Majorka

Darek9634 czekam na dalszą część wraz z innymi.

Pobyt Gaudiego na Majorce wpłynął na wygląd wielu budynków w Palmie, pozostawił też inne dzieła na wyspie.

Darek fajnie, że przedstawisz inne zakątki wyspy.

Pozdrawiam.

09-08

Rano do autobusu i kierunek Palma. Wsiadam na jednym z pierwszych przystanków więc potem tylko patrzę jak kierowca mija następne nie zatrzymując się ( autobus prawie pełen ). Oczekujący machają a ten jedzie. Paliwa nie oszczędza, pruje pewnie setką ( nasi pewnie by na każdej górce wrzucali luz ). Ciekawie jest na rondach i autostradzie. Zauważyłem, że Hiszpanie nie używają kierunkowskazów ( zjazd z ronda przez dwa pasy bez zasygnalizowania tego).
Na stacji kolejki kupuję bilet do Soller. Pociag już stał więc wsiadłem. Atrakcja w stylu retro. Trasa ma 27 km. i pokonuje 13 tuneli oraz kilka mostów.



Mijamy cytrynowe plantacje



Oraz miejscowości położone w dolinach górskich Serra de Tramuntana



Witamy w Soller



Budynek stacji kolejowej zbudowano w XVI w. - była to rezydencja. Potem hotel. Teraz pełni funkcję stacji i miejsca wystawy prac Jona Miro i Pabla Picassa.









Pojechałem zabytkowym tramwajem do Port de Soller, miejscowość leży w wąskiej zatoce u stóp najwyższych gór Majorki.





Ulicami starówki kierowałem się w stronę latarni morskich ale jak się okazało nie można ich zwiedzić. Nie dostałem się też kaplicy gdzie mieści się muzeum morskie ( jest zamknięte w poniedziałki ). Parę zdjęć i wracam do Soller.







Zrobiłem sobie spacerek i spóźniłem się na powrotny pociąg do Palmy. Miałem dwie godziny luzu.

Posiedziałem na Placa de la Constitucio. Jest przy nim koścół parafialny z fasadą zaprojektowaną przez ucznia Gaudiego. Drugim zabytkiem mieszczacym się przy tym placu jest budynek banku, również zaprojektowany przez niego.







W przewodniku znalazłem wzmiankę o o płaskorzeźbie przypominającej wizerunek Buddy umieszczonej w obrębie księżyca. Była na budynku przy ulicy Lluna ( stąd taka nazwa). Musiałem ją odnaleźć.



Ten spacerek spowodował 3 przymusowe godziny opóźnienia. Z Soller wyjeżdżałem o 18 przedostatnim pociągiem. Nawet nie wszedłem do wagoniku taki był ścisk. Podróżowałem na świeżym powietrzu na podeście między wagonikami. Miałem w planie pochodzić jeszcze po Palmie ale pojechałem od razu do Peguery do hotelu na kolację.

Majorka piękna jest i pełna zabytków

Widzę po Twojej relacji , że intensywnie wypoczywasz
Też tak mam , a przeważnie braknie mi czasu na zobaczenie wszystkiego

Pozdrawiam i czekam na więcej
Piotr

Tak, wolę pochodzić, pozwiedzać, poczytać przewodnik a przed wyjazdem przygotować jakiś plan pobytu. I tak nie wszystko wyszło tak jak zaplanowałem. Ale o tym później. Prawdopodobnie w piątek bo dopiero wtedy będę miał dostęp do komputera o szybszym łączu (teraz mam takie, że zdjęcia nie mogą się załadować ).

10-08

Poszedłem do wypożyczalni po samochód. Dostałem czteroletnią pandę. Nosiła ślady intensywnego użytkowania, była porysowana i miała parę wgięć. Porobiłem zdjęcia żeby później nie było, że to moje dzieło.
Chciałem zwiedzić zachodnią część Majorki. Pojechałem do Andratx. Najcenniejszym zabytkiem Andratx jest kościół z XIII w.



Pochodziłem po starówce aż się zgubiłem. Znalazłem w końcu samochód i pojechałem do Sant Elm, najdalej wysuniętego punktu wyspy na zachód. Około kilometra od brzegu jest wyspa Sa Dragonera. W XVI w. była bazą pirata Barbarossy.



I jeszcze jedna wysepka



Następnie pojechałem drogą przez góry Serra Tramuntana wzdłuż wybrzeża zatrzymując się by podziwiać widoki





Wioska Estellencs z tarasami z drzewami pomarańczowymi oraz winnicami.





Po drodze do Valldemossy zatrzymałem się przy kolejnej baszcie, na dole w morze wcinał się półwysep z dziurawą skałą.



Prowadziła tam ścieżka. Postanowiłem zejść. Nie wyglądało, że jest daleko. A szedłem 40 minut zakosami wzdłuż pionowych ścian



Było już bliżej niż dalej







Jestem. Jestem tez wkurzony bo trzeba wrócić . I nie był to lekki spacerek. Jakaś godzinka pod górę.



Dojechałem do Valldemossy. Jest tam klasztor Kartuzów gdzie na przełomie 1838 r. i 1839 r. przebywał F. Chopin z G. Sand.






W klasztorze mieści się Muzeum Miejskie





Pianino Chopina, jego nuty, wpisałem się do książki







Tego gościa to się przestraszyłem . Wyglądał bardzo realistycznie.




