Łódką po trawie (2018) : Kanał Elbląski i Żuławy

W parterowym budynku znajduje się biuro oraz toalety, umywalki i prysznice. Te ostatnie, tak jak na pozostałych przystaniach jakie odwiedziliśmy, płatne 7 zł od osoby.
Obok jest wiata biesiadna, w niej oczywiście stoły i ławy, a ponadto miejsce do zmywania naczyń (z ciepłą wodą, oczywiście). Jest też boisko do siatkówki oraz miejsce na ognisko. Całość terenu jest ogrodzona, dla załóg cumujących jednostek dostęp jest całodobowy. Obiekt jest monitorowany...







Za postój łódki naszej długości, z opłatą za pobyt 5 osób i podłączenie prądu, zapłaciliśmy 43 zł (plus indywidualnie za prysznic, dla tych co z niego skorzystali).

Teren całej przystani jest bardzo zadbany (wręcz wymuskany , trawka równo przystrzyżona. Dbają o to bosman Jurek Złoty (stąd nazwa Marinagold ) wraz z małżonką Basią, ludzie bardzo mili i uczynni. Przystań w Osłonce w ubiegłym roku (po raz trzeci zresztą) została uznana najbardziej przyjazną przystanią Pętli Żuławskiej. W pełni się zgadzam z taką opinią !

Okazało się, jaki świat jest mały . Gospodarze Osłonki pochodzą spod Wrocławia, a pan Jurek uczył się w technikum w małej miejscowości, z której ja pochodzę .

W Osłonce mieliśmy idealne warunki na przyrządzenie rybek zakupionych w Kątach Rybackich.
Nie bardzo uśmiechało nam się smażenie na łódce , skorzystaliśmy więc z przystaniowego grilla.



Tyle, że rybki nie grillowane, ale patelniane . Wachta kuchenna (czyli najmłodsi załoganci) postanowiła bowiem, iż dorsz ma być usmażony w cieście piwnym.





Najpierw jednak do podziału był jeden turbot, oraz dla porównania jedna flądra. Różnica w cenie obu tych płaskich ryb nie jest przypadkowa. Turbot wygrywa zdecydowanie!

Dorszyka każdy członek załogi miał swojego. Do tego masełko czosnkowe i trochę zielska … Mniam mniam!









Ognisko, rybka, piwko… Było super !

Wieczór i nocleg przy pomoście też był fajny, no bo jakiż inny mógłby być w takich okolicznościach przyrody?

Czwartek, 21 czerwca





Plan na ten dzień – dopłynięcie do pochylni na Kanale Elbląskim. Nocleg przy którejś z nich, nie dalej niż w przedostatniej (Kąty), być może już przed dolną stacją pochylni Całuny. Rano mieliśmy więc sporo czasu, można było więc pokusić się o bardziej niż zwykle wykwintne śniadanie, żeby potem umyć gary w ciepłej wodzie .

Ewa uraczyła nas szakszuką.



Pożegnaliśmy się z gospodarzami przystani, około 10:35 odpłynęliśmy …

Jedna z tratw z Rybiny obecnie tu ma swego właściciela.







Stacja Pomp Osłonka (ok. 10:50)…







W pobliżu Osłonki znajduje się polder Depresja Marzęcińska (powierzchnia ok. 22 tysiące ha), utworzony przez Niemców w czasie II wojny światowej przez osuszenie zatoki Zalewu Wiślanego. Od 1943 r. działa Stacja Pomp Osłonka, dzięki której o ponad 2 metry obniżono poziom wody w zlewni Kanału Panieńskiego i osuszono Zakątek Stobniecki (część Zalewu Wiślanego).
Wody Zalewu sięgały wtedy do oddalonej 4 km na zachód wsi Stobiec i 3 km na południe do Marzęcina. Obszar między Marzęcinem, Stobcem i Osłonką jest zatem najmłodszym kawałkiem ziemi żuławskiej, a zarazem najgłębszą sztuczną depresją w Polsce. Teren polderu został zalany, gdy wycofujący się Niemcy wysadzili wały. Grunty ponownie osuszono w 1949 r.

Niedaleko stacji pomp w Osłonce, w pobliżu Kanału Drzewnego, znajduje się miejsce obecnie uznawane za najniżej położoną depresję w Polsce (-2,1 m p.p.m.), w ten sposób palmę pierwszeństwa utraciła depresja koło wsi Raczki Elbląskie (-1,8 m p.p.m.).

W sumie to trochę szkoda, że poprzedniego wieczoru nie poszliśmy z przystani na spacer stacji pomp i depresji. Zmrok zapadał o późnej porze, więc nie było przeciwskazań do przechadzki, gorzej z chęciami .

Nogat


Po niedługim czasie rzeka znacznie się rozszerzyła, zbliżyliśmy się bowiem do ujścia Szkarpawy do Zalewu Wiślanego, w tym miejscu głęboko wcinającego się w ląd pełną trzcin zatoką.









Nie zamierzaliśmy jednak znów płynąć dalej na Zalew, jako kolejny odcinek naszej trasy wybraliśmy bowiem Nogat.
Wejście na Nogat (uchodzi do zalewu od południowej strony) jest niepozorne, skręca się nań w prawo pomiędzy drugą i trzecią pławą (przy ujściu do zalewu jest już oznakowanie morskie ).
Trzeba trzymać się toru wodnego, blisko pław, aby nie wpłynąć na jakąś mieliznę!

