Lewo? Prawo? :? Warszawa interaktywnie :)

weldon napisał(a):teraz w lewo, czy w prawo?

weldon napisał(a):Tylko jakoś uzasadnijcie wybór, żeby na darmo się nie plątać

weldon napisał(a):... zapraszam do wspólnego spaceru.
...
Wspólnego, a więc z aktywnym uczestniczeniem i dodawaniem od siebie, jak by trafiło na coś wam znajomego, bo sam chętnie poznam ciekawostki, których nie znam
...
no i teraz w lewo, czy w prawo?
...
Tylko jakoś uzasadnijcie wybór, żeby na darmo się nie plątać, ale żeby z pożytkiem dla tych, którzy chcieliby może wykorzystać te wpisy i z takim mini przewodnikiem kiedyś się przejść

Chciałeś aby ci wymyślić temat, to proszę.

Franz napisał(a):Może być na zmianę. A czasem i prosto.

Wyjdzie wężykiem

longtom napisał(a):Zwiedzałeś Warszawę podziemną

A jakże, że możemy zwiedzić.

Najbliżej by było do tunelu WZ, ale tam niebezpiecznie, bo samochody jeżdżą
Most Gotycki - z tego miejsca, gdzie stoimy, to dobrze widać i blisko jest do odkopanego całkiem niedawno, w latach siedemdziesiątych, mostu gotyckiego wyznaczającego dawną Bramę Czerską czyli Krakowską.
Oprócz samego mostku wyznaczono innym kolorem bruku kształt tejże bramy i dodatkowo pas leżący tam, gdzie kiedyś były mury.

Teraz są dwa ślady, ale za czasów Kazimierza Wielkiego był tylko jeden i wtedy to miejsce, gdzie teraz stoimy wyglądało mniej więcej tak:



Co ciekawe, z tej wizualizacji do dziś ostały się dwa obiekty ... A nawet trzy.

To jak do podziemi, to pójdziemy sobie na wprost, najpierw do mostku, potem koło Zamku, w Świętojańską

Na końcu będą podziemia.

Vjetar napisał(a):A co z tym tematem?

Ma się dobrze

Tamten jest o współczesności i bieżących sprawach, a tu bym chciał trochę o tym, czego nie widać, bo schowane gdzieś za parasolami ogródków kawiarnianych, albo w podwórkach, albo w końcu w pamięci ludzkiej zostało.

Czasem dobrze oderwać się od wydeptanych ścieżek

moondek napisał(a):proponuję Ci aplikację na smartfona Trips in Warsaw

Dzięki

Tyle, że smartfona nie używam. Chyba, że jako zegarka
Poza tym jest kilka aplikacji: Miejska ścieżka czy Powązki, ale żadna na mój telefon nie pasuje

Nie ma siły - muszę się głową posiłkować

Tym bardziej, że czujnym okiem spogląda mało lubiany przez Krakusów facet


Gwoli ścisłości, to od niedawna tu stoi, bo go ostatnio komuchy przeniosły. I trochę inaczej wygląda, bo szary i strasznie czarny jest, a przecież jako barokowy wymysł, powinien kapać od złota, co też w młodości czynił, ale, jak widać, oskrobano go w międzyczasie.


Oskrobano i, w dodatku, najważniejszego atrybutu pozbawiono, bo to, że mu nogi w sadzawkie wsadzili, że trytonami obstawili, że pośredniak był pod kolumną to pryszcz - najgorsze, że w czasie remontu łeb mu jeden robotnik ukręcił, co się skarbów spodziewał, a że zamiast skarbów znalazł tylko dokumenty lokacyjne kolumny, to, myśląc, że to wskazówki do skarbu, do domu zabrał, a tam, ze strachu już, wszystko spalił

Ech, zadumać się tylko ...


Ale to wszystko wiadomo. Trochę mniej wiadomo, że kolumna była tylko początkiem całego Forum Wazów, jakie Władek Waza chciał dla chwały swojej rodziny tu postawić.


Kolumna, pomnik Władysława, brama triumfalna - ta to w tym miejscu często gościła akurat - obelisk i najważniejsze chyba: kaplica carów Szujskich, niemy świadek triumfu nad imperium rosyjskim, zniszczony później i zapomniany, bo za komuny mało kto chciał pamiętać, kto kiedyś na Kremlu rządził.

