KUBA - wyspa kontrastów

Czy coś jeszcze będzie? Dotarłam do Twojej relacji dopiero teraz, ale nadrobiłam w całości oczywiście.
Fajna przygoda. Znajoma parę dni przed wigilią wróciła z Kuby i była zachwycona.

agata26061 napisał(a):Czy coś jeszcze będzie? Dotarłam do Twojej relacji dopiero teraz, ale nadrobiłam w całości oczywiście.
Fajna przygoda. Znajoma parę dni przed wigilią wróciła z Kuby i była zachwycona.

Jeszcze mała końcówka będzie , ale ciągle czasu brakuje żeby kontynuować. Ja do dzisiaj jestem pod wrażeniem Kuby i chętnie bym tam wrócił.

DaveZ napisał(a):

agata26061 napisał(a):Czy coś jeszcze będzie? Dotarłam do Twojej relacji dopiero teraz, ale nadrobiłam w całości oczywiście.
Fajna przygoda. Znajoma parę dni przed wigilią wróciła z Kuby i była zachwycona.

Jeszcze mała końcówka będzie , ale ciągle czasu brakuje żeby kontynuować. Ja do dzisiaj jestem pod wrażeniem Kuby i chętnie bym tam wrócił.

Mogę wypić za to mojito za miesiąc na miejscu

Z napisał(a):

DaveZ napisał(a):

agata26061 napisał(a):Czy coś jeszcze będzie? Dotarłam do Twojej relacji dopiero teraz, ale nadrobiłam w całości oczywiście.
Fajna przygoda. Znajoma parę dni przed wigilią wróciła z Kuby i była zachwycona.

Jeszcze mała końcówka będzie , ale ciągle czasu brakuje żeby kontynuować. Ja do dzisiaj jestem pod wrażeniem Kuby i chętnie bym tam wrócił.

Mogę wypić za to mojito za miesiąc na miejscu

Ja jak na razie za tydzień kierunek Dolomity .

Za wysoko dla mnie

W drodze do parku, z którego odjeżdża autobus na playa de este chłoniemy widoki z życia Hawany skąpanej w porannym słońcu.







Hmmm w zbiorniku Havana Club

Już po krótkim wypadzie w Dolomity (3.200 km w drodze) i po nacieszeniu się zimowymi krajobrazami wracam do relacji z Kuby. Czas ją wreszcie zakończyć bo tak się w czasie rozciągnęła, że aż wstyd .



Mam nadzieję, że nie zdenerwuję nikogo kolejnymi zdjęciami w środku naszej pięknej zimy . Zaopatrzeni w pomidory, banany i bułeczki jedziemy pożegnać się z kubańską plażą i wodą z nadzieją, że te widoki na długo pozostaną w naszych głowach.

Rozleniwieni plażowaniem ruszamy wczesnym popołudniem do centrum. Ciężko było rozstać się z rajską plażą, ale chcieliśmy jeszcze spędzić wieczór w Hawanie, więc nie ma zmiłuj . Ciekawi nas odkryta rano La Guarida i w pierwszej kolejności decydujemy się dostać do środka kamienicy. Udaje się zobaczyć restaurację i wejść na taras widokowy na dachu.











Budynek szpitala (jeden z największych w okolicy) był naszym punktem orientacyjnym podczas pierwszych dni w Hawanie. Oglądając dachy miasta można przekonać się o stopniu zniszczeń i zaniedbań. Miejsce widokowe wyśmienite

Jako, że to ostatni wieczór w Hawanie musimy skosztować wszystkiego co dla niej charakterystyczne . Była piña colada, mojito, cuba libre i oczywiście cygaro. Paliły również dziewczyny .
Krążyliśmy po starej części miasta w poszukiwaniu fajnej miejscówki na kolację i ostatecznie daliśmy się zwabić przez naganiacza do "niby rodzinnej" knajpki. Zachowaliśmy się jak typowi naiwni turyści, ale gość był miły i przekonywujący.
Lokal nazywa się La Familia i był pełen takich jak my . Ceny okazały się wyższe niż te przedstawiane przez naganiacza, ale obsługujący zgodził się je magicznie obniżyć kiedy mu o tym powiedzieliśmy .
Generalnie było miło. Siedzieliśmy na tarasie, na drugim piętrze kamienicy popijając mojito przy muzyce na żywo. Nasz kubański znajomy poczęstował nas cygarem a i jedzenie było całkiem niezłe.

Ostatnie drinki



i kolacja w La Familia







WI-FI zone . W miejscach, gdzie udostępnione jest publiczne Wi-Fi zbierają się grupki z tabletami i smartfonami.
Taki publiczny internet funkcjonuje od niedawna i jest to fantastyczny łącznik Kuby ze światem zewnętrznym.



Następnego dnia o świcie udajemy się do miejsca, w którym umówiliśmy się z wspomnianym wcześniej taksówkarzem.
A tu przykra niespodzianka. Nikt się nie pojawił. Ulica ciemna, pora średnio przyjemna a do lotniska ok. 25 minut.
W końcu złapaliśmy z ulicy ładę, kierowaną przez młodego wielbiciela kubańskiego rapu .
Gość starał się wycisnąć wszystko co się dało z warczącego silnika i to przy otwartych szybach (których nie dało się zamknąć) i dudniącej na maxa muzyce.
Dziewczyny miały lekki stresik, ale wszystko dobrze się skończyło i ostatecznie dotarliśmy na lotnisko.
Hasta la vista Havana ! Jeszcze tylko ostatnie zakupy na lotnisku - kupujemy wielkie paki pysznej kawy cubita i lecimy do Toronto

Docieramy do Toronto. Kolejny lot do Londynu za kilka dobrych godzin, więc jest okazja jeszcze coś zobaczyć przed powrotem do domu. Kolejką UP Union Pearson Express w 25 minut jesteśmy w centrum. Bilet powrotny lotnisko - centrum - lotnisko CAD 24,00 za osobę. Zabolało .



