Macedonia - Sveti Naum, Ochryda

W tym wątku też Cię/się przywitam , a co

Może lepiej Ciapuś Pierwszy , Ciapuś Drugi , . . .



Pozdrawiam
Piotr

ASIULA HK napisał(a):

DarCro napisał(a):Ciapuś 1, Ciapuś 2, Ciapuś 3...

...a pisałam...numery

Pisałaś.

To już dwa głosy "za".

Pozdrawiam,
Wojtek

piotrf napisał(a):Może lepiej Ciapuś Pierwszy , Ciapuś Drugi , . . .

Hmm... to już prawdziwa dynastia!

Pozdrawiam,
Wojtek

Zakładam, że problem nadawania imion tak naprawdę mnie nie dotyczy, gdyż oba psy ogólnowojskowe należą do tutejszej jednostki i na pewno subordynacja nie pozwoli im się zanadto oddalić od miejsca zakwaterowania. Jakież jest jednak moje zdumienie, kiedy ogrodzenie zostaje stopniowo za mną, a ja wciąż mam pełną eskortę! Schodzę niżej, a moje towarzystwo uparcie podąża wraz ze mną. Zatrzymuję się raz po raz, by pstryknąć kolejną fotkę, wtedy i cała ekipa zatrzymuje się koło mnie, bądź w niewielkiej odległości. Nie da się ukryć prostego faktu - zszedłem na psy.

Nie wiem, jak długo psy ogólnowojskowe będą mnie eskortować, jednak w tej sytuacji muszę się do nich jakoś zwracać. A że moi dwaj nowi towarzysze wyraźnie różnią się wiekiem, zatem również stażem w armii, ważniejszy zostaje Sierżantem, a ten drugi... No cóż, jego wiek sugeruje, że jest kotem, ale to chyba obraza, zwracać się do psa per "Kot"? W takim razie otrzymuje miano Młodego.

Zwracam się już teraz personalnie do każdego z moich towarzyszy i chyba dostrzegam akceptację w ich oczach. W porządku - nie wiem, jak długo potrwa wspólna wędrówka, ale od tej chwili będziemy mogli spokojnie unikać nieporozumień. Tymczasem Młody hasa to w jedną, to w drugą stronę, Sierżant zaś statecznie to prowadzi, to znów wypuszcza mnie odrobinę naprzód.







Zauważywszy też, że pstrykam sporo fotek, sam zaczyna mi wskazywać miejsca, skąd roztacza się ciekawy widok.

Franz napisał(a):

DarCro napisał(a):Ciapuś 1, Ciapuś 2, Ciapuś 3...

Z drugiej strony - po co nadawać imiona, jeśli za moment pewnie się rozstaniemy?..

Po co nam imiona i nazwiska?
Za 70-100 lat nas nie będzie...

DarCro napisał(a):Po co nam imiona i nazwiska?
Za 70-100 lat nas nie będzie...

Zgadzam się, że nasze życie w skali historii świata jest zaledwie mgnieniem.
Jednak przyznasz chyba, że nadal jest różnica pomiędzy okresem 70 lat, a - powiedzmy - siedmiu minut...

Pozdrawiam,
Wojtek

Spójrz na to z punktu widzenia wieczności lub wieku Wszechświat.
Złudzenie...

DarCro napisał(a):Spójrz na to z punktu widzenia wieczności lub wieku Wszechświat.
Złudzenie...

O tym mgnieniu już pisałem. Trzeba jednak wziąć pod uwagę skalę.
Jeśli około 15 mld lat wszechświata podzielić przez długość życia człowieka - powiedzmy 70 lat, to wyjdzie trochę ponad 200mln.
Dzieląc tę długość życia przez hipotetyczne 7 minut, wyjdzie ponad 5mln. Tak wielkiej różnicy tu już nie ma. Czyli z mojego punktu widzenia - kiedy jednak muszę się wielokrotnie w życiu wykazać swoimi personaliami - spotkanie z ogólnowojskowymi Ciapusiami jest podobnym mgnieniem, jak dla Siwobrodego Wszechświata cała moja egzystencja...

Pozdrawiam,
Wojtek

W pierwszej chwili potraktowałem to, jak zwykły przypadek. Ale sytuacja się powtarza. Gdy tylko ruszam z punktu widokowego, Sierżant mnie wyprzedza, zatrzymując się dopiero w którymś miejscu nad samą krawędzią. Podchodzę do niego, no i... rzeczywiście - świetny punkt do zrobienia kolejnego zdjęcia! Sierżancie! Skąd u Was takie podejście przewodnika górskiego?

Jednym ze wskazanych przez Sierżanta widoków jest skała, przypominająca psią mordę. Sierżancie, czy to Wy pozowaliście naturze do wykonania tej rzeźby?

Pięknie tam! Życia mi braknie, by ujrzeć te piękne zakątki... Pisz dalej i wklejaj foty. Czekamy na c.d.

Eunike1984 napisał(a):Pięknie tam! Życia mi braknie, by ujrzeć te piękne zakątki... Pisz dalej i wklejaj foty. Czekamy na c.d.

Wiesz, może lepiej że życia braknie, by wszystkie piękne miejsca zobaczyć, niż gdyby miało braknąć tych wspaniałości do podziwiania...


Pozdrawiam,
Wojtek

Wkrótce nasza czternastonożna ekipa dociera do małego nawisu śnieżnego, na który od razu wskakuje Sierżant, a towarzyszy mu Młody. Ciapuś zatrzymuje się ostrożnie - nie... to zbyt ryzykowne i nieroztropne.





Jednak Sierżant układa się wygodnie na chłodzącym śniegu, zdając się mówić:

- Ej, synku, nie takie rzeczy w armii robimy. Przydałoby ci się odpowiednie szkolenie. Ech ty, cywilu jeden!

Zaś Młody podchodząc blisko krawędzi śnieżnego nawisu, dodaje:

- Ciapuś, ty cienki Bolek jesteś!

A do Ciebie nie wołał(szczekał?), że cienki bolek jesteś, bo na nawis śnieżny się nie pchasz?

DarCro napisał(a):A do Ciebie nie wołał(szczekał?), że cienki bolek jesteś, bo na nawis śnieżny się nie pchasz?

No, zobacz, w którą stronę ma mordę zwróconą. Przecież nie w moją...

Pozdrawiam,
Wojtek