Lądem i morzem – Grecja 2022 (Agistri, rejs Cyklady, Ateny)

Ikonostas obłędny Piękny
Ikona z piękną historią, z ogromną ilością cudów - przestaje dziwić, że pielgrzymi wędrują do Niej na kolanach

megidh napisał(a):
Bardzo klimatyczną knajpę wybraliście.

Na szczęście taka tam była . Lubimy przesiadywać w takich miejscach, ale nie zawsze uda się na nie trafić.

wiola2012 napisał(a): Historia ikony, którą przytoczyłaś, jest wzruszająca , lubię takie .

Kapitańska Baba napisał(a):Ikona z piękną historią, z ogromną ilością cudów - przestaje dziwić, że pielgrzymi wędrują do Niej na kolanach

O tak...

Godzina jeszcze młoda była , więc poszliśmy (już tylko we dwoje) jeszcze raz na spacer.

Bardzo mi się podobają te (nareszcie) lądowe odcinki .

marze_na napisał(a):Bardzo mi się podobają te (nareszcie) lądowe odcinki .

Mnie też , więc jeszcze trochę w Tinos "pobędziemy"

San Nikola raz jeszcze…





Kościół Malamatenia…



Jak się zapewne domyślacie, przysiądziemy w restauracji o tej samej nazwie, co świątynia. Tyle, że nie ma wolnego stolika z widokiem na kościół. Tylko stołki "barowe", ale cenimy sobie wygodę , nawet bez tego widoku.

Menu w tawernie „ Malamatenia” ( Μαλαματένια) jest bogate. Szkoda, że nie jesteśmy głodni .
Miało być tylko lokalne wino, ale ostatecznie zamawiamy jednak coś do niego . Tyle, że jedną porcję na dwoje – konkretnie dolmades w cytrynowym sosiku.





Nie skłamię jeśli powiem, że najlepsze, jakie jadłam kiedykolwiek .

Dużym wzięciem wśród gości restauracji cieszyło się kleftiko, podawane w peregaminowej „sakiewce” , w której potrawę przyrządzano. No ale to stanowczo za duże danie dla tych, co jeść wcale nie chcieli .

Tu też (tak jak rok temu na Donoussie i w Atenach) trafiliśmy na Cycatą Syrenkę .

„Malamatenia” to świetne miejsce! Kuchnia smakowita, otoczenie przytulne, do tego stara grecka muzyka… Bardzo lubię takie greckie wieczory .







Pora jednak wrócić na łódkę…



Ale to nie koniec biesiady

Uwielbiam takie wieczorne spacery , można powoli chłonąć miasto

"Malamatenia" zapisana


Pozdrawiam
Piotr

Bardzo fajny ten Wasz wieczorny spacer.
Macie dar do wyszukiwania tych klimatycznych knajpek.
Kusisz Danusiu tym jedzeniem, a ja akurat na diecie jestem, bo lekarz kazał mi schudnąć .

piotrf napisał(a):Uwielbiam takie wieczorne spacery , można powoli chłonąć miasto

megidh napisał(a): Kusisz Danusiu tym jedzeniem, a ja akurat na diecie jestem, bo lekarz kazał mi schudnąć .

Dolmades to przecież da danie dietetyczne

Wtorek, 27 września

Dziś „bojkotujemy” wspólne śniadanie na łódce, kupujemy sobie tyropitę i spanakopitę. Z nimi w garści, idziemy na spacerek .



Spacerujemy wzdłuż nabrzeża, z widokiem na nowy port, do którego przybijają promy. Dzięki temu, w naszej starej części portu mieliśmy spokój









Wiatr jest spory, nie będzie dziś lenistwa w czasie żeglugi .

Danusiu , doskonale utrzymujecie balans pomiędzy morzem a lądem
Jestem jednak lądowym stworzeniem


Pozdrawiam
Piotr

piotrf napisał(a):
Jestem jednak lądowym stworzeniem

To tak jak ja , dlatego z tym balansem nie do końca jest tak,jakbym chciała

Jesteśmy w dzielnicy zwanej Pallada, gdzie znajduje się targowisko z lokalnymi produktami (akuratnie wiele nie ma do wyboru) i katolickim kościołem Agios Antonios.



Szkoda, że mamy za mało czasu, żeby zagłębić się w uliczki Pallady… Chcemy jednakże pójść jeszcze na drugą stronę naszej zatoki portowej, a musimy zdążyć przed odpłynięciem Sueño .

Tuż obok targowiska i kościoła trafiamy jednakże na coś, czego zupełnie się nie spodziewałam.



Wiedziałam, że na Mykonos jest „dyżurny” pelikan Petros, ale okazuje się, że na Tinos również .