Małe i duże bałkańskie podróże :-)

No co ty?



Przecież nie "zamiast", ale "oprócz".

Tak, z troski o Jacka czas mi wpadło do głowy ...

Dzień szósty, 9 września

Całkiem fajnie spało się nam w oliwnym gaju u stóp wzgórz niedaleko Kruji. Co prawda trochę wiało, ale przy tych temperaturach, dochodzących do 20 stopni, nie ma to właściwie żadnego znaczenia. Nasze miejsce noclegowe na wzgórzu nie było szczególnie odosobnione , wieczorem kilka razy nieopodal przechodzili jacyś ludzie, nawet chciał zajechać jakiś samochód, ale widząc nas szybko się wycofał. Budzimy się bardzo wcześnie, jest jeszcze całkiem ciemno. Nad nami morze gwiazd, pod nami rozświetlona Tirana..... Pamiętam jak jeszcze nie tak dawno czytałem o dramatycznym braku prądu w Albanii, o reglamentacji, przerwach w dostawach. Te czasy z pewnością już minęły, choć zaobserwowaliśmy, że oświetlona jeszcze wieczorem, najbliższa nam część Fushe-Kruje, przed wschodem słońca pogrążona była w zupełnych ciemnościach. No ale może był to przypadek...

Widok z naszej górki na okolicę, w dole droga do Kruji



Zjadamy śniadanie i zbieramy się do wyjazdu. Małgosia czuje się już całkiem dobrze, po przeziębieniu nie ma śladu. Tuz obok nas rośnie spora figa, jako miłośniczka świeżych fig, nie może im przecież odpuścić



Box sprawdza się znakomicie, jest pojemny, dlatego we wnętrzu samochodu mamy tylko lodówkę i kilka podręcznych bagaży. Ruszam z pewnym niepokojem.....wszak przed nami największe miasto Albanii, jej stolica, Tirana.

Tirana jest stosunkowo młodym miastem. Została założona w 1614 r. przez jednego z panujących w okolicy Turków. Osada rozwinęła się w miasto na przełomie XVIII i XIX wieku, stolicą została w 1920 r. głównie ze względu na centralne położenie i niezależność terytorialną od wpływów albańskich klanów. W okresie międzywojennym miasto trochę się rozbudowało, powstała m. in. dzielnica administracji państwowej, jednak w 1939 r. liczyło zaledwie 25 tys mieszkańców. Po II wojnie światowej wybudowano wiele osiedli złożonych z czteropiętrowych bloków a także wiele zakładów przemysłowych.

Wyczytawszy te informacje w przewodniku, jak również tę, iż najstarsze budynki w Tiranie pochodzą z 1830 r. , nie nastawialiśmy się na to że wpadniemy w zachwyt po wizycie w stolicy. Właściwie to obawiałem się jak bez mapy poradzę sobie z orientacją w sporym mimo wszystko mieście. Jednak obawy te nie potwierdziły się zupełnie, nie dlatego że tak wspaniale radzę sobie w nieznanym terenie , nie dlatego, że w mieście roi się od czytelnych drogowskazów .....był to po prostu przypadek . Dojazd do centrum okazał się banalnie prosty, cały czas jechałem prosto a gdy nasza droga połączyła się z "autostradą" z Durres, skręciłem a lewo i niedługo byliśmy już na placu Skanderbega. Nawet sławetne rondo (oczywiście bez pasów) przejechaliśmy bez strat . Na pewno też pomogła nam dość wczesna jeszcze pora, większość ulic była prawie zupełnie pusta. Ale nie była to piąta rano, dochodziła już chyba 8.....

Troszkę kłopotów sprawiło nam znalezienie miejsca do zaparkowania, okazało się, że część miejsc parkingowych w centrum jest płatna a wąskie uliczki są szczelnie zapełnione pojazdami. Nie chciałem też, ze względu na bezpieczeństwo, zostawiać auta w byle jakim kącie , jak zwykle szukałem też cienia. W końcu parkujemy na jednej z głównych ulic w samym prawie centrum i możemy ruszyć na spotkanie ze stolicą .

Oczywiście jest okropnie gorąco , leżąca w kotlinie Tirana jest podobno jednym z najgorętszych miast Albanii. Najpierw kierujemy się na południe, do administracyjnej, reprezentacyjnej części miasta.


Pałac Prezydencki




Uniwersytet


Piramida, dawne muzeum Envera Hodży, obecnie odbywają się tu targi i wystawy


Park młodzieży,poprzedniego dnia aż do rana odbywały się tam jakieś uroczystości, prawdopodobnie religijne









c.d.n.

weldon napisał(a):No co ty?



Przecież nie "zamiast", ale "oprócz".

Tak, z troski o Jacka czas mi wpadło do głowy ...

Wiesz co, pomyślę potem jak się nic nie poprawi pomimo zmian.

Lidia K napisał(a):

weldon napisał(a):No co ty?



Przecież nie "zamiast", ale "oprócz".

Tak, z troski o Jacka czas mi wpadło do głowy ...

Wiesz co, pomyślę potem jak się nic nie poprawi pomimo zmian.

Nie napisałem tego żeby wprowadzać aż takie zamieszanie i dziękuje Piotrze za troskę.

Jacek S napisał(a):

Lidia K napisał(a):

weldon napisał(a):No co ty?



Przecież nie "zamiast", ale "oprócz".

