Lądem i morzem – Grecja 2022 (Agistri, rejs Cyklady, Ateny)

Bardzo miłe spotkanie.

dangol napisał(a):Tuż obok targowiska i kościoła trafiamy jednakże na coś, czego zupełnie się nie spodziewałam.
Wiedziałam, że na Mykonos jest „dyżurny” pelikan Petros, ale okazuje się, że na Tinos również .

Rewelacja, mieć pelikana na wyciągnięcie ręki. I zupełnie nic sobie nie robił z towarzystwa ludzi.

A to niespodzianka , spotkaliście prawdziwego celebrytę


Pozdrawiam
Piotr

Wrzuciłam zapytanie w google o tego pelikana - ma na imię Marcos , w internetach jest trochę filmików z ptaszyskiem. Mieliśmy jednak szczęście, ze na niego trafiliśmy. Kilkanaście minut później wysłaliśmy w to miejsce dwójkę naszych Załogantów, ale pelikan już poszedł sobie gdzie indziej, nie natknęli się na niego.

Metropolitalny kościół Taxiarchon z marmurową dzwonnicą z 1803 roku. Archaniołowie Michał i Gabriel są patronami Chory.



Pierwsza mała świątynia w tym miejscu była katolicka. W 1715 r., podczas tureckiego panowania na wyspie, w wyniku umowy pomiędzy prawosławnymi a katolikami doszło do wymiany tej świątyni na kościół Św. Mikołaja, który wtedy był prawosławny. Cerkiew Archaniołów została odrestaurowana w 1759 r. Wewnątrz znajduje się cenny rzeźbiony w drewnie i pozłacany ikonostas wykonany w Konstantynopolu w XVII wieku (niestety kościół był zamknięty ). W kościele tym tymczasowo gościła cudowna ikona Zwiastowania, od momentu odnalezienia ikony do wybudowania sanktuarium, jakie odwiedziliśmy dnia poprzedniego.





Kościołów w Chorze jest sporo, wszystkich nie widzieliśmy, ale też takiego zamiaru nie było. Spacer był na zasadzie „co się trafi – to się zobaczy” .

Wracamy do starego portu, mijając po drodze kilka restauracyjek.











Kawkę jednakże wypijemy z widokiem na naszą łódkę , a przy okazji sprawdzimy, czy zostało nam jeszcze trochę czasu na spacerowanie .

Z portu wypłyniemy jednak później, niż zakładał „wczorajszy” plan. Mieliśmy bowiem podpłynąć w pobliże Delos i tam stanąć na kotwicy. Kapitan dokładnie to wszystko zaplanował, Delos była chyba Jego jedynym „pewniakiem” przy planowaniu rejsu . Chętni na zwiedzenie Delos podpłynęliby tam pontonem…

Diametralna zmiana pogody ten plan zniweczyła całkowicie, nie ma żadnego sensu, aby próbować go wykonać . Przy dużej fali i sporym wietrze, a być może jeszcze innych niedogodnościach, dopływanie pontonem (na dokładkę na kilka razy, aby zabrała się cała Załoga) nie byłoby bezpieczne . Ponoć zakotwiczyć nie można bliżej, niż 500 m od wyspy, takie są przepisy dotyczące stanowiska archeologicznego... Szkoda, bo szansa na zwiedzanie Świętej Wyspy była spora, nie wiem czy jeszcze kiedyś znajdę się na tyle blisko Delos, aby udało się tam dotrzeć.

Popłyniemy wobec tego od razu na Syros, a w związku z tym jest jeszcze chwilka na przechadzkę. Kapitan w tym czasie opracuje strategię dotarcia na kolejną Cykladę, obierając optymalny kurs , żeby nie narażać Załogi na żołądkowe rewolucje . Jedno jest pewne , trzeba będzie halsować!

Ale póki co, idziemy wzdłuż nabrzeża.

Bardzo fajny lądowy odcinek, a pelikan super.

pzdr

longtom napisał(a):Bardzo fajny lądowy odcinek

Jeszcze przez moment pospacerujemy nad wodą

„Polymereio”, odrestaurowany neoklasycystyczny budynek z 1925 roku, mieści Fundację Kulturalną Tinos założoną w 2002 roku. Na pierwszym piętrze budynku znajduje się stała wystawa prac czołowego rzeźbiarza z Tinos, Giannoulisa Chalepasa (ale nie weszliśmy).



Dawniej w tym budynku mieścił się hotel, a także szpital. W 1977 roku dom został kupiony przez Panhelleńską Fundację Zwiastowania i odrestaurowany na cele, jakim służy obecnie.







Wenus z Tinos

dangol napisał(a):Szkoda, bo szansa na zwiedzanie Świętej Wyspy była spora, nie wiem czy jeszcze kiedyś znajdę się na tyle blisko Delos, aby udało się tam dotrzeć.

Zmiana planów nigdy nie jest miła, ale niestety trzeba się z nią pogodzić. Widocznie tak miało być.
My w tym roku również musieliśmy zmienić plany podczas tureckich wakacji, ale na szczęście wyszło nam to na dobre.

Ten pelikan Pozwalał się dotknąć? Wygląda na bardzo oswojonego

Za to te chmury widoczne na Twoich zdjęciach nie wróżą nic dobrego. Ciekawa jestem co Was czeka bo morze chyba zruszone patrząc po falach na brzegu...

Tak właśnie wyobrażam sobie klasyczne greckie knajpki (jak Malamatenia)
Coprawda nie wszystkie na Krecie, Rodos i Korfu (moje greckie lokacje dotąd) tak wyglądają, ale powtórzę się - greckie jedzenie uważam za najlepsze na świecie!

jestem ciekaw jak przywita Was morze - sądząc po już wzburzonych falach przy porcie - może byc grubo

megidh napisał(a):
Zmiana planów nigdy nie jest miła, ale niestety trzeba się z nią pogodzić. Widocznie tak miało być.

Ponieważ na nic konkretnego na tym rejsie się nie nastawiałam, to jakoś tę konieczną zmianę planów przebolałam . Zwłaszcza, że o planach Kapitana związanych z wizytą na Delos, przed wypłynięciem nic nie wiedziałam, więc pogodzenie się z rezygnacją aż tak trudne nie było. Bardziej żal teraz , w trakcie rejsu nie było to aż tak ważne

Kapitańska Baba napisał(a): Pozwalał się dotknąć? Wygląda na bardzo oswojonego

Oswojony z ludźmi był na pewno , ale z dotykaniem wolałam nie próbować

Kapitańska Baba napisał(a): Za to te chmury widoczne na Twoich zdjęciach nie wróżą nic dobrego. Ciekawa jestem co Was czeka bo morze chyba zruszone patrząc po falach na brzegu...

.
To był pogodowo najgorszy dzień na rejsie, ale to takich ekstremalnych przygód, jak Ty miałaś w październikowej Chorwacji, było bardzo daleko

tony montana napisał(a): jestem ciekaw jak przywita Was morze - sądząc po już wzburzonych falach przy porcie - może byc grubo

Wkrótce się okaże

tony montana napisał(a): greckie jedzenie uważam za najlepsze na świecie!

Między innymi dla tego jedzenia chętnie wracamy do Grecji. Tak jak niejednokrotnie wspominałam, dla nas zwiedzanie to też smakowanie lokalnej kuchni, ostatnio ten sposób nawet przewyższa oglądanie zabytków

Kościółek Agios Ioannis Chrysostomos





Drogą powyżej małego portu podchodzimy na półwysep Pashakrotiri.