Ale Szujscy to przy okazji, bo to nie w tę stronę.

Tutaj fotke można sobie strzelić.




Zaraz za kolumną mamy niski murek - wspominałem o Bramie Krakowskiej - jej ślad pozostawiono na bruku placu Zamkowego, razem ze śladem całej bramy, a o tym murku możecie na tabliczce z boku przytwierdzonej przeczytać. Przy okazji remontu odkopano tzw. Most Gotycki i teraz służy społeczeństwu do różnych celów


Albo rękawiczkę zgubioną można tu położyć


A tabliczek w pobliżu trochę znajdziecie. Na Kamienicy Szpitalnej jest ta, poświęcona Zachwatowiczowi, z jego sentencją dotycząca odbudowy Starówki.
Która to Szpitalna? No właśnie ta z tablicą Zachwatowicza

Trochę gorzej jest z tablicą libertacyjną na kamienicy Prażmowskich, bo ciągle parasolami zasłonięta.

Gdzie ci Prażmowscy?
Koło pieska

Przed Moniuszką

Z dawnej bramy, tak w ogóle, coś się ostało. Rzeźby, mianowicie, po sto złotych sztuka, na pałacu Radziwiłłów do dziś można zobaczyć. Ale to nie w tą stronę
Mostek odtworzyli, odsłonili też fosę, w której, przyklejone do dawnych murów miejskich, kamienice stały. Dziś Podwale jest szerokie.


Wróćmy jeszcze pod króla Zygmunta - kiedyś mieściła się tu Gospoda pod Królem Zygmuntem, przez Norblina sportretowana.

Kiszeczki z pieprzem goronce!
Kluseczki, kluseczki ...!

Gosposie warszawskie rozstawiały tu dymiące garnki i takimi pokrzykami wabiły przybyłych na targ chłopów i przekupniów. Przybysze zdrożeni, zziębnięci, ochrypli od krzyków, ktorym zachwalali swoje towary, zjawiali się tu tłumnie, z miską i łyżką w rękach, posilali się gdzie kto mógł, bez troski o wygodę.




Dziś możemy schować się za kolumną, posłuchać przewodniczki, opowiadającej jakąś typową historię



Z typów, to co najwyżej cichy, kolorowy malarz sprzedający swoje na poczekaniu malowane prace nam się ostał ...


Usiądźmy obok misia ...


Zaraz wiolinistka zagra nam coś na pożegnanie, a my ruszymy w dalszą drogę, w kierunku zapowiedzianych podziemi ...


Pozostaje tylko wybrać tę drogę, a więc w lewo? W prawo?



Pozdrawiam

weldon napisał(a):Tym bardziej, że czujnym okiem spogląda mało lubiany przez Krakusów facet

piekara114 napisał(a):"u nas chodzi się z księżycem w butonierce
u nas wiosną wiersze rodzą się najlepsze
i odmiennym jakby rytmem u nas ludziom bije serce
choć dla serca nieszczególne tu powietrze"

piekara114 napisał(a):A dlaczego nielubiany

A kto was tam wie

Chałupę sobie w eksperymentach alchemicznych sfajczył, że Szyszko-Bohusz musiał odbudowywać, jak dziwak jaki zamiast w polu zabawiać się dzirytem i strzelbą i na koniu hasać, w komnatach zamkniętych balonem rzucał, w karty grał i w kości, przepadał za jazdą na łyżwach, puszczał latawce, grał na szpinecie, a nawet śpiewał w prywatnym gronie. Osobiście szczepił melony, dbał, aby w ogrodzie łobzowskim zabezpieczano odpowiednio rośliny przed zimowymi mrozami, etc.

Nie dbał król na to, wesoło tańcuje,
A zguby pruski ziemicy nie czuje.

A kiedyś spotkałem go zdrowo wkurzonego, jak z kolumny próbował zjechać, a zapytany o powód, tak mi powiedział:

Dostałem list z Krakowa:
„My wiemy, jak to było,
bo nas uczyli w szkole,
i mamy żal do króla
od paru już pokoleń.

