Leniwce w Postirze czyli jak kończyć Brač...

travel napisał(a):

Ural napisał(a):Jakaż koleżanka travel jest utechniczniona i zapobiegliwa. Chwali się takie umiejętności.

Mając kilka lat najlepszym moim zajęciem było wbijanie gwoździ w drewniany stołeczek
Że też rodzice nie bali się dać mi do ręki młotka i gwoździ

Zdolna Koleżanka, zdolna.

Odcinek 5 – 2019-09-16 - gdzie mnie jeszcze nie było - 1

Skąd taki tytuł odcinka? Po dwóch dość treściwych pobytach na wyspie trudno było sobie zaplanować coś zupełnie nowego. Jednak w czasie przygotowań zwłaszcza do pobytu w 2018 roku zanotowałem kilka miejsc i te stawały się celem moich wędrówek. Większość z nich samotnych, ale trudno wymagać od innych podobnego zainteresowania… Dość powiedzieć, że całkiem niedaleko Konzumu pobliskiego miejsca naszego stacjonowania zaczyna się droga do Mirje
https://www.google.pl/maps/@43.3743983,16.6343638,3a,75y,125.2h,80.7t/data=!3m6!1e1!3m4!1sm0rkyiGJvISZVFiSFFvNiw!2e0!7i13312!8i6656
Wije się ona w górę…
Może to wzrost mój, a może niskopienność drzew oliwnych, których oliwki


Powoli dojrzewają do październikowych zbiorów – mniejsza o to. Niemniej jednak ponad nimi roztaczają się cudne widoki


Przyglądałem się tym wszechobecnym tam sadom przez chwilę gdy minął mnie samochód. Ktoś pomachał mi życzliwie. Chwilę potem ktoś na skuterze uśmiechnął się do mnie. Zatrzymam się na chwilę z relację i napiszę pewną rzecz. Ja się w Chorwacji fantastycznie czuję dzięki jakiejś takiej interakcji z ludźmi. I ich życzliwością, ich tempem życia, ich sposobem reagowania na turystów. Byłem w wielu miejscach na świecie, no może nie tylko turystycznie, ale to właśnie tam czuję się bezpiecznie i swojsko… Czuję się częścią a nie zbędnym dodatkiem.
Kolejne kroki pomiędzy sadami, czy też raczej gajami oliwnymi pozwalały bardziej dostrzec jaką zawartością te gaje poza oliwkami się charakteryzują. Ptactwo domowe, kozy… Cisza… Zapach… Natura. Nie wiem nawet kiedy dotarłem do… Kompletnej ruiny… Oto na wzgórzu Mali Brig znajduje się miejsce, które nazywają KASNOANTIČKA VILA S PORTIKOM NA MIRJU KOD POSTIRA.


Kilka zdjęć





Z jednej strony nic wielkiego, ot ruiny. Z drugiej jednak kawałek dziwnej historii. W czasie prowadzonych prac archeologicznych odkryto bowiem, że datowany na średniowieczny kościół „wyrósł” na ruinach albo innej budowli sakralnej tudzież jakiejś Villa Rustica datowanej na VI wiek. Zastanawiające jest położenie budowli oddalonej mocno od Postiry. Ale gdy wziąć pod uwagę, że z jej wieży na pewno widać było co się dzieje na wodach od strony Omisia to mogła ona prócz roli sakralnej spełniać również rolę obserwatorium nadpływających zagrożeń. Ale dlaczego w wieku VI była tam tego rodzaju budowla? To pozostaje zagadką. Gdyby ktoś chciał uzyskać więcej informacji na temat prac prowadzonych w tym miejscu albo jeśli kogoś interesuję detale, jakich ja tam nie dostrzegłem to odsyłam tu.
https://hrcak.srce.hr/file/95700
Minąłem to miejsce zastanawiając się, kto z turystów nie nastawionych na zwiedzanie wyspy rowerami – bowiem do tego miejsca prowadzi droga rowerowa jeśli dobrze pamiętam oznaczona numerek 763 – dotarł tu. Czy miejsce jest godne uwagi? Hm… Nawet jeśli nie to powrót drogą rowerową wiodącą pomiędzy kolejnymi gajami w mojej opinii już tak. Ale co ja się będę rozwodził. Zostawiam Was ze zdjęciami.











Po jakimś czasie doszedłem do miejsca, z którego widać drogę do Dolu. A z tego miejsca widać ja naprawdę fajnie.



Nieopodal zaś znajduje się crkva Uzvišenja svetoga Križa Krista Kralja u Župi sv. Ivana Krstitelja u Postirima na otoku Braču.