Tak, z troski o Jacka czas mi wpadło do głowy ...

Wiesz co, pomyślę potem jak się nic nie poprawi pomimo zmian.

Nie napisałem tego żeby wprowadzać aż takie zamieszanie i dziękuje Piotrze za troskę.

Jacku, wiem to w trosce o mnie

Jacek S napisał(a):U mnie praktycznie 85 % zdjęć się nie pokazuje.
Wiem, że to nie wina autora ale...widzę, że Plavac też ma problemy.
Panowie ja nie wytrzymałem - wklejam adresy i oglądam.
Trochę to trwa...ale warto było .
A to jest wyjątkowo uparte i się nie pokazuje

Z jednej strony - jakaś tam mała satysfakcja, że problem nie dotyczy wyłącznie mnie. Z drugiej - szkoda, że w ogóle sie pojawia.
Za to najnowsze zdjęcia - bez zająknięcia!

Tej techniki z wklejeniem wdresu też próbowałem, ale rezultat był marny. Chociaż, może miałem pecha i trafiłem na to uparte zdjęcie, o którym Jacek wspomniał... W każdym razie nie ponawiałem prób.

kulka53 napisał(a):Nasze miejsce noclegowe na wzgórzu nie było szczególnie odosobnione , wieczorem kilka razy nieopodal przechodzili jacyś ludzie, nawet chciał zajechać jakiś samochód, ale widząc nas szybko się wycofał.

W drodze powrotnej z Prowansji - jako że zahaczyliśmy wtedy o Krumlov - ostatni nocleg wypadł nam w pobliżu Czeskich Budziejowic. Lało i nie chciało nam się szukać czegoś lepszego, więc zadowoliliśmy się zaślepionym wyjazdem na główną szosę. W dole przed nami światła Budziejowic, kilkaset metrów za nami jakaś knajpa, po bokach las.

Butla z kuchenką tuż przy drzwiach wozu, żeby łatwo sięgać po kolejne kubki z gorącą herbatą; auto ścielimy bez wychodzenia z niego.
I zaczyna się. Od strony knajpy podjezdża samochód. Spostrzega nas, więc zawraca. Za kwadrans następny - ta sama reakcja. Potem kolejny i tak jeszcze kilka...
Najpierw skwitowaliśmy to uśmiechem, potem juz nas bawiła bardzo każdorazowa próba dotarcia w to ustronne miejsce.
A tamci pewnie sie skręcali: "jak długo ten facet potrafi?!"

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):A tamci pewnie sie skręcali: "jak długo ten facet potrafi?!"

Z innego wątku:

Franz napisał(a):Ja się gramolę na górki już od pięćdziesięciu lat.

Pozdrawiam

Jacek S napisał(a):Z innego wątku:

Franz napisał(a):Ja się gramolę na górki już od pięćdziesięciu lat.

Franz, to już w przedszkolu rodzice Cię zabierali na górskie szlaki

Jacku, to tak w kontekście powiedzenia, że "z górami jak z kobietami"?

Lidia K napisał(a):Franz, to już w przedszkolu rodzice Cię zabierali na górskie szlaki

Wprawdzie do przedszkola nie chodziłem, ale w góry - owszem.
Pierwsza wyprawa w Góry Świętokrzyskie - miałem wtedy cztery lata. I potem już każdego roku.
Dlatego teraz, jak mama narzeka:
- Znowu w góry?! Po co tam jedziesz? Siedź tu, zrób cos w domu i w ogrodzie!
to kwituję krótko:
- Trzeba było mnie w góry nie ciągnąć...


Pozdrawiam,
Wojtek

U mnie się otwierają ... co prawda niektóre wolniej (długo mozaika).

Całe szczęście !

Ostatnia strona bez problemu.



Uliczka z pamiątkami ...rewelacja.

Dachy domów prawie zachodzą na siebie !

Pozdrawiam

Potem kręcimy się w okolicach remontowanego właśnie placu Skanderbega, co tu ma powstać i jak miejsce to ma wyglądać, jak na razie trudno powiedzieć....










Narodowe Muzeum Historyczne

Najstarszy budynek w mieście, meczet z 1830 r.

Budynek Parlamentu i Albańskiej Akademii Nauk






Most Garbarzy





Podczas spaceru, gdy zbliżaliśmy się już powoli do samochodu, zaczepiła nas kobieta w średnim wieku, porządnie ubrana, obwieszona biżuterią. Rozmawialiśmy po angielsku, najpierw zapytała skąd jesteśmy i czy podoba się nam w Albanii. Twierdziła, że jest Albanką i od wielu lat mieszka i pracuje w Anglii i tak naprawdę dawno w swoim kraju nie była. Gdy powiedziałem, że jesteśmy tu dopiero drugi dzień ostrzegła nas, żebyśmy bardzo uważali, pilnowali plecaków i aparatów i nie ufali nikomu. Albania to kraj złodziei i oszustów, "shit country" , takie były jej słowa..... Dość zaskakująca była ta rozmowa muszę przyznać....


Katedra katolicka







W Tiranie rzuciło się nam w oczy, że nie widać wcale turystów . Właściwie można powiedzieć, że byliśmy jedyni... Nie jest to z pewnością piękne miasto, ale na pewno warte odwiedzin, w końcu jest stolicą europejskiego kraju. Mi podobało się tu na pewno bardziej niż w Skopje czy w Podgoricy, Małgosia była odmiennego zdania .