Lastovo - mundialowo 2018

Zadar będzie moją bazą noclegową i wypadową już za 18 dni. I raczej pójdę Twoim śladem, jeżeli chodzi o przekraczanie chorwackiej granicy.

Ja już zapomniałam jak może wyglądać trasa od granicy HR do Sv.Rok w słońcu, albo przynajmniej bez deszczu. Od lat łapie nas tam niezła pompa - i to w obie strony
Zadar bardzo mi się podobał i w porównaniu ze Splitem był niemal opustoszały. Ale obydwa miasta zwiedziłam dość pobieżnie, więc nie umiałabym ich porównać , niemniej do Splitu sentyment jest, bo to przedsionek do raju wyspowego

pomorzanka zachodnia napisał(a):Zadar będzie moją bazą noclegową i wypadową już za 18 dni. I raczej pójdę Twoim śladem, jeżeli chodzi o przekraczanie chorwackiej granicy.

Polecam, na chwilę obecną nie widzę sensu wracać do trasy przez Słowenię. Ja co prawda przez Macelj raczej nie jeździłem, ale trochę znudziły mi się austriackie autostrady, a nawet mój ulubiony objazd M-L-P-M-R przez Słowenię. Do tego, na drogach (w Burgenlandzie w Austrii oraz w zachodnich Węgrzech) jest pusto i przyjemnie się jedzie (pomijając kilkanaście pierwszych km od granicy w Koszeg), a ja cenię sobie odpoczynek od monotonnej podróży autostradą.

Katerina napisał(a):Ja już zapomniałam jak może wyglądać trasa od granicy HR do Sv.Rok w słońcu, albo przynajmniej bez deszczu. Od lat łapie nas tam niezła pompa - i to w obie strony

No, myśmy mieli tam raczej słońce, ale niskie temperatury. W tym roku, zjeżdżając z wysokości tunelu Sv. Rok na sam dół, do poziomu morza w Zadarze, przekonaliśmy się, że różnica temperatur może wynosić nawet 10 C, a w stosunku do temperatury przed wjazdem do tunelu - jeszcze więcej.

Katerina napisał(a):Zadar bardzo mi się podobał i w porównaniu ze Splitem był niemal opustoszały. Ale obydwa miasta zwiedziłam dość pobieżnie, więc nie umiałabym ich porównać , niemniej do Splitu sentyment jest, bo to przedsionek do raju wyspowego

My Zadar pamiętamy z 2010, kiedy stacjonowaliśmy nieopodal, w Privlace k. Ninu. Ale tak, Split obiecuje więcej na morzu. Co prawda nie byłem osobiście, ale z tego, co widzę w relacjach i na GSV, taki np. Dugi Otok to nie do końca moja bajka.

ODCINEK 3, cz. I
poniedziałek, 2 VII

Budzik wyrywa nas ze snu o 5:30 – kolejna niedospana noc. Tylko ja jestem w stanie o tej porze wrzucić w siebie szybkie śniadanie, pakujemy rzeczy do auta i ruszamy w dalszą drogę. Całe szczęście, że tak niedługą, bo prowadzę już na powiekach na zapałki. Wyjeżdżamy w kierunku węzła Zadar II, mijając port, z którego odpływają promy na pobliskie wyspy. Następnie suniemy stromo pod górę kierunku autostrady nową drogą na palach, po drodze zostawiwszy lotnisko. Na autostradzie mijamy zjazdy na Sukošan, Biograd, NP. Krka, Trogir, Kaštele i jesteśmy w Dugopolje. 5 minut stania na bramkach i sru w dół do Splitu! Zjazd niby tak podobny do tego w Zadarze, ale widać, że tu ruch większy, bo asfalt bardziej pozapadany, krawężniki bardziej osmolone niż w stolicy Północnej Dalmacji. Na zjazdach w kierunku miasta i przeprawy promowej napotykamy na poranne korki (dochodzi 9:00), ale potem już sprawnie mkniemy w dół ku portowi.

