Makarska, Split, Św. Jura, Hvar i Brać, Imotski, Kravica

Miło było poczytać i pooglądać zdjęcia.
Tak więc wakacje ekstremalne wjazd na Sv.Jurę i wejście na wieżę w Splicie.
Pozdrawiam.

Zgodnie ze "spisem treści" 70% relacji za nami - osobiście czekam jeszcze na Kravicę.

Co do Sv. Jure... Mam zamiar również wjechać, liczę na przyspieszone bicie serca Zastanawiam się czy uprzedzać resztę wycieczki o szczegółach wjazdu, bo szczerze obawiam się ich reakcji. A samemu jechać to nie to samo.

Pozdrawiam!

Ale sobie wirtualnie na górę sv. Jure wjechałam!!!

Jak tak jeszcze potrenuję, to prawdziwy wjazd to będzie Pikuś. Pan Pikuś

Bardzo ładne foty. Lustro to jednak lustro.
Odwiedziliśmy prawie te same miejsca.
Ja byłem tylko kilka dni wcześniej.
Chętnie obejrzę resztę tej wspaniałej galerii.
Błękity niesamowite.

Niestety brak czasu na dokończenie.
Jeszcze poprzedniej "relacji" nie skończyłem
a już myślę o tegorocznym wyjeździe
Padło na Pag, gdzie dokładnie, jeszcze nie wiem,
ale obiecałem sobie obfotografować większość ładniejszych plaż na wyspie.

Kilka fotek z Jelsy.
Ten statek był chyba za dwa razy większy od naszego.

149


W Jelsie mieliśmy tylko godzinkę na zwiedzanie. Trochę pooglądaliśmy rynek, okoliczne kamienice i uliczki.
150


151


152


Pamiątkowe kartki do pamiętnika
153


Pamiątkowa fotka
154


Za mną ustawiła się mała dziewczynka, ubrana w identyczne kolory. Żółta podkoszulka, czerwone spodenki i popielate sandały. Różniliśmy się tylko tym, że ja miałem okulary a ona torebkę.
155


W rynku pod palmą
156


Jeszcze zdjęcie w porcie na tle naszego statku i ogromnego grila
157


i wyruszamy na Brać
158

Zgodnie z planem kolejny dzień, czyli ósmy poświęciliśmy na plażowanie. Nic ciekawego, smarowanie kremami, opalanie, pływanie, nurkowanie, smarowanie kremami, opalanie, pływanie, nurkowanie itd., itd., itd.
Pomińmy ten dzień.

Ale kolejny zapowiadał się bardziej ciekawie.
Jezioro Imotski, Medjugorje, Wodospady Kravica. Wyprawa na cały dzień.
Wyruszyliśmy wcześnie rano aby choć trochę uniknąć podróży w palącym słońcu.
Szybko dotarliśmy bez trudności nad jezioro.
Widoki są wspaniałe, powalające, zejście na brzeg kamienistą ścieżką, długie.
Pozwolę sobie dodać więcej zdjęć jeziora, bo jak w zeszłym roku szukałem na forum nie znalazłem ich wiele. A wierzcie mi naprawdę warto tam jechać.

Kilka informacji z netu
Niebieskie Jezioro należy do najbardziej ciekawych zjawisk krasowych. Najpierw było jeziorem podziemnym, które dzięki spadnięciu podziemnych sufitów, podziemnych ścian, i korytarzy stało się powierzchowym. Jest w bardzo dużym czopie, którego ściany są prawie prostopadłe, 200 m głębokim leju. Jego kształt jest owalny, 800 m długi i 500 m szeroki. Głębokość wody waha się od 20 do 90 m, według siły dopływu. Jezioro nawet czasami wysycha. Dostęp do niego jest łatwy.

Jest jeszcze drugie podobne Czerwone Jezioro. Ale tam niestety jest trudniejszy dostęp.

