tak wałęsaliśmy po nabrzeżu swój potencjalny cel ujrzał w nas właściciel jednej z tawern . Dopadł nas i w sympatyczny w sumie sposób chciał zachęcić do skorzystania z jego usług, najpierw poopowiadał co tu w Vathy można zobaczyć (dość znaną jaskinię Daskalio tylko łodzią), potem zaprowadził nas do małego baseniku wypełnionego wielkimi rybami . Okazuje się, że tu w zatoce ma swoje ujście podziemna rzeczka w której wodach tutejsi restauratorzy (a może tylko on?) hodują ryby serwowane turystom.





Woda wyglądała na krystaliczną a ryby… no cóż, nie znamy się na nich ani na ich walorach kulinarnych . Tym razem nasza wiedza w tym temacie też się nie zwiększyła .

Powędrowaliśmy na jedno ze zboczy nad zatoką, to z którego był widok ze słońcem, coraz niż ej zresztą już operującym. Okazało się że oba te zbocza są usiane wręcz ruinami wczesnochrześcijańskich bazylik, takich jak ta którą widzieliśmy dopiero niedawno. Są one jednak prawie wcale nie zachowane, poza zarysami fundamentów nic więcej nie widać.

No ale ładny jest stąd widok na zatoczkę



Na horyzoncie Turcja (Turgutreis)



Po przeciwnej stronie – Agia Irini.



Po starszej bazylice pozostały fragmenty narożników.



Bardzo się nam tutaj podoba .

Tutaj też kapliczki stoją na ruinach dawnych świątyń.







Powyżej przebiega droga do stolicy wyspy.





Schodzimy.



Nie spodziewaliśmy się tu niczego wielkiego a okazało się, że Vathy jest całkiem malowniczo położoną osadą. Wąska i głęboko wcięta zatoczka to co prawda nie Zavratnica , ale też nie można odmówić jej uroku. Kolejny już dzisiaj plus dla Kalimnos….

Zanim opuścimy Vathy – robi się coraz później i trzeba pomyśleć o obiedzie i noclegu, warto byłoby się też jeszcze dziś trochę pokąpać - podjedziemy w jeszcze jedno miejsce. Na tablicy z informacjami turystycznymi zobaczyliśmy że w dolinie wymieniono 3 najważniejsze wczesnochrześcijańskie kościoły. W jednym z nich już byliśmy a do drugiego widzieliśmy drogowskaz – i tam właśnie się teraz udamy.

Może kilometr od głównej wąską betonówką, pod koniec ostro pod górę i jesteśmy.



Paleopanagia też była duża ale jest trochę gorzej zachowana niż Archangelos Michail.





Chrzcielnica?



Pierwszy raz chyba widzimy taki obiekt.





Próg z elementu antycznej świątyni.

Wracamy. Ponieważ w ciągu całego dnia nie natknęliśmy się na żadne inne miejsce które byłoby bardziej odpowiednie do spania niż to odkryte rano po śniadaniu, postanowiliśmy już wcześniej że tam wrócimy. Tam, czyli za Emporios , musimy więc znów wspiąć się na przełęcz, zjechać do Arginonty i przejechać wybrzeżem przez Skalię. Kalimnos nie jest duża ale nie jest też całkiem mała , to kilkanaście kilometrów.

Wybrane miejsce nas nie rozczarowało. Było pusto więc mogliśmy się rozgościć w taki sposób jaki uznaliśmy za najodpowiedniejszy… ale zanim zabraliśmy się za gotowanie powłaziliśmy do wody trochę się pomoczyć .

Słońce właśnie zachodziło pięknie oświetlając skały nad Skalią….



...nad Emporios...



...i te po drugiej stronie zatoki też.



Zatoka Emporios to dość popularne miejsce noclegowe dla jachtów. Bliżej miejscowości było ich kilka, bliżej nas umieściły się trzy, na szczęście ich załogi zachowywały się tak, że nie dochodziły do nas praktycznie żadne dźwięki. Nad „naszą” plażą, ale nieco z boku była tawerna, trochę nas dziwiło jej istnienie tutaj na uboczu – okazało się że jest chętnie odwiedzana właśnie przez turystów jachtowych którzy przypływali tutaj już po ciemku pontonami i urzędowali tam na górze – również nie czyniąc przy tym zamieszania ani hałasu. Takie sąsiedztwo możemy mieć . Minus jednak jakiś był…. przypuszczam, że to właśnie właścicielom tawerny nie podobała się obecność naturystów , może kiedyś plażyczka była przez nich chętnie odwiedzana. I aby nie razić i nie zniechęcać swoich potencjalnych gości wymalowali te sprejowe zakazy na murze .

A my przy zupełnych już ciemnościach zajęliśmy się naszymi sprawami, obiadem, porządkami i przygotowaniami do kolejnego dnia. Ten dzisiejszy był bardzo przyjemny i ciekawy, z piękną, niemal bezwietrzną pogodą i porządnym upałem, którego przedłużeniem był ten wieczór – nawet około 23 było wciąż 25 stopni. Na szczęście na Kalimnos nie ma komarów i mogliśmy sobie spać przy pootwieranych drzwiach.