Kościół ten to budowla wotywna a za jej postanie odpowiada dr Darko Jelinčić. To nie była jego pierwsze działanie w zakresie sacrum. Wcześniej pomógł wraz z innymi wierzącymi w budowie i aranżacji kościoła wotywnego św. Józefa na wzgórzu Glavica, wzniesionego w gaju oliwnym, ku pamięci, cudu św. Józefa. To całkiem ciekawa historia, dlatego przytoczę ją pokrótce.
W styczniu 1944 r. rozpoczęły się fortyfikacje Visu przez siły brytyjskie i partyzanckie, wtedy wojska niemieckie wylądowały na Braču, Hvarze i Solcie. Już 14 stycznia Niemcy zajęli Postirę i cały Brač. Walki z partyzantami kończyły się zabójstwami i wywózką miejscowej ludności. Dwa dni przed świętem Św. Józefa złapano 336 mieszkańców Postiry i wywieziono ich w nieznane. Ksiądz Ante Marušić wezwał pozostałych mieszkańców aby złożyli obietnicę, iż jeśli pojmani powrócą szczęśliwie to oni zbudują kościół wotywny…
Dzięki różnym zbiegom okoliczności wróciło 330 z wywiezionych. Dzięki też różnym czasom, zakazom i niesprzyjającym okolicznościom kościół wotywny nie powstał przez wiele lat. Don Ante Marušić polecił swojemu następcy Don Toncowi Jelinčićowi, bratu dr. Darko Jelinčića, wykonanie ślubów i kaplicę św. Budowa kościoła na Glavicy według projektu architekta Branko Katunaricia została ukończona w 2011 roku na ziemi proboszcza Jelinčicia, a największy wkład wniósł jego brat Darko.
Skąd zaś idea budowy sacrum, które bieli się obecnie nad Postirą? A to już słowa samego pomysłodawcy dr. Darko Jelinčica:
Kościół nosi tytuł Podwyższenia Krzyża Świętego ponieważ krzyż to całe nasze życie, bez krzyża nie ma nic, nie ma zmartwychwstania. A moje życie było pełne krzyży. A my, mieszkańcy Brača, jesteśmy przywiązani do Świętego Krzyża, ponieważ legenda głosi, że w naszym Skripie urodziła się Święta Helena, matka cesarza Konstantyna, która odnalazła relikwie Krzyża Jezusa w Jerozolimie!
Nawet budowa tego kościoła była krzyżem. Został on zbudowany w gaju oliwnym mojego ojca, który sprzedała rodzina, a ja kupiłem go ponownie, ponieważ chciałem, żeby on tam był. Kościół został dosłownie wyrzeźbiony w kamieniu i wyrósł z kamienia… I nie ma szczęśliwszego człowieka ode mnie, spełniłem życiowe życzenie, zostawię ten Kościół moim Postiranom… On jest moim podziękowaniem za całe dobro i za całe szczęście…
Dodam jeszcze jedną informację. Wymieniony powyżej Don Tonco Jelinčić (86 l.), to legendarny mieszkaniec Postiry, obecnie emerytowany pastor i rejestrator - służył w tym samym małym miasteczku przez 41 lat i jako pastor jest szczęśliwy, ponieważ wypełnił śluby swoich poprzedników.
Cisną mi się na usta w tej chwili nieciekawe słowa skierowane do polskiego kleru w związku z orzeczeniem trybunały TK i ich postawą wobec tego i wobec wszelkich nieprawidłowości, jakich się dopuszczają. Zostawię je dla siebie. Jako wskazówkę przytoczę tylko raz jeszcze słowa
„On jest moim podziękowaniem za całe dobro i za całe szczęście…”
Dobro czynić i szczęście rozsiewać aby plony zbierać – oto jest wskazówka

Wszelkie zaś informacje powyższe możecie sobie poszerzyć tu:
https://slobodnadalmacija.hr/dalmacija/otoci/becki-doktor-svojim-je-postirima-darovao-novu-crkvu-kad-je-gledam-kao-da-lebdim-u-zraku-za-sve-je-zasluzan-i-jedan-dogadaj-iz-drugog-svjetskog-rata-1040190
A o architekturze miejsca poczytać tu
https://www.jutarnji.hr/domidizajn/interijeri/crkva-koja-je-spoj-suvremenog-umjetnickog-izraza-i-tradicije-lokalne-sakralne-arhitekture-15016256
Ja zaś kończyłem swoją podróż zaglądając przyglądając się a to miejscom a to przyrodzie.





A wieczór upłynął nam na czynieniu sobie wzajem dobra… Tak to ujmę… Oraz na planowaniu sentymentalnej wyprawy na dzień następny.

Jak już napisałem w relacji Agnieszki planujemy spędzić trochę czasu w Postirze w przyszłe wakacje dlatego z uwagą śledzę i czekam z utęsknieniem na twoje posty. Przyglądając się googlowym mapom już planuję pojechać dalej tą drogą do Mirje i zjechać serpentynami do Dolu.

maslinka napisał(a):Całkiem ciekawe te ruiny nad Postirą Przyroda i widoki - bardzo zachęcające do spacerów.

oraz

mchrob napisał(a):Jak już napisałem w relacji Agnieszki planujemy spędzić trochę czasu w Postirze w przyszłe wakacje dlatego z uwagą śledzę i czekam z utęsknieniem na twoje posty. Przyglądając się googlowym mapom już planuję pojechać dalej tą drogą do Mirje i zjechać serpentynami do Dolu.

