Madziarskie bajdurzenia przy gulaszu i nie tylko

A czy w labiryncie wózkiem dziecięcym damy radę pojeździć?

maslinka napisał(a):

Aguha napisał(a):
Liczę, że relacja z Fatry też będzie

Ale ona już jest

Tak jakby, bo nie tworzyłam osobnego wątku, znajdziesz ją pod hasłem: Słowacja

ale jestem gapa, już nadrobiłam, pięknie tam, ja byłam tylko w Małej Fatrze i zachwyciły mnie tamte góry, niby niewysokie, a takie okazałe

bardzo podoba mi się Labirynt, że też tam nie trafiliśmy

Byliście w Kościele św. Macieja? Ja weszłam i stanęłam jak wryta. Rzadko zdarza mi, że zostaję tak oczarowana. Pięknie tam.

Ech, maslinko, dzięki Tobie na wspomnienia mi się zebrało

jan_s1 napisał(a):Jak to jest? Kajakiem nie pływam, w basenach się nie taplam, na nartach nie jeżdżę - a tak lubię Cię czytać.
Ot, zagadka!

Ja się bardzo cieszę, że czytają nie tylko ci, którzy pływają kajakiem czy jeżdżą na nartach, bo wtedy chyba nie miałabym zbyt wielu czytelników

Janie, ale lubisz zwiedzać, spacerować uliczkami, dobrze zjeść, a czasem wypić co nieco (np. kawę ):?: Jeśli tak, to zapraszam do odkrywania ze mną Budapesztu A jeśli nie, to też jesteś zaproszony

Jolanda napisał(a):Maslinko, ostatnia fotka ... rewelacja

skarbnik, strzegący tajemnic labiryntu...

Hehe, tak, labirynt kryje wiele tajemnic... Nie wszystkie Wam wyjawiłam

Jacek S napisał(a):A czy w labiryncie wózkiem dziecięcym damy radę pojeździć?

Tak! Zdecydowanie! Korytarze są na tyle szerokie, że wózek bez problemu przejedzie. Tylko pytanie, czy Maleństwo nie boi się ciemności (Nie są absolutne, ale jednak jasno to tam nie jest. Widać po poruszonych zdjęciach )... Ale to Ty już wiesz najlepiej

Aguha napisał(a): ale jestem gapa, już nadrobiłam, pięknie tam, ja byłam tylko w Małej Fatrze i zachwyciły mnie tamte góry, niby niewysokie, a takie okazałe

Fajnie, że Ci się podobało. Mała Fatra też nas zachwyciła! Nie wiem, która ładniejsza

Aguha napisał(a):bardzo podoba mi się Labirynt, że też tam nie trafiliśmy

Nic straconego. Jeszcze nadrobicie

Aguha napisał(a):Byliście w Kościele św. Macieja? Ja weszłam i stanęłam jak wryta. Rzadko zdarza mi, że zostaję tak oczarowana. Pięknie tam.

No właśnie niestety nie
Najdziwniejsze jest to, że nie wiem, dlaczego nawet nie próbowaliśmy wejść... Chyba mi się coś wtedy na mózg rzuciło Teraz żałuję...
Zwłaszcza, że piszesz, że warto.

Aguha napisał(a):Ech, maslinko, dzięki Tobie na wspomnienia mi się zebrało

Ciszę się I polecam się na przyszłość

No i znowu ten Budapeszt, to miasto jak nic mnie prześladuje
Mam nadzieję, że w końcu uda mi się tam pojechać...
Jak narazie pozostaje mi po raz drugi pocieszyć oczy Twoimi zdjęciami

Roxi napisał(a):No i znowu ten Budapeszt, to miasto jak nic mnie prześladuje

Jak Ci się jeszcze będzie śnił po nocach, to w końcu tam pojedziecie

Roxi napisał(a):Jak narazie pozostaje mi po raz drugi pocieszyć oczy Twoimi zdjęciami

No tak, Ty to już wszystko widziałaś... Nuda
Już Wam nie pokażemy żadnych zdjęć

maslinka napisał(a):

Aguha napisał(a):bardzo podoba mi się Labirynt, że też tam nie trafiliśmy

Nic straconego. Jeszcze nadrobicie

Aguha napisał(a):Byliście w Kościele św. Macieja? Ja weszłam i stanęłam jak wryta. Rzadko zdarza mi, że zostaję tak oczarowana. Pięknie tam.

No właśnie niestety nie
Najdziwniejsze jest to, że nie wiem, dlaczego nawet nie próbowaliśmy wejść... Chyba mi się coś wtedy na mózg rzuciło Teraz żałuję...
Zwłaszcza, że piszesz, że warto.

