Krk - inaczej ale też fajnie

przyciągnął mnie tu kierunek i wspaniałe zdjęcia;
chciałem kiedyś połączyć Wenencję z Krkiem i Słowenią;
fajnie zatem że to pokazujesz

Dzień 8 - Postojna
Na ten dzień zaplanowaliśmy jedną z najbardziej znanych jaskiń w Europie i zamek w jej okolicy.

Jak wyjeżdżamy to pogoda oczywiście taka sobie. Dojazd do Postojnej jest dość szybki sprawny. W samej Słowenii zamiast jechać cały czas drogą nr 6 warto skrócić sobie kawałek odbijając na drogę 404. Malownicze serpentyny, uśpione maisteczka i brak ciężarówek to plusy tej trasy.

W Słowenii pochmurnie i chłodno ale nie obchodzi nas to bo i tak leziemy pod ziemię. Pierwsze co mnie zaskakuje to full profesjonalna obsługa. Przy wejściu do kompleksu Postojna miłe panie tłumaczą jakie atrakcje można zakupić w pakietach. Jest to sama jaskinia Postojna, zamek w Predjamie, wiwarium i jaskinie pod zamkiem. Jaskinie pod zamkiem odradzają nam ze względu na dziecko. Wiwarium plus akurat w tym czasie wystawa "Motyle świata" bierzemy bo młoda chce koniecznie jaszczura bez oczu zobaczyć, a motyle to wogóle dla niej coś cudownego. Do tego dobieramy zamek. Przy kasie Pani raz jeszcze tłumaczy co gdzie i jak.

Pociąg do jaskini odjeżdża za godzinę więc mamy czas na wiwarium. W sumie jak kogoś nie interesują jakieś pajączki wielkości wszy albo inne jaskiniowe robale to może sobie tą atrakcję odpuścić. Chyba, że koniecznie chce zobaczyć "ludzką rybę", maskotkę Postojnej. Idziemy na dworzec. Dzielą nas na grupy w zależności od języka, w którym będzie opowiadał przewodnik. Polskiego nie ma więc pozostaje nam angielski.

Do momentu, w którym zwiedza się jaskinię kolejka jedzie długo, myślę, że ok. 10-15 min. W smaej jaskini jest stała temperatura ok. 9 stopni ale podczas jazdy kolejką odczuwalny jest chyba mróz ubierajcie się naprawdę ciepło . Wysiadamy z kolejki i zaczynamy zwiedzanie i powiem Wam nam szczęki opadły odpiły się od stalagmitów i dopiero wróciły na miejsce. Może i jest drogo, może i jest komercja, może tłumy ale to nie da się porównać do niczego co widzieliśmy wcześniej. Ogrom tej jaskini powala. Widziałem zdjęcia, filmiki, studiowałem suche liczby ala na żywo jaskinia robi przeogromne wrażenie. W jaskini trasa robi kółko i wracamy tą samą kolejką do wyjścia. Przy wejściu robili nam zdjęcia, a przy wyjściu próbują je sprzedać Koszt fotki twarzy w owalu z dorzuconym logo Postojnej to jedyne 7 euro sztuka, jakoś sobie darujemy. W Parku Postojna możecie zjeść, wypić, przespać się, nakupić milion pamiątek ale jest bardzo drogo, cholernie drogo. Odwiedzamy jeszcze wystawę motyli, młoda zachwycona, ja ziewam Po tym kończymy wizytę i jedziemy do zamku w Predjamie. To jakieś 9 km od Postojnej.

Parking przy zamku jest maleńki. Nie wiem jak oni ogarniają tam samochody w sezonie. Sam zamek jest ciekawy ze względu na sposób budowy i położenie. Zabudowali nim jaskinię więc część ścian w zamku to skała, jest też część tylko jaskiniowa. Ogólnie ciekawa sprawa choć wnętrze nie zachwyca, ekspozycja praktycznie zerowa.

