Lądem i morzem – Grecja 2022 (Agistri, rejs Cyklady, Ateny)

dangol napisał(a):

Czytałam ostatnio o tej kawiarni....w środku jest równie różowo

Beata , ktoś lubi róż . . . i już



Pozdrawiam
Piotr

Mam miejsce na mapie zaznaczone i mam nadzieję, że uda się osobiście ocenić ilość różu miejsce inne niż wszystkie

Do różowej kafejki nie zaglądnęliśmy, może następnym razem?

Tymczasem spaceru po Psirri ciąg dalszy

Kościół Agion Anargyron Psirri - główna świątynia tej dzielnicy.





Pierwszy ko sciół powstał w XI wieku, obecny wygląd to efekt prac z połowy XVII wieku, a przede wszystkim rozbudowy w 1908 roku. W 1826 roku świątynia została trafiona przez turecką artylerię, na szczęście zniszczenia nie były poważne.





W kryptach świątyni pochowano wielu pochodzących z Psirri bohaterów walki o niepodległość. W okresie rewolucji 1821 r. w tych kryptach przechowywano amunicję, a sam kościół był miejscem spotkań bojowników i z tego powodu sąsiadujący z nim plac został nazwany „Placem Bohaterów” (Platia Iroon). Niestety, nie udało nam się trafić na otwarte drzwi do kościoła, pomimo kilku prób, gdy przechodziliśmy obok.

W pobliżu znajduje się kościółek Agia Paraskevi.

Ormiańska katedra Agios Georgios tou Fotistou (św. Grzegorza Oświeciciela) przy ulicy Kriezi, zbudowana w 1935 roku.

Plac Koumoundourou , znany również jako Plac Eleftherias. Stała tu rezydencja premiera Alexandrosa Koumoundouros, zwrócona była w stronę placu.



Stojący tu kościół Agion Anargyron tou Vrefokomeiou należy do Miejskiego Przedszkola w Atenach, które od 1874 roku przez około sto lat mieściło się w sąsiednim budynku, potem przekształconym na Miejską Galerię Sztuki.
Przedszkole Miejskie w Atenach zostało założone w 1859 roku. Była to pierwsza instytucja ochrony porzuconego niemowlęcia i karmiącej matki.
Kościół zbudowano pod koniec XIX wieku (ukończono w 1893 r.), dzięki finansowej pomocy udzielonej przez królową Olgę.




.

Nareszcie mam wolne i czas na nadrabianie zaległości
Ta różowa knajpka mnie rozłożyła z rana

Mogłabym zacytować Beatkę: "Nareszcie mam wolne i czas na nadrabianie zaległości "
Może nie mam wolne, ale nadrabiam zaległości

Ta różowa knajpka mnie rozłożyła z rana

Mnie też, świetna jest

Różowa kafejka zwraca uwagę

wiola2012 napisał(a): Może nie mam wolne, ale nadrabiam zaległości

A ja ciągle mam Do pracy dopiero w piątek

Emerytki mają wolne cały czas , tyle że dziś rozpoczęłam cykl zabiegów rehabilitacyjnych na kolana. Świetnie się zbiegło z powrotem z dolomickiego człapania

To trzymam kciuki za efekty rehabilitacji
Moje wolne to takie w połowie wolne - siedzę nad kartkami bo mam troszkę do nauczenia na jutrzejszą lekcję

Doszliśmy do miejsca, którego w planie nie miałam, bo wydawało mi się, iż to zbyt daleko … Wyszło na to, że wcale nie !
Kościół Agios Georgios Orfanotrofeiou Chatzikonsta ma bardzo ciekawą architekturę, dobrze że tu dotarliśmy.



Sierociniec Chatzikonstas został zbudowany około 1870-1890 roku przy ulicy Pireos, między ulicami Millerou i Thermopyla, na podstawie zapisu w testamencie kupca-emigranta Georgiosa Chatzikonstasa (1753-1845). Działał od 1856 roku, pierwotnie zajmował jeden dom przy ulicy Pireos, potem kompleks powiększono zakupując sąsiednie działki. Instytucja Chatzikonstas obejmowała sierociniec, szkołę podstawową i szkołę zawodową. Budynek instytucji już nie istnieje, pozostał jednak kościół , który był jego częścią.

Świątynia powstała w latach 1899-1901 wg projektu Ernsta Zillera, dzięki darowiźnie Eleni Dimitriou, żonie wnuka Georgiosa Chatzikonstasa.

Piękny obiekt, otoczony zielonym skwerkiem z wysokimi palmami. Nie mogłam od niego oderwać oczu