W planie była CN TOWER, ale pogoda i widoczność średnia, więc zrezygnowaliśmy z tej atrakcji i zdecydowaliśmy
się na spacer bez konkretnego celu.



Tu link do informacji nt. wieży : http://www.cntower.ca/en-ca/home.html

Okazało się później, że pięknie się rozjaśniło i nawet słońce wyszło, więc może warto było, ale nie wszystko idzie zgodnie z planem.

Po wyjściu z dworca kolejki uderzyło w nas mroźne powietrze brrrr. Mieliśmy na sobie tylko cienkie polarki, więc zapowiadało się zwiedzanie "na raty". Trzeba było się gdzieś zagrzać po drodze.
Kurtki oczywiście mieliśmy ze sobą, ale zostały w bagażu głównym. Z tym bagażem to trochę wszystko skomplikowane.
W drodze do Hawany myśleliśmy, że główny bagaż pozostanie na lotnisku w Toronto i zostanie bezpośrednio przetransportowany do samolotu Toronto-Hawana a okazało się, że musieliśmy wszystko odebrać i na drugi dzień nadać od nowa. Po takich doświadczeniach liczyliśmy, że w drodze powrotnej również dostaniemy się do plecaków i zaopatrzymy w kurtki jeżeli zajdzie taka potrzeba a tu znowu niespodzianka. Tym razem bagaż podróżował w tranzycie .
Prawdopodobnie te różnice wynikały z faktu, że różni przewoźnicy wykonywali poszczególne loty.
Lot Warszawa - Toronto (mimo, iż firmowany przez AIR CANADA) wykonywał samolot LOT-u a dopiero przelot Toronto - Hawana samolot AIR CANADA. Natomiast z Hawany do Londynu leciały już samoloty AIR CANADA.

No cóż, po dwóch tygodniach w tropikach nagle w ciągu dwóch godzin znaleźliśmy się w zimnej Kanadzie.







Trochę zimno, duże samochody, duże budynki ... Chyba za krótko byliśmy żeby powiedzieć czy nam się podobało.
A może za duży kontrast po tropikalnej i kolorowej Kubie.








Wracamy na lotnisko. Ostatnie formalności, odprawa i zasiadamy w ostatnim rzędzie z Hinduską (lub Induską) gotowi na kolejny etap podróży.





W Londynie lądujemy planowo



Maraton podróżniczy trwa. Mała toaleta na lotnisku, kanapka, kawa i ruszamy kolejnym lotem do Warszawy.
Wszyscy mamy już kryzys i mamy serdecznie dość latania .
W Warszawie spędzamy kilka godzin u kuzynki i o 19:20 ruszamy pendolino do Sopotu.
Po 32 godzinach od wylotu z Hawany docieramy do domu . Miło wrócić .

Bardzo fajna relacja.
Mnie Kuba z wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej najmniej wciągnęła, ale to - jak wiadomo - kwestia gustu. W wolnej chwili sięgnę do swoich zasobów - może po upływie czasu spojrzę na nią łagodniejszym okiem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Franz napisał(a):Bardzo fajna relacja.

Też mi się podobało ... Tym bardziej, że mogłem innym okiem spojrzeć na znajome kąty ...

Franz napisał(a):Bardzo fajna relacja.
Mnie Kuba z wszystkich krajów Ameryki Łacińskiej najmniej wciągnęła, ale to - jak wiadomo - kwestia gustu. W wolnej chwili sięgnę do swoich zasobów - może po upływie czasu spojrzę na nią łagodniejszym okiem.

Pozdrawiam,
Wojtek

Dzięki . Cieszę się, że się podobało. Myślę, że Kuba jest dość specyficzna z racji "zniewolenia" przez faceta z brodą, ale jak dla mnie ma w sobie jakąś magię. Z każdym dniem wyobrażenie o wyspie nam się zmieniało, ale ostatecznie stwierdziliśmy, że moglibyśmy tam wrócić. Generalnie cała Ameryka Łacińska mnie ciągnie i są pewnie miejsca dużo bardziej urozmaicone jeżeli chodzi o krajobrazy i przyrodę. Może kiedyś uda się zobaczyć sąsiednie kraje.

Pozdrawiam, Dawid

wojan napisał(a):

Franz napisał(a):Bardzo fajna relacja.

Też mi się podobało ... Tym bardziej, że mogłem innym okiem spojrzeć na znajome kąty ...

Dzięki . Sporo tych samych miejsc widzieliśmy . Twoją relację też z przyjemnością śledzę i czekam na jeszcze.

Pozdrawiam, Dawid

Właśnie widziałem zdjęcia z Kuby po Irmie-masakra, rejon Cayo Coco został bardzo mocno zniszczony, a do Cayo Guillermo jeszcze nie dotarli, podobno cały był pod wodą i fale miały 9 metrów wysokości,obawiam się że cała niska część Cayo Guillermo już nie istnieje. Jak się patrzy na te zdjęcia i filmy to łzy się do oczu cisną, różowe flamingi wybite, delfiny z delfinarium ewakuowali.