Makarska wrzesień 2008

Jeszcze nie całkiem będąc pewną, czy w ogóle gdzieś pojedziemy w tym roku, weszłam na stronę internetową Makarskiej, przede wszystkim poo relacjach znajomej, która tam kilka lat z rzędu była rezydentką. Potem znalazłam Wasze, a teraz również nasze forum, gdzie naczytałam się trochę za, a mnóstwo przeciw samej Makarskiej:), ale ponieważ mieszkam w małej miejscowości, to wielkość Makarskiej mnie nie przeraziła, tym bardziej, że na co dzień pracuję na takim uboczu, że z okiem biura mam widok na pola i urzędujące tam często sarny i bażanty, więc trochę rozrywki wydawała mi się jak najbardzie wskazana:).
Ponieważ był to pierwszy wyjazd autem tak daleko, szkoda mi było na miejscu tracić czasu na szukanie kwatery, wybrałam pierwszą ofertę, jaką znalazłam w necie (wydała mi się korzystna 30 euro/ dzień za apt. dla 3 osób, z klimą i parkingiem) i zaklepałam adres jakieś 2 tygodnie przed wyjazdem.
W trasę ruszyliśmy 5 września koło 17, po pracy, tak żeby jak najszybciej znaleźć się w chorwackim raju:) i żeby spokojnie jechać, gdy nasz czteroletni szkrab będzie smacznie spał. Wybraliśmy trasę z Bolesławca przez Niemcy (nie będę pisać dlaczego, o tym już było na forum nie raz), mały ruch na drodze coraz bardziej utwierdzał nas w tej decyzji:). 15 minut po trzaśniećiu kalmką, nasze słoneczko już smacznie spało i kazało się obudzić dopiero na wakacjach:). Pod Regensburgiem zmęczenie dało zna i zzdrzemnęliśmy się na jakieś 2 godzinki, ale ponieważ mnie już wystarczyło, mąż zaufał mi na tyle, że przez austriackie tunele śmigałam ja, dzięki Miśku:). Tak więc w południe byliśmy już w Plitvicach, nie wiem, czy to do końca był dobry pomysł, bo mąż ledwo miał siłę podziwiać te widoki, za to my z córcią jak najbardziej:)




z góry wydawało się, że nie ma tłumów


rzeczywistość była inna, człowiek za człowiekiem, przesuwaliśmy się tempem żółwia:), ale było na co popatrzeć. Najbardziej zszokowały mnie Włoszki, ostentacyjnie wrzucające pety papierosów do krystalicznie czystych jezior...

Potem ruszyliśmy w docelowym kierunku, zaskoczyły mnie spokojnie stojące na drodze kozice, które niczego sobie nie robiące z kilkupasmowej drogi, dopiero po kilku sygnałach klaksonu leniwie zmieniły miejsce;)
Chcąc jak najszybciej dotrzeć na miejsce wróciliśmy na autostradę i naprawdę, gdyby nie wiedza, że Chorwacja leży nad morzem, to dałabym sobie rękę uciąć, że to wybitnie górzyste państwo, góry, góry i jeszcze raz góry.
Co do pogody, wrześniowa okazała się wymarzona- gdy dojeżdżaliśmy o godzinie 20, plansze wskazywały 34C, szok. Na miejsce dojechaliśmy wymęczeni i szczęśliwi, przywitali nas piwkiem i zimną wodą bardzo sympatyczni właściciele i poszliśmy już po ciemku zakosztować Adriatyku:)

Kolejna relacja juuupiii! Pisz dalej, wrzucaj fotki, ja już się przysiadam
Tylko nie wiem kiedy dokończę swoją...

