Majówka 2017 - Osijek, Vukovar, Eger

Minaret należy do budowli z okresu tureckiego położonych najbardziej na północ w Europie.
Zbudowany jest na czternastokątnej podstawie i ma 40 m wysokości.
Wieża wybudowana jest z rzeźbionego piaskowca i dośc dobrze przetrwała wieki.
Na taras otoczony żelazną balustradą prowadzi 97 krętych schodów znajdujących się wewnątrz wieży.
Z tarasu można podziwiać panoramę miasta


My nie wchodzimy









Dochodzimy do placu Eszterházy, przy którym znajduje się osiemnastowieczny budynek Liceum w stylu późnobarokowym.

Budynek Liceum założone przez biskupa Karola Eszterhazego miało być pierwszym Uniwersytetem w tym regionie. Nie zezwolili na to Habsburgowie. Powstała tylko Akademia Pedagogiczna, która zresztą istnieje do dziś. W niej znajduje się ogromna biblioteka z wieloma cennymi książkami. W bibliotece znajduje się jedyny na Węgrzech oryginalny list Mozarta. W wieży budynku zwanej "Zaczarowaną Wieżą" znajdującej się obok Muzeum Astronomicznego i peryskopu "Specula", można wykonywać doświadczenia przyrodnicze. Tutaj znajduje się też trzecie na Węgrzech działające planetarium...

Naprzeciwko Liceum znajduje się Bazylika, którą widzielismy już w oddaleniu z twierdzy.
To druga co do wielkości świątynia na Węgrzech. Budowana była w latach 1831-1836. Organy dla bazyliki pod koniec XIX w. dostarczyła firma z Salzburga.
Bryła świątyni jest monumentalna, wejście do niej jest ozdobione wspaniałymi rzeźbami świętych: Stefana, Władysława, Piotra i Pawła – dzieło włoskiego rzeźbiarza Marca Casagrande. Kopuła katedry jest bogato zdobiona i wysoka na 40 metrów. Elewacja jest podtrzymywana przez wysokie na 17 metrów korynckie kolumny.



Wewnątrz bazyliki ładne freski oświetlane promieniami wpadającymi przez okna w wysokiej kopule

Uprzedziliście mnie .
To miała być ( po różnych perturbacjach związanych z tegorocznym wyjazdem) częśc moich wakacji w 2017 r.
Poczytałam jednak że do niektórych miejsc ( np do szpitala w Vukowarze) nie można wejsć poniżej 14 rż.
A że jadę z 2 dzieci nie mających 14 lat więc postanowiłam kolejny raz odpuścić.

Dziękuję za tę relację. Mam nadzieję, że niedługo tam zawitam a wówczas skorzystam z Waszych podpowiedzi

romuald22 napisał(a):Ty to mi się ewidentnie Janusz nadajesz na kanoniera.

Co ja głupio gadam - na ogniomistrza.

No widzisz , armia mnie chciała , ale ja nie chciałem i ogniomistrzem nie zostałem.

ewa.krakuska napisał(a): Uprzedziliście mnie .
To miała być ( po różnych perturbacjach związanych z tegorocznym wyjazdem) częśc moich wakacji w 2017 r.
Poczytałam jednak że do niektórych miejsc ( np do szpitala w Vukowarze) nie można wejsć poniżej 14 rż.
A że jadę z 2 dzieci nie mających 14 lat więc postanowiłam kolejny raz odpuścić.

Witaj Ewo
Mam nadzieję, że te wyjazdowe perturbacje już za Tobą
Szpital w Vukovarze zrobił na nas niesamowite wrażenie, po wyjściu długo nie mogliśmy dojść do siebie.
Może więc dobrze, że dzieci nie mogą tam chodzić?

ewa.krakuska napisał(a):Dziękuję za tę relację. Mam nadzieję, że niedługo tam zawitam a wówczas skorzystam z Waszych podpowiedzi

Chętnie pomożemy

A my tymczasem jestesmy na ulicy Kossutha przy której znajduje się wiele egerskich zabytków
Warto przyjrzeć się dokładniej fasadom kamienic oraz elementom ozdobnym z kutego żelaza.
Pod nr 4 znajduje się rokokowy palac Kispréposti.

