Makarska, Bośnia, stłuczka i 8 wspaniałych

Paulka75 napisał(a):

Załącznik 13.JPG nie jest już dostępny

.

Witam

Śliczna sukienka

Wkład również

Pozdrawiam

Witaj , pamiętam tamtą relację i bardzo się cieszę , że będziemy mogli poznać dalszy ciąg , bo ekipa fajna i zapewne takie były Wasze wakacje

Czekam na dalszy ciąg

Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):Witaj , pamiętam tamtą relację i bardzo się cieszę , że będziemy mogli poznać dalszy ciąg , bo ekipa fajna i zapewne takie były Wasze wakacje

Czekam na dalszy ciąg

Pozdrawiam
Piotr

Witam serdecznie będzie ciąg dalszy, tylko wczoraj pisałam post i nie wiem czemu nie zapisał mi się w roboczych i tworzę od nowa

Miłej lektury

Dzień IV ciąg dalszy

Kierunek Mostar

Jedziemy krętymi, górskimi drogami, podziwiamy krajobrazy, po kilkudziesięciu minutach widzimy tablicę z napisem Mostar. Jesteśmy na miejscu, w oczy rzucają nam się obskurne bloki i ślady wojny w postaci obstrzelanych budynków, oczywiście nas to nie zraża, szukamy parkingu, kierując się w stronę centrum.

Szukamy jakiegoś rozsądnego parkingu (Kierowniczka wycieczki o tym nie pomyślała, brawo ja), parkujemy bo jakimś dużym budynkiem, gdzie stoi dosyć sporo aut, rozglądamy się za parkingowym, albo jakąś budką, ale nie ma nic z tych rzeczy. Okazuje się, że stoimy na szpitalnym parkingu, który jest darmowy (przynajmniej na to wygląda)

Wychodzimy z samochodów, temperatura wynosi 42 stopnie, jest niesamowicie duszno, słyszmy grzmoty i widzimy w oddali, na górskich szczytach błyskawice. Oho... zapowiada się świetnie, idealna pogoda na zwiedzanie... ale trudno skoro już tu jesteśmy nie ma opcji by burza nam w tym przeszkodziła.

Idziemy w kierunku Starego Mostu, przechodzimy przez bazar znajdujący się na prawym brzegu Neretwy i docieramy na słynny Stary Most zachwycamy się kolorem Neretwy i otaczającą nas architekturą.























Oczywiście mądra ja... przed wyjazdem kupiłam sobie nową sukienkę, która bardzo mi się spodobała, postanowiłam, że założę ją na wycieczkę "bo będzie dużo ładnych zdjęć w niej", no tak ale przy takim wietrze i burzy sprawdziła się niczym u Marylin M. i zamiast skupiać się na robieniu zdjęć, skupiałam się na trzymaniu sukni na miejscu (A do Breli wybrałam się w długiej kiecce, trochę mi się miasta pomyliły, ale cóż...), Uli z kolei prawie zwiało kapelusz do rzeki.



Grzmi coraz bardziej... ludzi coraz mniej na ulicach. Decydujemy się na pójście na obiad, po pierwsze pada, po drugie grzmi, po trzecie jesteśmy głodni, Mostar nam nigdzie nie ucieknie. Decydujemy się na kanjpkę znajdującą się na prawym brzegu, z zadaszonym tarasem z widokiem na Stary Most, do odwiedzenia lokalu zachęca nas ubrana w orientalny strój hostessa.

Oczywiście wybieramy stolik na tarasie, Ja&Karol&Kasia decydujemy się na sałatkę z kurczakiem i oczywiście Grasevinę, Ula bierze kurczaka, Natalka bierze tylko jakąś sałatę i wodę, ponieważ boi się jeść cokolwiek w restauracjach, chłopaki biorą różne mięcha i piwo, w tym Bartosz Cevapcici (tak na odmianę, nie żeby codziennie to zamawiał ), hitem okazała się jego sałatka- zamówił coś o nazwie Tomato Salad- co dostał? Pokrojonego na plastry pomidora- był to najdroższy pomidor w jego życiu- za 3 euro , do sałatek dostajemy pyszną pitę, którą częstujemy także wychudzone koty, których jest tam równie dużo co w Chorwacji, a na Sv Peter jest ich naprawdę sporo, niektóre są takie cliwe (co oznacza, że są agresywne i dzikie).




