Wracamy. M i S nie ma więc wybieramy się jeszcze na spacer po okolicy. To niewątpliwie zaleta Krku, leśnymi ścieżkami można robić kilometry w ciszy i spokoju. To idealna lokalizacja na spacery, rower, bieganie, nordic walking, na rolkach nie da rady Kiedy wracam MiS już są. Cali szczęśliwi bo wreszcie znaleźli prawdziwą Chorwację tą, o której i m tyle opowiadaliśmy. Byli w Baśce i popłynęli Taxi Boat do zatoki Vela Luka. Ciepła, krystalicznie czysta woda, cisza, spokój, życie podwodne ... uff, wreszcie wiedzą, że nie ściemniałem. Na razie więcej nie piszę bo wybierzemy się tam niebawem.

Teraz już tylko fotki.

Mam bardzo podobne odczucia po wizycie w Postojnej
Jaskinia jest fenomenalna, wszystko jest perfekcyjnie zorganizowane, tylko jest drogo

Śliczne fotki w jaskini zrobiłeś

weger napisał(a):
Zgodnie z planem uderzamy na błotka do Cizici. Rzekomo lecznicze. Tylko nie wiadomo co leczą.

Wiadomo i wie to każdy kto chce. Trzeba było się zapytać "niemca" .... tych jest "co drugi".

cropag napisał(a):Śmialiśmy się z żoną, bo smarowali sobie dokładnie całe ciała, więc może to błoto niektórym na więcej dolegliwości pomaga

kurde teraz żałuję

Dzień 9 - Grad i inny świat

Pogoda fatalna. Najgorsza w historii naszych pobytów na Bałkanach. Zimno, pochmurno, siąpi deszcz. Co tu robić? Dżentelmeni nie piją przecież od samego rana.

Postanawiamy jechać do Opatiji. Może tam chociaż padać nie będzie. Przed przyjazdem na Krk planowaliśmy też Rijekę ale ostatecznie rezygnujemy bo wydaje się być najmniej ciekawa, a za dużo byłoby tego zwiedzania. Jadąc do Opatiji przebijamy się właśnie przez Rijekę, która momentami wygląda jak Bytom, szara i bura, dostosowana do pogody. Jest chorwacki Dzień Państwowości, ludzie mają wolne, i chyba dlatego w Opatiji udaje się znaleźć nawet dość szybko darmowy parking. Pogoda cały czas słaba no ale nie pada i gdy już mamy wychodzić z auta ... ulewa, grad, no masakra jakaś. Poczekamy może przejdzie ... Nie przechodzi. No to pomysł jest taki. Jedziemy dalej wzdłuż wybrzeża i zobaczymy czy na horyzoncie widać jakąś nadzieję. Po kilkunastu kilometrach zawracamy, bo nie widać.

Kiedy dojeżdżamy znów do Opatiji to przestaje padać. Ok, szybka akcja, idziemy zwiedzać. Ledwo doszliśmy do promenady i do ichniejszej alei gwiazd z uhonorowanymi różnymi tenisaczami, pewaczami i skijaczami znów zaczyna lać jak z cebra. Chowamy się na zadaszonym tarasie jednej z knajp i znów czekamy. Znów przestaje. Znów chwila zwiedzania, promenada, park i znów leje. Mam dziś szczęście, tym razem przeczekaliśmy w jednej z altan w parku. Zapada decyzja, że to nie ma sensu, wracamy. Jest już odpowiednia pora i resztę tego szarego dnia spędzamy przy grillu, piwku, winie, oglądaniu meczy i słuchaniu co do powiedzenia ma Prosinecki.

Tak mnie ta pogoda zajęła, że o samej Opatiji zapomniałem. Zrobiła na nas ogromne wrażenie. Jak dla mnie jest piękna ale całkiem inna niż to co do tej pory widziałem w Chorwacji. Zaledwie 50 km od Krku, a całkiem inny świat. Bujna roślinność, mnóstwo palm, przepiękne rezydencje. Może kiedyś wrócimy tu w bardziej słoneczny dzień.