Konkretnie dreptałem tędy - zaznaczyłem kropkami na mapie jak umiałem

Ostatnio jedna z niewielu relacji na forum z poprawnie przyciętymi i ułożonymi zdjęciami. Ładnie pozdrawiam.

Widoki super, tylko żeby się chciało chcieć

Świetny spacer, wspaniałe zdjęcia, ciekawe opowieści towarzyszące opisowi wycieczki .

Jak zwykle przemyślane zdjęcia i garść ciekawostek wartych przyswojenia. Myślę że jakby tak poskładać Twoje relacje, wyszedłby całkiem przyzwoity kolejny przewodnik po wyspie a to jeszcze nie koniec opowieści.

Abakus68 napisał(a):Ja się w Chorwacji fantastycznie czuję dzięki jakiejś takiej interakcji z ludźmi. I ich życzliwością, ich tempem życia, ich sposobem reagowania na turystów. Byłem w wielu miejscach na świecie, no może nie tylko turystycznie, ale to właśnie tam czuję się bezpiecznie i swojsko… Czuję się częścią a nie zbędnym dodatkiem.

Wyraziłeś właśnie powód mojego planowania od lat kolejnych urlopów wyłącznie w Chorwacji i ostatnio zawsze na Braču. Już samo powitanie przez naszą Gospodynię która podjęła nas jak dawno nie widzianą rodzinę mnie zaszokowało, w kolejnych dniach pozdrowienia i uśmiechy zupełnie obcych Lokalsów pogłębiały ten stan. Mniej więcej po tygodniu dotarło do mnie że tak powinno być wszędzie a skoro tak nie jest znaczy że na lądzie coś jest nie tak. Wybieram zatem Wyspę jak często mogę i dopóki mogę
Jak doczytałem niedawno jest nas więcej a niektórzy nawet próbują skopiować powód zauroczenia na innym kontynencie.
Jest w tamtych stronach jakaś magia.

Abakus68 napisał(a):Ja się w Chorwacji fantastycznie czuję dzięki jakiejś takiej interakcji z ludźmi. I ich życzliwością, ich tempem życia, ich sposobem reagowania na turystów. Byłem w wielu miejscach na świecie, no może nie tylko turystycznie, ale to właśnie tam czuję się bezpiecznie i swojsko… Czuję się częścią a nie zbędnym dodatkiem.

W punkt. Dokładnie po to jeżdżę do Chorwacji. Poza tym tam życie jakoś zwalnia, tam naprawdę odpoczywam

Kurcze, o co Wam chodzi z tymi chorwackimi kontaktami? Bo ja chyba na te z nacięciami jeszcze nie trafiłam, lub problemów mi nie sprawiły (to fakt, na wakacjach nie prasuję ). Macie zdjęcie o jakie kontakty Wam chodzi?

piekara114 napisał(a):Kurcze, o co Wam chodzi z tymi chorwackimi kontaktami? Bo ja chyba na te z nacięciami jeszcze nie trafiłam, lub problemów mi nie sprawiły (to fakt, na wakacjach nie prasuję ). Macie zdjęcie o jakie kontakty Wam chodzi?

Zdjęcia kontaktu nie mam ale postaram się wytłumaczyć.
Otóż jak przywozisz do Chorwacji urządzenia z płaską wtyczką to możesz nie zauważyć że każdy chorwacki okrągły kontakt ma na górze i na dole takie metalowe wypustki i jeżeli twoje urządzenie ma zwykłą okrągłą wtyczkę bez rowków to za chiny tej wtyczki nie wetkniesz do takiego kontaktu. Mnie akurat zawsze jest mało kontaktów więc zabieram ze sobą przedłużacz i złodziejkę , ale muszą mieć te rowki. Do tej pory nie zwracałam na to uwagi.Okazuje się że u nas można kupić taki przedłużacz do ktorego można podłączyć wtyczkę bez rowków a z kolei jego wtyczka jest z rowkami i pasuje do kontaktu z wypustkami.

Znalazłam necie takie gniazdko . Okazuje się że te wypustki to uziemienie . Gniazdka te stosowane są w wielu europejskich krajach zamiast tych na tradycyjny bolec

Teraz kojarzę rzeczywiście czasami wtyczka od laptopa nie chciała się dobrze wpasować

piekara114 napisał(a):Teraz kojarzę rzeczywiście czasami wtyczka od laptopa nie chciała się dobrze wpasować

A mój 10 - cio letni laptop akurat ma taką wtyczkę