Jedna z komnat w pałacu króla Sancha.


Pomnik rodaka



Pani prezydentowa tu była



Całość robi ogromne wrażenie ( klasztor, pałac, muzeum). Za mało czasu by wszystko spokojnie zwiedzić.
Niestety dzień szybko minął Z Valldemossy wyjechałem po 19

11-08

W tym dniu moim celem był półwysep Formentor a konkretnie przylądek Cap de Formentor, najdalej wysunięte miejsce Majorki na północ.
Rano poszedłem po samochód. Za wycieraczką czekał na mnie mandat za parkowanie w niedozwolonym miejscu. 90 Euro Rząd Hiszpanii prosił mnie bym pomógł im załatać dziurę budżetową Kurna, za tyle to można wypożyczyć samochód na 3 dni. Humor mi się zważył.
Pojechałem przez całą wyspę na północ, im dalej tym droga stawała się bardziej malownicza. Strome klify schodzące do morza, w dole małe plaże.



Droga była wąska i bardzo kręta ale widoki fantastyczne. Z punktu widokowego przy Cala Figuera widać skalisty, pionowy koniec półwyspu z latarnia morską. Tam też porysowałem samochód, chciałem popchnąć skałę




Latarnia morska.



Widok z krawędzi klifu przy latarni morskiej. Przy przejrzystym powietrzu można zobaczyć Minorkę. Niestety wtedy nie było jej widać.



Dobrze, że pojechałem rano bo coraz więcej samochodów próbowało się dostać na koniec półwyspu. Robił się spory korek. A miejsc parkingowych było może 20. Wszyscy czekali aż poprzednicy wjadą, zobaczą, porobią zdjęcia i zechcą zjechać na dół.

Zjechałem i ja i pojechałem przez góry Serra de Tramuntana do sanktuarium w Lluc. 15 sierpnia jest to cel pielgrzymki z Palmy ( idą nocą ok. 40 km)







Kościół został wzniesiony w XVII w. Odnowiony przez Gaudiego.
Pomnik biskupa Majorki.



Kościół i Figurka Matki Boskiej




Mnisi mieszkali w jednoosobowych celach na piętrze ( dzisiaj są tam miejsca noclegowe ),
na dole widać stajnie.


Zegar słoneczny przy drodze różańcowej



Widok ze szczytu wzgórza na dolinę sadów i pastwisk.



Do Palmy wracałem przez góry bardzo wąską i krętą drogą. Szkoda, że nie mogłem zrobić więcej zdjęć tej trasy i widoków ale nie było gdzie stanąć a miałem kilka samochodów na ogonie

12-08

W tym dniu miałem zamiar poznać wschodnie wybrzeże Majorki. Kilkanaście kilometrów za Palmą kończy się autostrada, zjechałem z drogi głównej. Krajobraz całkowicie odmienny od tych, które widziałem w poprzednich dniach. Równiny porośnięte rzadkimi niskimi krzakami. Posiadłości otoczone murami z kamieni. Wąskie drogi. Pustkowie. Skręciłem w stronę morza do miejscowości Cala Pi. Mało samochodów, puste uliczki, białe domki otoczone zielonymi ogrodami. Skalisty i stromy brzeg na nim wieża obronna. W dole była mała plaża.





Pojechałem dalej wzdłuż wybrzeża i zatrzymałem się na przylądku Cap de Ses Salines – najbardziej na północ wysuniętym krańcu Majorki. Widać z niego archipelag Cabrera. Na największej wyspie było więzienie i obóz śmierci dla żołnierzy napoleońskich. Piękny kolor wody i to, że nie było tu tłumów turystów zatrzymał mnie tu na dłużej. Skalisty brzeg o ostrych, wyrzeźbionych przez fale morskie kantach nie pozwalał na ułożenie się w pozycji horyzontalnej. Po wyschnięciu pojechałem dalej.







Miejscowość Cala Figuera to ciche miejsce w skalistej zatoce, która ma kształt litry Y. Strome klify i ruiny wieży obronnej.







Przed 17 musiałem oddać samochód do wypożyczalni, a że zrobiłem przerwę na kąpiel należało wracać. Jeszcze jedno zdjęcie na katedrę z samochodu.



Dlaczego Palma nazywa się tak jak się nazywa



Krótko podsumowując ten mój wyjazd – miałem zbyt ambitny plan zwiedzania. Na samą Palmę potrzeba dwa, trzy dni. Teraz jak opisuję miejsca gdzie byłem, widzę czego jeszcze nie zobaczyłem.
Trzy dni samochodem to stanowczo za mało aby spokojnie zwiedzić wyspę. Urozmaicony krajobraz. Góry na zachodzie, wschód to równiny i strome klify schodzące do morza z malowniczymi zatoczkami wcinającymi się w ląd. Nieduże plaże. Najbardziej zurbanizowana jest część południowa i północna z mnogością turystów. Wbrew pozorom jest co zwiedzać a i są tam jeszcze tereny odludne.
A kto chce jechać by się zabawić na pewno się nie zawiedzie. Wielbiciele nocnego życia znajdą tam mnogość rozrywek
Szybko zleciał ten urlop i trzeba było wracać do domu.

Piękna ta Twoja Majorka Pozdrawiam