Podczas jedzenia posiłku mamy okazję zobaczyć słynny skok z mostu do rzeki oczywiście nagrywamy to .
Wychodząc z restauracji dostrzegamy, że posiada ona bardzo urokliwy dziedziniec z takim starym basenem na środku, w międzyczasie burza i deszcz minęły, więc udajemy się dalej zwiedzać







ciąg dalszy w kolejnym poście

Mostaru ciąg dalszy...

Na ulicach zrobiło się pusto, temperatura spadła o jakieś 15 stopni, jest rześko, wprost idealnie na zwiedzanie kierujemy się z powrotem klimatycznymi uliczkami prawej strony miasta, idziemy na most, który po deszczu jest tragicznie śliski, przechodzimy na lewy brzeg i tam zagłębiami się w różne zakamarki mostarskiego bazarku i ulic, kierujemy się również do meczetu, ale nie decydujemy się na wejście.

Robimy zdjęcia, oglądamy czary na straganach, mnie urzekły lampy, świeczniki i talerze z takich kolorowych szkiełek i koniecznie chcę kupić, ale narzeczony burczy na mnie "po co Ci to? do niczego to nie będzie pasować, fajnie to to wygląda tutaj"- wierzcie mi do tej pory żałuję, że tego nie kupiłam przynajmniej jednej małej świeczki dobrze, że chociaż mam magnes

Później zaczynam się martwić, czy trafimy na nasz parking, ostatecznie Bartosz rozwiewa moje wątpliwości stwierdzeniem "Spoko Pau! Nie martw się jakby co to się położę na ziemi i będę krzyczał hospital, hospital! Wtedy nas tam zaprowadzą" - zdecydowanie przestałam się martwić

Następnie postanawiamy spróbować jeszcze mostarskich lodów, lodziarz oznajmia nam, że jak Polaki to żebyśmy wzięli dwie gałki, po Polaki biorą dwie na zdjęciach zobaczycie, kto jest większym łasuchem w związku





































































Nie wiem jak Was, ale mnie osobiście Mostar oczarował, na pewno chciałabym tam wrócić na więcej niż kilka godzin i lepiej poznać to miasto, urzekł mnie klimat tego miejsca. To jak czuć tutaj mieszankę różnych kultur, szczyptę orientu, dzikość, historię i ślady wojny, która w zasadzie była tak niedawno. Zawsze chciałam odwiedzić Bliski Wschód zobaczyć jakiś islamski kraj, zupełnie inną kulturę, a w Mostarze poczułam odrobinę tego klimatu. Mój narzeczony na trochę inny stosunek do tego, bronił się nawet przed Albanią, w której rok temu byli moi rodzice i byli nią zachwyceni. Kolorowe domki wzdłuż rzeki, te małe okienka, kamienne uliczki, minarety, zielonoturkusowy kolor Neretwy, te wszystkie błyskotki na straganach, chrześcijanie obok muzułmanów, to wszystko naprawdę mnie zachwyciło.

Zmęczeni całym dniem udaliśmy się w stronę parkingu, na miejscu nasze samochody stały tam gdzie je zostawiliśmy, bez żadnego kwitka wymagającego zapłaty. Także jeśli chcecie blisko centrum, za darmo zaparkować w Mostarze to polecam

Część ekipy chciała jeszcze zobaczyć Medjugorie, Bartosz uznał, że babcia będzie dumna. A że babcię znam, to nie chciałam być powodem rozczarowania babci , więc pojechaliśmy również do słynnego miejsca kultu. Na miejscu zobaczyliśmy słynną górę objawień (oczywiście na nią nie wyszliśmy), parking pełen samochodów na Polskich nr, tęczę i stryliard straganów z pamiątkami z tego miejsca. Były śliniaki z Maryją, breloki, zapalniczki, czapki z daszkiem, dosłownie wszystko, pewnie i majtki by się znalazły. Nie podobało mi się tam. Dla mnie bardziej świętym miejscem jest małe Sanktuarium z grotą, gdzie również płynie cudowne źródełko, znajdujące się niedaleko miejsca mojego zamieszkania, niż Medjugorie, według mnie za dużo tam komercji, ale co kto lubi.