Mimo wszystko kilka zdjęć udało się zrobić

Odrobiłem zaległości w Twojej relacji
Bardzo mi się podoba i nawet trochę Ci zazdroszczę ( w pozytywnym sensie ) , bo zrealizowaliście plan , który nam się do tej pory nie udało

Z przedostatnim zdjęciem - do Jana mureli jak znalazł

Pozdrawiam
Piotr

Opatija

Ekstra, wracają moje wspomnienia
opatijska-riwiera-i-wyspa-krk-lipiec-2013-t44015.html



Opatija jest bardzo ciekawa i naprawdę szkoda, że w Polsce
nie jest bardzo popularna

Lednice napisał(a):Opatija jest bardzo ciekawa i naprawdę szkoda, że w Polsce
nie jest bardzo popularna

Moja przygoda z Cro zaczęła się od zwiedzania tego własnie miasta. Wspomnienia wróciły.

Dzień 10 - Vela i Mala Luka

Może uda mi się jakoś skończyć tą relację przed sylwestrem.

Dzień zapowiada się słonecznie. MiS chcą jeszcze raz odwiedzić Vela Lukę w Baśce. Nie zastanawiamy się długo i jedziemy z nimi. Do Vela Luki trzeba się dostać taksówką wodną. Koszt 100 kn od osoby dorosłej w obie strony. Ustala się od razu godzinę powrotu. Sama "przejażdżka" motorówką to już niezła frajda. Usiadłem na dziobie i powiem Wam, że tyłek mi nieźle poobijało Vela Luka jest rzeczywiście malownicza. Niewiele tam ludzi, woda czysta, wreszcie można było posnurkować. Przy plaży jest knajpa więc z głodu nie umrzecie. Jedyne co wkurza to rozbestwione kozy, które podchodzą do ludzi, pakują pysk do plecaków i czasami ciężko je odgonić W międzyczasie oczywiście pojawiają się chmury i deszczyk co zmusza nas do chwilowego przeniesienia obozowiska do jednej z naturalnych "jaskiń". Nie ma to jak powrót do korzeni, tylko mamutów brakuje. Deszcz przechodzi i idziemy czerwonym szlakiem do zatoki Mala Luka. To tylko kilkaset metrów ale trzeba przebyć niewielkie wzniesienie. Mala Luka jest równie malownicza, jeszcze bardziej dzika i pusta, a na plaży można znaleźć mnóstwo fajnych muszli. Odpływamy z Vela Luki jak ostatni i kończymy ten całkiem fajny dzień.

Czas na fotki:

Stare, dobre miejsca.. Miło pooglądać..

Dzień 11 - Sv Marak i lekarz widmo

Czas na ostatni dzień w CRO.

Ten dzień niestety zaczął się już w nocy. Moja M. ma kłopoty zdrowotne. Noc nie przespana. Właściwie wiemy o co chodzi potrzebujemy tylko antybiotyku. Postanawiamy przetestować nasze ubezpieczenie. Dzwonię i dostaję info, że lekarz przyjedzie na wizytę domową, no bajer. Trzeba tylko schować pustą flaszkę i ogórki

Jak na złość to chyba najpiękniejsza pogoda w czasie naszego pobytu. Piękne słońce i ciepełko od rana. W planie był wypad na piaszczystą plażę Sv.Marak, którą polecał nam gospodarz. To zaledwie 10 min. drogi z Klimna, samochodem oczywiście. Oddajemy naszą małą MiS i jadą na plażę, a my czekamy na lekarza, dojedziemy później.