No to obie musimy jeszcze do Budapesztu wrócić, ja do Labiryntu, a Ty do Maćka

W owym kościele jest najpiękniejsza figura Maryi jaką widziałam, bardzo prosta, niepozorna, ale do dziś mam ją przed oczyma. Niesamowicie magnetyzująca, a stoi sobie skromnie z boczku.

Odcinek 5: 28 sierpnia (sobota) - Wieczór w Peszcie

Wychodzimy z labiryntu. Wieczorem budańskie knajpki pustoszeją:





Wszyscy przenoszą się do Pesztu. No to my też

Trafiamy do samego serca miasta (tego imprezowego), czyli na Vörösmarty tér:



Słuchamy kieliszkowego koncertu :



Potem przysiadamy w jednej z knajpek na placu. Zamawiamy węgierskie piwo Borsodi i pyszną pizzę (wiem, na Węgrzech to profanacja, ale gulasz jeszcze dzisiaj będzie ) - z prosciutto, serem gorgonzola i z gruszkami
Nietypowe zestawienie składników, ale pizza pyszna!

Zapada zmrok, a my ruszamy na odkrywanie tajemnic nocnego Pesztu. Na początek obowiązkowy spacer ulicą Váci:





Wszystkie sklepy z ciuchami są otwarte do 21:00 albo nawet do 22:00. Raj na ziemi

Gdzieś na Váci ut. Jeden z rikszarzy ładnie się do mnie uśmiecha i pozuje do zdjęcia :



Spacer ulicą Váci doprowadza nas do pięknej kamienicy:



Ale najciekawsze jest w środku:



Niestety Parizsi Udvar (bo tak się nazywa ten mini-pasaż handlowy) już zamknięty (zdjęcie robiłam przez kratę). Ale wrócimy tu jutro

Szwendając się uliczkami, przechodzimy obok jednej z najsłynniejszych i najstarszych pesztańskich restauracji:



Szukamy jakiegoś klimatycznego pubu, który spodoba nam się od pierwszego wejrzenia. Tak trafiamy do "Amstel cafe", oczywiście nie na kawę
Bardzo przyjemny lokal:





Ale, wbrew nazwie, nie serwują Amstela, tylko Heinekena. Też dobrze
Knajpka ma mnóstwo holenderskich akcentów - zdjęcia i ryciny Amsterdamu, Hagi, a nawet zdjęcie królowej Beatrix.
Jesteśmy w Budapeszcie i pijemy holenderskie piwo, to chociaż zjedzmy coś typowo węgierskiego - zamawiamy gulasz Pyszny!

Tak kończy się drugi budapesztański wieczór A jutro czeka nas kolejny dzień w węgierskiej stolicy. Oczywiście pełen atrakcji

Zara, zara , to ta sama ulica co 30 lat temu ?!?!? Nie było wtedy sklepu Zara na rogu
I pasaż taki kolorowy i lśniący a nie szary i matowy...
Ech, Maslinko, nie wiesz, co straciłaś

Wiem, że to głupio zabrzmi, ale, ja ... nie chodzę po knajpach ...

W tych nie byłem.

Zresztą w żadnej nie byłem.

I z labiryntu wyszedłem inaczej

maslinka napisał(a):Gdzieś na Váci ut. Jeden z rikszarzy ładnie się do mnie uśmiecha i pozuje do zdjęcia...

To mi bardziej wygląda na co innego

Widzę wszędzie piwka, w tym jesteśmy bardzo do siebie podobne...

plavac napisał(a):I pasaż taki koloro lśniący a nie szary i matowy...

Pasaż w rzeczywistości wcale nie był taki lśniący... Ale zobaczyliśmy to dopiero następnego dnia, przy dziennym świetle.

Nocne zwiedzanie ma taki bonus, że nie widzi się brudu i bałaganu

weldon napisał(a):I z labiryntu wyszedłem inaczej

Hmm... my wyszliśmy na dwóch nogach, a Ty jak?

Jacek S napisał(a):

maslinka napisał(a):Gdzieś na Váci ut. Jeden z rikszarzy ładnie się do mnie uśmiecha i pozuje do zdjęcia...

To mi bardziej wygląda na co innego

Każdy widzi to, co chce widzieć

mutiaq napisał(a):Widzę wszędzie piwka, w tym jesteśmy bardzo do siebie podobne...

maslinka napisał(a):Hmm... my wyszliśmy na dwóch nogach, a Ty jak?

Na Lovas ut. Po płaskim ...

maslinka napisał(a):Hehe, tak, labirynt kryje wiele tajemnic... Nie wszystkie Wam wyjawiłam

Labirynt pomysłów Maslinki kryje wiele tajemnic... raz wystarcza jej woda, ale czasem chce zobaczyć co kryje jej głębia, dziarsko stąpa po ziemi, a sprawdza co kryją podziemia...czekam na przestworza, ale zapewne będą zdjęcia z lotu ptaka.

Proszę tylko bez zamienników, typu lecący gołąbek (nawet na talerzu ) czy paw (nawet...).

Pozdrawiam.

nomad napisał(a):Labirynt pomysłów Maslinki kryje wiele tajemnic... raz wystarcza jej woda, ale czasem chce zobaczyć co kryje jej głębia, dziarsko stąpa po ziemi, a sprawdza co kryją podziemia...czekam na przestworza, ale zapewne będą zdjęcia z lotu ptaka.

Miło mi, że zajrzałeś i tutaj
Będą zdjęcia, może nie z lotu ptaka, ale na pewno z wysoka


Odcinek 5: 29 sierpnia (niedziela) - Parlament z każdej strony

Budzi nas słoneczko. To będzie piękny dzień! Plan zwiedzania na dzisiaj jest bardzo ambitny. W końcu to nasz ostatni dzień w Budapeszcie.

Zaczynamy od Parlamentu. Wychodzimy z metra wprost na tę wspaniałą budowlę:



Cudny widok! Przypomina mi się Rzym i wyjście z metra tuż przy Koloseum. Zabytki zupełnie inne, ale wrażenie bardzo podobne - wychodzisz z podziemi, nie spodziewając się (chwilowo) większych doznać, a tu widok wbija w ziemię. Niesamowite!

Dalej jest tylko lepiej. Obchodzimy Parlament dookoła, pstrykając co chwilę.
Budowla od strony Placu Kossutha:



Z tej strony (trudno stwierdzić, czy to front, czy tył budynku) znajduje się kilka niewielkich rozmiarów (tak przynajmniej wyglądają z perspektywy ogromu budowli) drzwi prowadzących do środka. Na placu ustawiają się kolejki czekających na wejście.
Niestety nam nie będzie to dane. Na łańcuchu oddzielającym część placu zauważamy kartkę informującą, że wszystkie bilety na dzisiaj zostały już sprzedane. Trudno się dziwić, jest niedziela, koło południa. Nie mieliśmy złudzeń, więc nie jesteśmy rozczarowani.

Przynajmniej z zewnątrz sobie dokładnie pooglądamy:



Do renowacji została im jeszcze ostatnia część elewacji.

Piękne detale:



Na Placu Lajosa Kossutha stoi oczywiście jego pomnik:



Piękny budynek naprzeciw Parlamentu jest obecnie siedzibą Muzeum Etnograficznego (dawniej znajdował się tu Najwyższy Sąd Królewski):



I jeszcze jedna strona budynku Parlamentu - naddunajska. Moim zdaniem, najpiękniejsza:



Wczoraj patrzyliśmy na Parlament sprzed Kościoła Macieja i z Baszty Rybackiej, dzisiaj sytuacja się odwraca :





Jest nawet ładniej, bo pogoda wyjątkowo nam sprzyja. Słonko mocno grzeje, ale jednocześnie przyjemnie chłodzi nas naddunajska bryza Chciałam powiedzieć, że strasznie wieje

Oddalamy się od Parlamentu w stronę Mostu Łańcuchowego. Na bulwarze stoi nietypowy pomnik - dziesiątki par mosiężnych butów, damskich, męskich i dziecięcych. To pomnik upamiętniający 5 tysięcy Żydów straconych tutaj w 1944 roku przez faszystów.



Pomnik, jak teraz o nim myślę, bardzo poruszający i nietypowy. Niestety obok nie ma żadnej informacji o tym, co przedstawiają pary butów na bulwarze, przez co niestety popełniłam niefortunną omyłkę, biorąc ten pomnik za jakąś wizję artystyczną.

Niestety, jak powiedział Weldon, nie da się uniknąć historii, nawet na wakacjach.

Teraz (6 września) więc edytuję ten post, naprawiając błąd ignorancji czy niedoinformowania (nazwijcie to jak chcecie). Myślę, że to właściwe posunięcie...

Wracając do relacji..

Przysiadamy na chwilę na bulwarze i podziwiamy Budę z perspektywy Pesztu, wraz z zacumowanym stateczkiem o wdzięcznej nazwie River Concerto:



Zbliżamy się do Mostu Łańcuchowego. A oto i on, budański zamek oraz wiatr we włosach :



c.d.n.