Krótki francuski romans... Alzacja...

malina1959 napisał(a):

zibi.s napisał(a):Kochanka zapewne ma się dobrze. Gorzej z kochankiem, bo nie dość że tęskni, to jeszcze spłukany...

Przynajmniej romans utkwi na dłużej w pamięci
A tak woooogle.......kochanka niczegosobie

Kochanka dopiero zacznie zrzucać peniuary

paw_el napisał(a):Piękna ta Alzacja.
Zobaczymy kiedy ten flirt przerodził się w romans

Ten moment może być niezauważalny

Bienvenue en France!
Wojtek

Franz napisał(a):Bienvenue en France!
Wojtek

Merci.

Poniedziałkowy poranek jest do jazdy fatalny. Natężenie ruchu jest tak duże, że tracimy co najmniej godzinę.
Do tego długachne przebudowy, gdzie koniec jednej bywa początkiem następnej.
Plan był taki, żeby dotrzeć jak najszybciej i mieć więcej czasu na szukanie kwatery, bo wiemy, że łatwo nie będzie. Pewnie gdyby nie wczorajsze wino do kolacji
wstalibyśmy wcześniej i cały ten drogowy chaos zostałby gdzieś za nami. Ale co tam teraz gdybać
Swoja drogą przy bezpłatnych autostradach tyle inwestycji daje do myślenia: do diabła, skąd oni na to mają?
W końcu przekraczamy granicę na Renie i gdyby nie posterunek z żandarmami, trudno by to było zauważyć.
Jesteśmy we Francji
Kierujemy się na Colmar, bo tam postanowiliśmy poszukać mieszkania, ale po drodze zauważamy zbliżający się zjazd do
Ribeauville, jednej z miejscowości, które zamierzamy odwiedzić. Po krótkiej dyskusji postanawiamy zjechać i tam spróbować szczęścia.

Kilka fotek z tej miejscowości:

























Jeszcze tu wrócimy.

Ale tu pięknie! Nigdy nie byłam we Francji, więc pozwiedzam z Wami
pozdrawiam

zibi.s napisał(a): malina1959 napisał(a):
Romans....mam nadzieję, ze nie pozostawiłeś kochanki w rozpaczy



Kochanka zapewne ma się dobrze. Gorzej z kochankiem, bo nie dość że tęskni, to jeszcze spłukany...

Ha powiadasz spłukany............
to aż tak drogo u naszych francuskich sojuszników, czy może te wina do kolacji takie w cenie

janka.mik. napisał(a):Ale tu pięknie! Nigdy nie byłam we Francji, więc pozwiedzam z Wami
pozdrawiam

Ależ proszę bardzo

21monika napisał(a):Ha powiadasz spłukany............
to aż tak drogo u naszych francuskich sojuszników, czy może te wina do kolacji takie w cenie

Cóś jak u nas nad morzem A na poważnie? Tanio nie jest, ale gdzie jest? Trochę cen podam kiedyś


Zdawaliśmy sobie sprawę, że znalezienie lokum nie będzie łatwe, ale że aż tak...
Na początku szukamy jakichś tabliczek, znaków na domach itp. ale niestety , to nie Chorwacja, gdzie prawie na każdym domu wisi
wszystkim znany szyld. Kierujemy się więc do informacji turystycznej, gdzie dostajemy jedną jedyną ofertę: pokój dwuosobowy
z wspólną łazienką, ale za to z dostępem do basenu. Prawda, że dziwny zestaw? Dziękujemy pewni, że przecież coś gdzieś na nas czeka. Siadamy w auto i ruszamy przed siebie bogatsi o wiedzę, że pokoje lub kwatery są oznaczone tak:



i wcale nie ma ich wiele.
Trafiamy do miejscowości Bergheim. Brzmi francusko, prawda? Sympatyczna, uśpiona wioska z kilkoma knajpkami (ważne )
od razu przypada nam do gustu. Pewnie tutaj coś znajdziemy, myślimy naiwnie...
Kilka fotek

Masz lekką rękę do pisania...
Świetnie się czyta Twoją francuską opowieść.
O zdjęciach już nie wspominam

Pozdrawiam
Krzysiek

arko2007 napisał(a):Masz lekką rękę do pisania...
Świetnie się czyta Twoją francuską opowieść.
O zdjęciach już nie wspominam
Pozdrawiam
Krzysiek

Dzięki, ale uważam zupełnie odwrotnie. A pisze tylko to, co mi się akurat przypomni. Nie przygotowuję wcześniej żadnych tekstów,
później ich poprawek itp. Komu by się chciało

Zwiedzamy trochę miasteczko (później okazało się, że to wiocha) ale bardziej pod kątem wcześniej pokazanego znaczka Gites.
Od razu skojarzyło mi się to z szukaniem pokemonów Znajdujemy kilka miejsc, ale wszędzie pełne obłożenie lub nikt nie otwiera. postanawiamy więc skorzystać z tutejszej informacji, która jest czynna dopiero od 14- tej.
Zatem mamy godzinkę na obiad. Zasiadamy w knajpce ulicznej kilka kroków od informacji i czekamy na kelnerkę, czekamy...
Nie przesadzę jak powiem, że dziewczyny się po prostu guzdrzą. Ktoś powie przecież to Francja, tam wszystko toczy się powoli. Trzeba się temu po prostu poddać. Tylko jak? Jak w brzuchu burczy
W końcu z wnętrza knajpy wyskoczył trochę starszy pan kelner, u którego od razu z twarzy wyczytałem profesjonalizm i że zaraz do nas podejdzie. Nie myliłem się, błyskawicznie przyjął zaproszenie Tylko za cholerę nie mogę sobie przypomnieć co wtedy
zamówiliśmy. Wiem,że na początek piwo..
Czekając na obiad: Bergheim