Tam znaki na elektronicznym wyświetlaczu i dalej ustne wskazówki od chłopców z obsługi portu pokierowały nas na...ostatni pirs, a w sumie przedostatni – z tego najostatniejszego w ub. roku płynęliśmy na Vis. Po ustawieniu się w kolejce (w trzecim kolejnym rzędzie) udałem się do budynku portowego po bilety. 668 kun za prom do Ubli („Będzie się Pan musiał przesiąść na Korčuli” „Wiem, a za ile załadunek?” „Za 10 minut!”). OK, szybko do bankomatu po większą ilość gotówki (na wszelki wypadek, w końcu jedziemy na koniec świata) i po pizzę na prom. Ostatecznie wjeżdżamy na pokład po jakiejś półgodzinie, stresując się delikatnie, czy się zmieścimy (warto zauważyć, że obsługa portowa pilnowała kolejności wjazdu). Niepotrzebnie – w środku okazało się, że choć prom „Korčula” ma tylko 1 pokład dla samochodów, to z 7 rzędów zapełniło się raptem 5. Idziemy (jedziemy – ruchomymi schodami!) na górę, miejsc do wyboru sporo na zadaszonym, klimatyzowanym 2. pokładzie oraz na półodkrytym 3. pokładzie, gdzie udało mi się na chwilę zdrzemnąć. Tu uwaga: restauracja nie działała (a bar oferował poza napojami i lodami jedynie chipsy), a pokład samochodowy jest na czas podróży zamykany i niedostępny dla pasażerów. Dla nas to nowość – płynąc na Vis, wielokrotnie odwiedzaliśmy auto – no i nasza margarita kisiła się przez 3 godziny rejsu do Velej Luki w samochodzie, a my głodowaliśmy…


c.d.n.

Oczywiście dołączam:) Trudno teraz znaleźć miejsce w Cro bez tłumów,może na Lastovo?

No i zaczyna się "samo gęste"... Jakiż jestem ciekaw tego Lastova!

Temperatura wzrasta Lastovo coraz bliżej . . .


Üdvözöljük Magyarországon - odpowiadając na pytanie z wcześniejszego postu


Pozdrawiam
Piotr

loverosa napisał(a):Oczywiście dołączam:) Trudno teraz znaleźć miejsce w Cro bez tłumów,może na Lastovo?

Nie wiem, czy po przebrnięciu przez moją relację w ogóle Ci się na Lastowie spodoba, ale jedno jest pewne - tłumów (i rzeczy z nimi związanych: przepełnionych promów, płatnych parkingów, kolejek, itd.) tam nie uświadczysz

Hercklekot napisał(a):No i zaczyna się "samo gęste"... Jakiż jestem ciekaw tego Lastova!

No, nie można podejrzeć na GSV, to człowiek jakiś taki bardziej ciekawy, co?

piotrf napisał(a):Üdvözöljük Magyarországon - odpowiadając na pytanie z wcześniejszego postu

Wiedziałem, że lekko nie będzie, ale żeby aż tak

Popracuję dziś nad c.d. odcinka 3, żeby na te Lastowo w końcu dopłynąć. Wrzut dziś po południu lub jutro

maslinka napisał(a):Cześć Bartku. Nadrobiłam zaległości po urlopie i jeszcze prom dogoniłam

Tak sądziłem, że tu wpadniesz, pooglądać stare kąty. Witaj

maslinka napisał(a):Bardzo jestem ciekawa, jak odebraliście tę nietypową wyspę. Skrivena Luka to niewątpliwie najpiękniejsze miejsce na Lastowie (przez "w" )

Najlepsze na kwaterę, no może jeszcze rozważałbym samo Lastovo, ale w SL woda pod nosem. Generalnie, jak co roku, chodziło o znalezienie odpowiedniej kwatery, no i jak się znalazła, to pojechaliśmy. Ja mógłbym stacjonować nawet w Prehodišče, byleby to Lastowo w końcu odwiedzić

maslinka napisał(a):Byliście może na campie Skriveni, na którym w 2014 roku odwiedzały nas kaczki? Normalnie nie mielibyście po co, ale tam jest konoba...