Po godzinie oczekiwania, dzwonię do ubezpieczalni co z tym lekarzem. Będzie o 13:00. Jeszcze raz potwierdzają adres, czekamy. O 13:30 dzwonię po raz kolejny, mamy czekać lekarz będzie na pewno. O 15:00 dzwonię znów i oznajmiam, że właśnie zbieram się i jadę do Krk do ośrodka zdrowia bo zanim ten lekarz przyjedzie to apteki nam pozamykają. Pan z ubezpieczalni po drodze ma mi podać do którego lekarza mamy się udać. Wysyła nam info smsem i potem już wszystko idzie szybko. W ośrodku właściwie w drzwiach czeka na nas wskazany lekarz, który już wie co M. dolega bo mu Pan z ubezpieczalni powiedział, jeszcze krótkie badanie i wywiad i dostajemy receptę. Wszystko bez zbędnych formalności i papierków. Teraz apteka ->Klimno -> Sv Marak, docieramy już wieczorkiem, MiS się zbierają, a tym razem ich córa zostaje z nami. Plaża jest całkiem fajna, z dwoma knajpkami, piaszczyste dno, woda ciepła, szkoda, że to już nasz ostatni dzień i w dodatku w większośc stracony czekaniem na lekarza widmo.

Rada. Jeśli będziecie korzystać z usług ubezpieczalni to nie dawajcie się wkręcić w wizyty domowe no chyba, że sytuacja na inną nie pozwala. Lepiej powiedzieć miłemu panu/pani w BOK, że jestem już w ośrodku i proszę o nazwisko lekarza który mnie przyjmie. Będzie szybciej

Teraz foto:

Sv Marak i okolice



































i nasz ostatni w CRO zachód słońca





wieczorem gospodarze przychodzą się pożegnać z butelką wina, miło, jak zwykle w tym kraju

... zostaje powrót, a po drodze Bled i Vintgar

No, bardzo klimatyczne fotki

Krk ma swój urok
Może w przyszłym roku zajrzymy

Na razie poznaliśmy trochę miejscowości Baśka i Malinska.
Wiele jeszcze zostało do zobaczenia, a twoje fotki są bardzo zachęcające

oj z chęcią tu zajrzałem, zdjęcia z Postojnej pięknej urody, pozostałe również, bardzo zachęcająco wyglądają, nic tylko explorować

Powrót - Bled i Vintgar

Trzeba wracać . Wstajemy wcześnie rano i ruszamy w stronę Słowenii. W planach mamy liznąć Bled i zgłębić wąwóz Vintgar.

Do Bledu chcemy tylko zajrzeć na zasadzie, zobaczyć i pstryknąć kilka fotek bo nie ma czasu. Tym bardziej, że sporo czasu tracimy w korku od zjazdu z autostrady prawie do samego jeziora. Niestety wokół całego jeziora praktycznie ma się gdzie zatrzymać, poza samym miasteczkiem, nie pytajcie jak zrobiłem zdjęcia bo może słoweńska policja czytać Po drugiej stronie był parking ale cholernie drogi jak na zrobienie kilku zdjęć, zostawimy to na inny raz. Podjeżdżamy pod zamek górujący nad jeziorem. Niestety bez wstępu (znów kilka EUR osoba) nie ma szans na fajne foto ale ... jest ścieżka, da się obejść zamek. Zaspokajam nieco głód fotografa i uciekamy. Jezioro i zamek zostawimy na kiedyś, kiedy będzie więcej czasu i przez to nie szkoda tych eurasów.

Ruszamy do oddalonego o kilka kilometrów wąwozu Vintgar. Trasa wąwozu ma ok. 2 km. Kończy się pięknym wodospadem. Można wrócić tą samą drogą lub czerwonym szlakiem wokół wąwozu. My wybieramy opcję pierwszą. Wąwóz nas zachwycił. Pewnie są gdzieś jeszcze ładniejsze ale np. do naszych Homoli nie ma porównania. Na pewno warto odwiedzić to miejsce.

Jeszcze tylko bardzo dobra pizza w pizzerii "Betlejem" i ruszamy w drogę powrotną. Około północy docieramy bezpiecznie do domu.

Planów na rok przyszły jest wiele ale jak pytam córy gdzie jedziemy, odpowiedź jest jedna DALMACJA! Chyba nie będę miał wyjścia.

Bled

























Vintgar