KUBA - wyspa kontrastów

Aż chcę się czytać taką relację .

mireks napisał(a):Aż chcę się czytać taką relację .

Dzięki serdeczne. Cieszę się, że się podoba . To był niesamowity wyjazd

świetna relacja, super przygoda

czekam na cd

pozdrawiam,
M

Mikeee napisał(a):świetna relacja, super przygoda

czekam na cd

pozdrawiam,
M

Dzięki . Muszę się zmobilizować do pisania

W związku z tym, że plany nam się nieco pokrzyżowały musieliśmy wymyślić coś aby chociaż "liznąć"
przyrody wokół Baracoa. Udało się nam trafić do małego biura turystycznego, w którym wykupiliśmy
krótką wycieczkę na plantację kakao. Super trafiliśmy. Dziewczyna, która z nami pojechał świetnie
znała angielski i z dużym zaangażowaniem opowiadała nam o kakao, czekoladzie i wszystkich innych
roślinach, które napotkaliśmy.

A na tą górę mieliśmy wchodzić . Niestety niebo ciągle zaciągnięte chmurami :

DaveZ napisał(a):A na tą górę mieliśmy wchodzić . Niestety niebo ciągle zaciągnięte chmurami :

coś, czasami pogoda nagle i brutalnie zmienia nasze plany...

pozdrawiam,
Michał

Po opuszczeniu Sendero Sociocultural del Cacao (prawda, że ładna nazwa ) krążyliśmy
jeszcze po miasteczku i podziwialiśmy widoki oraz hasła Fidela, których nadal wiele na Kubie .






i najwyżej położony hotel w Baracoa z widokiem na okolicę. Full wypas , nawet basen jest .
Hotel El Castillo - warto pokonać całkiem sporo schodów aby tu się dostać bo panorama roztaczająca się
na wszystkie strony jest tego warta.
Aby tylko była lepsza widoczność ;-( Ale cóż - chmury też dawały ciekawy efekt.

Wracamy do "centrum". Katedra Nuestra Senora de la Asunción jest otwarta.
Zaglądamy ciekawi wnętrza jak i Krzyża przywiezionego przez Kolumba.



Rok Miłosierdzia również na Kubie :



no i krzyż - podobno oryginalny. Ciężko sfotografować, bo za kratą.



a obok krzyża Jan Paweł II - bardzo rozpoznawany i ceniony przez Kubańczyków.

Night life. Trzeba spróbować, zobaczyć a dla chętnych potańczyć. Warto

Kilka fotek z wieczornego Baracoa a w następnym poście postaram się napisać coś
o życiu nocnym, salsie i nocnych klimatach.

Casa de la musica i Casa de la trova to miejsca, w których można posłuchać muzyki
na żywo i potańczyć salsę. Spacerując w dzień po Baracoa trafiliśmy na malutką
Casa de la trova, w której tańczyła jedna para "mieszana" - Kubańczyk z turystką .
Postanowiliśmy wrócić tu wieczorem i warto było. Spotkaliśmy w parku naszego nowego
kubańskiego znajomego oraz ojca z córką z Izraela. Pewnie wcześniej wspominałem, że dzięki
temu, że spędziliśmy tyle czasu na lotnisku poznaliśmy sporo fajnych ludzi.
Kubańczyk mieszka w Baracoa, a Izraelka uczy się od kilku miesięcy salsy, więc wszyscy chętnie
ruszyliśmy do lokalu. Znalazły się dla nas krzesełka. Tak to śmiesznie wygląda, że pod ścianą
są poustawiane rzędy krzeseł, w narożniku gra zespół a po środku się tańczy. Trochę jak na
dyskotece w podstawówce .
Hmmm.... Po kilku minutach zostałem z 3 piwami w ręku, a dziewczyny zostały porwane
przez lokalnych tancerzy. Kubańczycy i oczywiście Kubanki mają taniec we krwi.
Impreza rozkręca się również na ulicy. Duże okna lokalu są otwarte i towarzystwo na ulicy
również się bawi. Na zewnątrz spotkaliśmy sporo mieszanych par.
Okazuje się, że sporo dziewczyn (m. innymi z Kanady) przylatuje tu aby "miło spędzić czas"
z miejscowymi chłopakami a trudna sytuacja ekonomiczna sprzyja takim kontaktom.
Generalnie muzyka i atmosfera były super i miło spędziliśmy noc.

A rano porcja witamin

i smutniejsze oblicze Kuby :







Ale też sztuka

Z Baracoa ruszamy taxi colectivo do Santiago de Cuba. Zaraz po przyjeździe umówiliśmy
się na podróż takim środkiem transportu. Trasa zapowiadała się malowniczo, a z
autobusu nie dałoby się zrobić zdjęć po drodze.
Colectivo - znaczy dzielona, czyli mieliśmy jechać z jeszcze jednym pasażerem.
Miał jechać z nami Włoch, ale ostatecznie okazało się, że pojechaliśmy innym
autem z Kubańczykiem. Jak już się zdążyliśmy przyzwyczaić nie obyło się bez przygód .
Najpierw odwiedziliśmy dom, w którym kierowca miał coś do załatwienia , później okazało się,
że akumulator odmówił posłuszeństwa i kolejni znajomi podjechali pomóc odpalić silnik .
Po drodze w Guantanamo zatrzymaliśmy się w wypożyczalni samochodów, gdzie jak się okazało
czekał na nas nowy akumulator. Wymiana na szczęście nie trwała zbyt długo i mieliśmy czas
wypić dobrą kawkę w hotelowym barze.
La Farola - droga, która w 1965 połączyła Baracoa z resztą Kuby (wcześniej można było się tam
dostać tylko od strony wody) ciągnie się wśród gór i gajów palmowych, a później wzdłuż wybrzeża.
Widoki zapierające dech w piersiach, ale i zakręty i stan drogi na niektórych odcinkach przysporzyły
nam innych ciekawych wrażeń .







Nasi towarzysze podróży



tankowanie



i zimne BUCANERO się znalazło

Bucanero i Cristal ,już czuję ten smak,w lutym powrót,właśnie jestem w trakcie zakupów wycieczki.Lecz w tym roku będę mądrzejszy i wypożyczę sobie auto terenowe na lotnisku.