Madziarskie bajdurzenia przy gulaszu i nie tylko

Ale Was tu dużo Fajnie!

Tymona napisał(a):Maslinko - ja tylko w przelocie się zamelduję, że w przelocie na bieżąco jestem ale czasu brakuje na dłuższej wypowiedzi pisemnej Na pewno nadrobię

Cieszę się, że tędy przeleciałaś Zapraszam na dłużej

Witaj, Danusiu.
Świetne zdjęcia. Czarno-białe fotografie mają swój niepowtarzalny klimat, zwłaszcza dla osób, które są na zdjęciu
Co Wy tam jecie? Winogrona? I chyba coś jeszcze

dangol napisał(a):Może trzeba pomyśleć o wyjeździe listopadowym? Szykuje się cztery dni wolnego w sam raz, aby rozgrzać ciało węgierskim winem , a duszę czardaszem . Jeśli coś z tego wyjdzie, to będę Twoją dłużniczką, a ta relacja - moim przewodnikiem

No właśnie mi też szykuje się 4 dni wolnego i chętnie pojechałabym... do Budapesztu W relacji Weldona zobaczyłam, czego w Budapeszcie nie zobaczyłam
Tylko listopad zwykle taki szarobury... No i camping "Haller" już nieczynny

awram_ napisał(a):Jak dla mnie ponoć podobny do Budapesztu Wiedeń wypada blado, na tle pięknej Stolicy Węgier .

Byłam i w Wiedniu i w Budapeszcie. Wolę Budapeszt

Gdyby jeszcze boczne ulice (nie mówię o jakichś peryferiach, tylko bocznych odnogach głównych arterii) były bardziej zadbane, elewacje budynków odnowione (bo nie wszystkie są, nawet w ścisłym centrum)...
Budapeszt mógłby wtedy śmiało konkurować z Paryżem, który miejscami (moim zdaniem) bardzo przypomina - choćby okolice Placu Bohaterów i Andrassy ut.

zebik napisał(a):Oliwka nie przejmuj się tym pomnikiem większość zwiedzających Budapeszt po czasie dowiaduje się o wymowie tego dzieła.
Głowa do góry i jedź dalej z relacją

Już się mniej przejmuję. Usunęłam głupie zdjęcia, zmieniłam trochę tekst i poczułam się lepiej. Ruszę z relacją, wkrótce

Joanka23 napisał(a):
Taaa... zwiedzanie tutaj z Tobą jest zdecydowanie łatwiejsze...

Hehe, poczekaj, jak trzeba będzie się wspinać na Górę Gellerta Chętnie podzielę się tym wysiłkiem

plavac napisał(a):
Przypomniało mi się zauroczenie Budapesztem zespołu Quenn. Pływali statkiem po Dunaju i nie mogli się napatrzeć na Parlament. A przecież mają swój

Grali dobrą muzykę i wiedzieli, co dobre

Odcinek 6: 29 sierpnia (niedziela) - Trochę sacrum

Dzisiejszy dzień obfituje w zwiedzanie. Po obejrzeniu Parlamentu i spacerze naddunajskim bulwarem idziemy w stronę widocznej z daleka kopuły Bazyliki św. Stefana.

Po drodze mijamy autobus "Hop on, hop off". Aparaty wycelowane w bazylikę :



Przedwczoraj nawet się zastanawialiśmy, czy nie skorzystać z tego sposobu odkrywania miasta, ale bardzo szybko nam to wywietrzało z głowy. Zwiedzanie lubimy planować sami, zorganizowane wycieczki to nie dla nas. Chociaż przyznaję, że autobusy "Hop on, hop off" nie są takie złe - w końcu, zgodnie z nazwą, w każdej chwili można z niego (hop!) wyskoczyć, a potem (hop!) wskoczyć do następnego

Ale wróćmy do celu wycieczki, do którego się zbliżamy:



Bazylika św. Stefana jest największym kościołem w Budapeszcie. Może pomieścić do 8 tys. 500 wiernych. Jest to drugi (po Parlamencie) najwyższy budynek w stolicy (96 metrów). Chociaż różnica wysokości między tymi dwoma zabytkami wynosi około pół metra

Zanim wejdziemy na plac św. Stefana, muszę jeszcze przywitać się z panem w mundurze:



Skojarzył mi się ze Szwejkiem... Ale to chyba nie był dzielny wojak Może ktoś wie?