Po drodze stanęliśmy jeszcze na zatoczce przy drodze, gdzie mamy piękny widok za Jadran, Riwierę Makarską i ogromną przepaść. Później jeszcze robimy sobie żarty z Bartosza, udając obcych ludzi na CB, ponieważ mijaliśmy samochód na gdańskich blachach i nasz kolega koniecznie chciał zmienić kanał aby z nimi pogadać. Michał mistrzowsko wczuł się w rolę a Bartosz się nie zorientował. Potem szukamy bezskutecznie Lidla i wracamy do domu. Żegnamy się z Michałem i Natalią a następnie oblewamy urodziny Kasi, dzwonimy także do wujka Mariusza, który również jak jego córka ma urodziny 01.09.

















Bartosz udaje babuszkę i lata w ręczniku na głowie, używa wobec nas wielu wulgarnych słów bo przyznaliśmy się, że go wkręciliśmy w rozmowę na CB (nie mieliśmy sumienia dłużej udawać, ponieważ ciągle przeżywał jak to sobie super z nimi pogadał) później pakuje mi się do łóżka i przegaduje z Arturem, że nic go stąd nie ruszy i koniec on tu dziś chce spać bo mu tu dobrze, znów udaje babuszkę i w końcu po pełnym wrażeń dniu idziemy spać (oczywiście bez Bartosza), bo rano płyniemy na nasz rejs

Co ciekawego zauważyliśmy w BiH? Że co drugie auto to stary mercedes. Na 1km naliczyliśmy ponad 30 mercedesów.

Na koniec mała dygresja. 2 dni później rozmawiałam z mamą przez telefon:
M: Byliście w tym Mostarze?
P: No tak... wysyłałam Ci zdjęcia na messengerze przecież.
M: Widziałam i wiesz co?! Leciał Małowicz w TV i też był w Mostarze, więc Ci nagrałam, wyobraź sobie, że jak on był to też lało! I wiesz co on powiedział?! Że na 365 dni 360 jest słonecznych !!!
P: No to super....

Później oglądałam tego Makłowicza i teraz nie mogę przeżyć, że nie wiedziałam wcześniej o istnieniu Blagaj i tego, że jest tak blisko Mostaru ale mamy pretekst aby tam wrócić

Paulka75 napisał(a):... temperatura wynosi 42 stopnie, jest niesamowicie duszno, słyszmy grzmoty i widzimy w oddali, na górskich szczytach błyskawice. Oho... zapowiada się świetnie, idealna pogoda na zwiedzanie ... ale trudno skoro już tu jesteśmy nie ma opcji by burza nam w tym przeszkodziła...

Podczas mojej wizyty w Mostarze było podobnie, pochmurno, duszno i przyszła okropna burza a lało tego dnia ze 3x , burzę przeczekaliśmy w knajpce posiłkując się przy okazji. Deszcz nie pozwolił na odwiedziny wodospadów i wyjście z auta w Pocitelj. Mostar też przelecieliśmy nie tak jak chciałam choć do minaretu udało się wejść super widoczki na całą okolicę. Do Blagaj dotarliśmy już pod wieczór. Następnym razem jak będę gdzieś w okolicach Makarskiej Riw. to muszę wrócić w ten rejon w piękną słoneczną pogodę .

A myślałem, że tylko my zauważyliśmy te mercedesy. Bośniacy lubują się w niemieckich samochodach ale w tamtym rejonie królują mercedesy.

