Makarska Riwiera - Kameralny Drvenik w roli głównej :)

no to i ja się przysiądę, w Drveniku mnie jeszcze nie widzieli ani ja jego

Ja również chętnie zobaczę znajome miejsca, w Drveniku byliśmy w 2011 roku.

Urlopu dzień 2.

Drugi dzień wczasów powitał nas chłodniejszym wiatrem i brakiem słońca. Zjedliśmy śniadanie mając jeszcze nadzieję na słońce - niestety nie zaświeciło. Postanowienie - idziemy w góry, potem może być za gorąco na taką wycieczkę.

Przeszliśmy przez miasteczko, minęliśmy przystań promową, przeszliśmy szybciutko przez Jadrankę i poszliśmy trasą w kierunku starej osady pod masywem Biokovo. Naszym celem była tzw. Gradina, ruiny fortu obronnego z XVII wieku. Obawialiśmy się trochę że pogoda nie wytrzyma i dopadnie nas deszcz, ale ryzyk fizyk. Już po 40 minutach iścia stromo pod górę naszym oczom ukazał się widok przepiękny - Drvenik w chmurach, z wyspą Hvar w tle


Po drodze mijaliśmy stare, opuszczone domy po których widać pęd upływającego czasu...


Jednak nie były tak do końca zapomniane, bo ktoś do nich dojeżdżał całkiem nowoczesnym sprzętem


Mijaliśmy gaje oliwne:


Podziwialiśmy florę...



Fauna niestety gdzieś uciekła. I slusznie zrobiła. Bo potężny grzmot zatrząsł niebem nad naszymi głowami. Pogoda nie dała rady, nadchodziła burza. Jak szaleni zbiegaliśmy z gór, bez osiągnięcia celu niestety. Może innym razem.

Do Drvenika wróciliśmy na styk przed burzą. Pogoda za oknem iście Chorwacka :





Wiatr wiał tak, że aż okiennice fruwały. Zaszyliśmy się więc w apartmanie, talia kart poszła w ruch. Poczekamy, to Chorwacja, w końcu wyjdzie słonko!

Zasiadam i ja.
3 lata temu byliśmy w Zaoostrog,to następna miejscowośc.
Z Drvenika płynęliśmy na Hvar.
Pozdrawiam.
Piotr

Zasiadam i ja

Piotrek Byrdziak napisał(a):3 lata temu byliśmy w Zaoostrog,to następna miejscowośc.

My do Zaostroga często spacerowaliśmy, fajna trasa, laskiem, oświetlona wieczorami. Rok lub dwa lata temu ją zrobili, przewinie się gdzieś w mojej relacji

Urlopu dzień 3.

Pogoda nieco się uspokoiła, jednak w dalszym ciągu nie nadawała się na plażowanie.
Więc trzeba coś wymyślić. A więc: jedziemy na wycieczkę. Hvar był, Dubrovnik był, na Mostar właściciel kręcił nosem. No to niech będzie, jedziemy do Splitu.

Ładujemy się w auto, my + moi rodzice którzy również są Cromaniakami i urlopowali się w Drveniku na 1,5 tygodnia przed nami i dziś miał być ostatni dzień ich pobytu.

Ruszamy.

Zostawiamy za sobą Drvenik i Makarską:


Mijamy Omis i planujemy zatrzymać sie tu choć na chwilę w drodze powrotnej.


A w Splicie niestety cesarz Dioklecjan powitał nas deszczem. Nie byliśmy uzbrojeni w kišobran-y więc trzeba było zakupić - cena takowego, całkiem porządnego(bo noszę go do dziś ) 40 kn.
(jakoś zdjęć mocno średnia, wybaczcie)




Lało jak z cebra, zacinało, wiało więc ludzie chowali się w pamiątkowym raju (lubię takie bibeloty przeglądać, widać że baba jestem )


Pogoda sprawiła że ani trochę nie cieszyło nas chodzenie. Split na pewno jest pięknym miastem. Ale nie przy takiej ulewie i temperaturze 17 stopni

Split jeszcze odwiedzimy, jesteśmy bardzo ciekawi tego pięknego miasta. Deszcz niestety odebrał mu urok.

W drodze powrotnej poszliśmy na kalmarowe krążki w przyjemnej knajpce o Omiš-u. Bardzo ładne miasto, podobno jedna z największych dawnych siedzib piratów - tak mówił pan Makłowicz w swoim programie






A gdy już dojeżdżaliśmy do riwiery naszym oczom ukazał się widok od dwóch dni zapomniany:


Jutro pójdziemy na plażę, nie ma innej opcji!



PS. Kochani, witam serdecznie w moim wątku Drvenikowym Czujcie się jak u siebie, kapci i winka mam pod dostatkiem

Czy nadal w Omišu można zjeść najlepszy na wybrzeżu pohani sir?

zasiadam i ja bo w tym roku first time in Drvenik, może będzie kolejka na prom to trochę sobie po nim połażę pisz pisz

Bocian napisał(a):Czy nadal w Omišu można zjeść najlepszy na wybrzeżu pohani sir?

Sera nie jedliśmy ale rodzina przy stoliku obok nas się nim zajadała i z ich głosów wnioskuję że im smakowało

Następny odcinek jutro, będzie więcej niż dziś bo mi czas troszkę dybie nad głową i co chwilę daje kopa w cztery litery.

Zasiadam, oglądam i czytam.
Nasze pierwsze CROwspomnienia to Marusici koło Omiśa, więc z ciekowścią będę tu zaglądał.

Przysiada się i ja

Urlopu dzień 4.

Kolejny dzień przywitał nas pogodą na plażowanie. W końcu! Już widać Peljesac zza chmur


Szybkie śniadanie, wskakujemy w stroje i kąpielówki, nie ma co tracić wytęsknionego słońca

Plażka już mało zaludniona, w końcu to niemal połowa września. Także jest gdzie położyć ręcznik, materace i inne bibeloty.

Uprawiamy plażing wodny:

Plażing leżacy:

Plażing dziobiący w kamieniach:

I plażing podwodny: