Madziarskie bajdurzenia przy gulaszu i nie tylko

Witaj, Heterka.
Dzięki za odwiedziny i informacje na temat jeziorka
Budapeszt to wyjątkowo ciekawe miasto! Na pewno tam jeszcze wrócimy.

Atrakcji od groma przywiodło nas do Esztergoma

Tak jak już napisałam na pierwszej stronie połączonych relacji, wygląda na to, że jestem uzależniona od pisania

Mam nadzieję, że trochę lubicie czytać moje wypociny , bo chciałabym odświeżyć nasze wspomnienia z pięciu sierpniowych dni spędzonych w pierwszej stolicy Węgier, czyli w Esztergom.

Zapraszam na relację z krótkiego węgierskiego wypadu, który (w przeciwieństwie do naszych chorwackich wakacji) był raczej wypoczynkowy i koncentrował się głównie na kąpieliskowych atrakcjach i degustowaniu madziarskich specjałów Chociaż nie byłabym sobą, gdybym nie przemyciła trochę zwiedzania

Napiszę podobnie jak Wojtek w swojej nowej relacji - Zbyt wiele się tu dziać nie będzie... Mam nadzieję, że w ten przewrotny sposób zachęcę Was do zaglądania w to miejsce

A zatem w drogę!


Odcinek 1: 11 sierpnia 2011 (czwartek) - Dlaczego tak tu pusto?

Wyruszamy w czwartek, 11 sierpnia, wcześnie rano, czyli o 6:30 (jak dla nas, w środku nocy ) Szczegółowego opisu trasy do Esztergom (czyli po polsku: do Ostrzyhomia) Wam oszczędzę, bo droga była strasznie nudna - najpierw Czeski Cieszyn, potem Čadca, przejazd słowacką autostradą i wreszcie przez Nitrę do Štúrova, gdzie wjeżdżamy na imponujący most:



będący mostem granicznym. Zaraz będziemy na Węgrzech:



Jest przed 13:00, nasza podróż się kończy, bo jej celem było miasto Esztergom leżące na prawym brzegu Dunaju, pierwsza stolica Węgier. Szukamy (trzeba uważać z używaniem tego czasownika po drugiej stronie rzeki ) campingu Gran, na którym chcemy się zatrzymać. Jest dobrze oznakowany, więc po chwili dojeżdżamy na miejsce:



Teren jest spory i w większości zacieniony. Podoba nam się tu! Nasz największy entuzjazm budzi basen, do którego niebawem wskakujemy, jako że jest bardzo gorąco.

Camping (na razie) pustawy, a na basenie jesteśmy sami :



Czujemy się jak Carringtonowie z "Dynastii"

W wodzie oraz na trawie (czytając książki) spędzamy kilka godzin, relaksując się po podróży. Potem i obiad i ruszamy zobaczyć miasto.

Wychodzimy na drogę prowadzącą wzdłuż Dunaju i widzimy pierwszą atrakcję turystyczną :



Przechodzimy pod mostem :



i kierujemy się do centrum Ostrzyhomia. Nad miastem góruje imponujących rozmiarów bazylika św. Wojciecha:



To największa i najważniejsza katedra katolicka na Węgrzech. Obecna klasycystyczna świątynia została wybudowana w latach 1822 - 1869 na miejscu XII-wiecznego kościoła. Jest to również najwyższy budynek Węgier.

Przechodzimy przez odnogę (starorzecze) Dunaju:



i docieramy do deptaku:



przy którym stoją piękne kamienice. Jest tu bardzo ładnie i... przeraźliwie pusto Rzuca się w oczy, że miasto jest ciekawe i ma wiele zabytków, ale budynki wymagają remontu. Centrum Ostrzyhomia wygląda na miejsce zapomniane przez turystów (którzy koncentrują się głównie na zwiedzaniu bazyliki św. Wojciecha) i zaniedbane przez miejscowe władze. Strasznie tu pusto, tylko wiatr hula po ulicach. A szkoda, bo jest tu naprawdę pięknie:









Niedokończona i nieczynna fontanna:



Pięknie zdobione ławki:



Zazwyczaj lubimy miejsca spokojne, z dala od turystycznego ruchu. Jednak centrum miejscowości powinno być gwarne, w innym przypadku miasto zdaje się być martwe...
Idziemy poszukać "życia" gdzieś, gdzie spodziewamy się go znaleźć, czyli w okolice bazyliki.

Ale o tym w następnym odcinku, jeśli znajdą się zainteresowani

Witam Czytelników

Franz napisał(a):Ja bardzo żałuję, że kiedyś nie zrobiłem ze słowackiego brzegu fotki na pięknie podświetlony po zmroku węgierski brzeg...

Miło Cię tu widzieć, Wojtku
Zdjęcia po zmroku też będą, niestety nie ze słowackiego brzegu...

dangol napisał(a):Chętna, chętna, chętna

Tym bardziej, że zaliczam się do tych, co w Ostrzyhomiu zobaczyli jedynie bazylikę... Będę miała szanse nadrobić straty
Esztergom był u nas przy okazji Budapesztu, więc troszkę czuję się rozgrzeszona po pielgrzymce wyłącznie do bazyliki.

Witaj, Danusiu.
Jeśli o nas chodzi, to widzieliśmy w Ostrzyhomiu prawie wszystko, ale nie wnętrze bazyliki...
Była już zamknięta, a potem też się nie udało. Natomiast z zewnątrz obfociliśmy ją chyba z każdej strony.

weldon napisał(a):Ależ Maslinko, wspaniale, że piszesz o tym miejscu.

Cześć Piotrek. Cieszę się, że Ty się cieszysz

weldon napisał(a):Tam, zdaje się, oprócz bazyliki jeszcze synagoga jest do obejrzenia, most ...
Pozdrawiam

Podobno
Od razu się przyznam, że synagogi nie widzieliśmy Ale w Ostrzyhomiu jest wiele ciekawych miejsc i zabytków, które "zwiedziliśmy", więc ich tutaj nie zabraknie

Pozdrawiam

Odcinek 2: 11 sierpnia 2011 (czwartek) - Dookoła bazyliki

Zmierzamy w stronę bazyliki św. Wojciecha. Po drodze, na wzgórzu, widzimy mały kościółek:





Natychmiast celuję aparat w tamtą stronę. Wtedy zatrzymuje się przy mnie starsza pani i zaczyna coś świergotać po węgiersku. Mówię (po angielsku), że nie rozumiem, a pani gładko przechodzi na słowacki połączony z... polskim Opowiada, że patrzymy właśnie na drogę krzyżową i że warto tam wejść...

To, że Węgrzy w Ostrzyhomiu mówią po słowacku, nie dziwi wcale - w końcu żyją z mieszkańcami Štúrova jak w jednym mieście. Ale język, w którym mówiła ta kobieta, bardziej przypominał polski niż słowacki. Nim zdążyłam zapytać tę panią, skąd u niej znajomość naszego języka, zniknęła... Dziwne było też, to, że od razu wystartowała do mnie po polsko-słowacku, chociaż już dawno przestałam się łudzić, że mój angielski nie zdradza mojego słowiańskiego pochodzenia

Idziemy dalej. A że zdążyliśmy już zgłodnieć, rozglądamy się za restauracją. Ta wygląda mało ciekawie, w tamtej wszystkie stoliki zajęte. Trafiamy w końcu w bardzo przyjemne miejsce. Zasiadamy w ogródku knajpki:



a po chwili przed nami pojawiają się smacznie wyglądające potrawy:



Pierś z kurczaka i wieprzowina z grilla, sałata, grzanki - wszystko pyszne, jak to na Węgrzech

Żołądki napełnione. Teraz już nie zwlekamy i zmierzamy w stronę bazyliki. Zachodzimy ją od tyłu:



Potem trochę schodów:



i wychodzimy na plac przed kościołem:



Do środka niestety już nie wejdziemy, za późno. Przed wejściem trwają popisy w chodzeniu na rękach i nie tylko :



Podążamy za znakami w nieznanym kierunku :



Przechodzimy przez bramę w stronę zachodzącego słońca:



i docieramy do miejsca, z którego roztacza się piękny widok na Dunaj oraz most Marii Walerii:



Historia mostu jest ciekawa. Został on wybudowany w 1895 roku, zburzony w 1919 i odbudowany w 1927 roku. Podczas II wojny światowej zniszczony przez wojska niemieckie, musiał czekać aż do roku 2001 na pełną rekonstrukcję i ponowne otwarcie.

Na Dunaju, jak i na moście, spory ruch:



O tej porze ludzie przechodzą z jednej strony rzeki na drugą, wymiana miejscowych i turystów wzrasta właśnie wieczorami.

Tuż obok bazyliki św. Wojciecha stoi odsłonięty w 2001 roku sporych rozmiarów pomnik milenijny upamiętniający ważne wydarzenie w węgierskiej historii - koronację św. Stefana na pierwszego króla Węgier:





Okolice pomnika są miejscem romantycznych spotkań, bo roztacza się stąd piękny widok na Dunaj i cześć Ostrzyhomia. I my przysiadamy na chwilę, a słońce chowa się za horyzontem

Potem obchodzimy bazylikę od frontu (chociaż kto to wie, gdzie jest przód, a gdzie tył świątyni ):





i powoli opuszczamy wzgórze z największym na Węgrzech kościołem i wielkim pomnikiem. Musimy jeszcze minąć zamek (Muzeum zamkowe znajduje się w pozostałościach średniowiecznego zamku królewskiego - pierwszej murowanej budowli na Węgrzech) :



przejść przez kilka bram:





i schodzimy do centrum Esztergom. Robi się chłodno, a my jesteśmy strasznie niewyspani. Ostatni rzut oka za siebie, na bazylikę i zamek:



i wracamy na camping Gran. Jutro zobaczymy, jak wygląda słowacka strona Dunaju

Franz napisał(a):Przyjemna końcówka dnia.

Bardzo przyjemna! Jak i cały dzień Jutro będzie głównie relaksacyjnie i basenowo, ale atrakcji turystycznych również nie zabraknie

Janusz Bajcer napisał(a):

maslinka napisał(a):Jutro będzie głównie relaksacyjnie i basenowo, ale atrakcji turystycznych również nie zabraknie

Za cztery lata Budapeszt będzie w Warszawie

Mam nadzieję, że nie...

Witaj, Jacky!

jacky z DG napisał(a):
Twoja relacja inspiruje mnie do zaliczenia Ostrzychomia już w przyszłym roku w czasie drogi na Bałkan...

Cieszę się

jacky z DG napisał(a):
czy nawijaj Waćpanna jak na owym camingu dawało się pożyć...

Co prawda już dawno nie Panna, ale nawijać zamierzam

Janusz Bajcer napisał(a):A ja mam pewność, że za cztery lata Maslinka napisze relację z Budapesztu na Dunajem i z Warszawy nad Wisłą

Mimo wszystko bardziej prawdopodobne, że będzie to relacja z Budapesztu