Nieco dalej kościół franciszkanów

Jest on przedstawicielem stylu barokowego. Kamień węgielny podłożono pod tę świątynię w roku 1736. Głównym budowniczym był Giovanni Battista Carlone, a część frontową oraz obie wieże zostały wybudowane według planów Janosa Nitsmana. Drzwi wejściowe zostały wykonane przez Giovanniego Adami. Kościół ten jest znany przede wszystkim dzięki swojemu ołtarzowi. Jest on dziełem malarza Pala Kronewetter i rzeźbiarza Antala Steinhouser. Klasztor został wybudowany w latach 1714-1749, w którym w większości zostały zachowane orginalne z tamtego okresu drzwi do cel jak również żelazne okucia.






Pod numerem 9 stoi budynek ratusza, gdzie możemy podziwiać jedyne w swoim rodzaju bramy z kutego żelaza wykonane przez Henrika Fazolę

Pora robi się już obiadowa, czas coś przekąsic.
Postanawiamy pójść do tej samej restauracji co wczoraj na ul. Széchenyi
Przechodzimy przez rynek


potem uliczką w lewo


Wychodzimy na odnowiony Pałac Biskupi




Po chwili siadamy wygodnie w ogródku i zamawiamy jedzenie.
Ja dziś spróbuję zupę fasolową, bardzo ciekawe zestawienie


Janusz węgierski rosół

Zarówno moja jak i Janusza zupa bardzo smaczna
Próbujemy tez węgierskie piwo

Po wyjściu z knajpki spotykamy się z Roxi i Arturem

Jaki ten Eger jest mały

Na tej samej ulicy siedliśmy w którejś z knajpek na pizzy.
MASAKRA
Nie potrafią zrobić pizzy.

Dostaliśmy jakąś grubą bułę z najtańszym serem, ciągnącym się jak guma do żucia.
Nie dało się tego zjeść, nawet nasze dziecko nie było w stanie, a lubi pizzę.

Takiego syfu jeszcze nie próbowałem. Zostawiliśmy nadgryzione badziewstwo z dokładnie odliczoną kwotą - zero napiwku.

Frycowe trzeba zapłacić, w innych knajpach pizze wyglądały podobnie.

W Egerze Węgrzy nie potrafią zrobić pizzy. Gulasz tak.

Podobną pizzę jedliśmy w Paks wracając wiele lat temu z Chorwacji , tragedia.

Szwendamy się jeszcze to tu, to tam
Dziedziniec pałacu arcybiskupiego





Na placu Dobo coś się będzie działo

W tym dniu na ulicach widzieliśmy dużo młodzieży odświętnie ubranej. Towarzyszyła im liczna grupa osób tak przypuszczam rodzice, dziadkowie, rodzeństwo...
W restauracji, w której jedliśmy obiad też trwało przyjęcie, którego głównym bohaterem był młody człowiek w garniturze.
Przypuszczam, że w tym dniu było zakończenie roku szkolnego w gimnazjum.
Na placu zbiera się młodzież


Po pewnym czasie na plac wkroczyła cała rzesza młodych ludzi, uformowali kilka rzędów, na czele stali chyba wychowawcy



Każdy miał bukiet kwiatów i dodatkowo biały goździk
Po odśpiewaniu hymnu węgierskiego i pewnie hymnu szkoły, podchodzili do pomnika Istvána Dobó i wkładali goździki w ogniwa łańcucha okalającego pomnik



Każdy i każda z młodych mieli małą torebeczkę





Po zakończeniu "imprezy" część młodzieży wraz z bliskimi udała się do pobliskich restauracji by świętować

Rozpoczyna się koncert orkiestr dziecięcej i młodzieżowej z pobliskiej szkoły muzycznej



Trochę mało słuchaczy, ale w pobliskich knajpach zajęte wszystkie miejsca




Całkiem fajnie grają, nogi same podrygują w rytm znanych szlagierów

Fajnie się słucha, ale na ławeczce jest trochę zimno.
Postanawiamy wrócić do Afrodyty i powoli się spakować
Wszak jutro rano wyruszamy już w droge powrotną do Krakowa

Po drodze mijamy sklep z cudnymi figurkami



jeszcze chwilę zostajemy na domowym podwórku



Schodami wychodzimy na taras


Z góry podglądamy sąsiednie podwórko


I po raz ostatni spoglądamy na Eger

Siedzący na murze zamkowym ptaszek, chyba wyczuł, że mi smutno i zaczął pieknie śpiewać

Kolejna fajna relacja, która uświadomiła mi ile jeszcze miejsc do zobaczenia zostało... nie ukrywam, że czekam aż ruszy relacja z Rumunii.