Byliśmy...cały raz. I przekonaliśmy się, że to jednak nie jest konoba w klasycznym rozumieniu tego słowa...ale o tym później. Lecę kończyć odcinek

ODCINEK 3, cz. II
poniedziałek, 2 VII

Pozwólcie, że podzielę ten dzień na więcej niż dwa etapy-odcinki. Prom "Bartol Kašić" rzadko jednak gości na forum, przyjrzyjmy się więc jemu i temu etapowi podróży bliżej.

Na Lastowo można dostać się - z samochodem - tylko jedną drogą: z Vela Luki na Korčuli. z VL kursują do Ubli w sezonie 3 trajekty dziennie. Poza sezonem - tylko 2. Wieczorny trajekt to prom "Korčula", który, płynąc do Splitu, zawija do VL i płynie dalej do Ubli, gdzie spędza noc. Dlatego tylko wieczorny kurs do i poranny z Ubli odbywają się w "normalny" sposób. Wypływając "Korčulą" ze Splitu przed południem, mamy przesiadkę na "Bartola Kašicia" w Vela Luce. Podróż ze Splitu do Ubli zajmuje tak czy siak 4,5 godziny - jest to więc najdłuższy kurs Jadroliniji, nie licząc linii międzynarodowych i trasy Rijeka-Dubrownik wzdłuż chorwackiego wybrzeża Jadrana. Trzeci, dodatkowy kurs, który odbywa się tylko w sezonie, pomija Split w ogóle - prom BK nocuje w Vela Luce i płynie rano na Lastowo. Ogólnym założeniem Jadroliniji jest to, że trajekty nocują na wyspach, na które pływają i wczesnym rankiem płyną do portu w Splicie, który nocną porą świeci pustkami (no, powiedzmy).

Bartol Kašić jest jednym z niewielu pływających dla Jadroliniji promów samochodowych, które zostały zbudowane w Chorwacji, a konkretnie w stoczni w Rijece. W 1989 była to co prawda Jugosławia, no ale. Prom ten pływał wcześniej z Zadaru na Mali Lošinj, a obecnie obsługuje linię Vela Luka - Ubli, a więc stały ląd ogląda jedynie z oddali.

BK może zabrać 500 pasażerów i 54 samochody i rozwija prędkość 13 węzłów. Dla porównania, prom Korčula, który dowiózł nas do Vela Luki, zabiera 700 osób i 170 pojazdów i może płynąć maksymalnie 16 węzłów. Jest on sporo od swojego mniejszego kolegi młodszy - zbudowany został w r. 2007 w Grecji, ale już w 2008 kupiła go Jadrolinija i od tej pory pływa on pomiędzy Splitem, Vela Luką i Ubli. (Ciekawostka dla visomaniaków: trajekt Petar Hektorović pochodzi z Danii i jest rówieśnikiem Bartola Kašicia, a dla Jadroliniji pływa od 1998 r. - pierwotnie na trasie ze Splitu do Starigradu na Hvarze (co tłumaczy jego nazwę), dopiero po kilku latach skierowano go na dłuższą trasę Split-Vis. PH zabiera 1080 pasażerów i 120 pojazdów, sunie z prędkością 15,7 węzła.)

W Vela Luce sprawnie zostaliśmy przekierowani na czekający burta w burtę prom do Ubli – Bartol Kašić. Było już po 13:15 (godzina planowanego odpływu), kiedy na niego wjeżdżaliśmy, a dopiero po opróżnieniu pokładu promu Korčula wpuszczono na pokład obydwu promów czekające na nabrzeżu pojazdy, ale ostatecznie naszemu nowemu, puściutkiemu (mniej niż 20 aut na pokładzie) promowi udało się dotrzeć do Ubli o czasie – o 15:30. Zapraszam do obejrzenia dokumentacji wizualnej poniżej.


c.d.n.

Czy to ten most/ek

Pomogę Marsallahowi i odpowiem - to ten most. Ale zdjęcie bardzo stare. Apartman, w którym mieszkałem ładny czas temu dopiero na etapie dziury w skale.

Marsallah jak Hitchcock... Zatem zejdziemy na ląd jutro.

To jestem.
.