Ooo Wyjazd też 05/09
Czytam, czekam na cd...

pozdr

dzięki marsylia i januszku

Ponieważ przyjechaliśmy tylko na tydzien, więc wcześnie rano ruszyliśmy nad morze. Zapach pinii, niesamowity, a jeszcze bardziej zaskoczyły nas wiewiórki, których dziesiątki skakały po drzewach, ganiały za ptakami i popijały wodę z plażowych pryszniców, nic sobie nie robiąc .
Nie interesowały nas żwirowe zatłoczone plaże ( szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie być tu w sezonie:), więc ruszyliśmy w stronę Splitu na bardziej kameralne skałki:



które sa dużo bardziej praktyczne od żwirku: nie trzeba mat, bo są tak wypłukane, że miejscami niemal płaskiei mają dodatkową funkcję, chronią przed słońcem, co doskonale widać tu:



tylko trzeba sięnieźle pozginać, żeby sie tam zmieścić

laciatek napisał(a):...

Myśmy spod takiej uciekli jak się nam kamienie na głowy posypały no trzeba przyznać, że jest to dość niebezpieczne. I ja przysiadam do czytaczy

Pozdrav

nam na szczęście nic się nie urwało, ale większość czasu nasze dziecko spędzało tam:



oczywiście wszystki sprzęty, łącznie z wiaderkiem i foremkami były niezbędne, a pod koniec pobytu dokupowaliśmy jeszcze materac

i oczywiście tam:)

Też z miłą chęcią zasiadam do czytania , bo nie muszę się upominać o "polskie literki"

z polskimi znakami jestem za pan brat, ale co się namęczyłam z tym wklejaniem fotek, to już moje

laciatek napisał(a):Z polskimi znakami jestem za pan brat, ale co się namęczyłam z tym wklejaniem fotek, to już moje

Widzę , że używasz fotosika - a on po pewnym czasie zrobi z Ciebie magika

Kolejna fajna relacja Przez Wasze opowieści nigdy nie zabiorę się za swoją

zabierzesz się zabierzesz, a ja z przyjemnością przeczytam, swojej też miałam nie dawać, jak zobaczyłam fotki jotem i rafała krasonia - notabene polecam , ale jotem przekonała mnie, że warto

Superrrrr relacja! No i te zdjęcia chmmmm

pisz proszę dalej - nie tylko ja czekam na pozostałe wrażenia

Dzięki RobZel, a więc o tym jak to jajko mądrzejsze od kury

Pływamy w tym niesamowitym kryształowym lustrze, podziwiamy rafy, bez fajki - tak, tak, nawet w Makarskiej rafy tuż przy brzegu, pstrykamy fotki w naszych skałkach, gdy nasza Oli woła, że nie chce być w tej dziurze, bo tu są kraby. Biegniemy z mężem, zaglądamy i nic. Zapewniamy ją, że na pewno nie ma tu żadnych krabów, nawet jeżowców nie widać, a niunia uparcie swoje, W końcu dała sobie z nami spokój. Następnego dnia po pływaniu - w życiu nie spędziłam tyle czasu w wodzie co na tych niezapomnianych z różnych względów wakacjach, suszę się, a właściwie schnę w gorących promieniach słońca - faktycznie gorących, było pod 40C, czytam książkę ( a raczej łykam ją starając się nadrobić bezlekturowe tygodnie ), gdy nagle coś trąca mnie w nogę i co widzę:



Poza tym ta wyporność wody jest niesamowita, nie zatonie nikt, nawet jeśli nie umie pływać, a nurkowanie bez obciążenia chyba niemożliwe - sama miałam problem z wyłowieniem buta do pływania, bo nie mogłam się zanurzyć - to chyba jedyna sytuacja gdy kobieta chciałaby mieć te parę kilo więcej

Ponieważ pierwszy dzień lało się z nas jak nie wiadomo co, nie szliśmy nawet oglądać Makarskiej , szczytem było dojście do apartamentu, choć to tylko ze 3 ulice dalej, a może raczej wyżej, ale widoczki na pasmo Biokovo sowicie wynagradzały trudy








i moje ulubione dwa w jednym