Nasz Kraków na stolicę
Pasuje tak jak ulał,
A król stolicę przeniósł.
I po co, proszę króla? (...)"

piekara114 napisał(a):... dzięki niemu

Oj, to chyba bardziej dzięki austriackim zaborcom, co stolicę w Krakowie zlikwidowali.
Zygmunt, co najwyżej, urzędy mógł przenieść ...
W sumie nie wiem, ale od Krakowa przez Lublin do Piotrkowa się na te przenosiny uparli, więc wyboru nie było.

Jedynie co, to dla darmozjadów te libertację wymyśliliśmy, więc przyjezdni musieli zainwestować we własne dworki i miasteczka wokół miasta, które dopiero udało się zlikwidować ... Ale to jak na rynek dojdziemy (może ) więcej opowiem

Swoją drogą w jednym z pobliskich kościołów jest mała płaskorzeźba, miniaturka, z autorstwem Zygmuntowi III przypisywanym.
Mało kto wie


Jak już utknęliśmy koło tej Mansjonarii, to może chwilę tu spoczniemy?

Mansjonaria.


Miejsce do spoczęcia


Ostrożnie, bo pod nami rzeczka płynie, no, potok mały. To właśnie dlatego, kiedy zasłaniano potok już dawno ujęty w kanał, dobudowano te grube skarpy od strony zamku - po prostu po to, żeby się kamienica nie zawaliła

Mansjonaria, ponieważ kiedyś, dawno, kolegium mansjonarzy została podarowana. Jeden z naszych książąt mazowieckich tu zmarł - Stanisław. Przedostatni ... Podobno otruty, jak i jego brat, ale to chyba plotka spowodowana tym, że nam się tu natychmiast Zygmunt Stary ze swoją małżonką, pochodzacą z rodu trucicieli, mocno zaczął pakować

Swoją droga kobitka okazała się całkiem przyzwoitą i chyba jednak ci nasi książęta na marskość wątroby zeszli, a nie w wyniku zatrucia. Ale kto ich tam wie ...



Dziś to dość popularne miejsce i nawet specjalny element dekoracyjny posiada, żeby wygodnie było spocząć.

Albo postać.

Jakaś knajpa tu jest, pierogarnia czy jak i pod czujnym okiem ojców masjonarzy można tu coś przekąsić, tylko uważać trzeba ...



Knajpa tradycję podtrzymuje, bo kamienica mieściła niegdyś handel win Wincentego Sonnera, a potem cukiernię Zygmunta Plocera.

Bardzo nie była zniszczona, a więc na Świętojańskiej jest dość ciekawym i szczególnym miejscem. Wyższa kiedyś była, ale to jak większość budynków Starówki, które z braku miejsca musiały być podwyższane nawet do siedmiu pięter - wyżej już lindleyowska woda nie dochodziła i nie zezwalano na kolejne dobudówki. po odbudowie rozebrano górne jedno, czy dwa piętra.

Ten placyk przedbramny przy Bramie Senatorskiej nie wygląda zbyt zachęcająco, jak się patrzy od strony rosnącego tu drzewa. Swoją drogą, to to jest dąb szypułkowy.
Mimo, że ma on już 60 lat, na Placu Zamkowym rośnie dopiero od marca 2006. Został tu wtedy posadzony zamiast topoli szara, która wyrosła tu w 1945 roku na ruinach Starego Miasta, ale w ostatnich latach całkowicie spróchniała, konieczne więc było jej wycięcie



Miejsce jest tradycyjnym postojem warszawskich dorożek znów, jak przed laty, przyjeżdżających tu z dalekiego Wawrzyszewa. Znów, bo jako archaizm zostały swego czasu zabronione przez komuchów, co przyczyniło się do mocnego przetrzebienia wróblich stad na Starym Mieście, ale i jedno i drugie przetrzymało zamach i coraz częściej słychać (i widać) szczebioczących braci mniejszych staromiejskich gołębi.



Swoją drogą, to taki widok z tego rogu już się raczej nie powtórzy.


Jaki będzie, to jeszcze za bardzo nie ustalono, bo to, co ustalono raczej będzie nie do przyjęcia.

Miało być o podziemiach. Zobaczymy którędy pójdziemy, bo z takich mało znanych podziemi to warto wspomnieć, że tu w '42 podziemie sobie pod okiem szwabów .. strzelnicę otworzyło
Zamek wówczas wyglądał tak:


Ale to zobaczymy jak pójdziemy. Do pałacu ślubów czy do rozgadanych przekupek.
Na cmentarz czy do misia?