Plac przed bazyliką jest spory, planowano wybudowanie większej świątyni. Kościół jest dosyć nieproporcjonalny - bardzo wysoki i szeroki, a nawy są krótkie.
Nowy wieżowiec stojący po lewej bardzo nie pasuje do tego miejsca i psuje kadr:



Tak już lepiej:





Wchodzimy do wnętrza bazyliki:





Siedzimy w ciszy i podziwiamy złocenia, ornamenty, sklepienie i piękną kopułę. Potrzebny jest nam taki moment wyciszenia i zbliżenia do tajemnicy sacrum.

Idziemy w stronę kaplicy, w której znajduje się najważniejsza węgierska relikwia - zasuszona prawa ręka pierwszego króla Węgier. Niestety kaplica jest zamknięta, trwa w niej "prywatne nabożeństwo". Bardzo żałujemy, że nie zobaczymy dłoni św. Stefana, ale cóż robić, trudno...

Postanawiamy popatrzeć na Budapeszt z góry. Na szczęście nie trzeba pokonywać 297 stopni, żeby wdrapać się na kopułę bazyliki (a nawet, jak się okazało, ponad nią). Można wjechać windą
Wysiadamy z windy:



Teraz jeszcze musimy podejść kawałek schodami (a jednak!). I wychodzimy ponad kopułę:



Wygląda to bardzo nowocześnie. Bazylika nie jest stara, powstawała w XIX wieku. Budowniczowie nie mieli szczęścia. W 1868 roku z powodu wad konstrukcyjnych zawaliła się kopuła. Ostatecznie powstała świątynia w stylu neorenesansowym, przypominająca nieco Bazylikę św. Jana na Lateranie w Rzymie.

Wychodzimy na antresolę ponad kopułą i podziwiamy Budapeszt z każdej strony. Kilka zdjęć "z lotu ptaka" :



Miasto ciągnie się po horyzont:





Mogłabym tak stać i stać. Lubię sobie popatrzeć z góry :



Ale nagle odzywa się żołądek Pora zejść na ziemię...
Idziemy coś przekąsić, a potem dalej, w drogę. Szkoda pięknego dnia!

Przechodzimy znowu koło "paryskiego pasażu". Tym razem brama jest otwarta (chociaż sklepy zamknięte) i wchodzimy do środka:



Niestety wala się tu sporo śmieci. Bardziej podobało nam się wczoraj w nocy, kiedy nie było widać brudu

Znowu chce mi się latać... Najlepszym miejscem do wzbicia się w przestworza jest najwyższy punkt Budapesztu, czyli Góra Gellerta. Idziemy więc na przystanek autobusowy (trzeba chociaż trochę oszczędzać nogi) przy Szabad sajtó út.

Naprzeciw przystanku stoi kościół św. Michała, ale zostawiamy go sobie na później:



Przyjeżdża autobus i zabiera nas w stronę Cytadeli i Pomnika Wolności.
Ale o tym w następnym odcinku

weldon napisał(a):Ponieważ bazylikę odwiedziliśmy w zeszłym roku, w tym sobie ją darowaliśmy.
Teraz już wiem, że musimy tam wrócić, bo święta Katarzyna,
bo się okazało, że zdjęcia można z lampą robić, a teraz jeszcze mi mówisz, że można na nią wleźć

A nawet wjechać windą Na coś się przydałam
Ja nie robiłam z lampą. Nawet jeśli wolno, nigdy nie błyskam fleszem w kościołach. A wolno?

Święta Katarzyna?