Na Nogat wpłynęliśmy ok. 11:05.









Nogat to najdłuższa rzeka na Żuławach (ma 62 km), łączy Wisłę z Zalewem Wiślanym, stanowi część szlaku wodnego Pętla Żuławska.
My przepłynęliśmy jedynie jej niewielki odcinek, czyli 10,4 km od ujścia do Zalewu, do wpłynięcia na Kanał Jagielloński zaczynający się w Bielniku Drugim.

Kępiny Wielkie (ok. 11:50) …



Na brzegu pozostałości po promie pasażersko-samochodowym „Wacław II”, kursującym kiedyś Nogatem (wiosną 2012 zawieszono kursy, w 2013 zlikwidowano przeprawę). Prom zbudowano w 2000 r. w Stoczni Elbląg, pływał tylko na przeprawie w Kępinach. Jako ciekawostkę można podać, iż "zagrał" w filmie "Świadek koronny". Po likwidacji przeprawy przez Nogat, promu nie udało się sprzedać, ostatecznie za darmo otrzymał go samorząd w Nieszawie, gdzie pływa przez Wisłę.

Po ok. 8 km płynięcia Nogatem (ok. 12:10), minęliśmy (po naszej lewej, koło wioski Kępa Rybacka) początek rzeczki Cieplicówka (nadaje się w zasadzie tylko dla kajakarzy ) uchodzącej do Zalewu Wiślanego.

Około 12:35 - przed nami (po lewej) wejście na Kanał Jagielloński, najkrótszą drogę wodną łączącą Nogat z Elblągiem.
Wpływa się przez zabytkowe Wrota Bezpieczeństwa w Bielniku. Obecnie wrota są otwarte na stałe, nad nimi biegnie most. Calipsiak przechodzi pod nim gładko, żaglówki muszą położyć maszt…





Wrota przeciwpowodziowe zbudowano, aby zabezpieczyć Elbląg przed napływem wód powodziowych od strony Nogatu. Nogat był kiedyś głównym ramieniem ujściowym Wisły, która tworzyła deltę.
Po powstaniu na Nogacie systemu śluz, zagrożenia powodziowego nie ma, wrota przestały być potrzebne.

Wpływając na Kanał Jagielloński należy zwolnić i dać sygnał dźwiękowy dla jednostek płynących ze strony przeciwnej. Dobrze jest, aby ktoś obserwował trasę stojąc na dziobie, gdyż połączenie Kanału Jagiellońskiego z Nogatem przebiega ukośnie do osi rzeki Nogat, a most nad wrotami dodatkowo utrudnia widoczność.

Kanał Jagielloński jest jednym z najstarszych kanałów na Pomorskim Szlaku Żeglarskim, jego długość wynosi 5,8 km. Większość brzegów kanału jest porośnięta trzciną, na długich odcinkach kanał jest umocniony drewnianymi palikami.











Coraz bliżej miejsca, w którym już byliśmy w pierwszej części rejsu…

Około 13:25 wpłynęliśmy na rzekę Elbląg, od tego miejsca nasza wodna trasa będzie taka sama, jaką przebyliśmy kilka dni wcześniej, tyle że w przeciwnym kierunku .







W pobliżu zwodzonego Mostu Niskiego byliśmy około 13:50, więc do jego otwarcia mieliśmy ponad godzinę. Trzeba było gdzieś zacumować na czas oczekiwania na zielone światło…



Strona od Starego Miasta odpadała, całe nabrzeże było objęte zakazem cumowania. Zapewne jest przeznaczone dla statków białej floty?





Po stronie prawej też nie było fajnie… Nabrzeże wysokie, nasza łódka chociaż raczej nie niska, ale przy nim zdawała się być łupinką.
Niestety, Elbląg nie jest przystosowany do cumowania na czas oczekiwania na otwarcie mostu.
Jedynym wyjściem w tej sytuacji było przybicie do zewnętrznej części przystani „Fala”, tyle że godzina postoju kosztowała nas 15 zł! No ale było bezpiecznie i wygodnie, a młodzi wykorzystali czas postoju na wyskoczenie do najbliższego sklepu, aby co nieco uzupełnić zapasy kuchenne. Zakupy nieduże, no bo przecież rejs zbliżał się do końca…

Gdy zbliżała się 15-ta, ruszyliśmy w kierunku mostu.



Fotka w stronę „nowego” Starego Miasta, zanim most się otworzył…



Pomiędzy dwoma zwodzonymi mostami…















I już za Mostem Wysokim…

Prognozy na ten dzień przewidywały gwałtowne burze, duchota i skwar mogły faktycznie do nich doprowadzić. Gdybyż jeszcze można było przewidzieć, gdzie i w którym momencie nawałnica się pojawi?

Skoro na piątkowy wieczór chcieliśmy zdążyć z powrotem do Miłomłyna, to i tak musieliśmy dopłynąć do którejś z pochylni. Na razie wciąż było spokojnie.





Sternik się zagapił i o mały włos, a wpłynąłby na Tinę. Na szczęście na dziobie czuwano i Kapitan w porę zlecił zmianę kursu.