Obiad zjedzony, burczenie ustało, wróciło pozytywne myślenie Jest już 14-ta więc zaglądam do informacji. Oczywiście
zamknięta i tak kilka razy. Pani pojawia się dwadzieścia minut później ale od razu bije od niej jakaś niekłamana empatia a jej spóźnienie wydaje się zupełnie naturalne. Czyżbym zaczął rozumieć Francuzów, myślę sobie? Chyba za wcześnie. Jestem po prostu najedzony i tyle Przepuszczam szarmancko madam do wejścia i coś czuję, że nam pomoże. Dowiaduję się na początek, że przyjechaliśmy w najbardziej obłożonym czasie i nie będzie łatwo. Hmm..to już wiemy, ale otrzymujemy mapkę Bergheim z naniesionymi na niej adresami kwater a nawet cenami. Jest ich jednak całkiem sporo, aż 9. Siadamy na chwilę, aby przyjrzeć się jej bliżej (czemu nie zrobiłem fotki?). Ceny są bardzo różne, ale zaczynają się od 40 euro. Eliminujemy te za stówę i więcej i ruszamy na polowanie. Jesteśmy dobrej myśli. Po drodze trochę pstrykam:









Jak bardzo nieaktualna jet ta mapa, dotrze do nas bardzo szybko..

Ale malownicze jest to miasteczko i wszędzie tyle kwiatów!super! Bardzo podobają mi się te kolorowe okiennice.

Odwiedzamy najpierw te kwatery, które maja kuchnię i są najbliżej. Wszystko zajęte Odchodzimy więc na drugi krąg i bierzemy pod lupę te dalsze i również te bez kuchni. Wszystko zajęte, w dwóch nikogo nie ma. Zaglądamy tam jeszcze nie raz, ale bez rezultatu . Dodam, że poruszamy się pieszo, by nie przegapić żadnego Gites poza tym jest tam zbyt ciasno by szukać jeżdżąc autem.
Zostają dwie ostatnie, do których zamierzamy jednak podjechać i wtedy trafiamy do sporego pensjonatu, w którym oczywiście jest wszystko zajęte (to słowo pada za często), ale pani właścicielka postanawia nam pomóc i podzwonić po znajomych . Po którymś nieudanym razie rozmowa trwa wyraźnie dłużej a więc coś się kroi Otóż pewne starsze małżeństwo, u których właśnie zwolnił się dziś pokój zamierzało już w tym sezonie nikogo nie przyjmować, bo już mieli dość, ale na te parę dni nas przygarną .
Hura mamy dach nad głową, co prawda pokój bez kuchni, ale co tam damy radę. Dziękujemy naszej dobrodziejce serdecznie i jedziemy
sprawdzić jeszcze dwa pozostałe mieszkania, ale są zamknięte na cztery spusty. Cóż plany na mieszkanie były nieco ambitniejsze a teraz cieszymy się, że mamy gdzie spać. Tak to już jest, a i Bergheim jakby wyładniało:



















cdn.

Bardzo tam ładnie, więc trudno się dziwić, że turyści dopisują. Sam bym chętnie zawitał do Alzacji Dobrze jednak wiedzieć, że lepiej nie jechać tam w ciemno.

już po dwóch stronach jestem przekonany do Alzacji i jej piękna, ten klimat miasteczek nam bardzo odpowiada;
nieszablonowy kierunek, który przydałoby się zrealizować, więc zapewne relacja się przyda

maxredaktor napisał(a):Bardzo tam ładnie, więc trudno się dziwić, że turyści dopisują. Sam bym chętnie zawitał do Alzacji Dobrze jednak wiedzieć, że lepiej nie jechać tam w ciemno.

Oj ładnie, ładnie

piotrf napisał(a):Pięknie , kolorowo
Fajna relacja , utwierdzająca mnie w przekonaniu ( tak samo jak relacja Wojtka ) , że bardzo mało widziałem w tym kraju i koniecznie muszę tam wrócić . . . najlepiej nie raz
Pozdrawiam
Piotr

Dzięki Piotrze (relacja Wojtka to zupełnie inna bajka) A wrócić trzeba, Najlepiej nie raz.

te kiero napisał(a):już po dwóch stronach jestem przekonany do Alzacji i jej piękna, ten klimat miasteczek nam bardzo odpowiada;
nieszablonowy kierunek, który przydałoby się zrealizować, więc zapewne relacja się przyda

Bardzo mi miło, mam nadzieję, że jeszcze bardziej was zachęcę.
Dzisiaj wieczorem zostałem dziadkiem Wnusia wepchnęła się na świat trzy tygodnie za wcześnie, ale wszystko ok. jest piękna ,zdrowa, jesteśmy szczęśliwi. Wiem, że to nie na temat, ale musiałem.
Dobranoc