Niektórzy mają bardzo dobrze sprecyzowany obrany kierunek

Janusz Bajcer napisał(a):siadam w środku

A proszę bardzo.

Zaraz będzie karta:

Kawy? Czekolady?

A może coś zimniejszego?

ASIULA HK napisał(a):Widać, się nalatamy

Zaraz tam nalatamy

Kieryka jest, samochód też


Do wyboru, do koloru:




Można też Ogórkiem


Albo konno.


A na tych, co na siodle niezwyczajni,to dorożki czekają.



Kiedyś były dwie klasy dorożek w Warszawie: dorożki pierwszej klasy, z czerwono-żółtymi chorągiewkami, numery na latarniach miały czerwone, tablica z taksą na koźle czerwona, a liberia przewożącego granatowa.
Dorożki II klasy chorągiewki miały błękitno-białe, liberię piaskową, numery czarne na błękitnym tle.


A niech kto nie pomyli i na dorożkarza sałaty Dryndziarz nie powie, bo sałata to dorożka jednokonna, a drynda parokonna. Nie da się ukryć, że do trzech w świecie znanych rzeczy niepoprawnych: pijaństwa nałogowego, uporu kobiecego i marnotrawstwa jedynaków, komediopisarz warszawski, Edward Lubowski dolicza jako rasę niepoprawną dorożkarzy warszawskich, więc po takim fo pa batem przez plecy można zaliczyć, a wtedy, "ażeby trafić za nimi do ładu, potrzeba się uciekać do dwóch środków wypróbowanej doskonałości, a mianowicie:
1-o do interwencji władzy policyjnej, 2-o do ... portmonetki"


Ale zazwyczaj dorożkarzy możemy zobaczyć w dwóch postaciach:
Spojrzyjcie na nią, gdy "niezajęta".
Z wolna się wlecze środkiem ulicy -
Łby pozwieszały chude konięta,
Których nie budzi batog woźnicy.
On sam się zdaje śpiący, zgnębiony,
Jakby mu nie w smak poszła "kwaterka",
I tylko wzrokiem na wszystkie strony,
Badawczo zerka ...

Ale wystarczy zasiąść w dorożce, a pojawia się drugi obraz.

Lecz gdy się w budzie panicz rozeprze
(W dorożki dziejach rzecz niepowszednia)
Furda anglezy choćby najlepsze,
Furda najdroższe powozy z Wiednia.
Konie jak gryfy rwą się ku górze,
Pojazd w powietrze, zda się, uleci
A nos woźnicy w kurzawy chmurze
Jak rubin świeci!

Kiedyś Warszawa wybiła się na czołowe w Polsce miejsce w produkcji wszelkiego rodzaju pojazdów konnych.
I to nie tylko pod względem ilości, ale - co ważniejsze - jakości, solidności i elegancji.

Wyrabiano tu karety, kocze, najtyczanki, tarantasy, wolanty, faetony, wagnerki i szarabany, karykle i koczobryki, kiszki petersburskie i prelotki. Wreszcie - zwykłe bryki i bryczki.

Dorożki spotkamy jeszcze nie raz, więc do tej opowieści pewnie wrócimy, na razie skończmy temat podróżowania, bo chyba najwięcej to jednak nogamy, z mapką w renku

MZ to koncepcja słuszna, bo można wtedy i małe bąbelki zaobserwować:

I duże balony:

Aż po całkiem sporą ich ilość

Taaaaa, nogami, to widoki są zawsze ciekawsze

Zawsze można trochę się pogimnastykować

Kilka słów z uroczą kwiaciareczką zamienić

Albo, po prostu, przysiąść, tylko trzeba uważać koło kogo się siada, bo Warszawa bardziej niż krowa Milka na ludzi działa


No dobra, zastaliśmy się na tym placu. Wypadało by gdzie się ruszyć. To co? Na cmentarz, w zaułek poetów, czy do kamienia pokutnego, szlakiem przekletego borgwarda?

weldon napisał(a):..., przepadał za jazdą na łyżwach,
... , grał na szpinecie,