Po drodze tak się zapatrzyliśmy(bo praktycznie na każdym stał stary mercedes) ze strzelił nam fotoradar ale zdjęcie nie przyszło i chyba nie przyjdzie.

gusia-s napisał(a):

Paulka75 napisał(a):... temperatura wynosi 42 stopnie, jest niesamowicie duszno, słyszmy grzmoty i widzimy w oddali, na górskich szczytach błyskawice. Oho... zapowiada się świetnie, idealna pogoda na zwiedzanie ... ale trudno skoro już tu jesteśmy nie ma opcji by burza nam w tym przeszkodziła...

Podczas mojej wizyty w Mostarze było podobnie, pochmurno, duszno i przyszła okropna burza a lało tego dnia ze 3x , burzę przeczekaliśmy w knajpce posiłkując się przy okazji. Deszcz nie pozwolił na odwiedziny wodospadów i wyjście z auta w Pocitelj. Mostar też przelecieliśmy nie tak jak chciałam choć do minaretu udało się wejść super widoczki na całą okolicę. Do Blagaj dotarliśmy już pod wieczór. Następnym razem jak będę gdzieś w okolicach Makarskiej Riw. to muszę wrócić w ten rejon w piękną słoneczną pogodę .

Czyli miałyśmy obie pecha koniecznie zobaczcie wodospady może nie są to Plitvice, ale dla mnie liczyło się to, że mogłam się tam kąpać i wspinać po nich

arni87 napisał(a):A myślałem, że tylko my zauważyliśmy te mercedesy. Bośniacy lubują się w niemieckich samochodach ale w tamtym rejonie królują mercedesy.

Po drodze tak się zapatrzyliśmy(bo praktycznie na każdym stał stary mercedes) ze strzelił nam fotoradar ale zdjęcie nie przyszło i chyba nie przyjdzie.

Zwróciło to naszą uwagę, bo kolega ma mesia i jest wielkim fanem

Paulka75 napisał(a):Nie wiem jak Was, ale mnie osobiście Mostar oczarował, na pewno chciałabym tam wrócić na więcej niż kilka godzin i lepiej poznać to miasto, urzekł mnie klimat tego miejsca. To jak czuć tutaj mieszankę różnych kultur, szczyptę orientu, dzikość, historię i ślady wojny, która w zasadzie była tak niedawno. Zawsze chciałam odwiedzić Bliski Wschód zobaczyć jakiś islamski kraj, zupełnie inną kulturę, a w Mostarze poczułam odrobinę tego klimatu. Mój narzeczony na trochę inny stosunek do tego, bronił się nawet przed Albanią, w której rok temu byli moi rodzice i byli nią zachwyceni. Kolorowe domki wzdłuż rzeki, te małe okienka, kamienne uliczki, minarety, zielonoturkusowy kolor Neretwy, te wszystkie błyskotki na straganach, chrześcijanie obok muzułmanów, to wszystko naprawdę mnie zachwyciło.

jeżeli te odczucia stały sie Twoim udziałem to zapraszamy koniecznie tutaj, tym bardziej, że u Ciebie bogactwo nieszablonowych ujęć, wpisowe jak znalazł

Widzę, że idziemy tym samym szlakiem...w mojej relacji też właśnie przerabiam Bośnię...i też chwilowo zakończyłem na Medjugorje

To i ja sobie poczytam.

te kiero napisał(a):

Paulka75 napisał(a):Nie wiem jak Was, ale mnie osobiście Mostar oczarował, na pewno chciałabym tam wrócić na więcej niż kilka godzin i lepiej poznać to miasto, urzekł mnie klimat tego miejsca. To jak czuć tutaj mieszankę różnych kultur, szczyptę orientu, dzikość, historię i ślady wojny, która w zasadzie była tak niedawno. Zawsze chciałam odwiedzić Bliski Wschód zobaczyć jakiś islamski kraj, zupełnie inną kulturę, a w Mostarze poczułam odrobinę tego klimatu. Mój narzeczony na trochę inny stosunek do tego, bronił się nawet przed Albanią, w której rok temu byli moi rodzice i byli nią zachwyceni. Kolorowe domki wzdłuż rzeki, te małe okienka, kamienne uliczki, minarety, zielonoturkusowy kolor Neretwy, te wszystkie błyskotki na straganach, chrześcijanie obok muzułmanów, to wszystko naprawdę mnie zachwyciło.