Zobaczcie sami

Pierwszy widok
159


Zejście, ciekawe ile zajęło im zrobienie tej kamiennej ścieżki?
160


161


Widać na brzegach jakie poziomy osiąga woda w jeziorze
162


163


Po kilku minutach dotarliśmy na brzeg
164


165


166


Woda ma niesamowity kolor, nawet najlepsze zdjęcie nie jest w stanie oddać tego klimatu,
167


jest bardzo, bardzo zimna. Nawet Wiki ma opory żeby się zanurzyć.
168


169


Powoli próbuję wejść, mam ciarki z zimna,
170


woda jest bardzo czysta. Szybko robi się głęboko, miejscami widać pod wodą prawie pionowe ściany. Już jest mi ciepło.
171


172


Obok nas siedzą Rosjanie. Cała grupa to chyba zawodowi pływacy, pływają tam i z powrotem do przeciwległej ściany kilkanaście razy, bez odpoczynku. Jeden z nich wspiął się na skałę i z okrzykiem radości skoczył.
173


Na nas już czas, wracamy na trasę
174


175


Teraz jedziemy do Medjugorie.
176


c.d.n.

Świetna relacja czekam na cdn.

Piękne fotki i bardzo ciekawa relacja
Odrabiam zaległości forumowe i cieszę się , że z Twoją relacją będę już na bieżąco
Czekam na dalszy ciąg

Pozdrawiam
Piotr

zebra--34 napisał(a):Podnoszę maskę, czuję ten gorąc bijący z silnika i ten zapach, trochę się przestraszyłem, że przeszarżowałem z podjazdem na jedynce.
Czekamy kilka minut, przekręcam kluczyk w stacyjce, a wskazówka jeszcze wyżej na czerwonym, no i ta kontrolka dalej świeci. Teraz to się już naprawdę przestraszyłem, ale nie dałem po sobie poznać. Z uśmiechem na ustach podziwialiśmy piękne widoki.
Staliśmy około 20 minut, sprawdzam, tym razem temperatura spadła.
Jedziemy spokojnie dalej.

Na drugi raz zatrzymaj się i niech auto sobie pochodzi na wolnych obrotach. Chodzi o obieg płynu chłodzącego - krąży on po układzie i auto powinno się szybciej schłodzić. Wersja hardcore - włącz ogrzewanie - schłodzi się jeszcze szybciej . Nagrzewnica to jakby dodatkowa chłodnica, jej skuteczność może zaskoczyć w takich ekstremalnych sytuacjach . Wiadomo, trzeba otworzyć wszystkie okna...

Ja w zeszłym roku wspinałem się na tą górkę Polonezem Caro Plus - na szczęście temperatura oscylowała wokół 95 stopni, więc daleko jej było do czerwonego pola - choć wentylator chodził cały czas .

Fajna relacja! Fajnie się czyta i wspomina....

Oj ten wjazd na Sv. Jure ... dla mnie to przeżycie ekstremalne. Nigdy, za nic nie odważyłabym się wjechać tą trasą Tym bardziej dziękuję za zdjęcia, Pozdrawiam

Bardzo fajna relacja i bardzo ładne zdjęcia.
Zwłaszcza ze Sv. Jurka...
Pozdr.

Można zobaczyć to, czego w ciemnościach się niestety nie widziało.

Czytam, podziwiam, czekam na ciąg dalszy ...
I przy okazji pozdrawiam Nikoniarza, bo jakos tak zawsze w mniejszości ...

Adam Sz. napisał(a):Czytam, podziwiam, czekam na ciąg dalszy ...
I przy okazji pozdrawiam Nikoniarza, bo jakos tak zawsze w mniejszości ...

Będzie ciąg dalszy jak się dopcham do komputera

Nikoniarze może i są na forum w mniejszości ale za to górą

Pozdrowienia dla Canonowców, Soniarzy, Olympusowców, Pentaxowców, i wszystkich innych -ców i -cówek

zebra--34 oglądając wasze zdjęcia z wycieczki nasuwa mi sie pytanie czy w Makarska cały czas jest zachmurzone niebo?? czy może piekne błękitne:)?by móc sie wygrzewać w sloneczku:)