A wyspa, cóż, na pewno nas nie zawiodła, wręcz przeciwnie i byliśmy bardzo ciekawi co przyniesie kolejny dzień, jakie nowe wrażenia i co ciekawego odkryjemy. Północną część mamy mniej więcej „zaliczoną” , jutro pojedziemy w nieco gęściej zabudowane rejony .

c.d.n.

Piękne widokowo odcinki ! No i takie kościółkowe, w sam raz na niedzielę

kulka53 napisał(a):Słońce właśnie zachodziło pięknie oświetlając skały nad Skalią….

... ale widoczek ... ... cudownie móc w poniedziałek od rana napawać się takim ujęciem ... ...
Pozdrawiam.

Nawet mozaiki się zachowały w tych ruinach

W Turgutreis byliśmy kiedyś

dangol napisał(a):Piękne widokowo odcinki ! No i takie kościółkowe, w sam raz na niedzielę

"Kanionik" Vathy zobaczymy jeszcze z drogi, z bardziej z góry... super widoczki które najlepiej podziwiać popołudniową porą .
Odwiedzanie greckich kościółków rzadko uskuteczniamy zważywszy na ich ilości , tu w Vathy właśnie odkryliśmy fakt istnienia tych ruin sprzed 1500 lat , w dolinie jest ich jeszcze co najmniej kilka ale ich poszukiwanie zostawiliśmy innym .

kmichal napisał(a):... ale widoczek ... ... cudownie móc w poniedziałek od rana napawać się takim ujęciem ... ...

Ja to myślę że można się napawać także w inne dni tygodnia .
To był niecodzienny widok, kolejnego dnia zachód był już inny, bardziej zwyczajny więc i kolorków aż takich góry nie przybrały .

tony montana napisał(a):W Turgutreis byliśmy kiedyś

Robi wrażenie, nie wiem jak na miejscu, ale z promu płynącego z/na Kos na pewno
Takie białe osiedla obrastające nagie zbocza wzgórz...tak pamiętam.

10 września, wtorek

Poranek na plaży…











Jak widać było spokojnie, pusto, cicho i pięknie… szkoda tylko że napis nie zniknął .



W proteście przeciwko takim zakazom postanowiliśmy że nie będziemy się dziś rano kąpać w morzu . Nikogo poza nami nie było na plaży, ale budynek z tawerną już nie śpi… Są tam też obok ewidentnie jakieś studia/apartamenty i też wydaje mi się że nie były puste. Tak więc zajmujemy się sobą oraz… obserwacją przechadzających się kóz .









Te kozy się spóźniły. Kawałek wcześniej jest niewielka działka której właściciel jest najwyraźniej posiadaczem sporego stadka, przyjeżdża zdezelowanym pick-upem i wykłada kozom jakieś specjały. Potem zamyka bramę i odjeżdża, kozy które były za daleko muszą poszukiwać pożywienia na własną rękę (czy też nogę )

Fajnie się siedzi, jest sielankowo i tak wakacyjnie beztrosko, auto stoi w cieniu, brzuchy napełnione, woda o krok….nic tylko zalegnąć na tej plaży co najmniej na pół dnia . Ale kto nas zna wie że taka opcja odpada , w końcu zbieramy się i około 9 już nas nie ma.

A jaki będzie pierwszy punkt programu? Wybrany wczoraj wieczorem…



Jaskinia , jej istnienie wskazywała nasza wydrukowana przed wyjazdem mapka wyspy a także powyższy znak. Gdyby nie ten obłędny czas wypisany na znaku na dojście do jaskini (6 minut ), pewnie byśmy sobie podarowali uznając że nie będziemy pchać się dokądś by zobaczyć dziurę w skale . Ale skoro to tak blisko…



Auto zostaje przy drodze a my powoli wędrujemy stromym zboczem pod górę. Warto tu podejść choćby i dla tych widoków…

Podchodzimy bez niepotrzebnego zmęczenia, zbocze przez jakiś czas będzie jeszcze w cieniu.



Problem jest tylko taki, że nie bardzo mamy pojęcie gdzie jaskinia się znajduje , nie ma już żadnych informacji.

Bo to chyba nie to?



Rozmyślamy .



…bo okazało się, że doszliśmy do ściany… dosłownie . Jest to rejon wspinaczkowy.













Dwie dziewczyny właśnie wybrały się „w ścianę” .

Dostrzegam taki napis…



Dolną jaskinię ewidentnie przegapiliśmy, ale i tak jakoś nie chce mi się wierzyć by do tej górnej trzeba się było wspinać



Mimo wszystko postanawiam spróbować







Wylazłem tak ze 20 m pod górę i zastałem niewielkie płaskie miejsce ze skałą – „przewieszką” , tutaj również wyznaczono kilka dróg.





Wspinanie w niej pozostawiam innym , wolę popatrzeć co stąd widać… (m.in. nasze auto przy jednym z trzech krzaczków).