jeżeli te odczucia stały sie Twoim udziałem to zapraszamy koniecznie tutaj, tym bardziej, że u Ciebie bogactwo nieszablonowych ujęć, wpisowe jak znalazł

Bardzo mi milo oczywiście dołączam do Klubu

słoma79 napisał(a):Widzę, że idziemy tym samym szlakiem...w mojej relacji też właśnie przerabiam Bośnię...i też chwilowo zakończyłem na Medjugorje

Chętnie przeczytam Twoją relację u nas następny odcinek będzie o Hvar&Brać

krasiu666 napisał(a):To i ja sobie poczytam.

Witam w gronie czytelników

Paulka75 napisał(a):

te kiero napisał(a):

Paulka75 napisał(a):

słoma79 napisał(a):Widzę, że idziemy tym samym szlakiem...w mojej relacji też właśnie przerabiam Bośnię...i też chwilowo zakończyłem na Medjugorje

Chętnie przeczytam Twoją relację u nas następny odcinek będzie o Hvar&Brać

w takim razie zapraszam
ivogosce-porat-czyli-wielkopolski-zwiad-chorwacki-t51576.html

02.09.2016 kierunek Hvar & Brać czyli Fish Picnic

Po wczorajszym intensywnym dniu oraz świętowaniu urodzin Kasi ciężko nam wstać rano... pobudka po 7 tak żeby wyjść o 8 z mieszkania, ponieważ nasz statek odpływa o 8:30. Standardowo śniadanko, kawa, poranna krzątanina.

Tym razem prócz ekwipunku typu ręczniki, buty, aparaty, pilnuję aby zabrać GoPro! Oczywiście jak zwykle ciężko ogarnąć 8 osobową bandę i ostatecznie wyszliśmy 10 po, ponieważ każdy się guzdrał, narzeczony musiał się wracać z połowy drogi, bo zapomniał kąpielówek, Mati, Ula i Rafał tempem wycieczki krajoznawczej, no ale jakimś cudem udało nam się dotrzeć na statek jakieś 5 minut przed odpłynięciem.

Z nieba oczywiście lał się skwar, co poniektórzy byli słabi po dniu wcześniejszym jak to ujęli "jeszcze są nietrzeźwi", ale szybko poratowali się zimnym piwem i rakiją, która niestety dla mnie okazała się wyzwaniem- ciepły, wysokoprocentowy napój podany z plastikowej butelki po napoju gazowanym to dla mnie zbyt wiele (co innego Grasevina ), oczywiście nie obyło się bez miliona zdjęć na statku.

W końcu mieliśmy również okazję zobaczyć Makarską od strony morza, półwysep SV Peter wyglądał z tej strony jeszcze piękniej no i te góry wyrastające nad wodą bajka! Siedzimy na statku, chwytamy gorące, wrześniowe promienie słońca, śmiejemy się i rozmawiamy a z głosników dobiega głos przewodniczki, która włada chyba 5 językami.












































Po jakimś czasie dopłynęliśmy do pierwszego przystanku naszej wycieczki czyli do Jelsy na Hvarze jeszcze dobrze nie zacumowaliśmy a już widzę, że to miejsce mnie zachwyci. Mamy tylko 40 minut za zwiedzanie, ale to wystarczyło abym zakochała się w tym miejscu i obiecała sobie, że wrócimy tutaj na dłużej:) może tym razem we dwoje spacerujemy klimatycznymi uliczkami, tym razem operatorem kamery jest Bartosz, dzięki czemu mamy z Jelsy masę śmiesznych filmików, robimy zdjęcia i czas bardzo szybko nam mija. Także zapraszam na wspólne zwiedzanie Jelsy

zdjęcia w kolejnym poście poniżej