Makarska Riwiera - Kameralny Drvenik w roli głównej :)

Urlopu dzień 5.

Smażing plażing ciąg dalszy bo pogoda cudna i woda kusi



Po południu wybieramy się na mały spacer w stronę kościółka NMP z Karmelu. Spacerkiem mijamy drogę którą zwykle chodzimy na plażę:



Podziwiamy przyrodę olśniewającą pięknem:


I taką która spoglądała na nas a my na nią


Spokojnym spacerkiem wzdłuż Jadranki docieramy do celu:

To z tego kościoła dzwony budziły nas i większą część Drvenika codziennie o poranku. Ot, takie serce miasteczka.

Spod kościoła roztaczał się taki widok:


Miejsce piękne, warte przechadzki ale niechlujstwo turystów budzi straszliwy niesmak i smutek. Szkoda że nie każdy potrafi zabrać papierki po chipsach czy butelki po napojach ze sobą i wyrzucić do kosza po powrocie do miasta. A wiecie co jest jeszcze gorsze? Że spora część tych śmieci porozrzucanych po uboczach jest pamiątką po naszych rodakach - polskie etykiety w takich sytuacjach palą w oczy. Wstyd i nic więcej.

Wracając podziwiamy Drvenik znad Jadranki, z promem odpływającym do Sucuraj-u:


I kolejny dzień błogiego lenistwa dobiega końca

Jestem miłośnikiem wszystkich wymienionych i pięknie pokazanych "plażingów".
Jak dla mnie, to jeszcze tylko plażing "piwny"... i pełnia szczęścia.

Piwny też był, jednak nieuwieczniony na foto.

tak blisko Hvaru więc i mnie nie może tu zabraknąć...
Ładne fotki Pozdrawiam

Witam, dołączam się i ja w oczekiwaniu na kolejny odcinek jak najszybciej

Urlopu dzień 6.

Dalej cieszymy się pięknym słońcem w naszym kochanym Drveniku. Podziwiamy świat jak z bajki - oglądamy morze leżąc na lądzie:


... i ląd, pływając po morzu


Pensjonat na górze, ten z bugenwillą przy balkonie to właśnie nasz chłodny azyl po plaży

Na plaży cuda i dziwy - taka istota pływała tego dnia przy samym brzegu. Może zbładziła? Pokazaliśmy zdjęcie właścicielowi pensjonatu, pokręcił tylko głową i powiedział że to niedobrze, że "anomalia". Przepłynęła wzdłuż naszej plaży trzy razy. Spotkaliście się kiedyś by płaszczki podpływały tak blisko ludzi? Ona w ogóle się nie bała, ludzie podchodzili, robili zdjęcia a ona jakby nigdy nic płynęła swoją drogą.



A wieczorem znów siedzimy na plaży, na nagrzanych przez cały dzień kamyczkach.

Urlopu dzień 7.

Dzień zaczęty jak zwykle pysznościowym śniadaniem W Polsce na takie nie ma czasu. Tutaj - a czemu by nie? (tak, przejadaliśmy tyle we dwoje )


Potem plaża - a na plaży takie śliczności:



A popołudniową porą mała wyprawa do Zaostroga.
Droga z takimi widokami wprawia nas w prawdziwy zachwyt. Aż nie można się napatrzeć.


A gdy zachodzi słońce...



Gdy wróciliśmy do domu zaczęło się chmurzyć. Nie było widać gwiazd, zaczął wiać chłodniejszy wiatr. Obawiamy się o jutro - no cóż, najwyżej w końcu się gdzieś wybierzemy